مصرف مولتی ویتامین یا فقدان مصرف آن سوالی است که اینروزها ذهن بخش زیادی از اشخاص را در نقطه‌های مختلف جهان معطوف به خود کرده است.

مولتی ویتامین‌ها دواهایی شامل انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی مورد احتیاج بدن هستند که بخش زیادی از کمبودهای ویتامینی تن شما را جبران میکنند.

بعضی پژوهش‌ها حکایت از این دارد که اشخاصی که در ساختار و رژیم تغذیه‌ای خود مقادیر فراوانی از بعضی ویتامین‌ها از جمله ویتامین E، ویتامین C، بتاکاروتین و لیکوپن را می‌گنجانند، خطر مبتلا شدن به خیلی از بیماریها از جمله ناراحتی‌های قلبی و سرطان را در جسم خود کمتر می‌کنند.

از طرفی بر اساس برآیند دو تحقیق گسترده‌ای که در سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۰۳ انجام شده است مصرف مولتی ویتامین به منظور پرهیز از مریضی‌ها تایید و یا رد نشده است.

در حقیقت مصرف مولتی ویتامین احتمال دارد ریسک مبتلا شدن به خیلی از اختلالات و بیماریهای قلبی یا سرطان را بکاهد ولی امکان دارد هیچ تاثیری هم نداشته باشد.

از سویی محققان بر این عقیده هستند که نبایست با گزارشات خود سبب یاس آنهایی که در برنامه هر روزه خود مصرف مولتی ویتامین را می‌گنجانند بشوند.

البته تنها در صورتی که آزمایشات فردی نشان از نقصان برخی ویتامین‌ها در بدن اشخاص داشته باشند.

از سمت دیگر نباید اشخاص را بدون علت به مصرف مولتی ویتامین ترغیب کرد.

بعلاوه چنانچه بدن از نقصان کلسیم رنج می‌برد مصرف کلسیم ساده مناسب‌تر از بکارگیری مکمل‌های محتوی کلسیم است.

بخش زیادی از مولتی ویتامین‌ها تنها حاوی ۲۰۰ میلی گرم کلسیم هستند و این در شرایطی است که بدن انسان‌ها در شرایط عادی وابسته به سن و فاکتورهای دیگر به حدود ۱۲۰۰ تا ۱۸۰۰ میلی گرم کلسیم در طی روز احتیاج دارد.

بنابراین در وضعی که بدنتان از نقصان ویتامین خاصی رنج می‌برد پسندیده‌تر است به جای مصرف مولتی ویتامین فقط همان ویتامین خاص را استفاده کنید.

نامطلوب نیست یادآوری کنیم تامین ویتامین‌های مورد احتیاج بدن از مسیر مولتی ویتامین‌ها منحصرا بایست در وضعیتی انجام شود که سطح یک یا برخی از ویتامینها در بدن اندک باشد.

در غیر از این حالت توصیه نمیشود چرا که افزایش برخی ویتامین‌ها در بدن میتواند منجر به برهم زدن اعتدال آن‌ها و بنابراین افت کردن سطح بعضی دیگر از انواع ویتامین‌ها شود.

از جمله اشخاص دیگری که شاید به مصرف مولتی ویتامین‌ها مشتاق باشند افرادی هستند که با بیماریهای قلبی نبرد میکنند.

ولی در این زمینه هم بایست بدانید داروها معجزه انجام نمی‌دهند.

بر اساس نظریات کانون نبرد با بیماریهای قلبی تنها کلید کامیابی در این راه مصرف بیشتر مواد خوراکی سرشار از آنتی اکسیدانها از جمله میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات کامل و لوبیا است. در دنباله این نوشته در بخش زندگی تندرست از مجله سلامتی با ما همراهی کنید تا از باید و نبایدهای مولتی ویتامین‌ها اطلاع بیشتری پیدا کنید.

مصرف مولتی ویتامین برای اشخاص گیاه خوار

مصرف مولتی ویتامین در انسان‌های با رژیمهای غذایی گیاهی نیز همانند اشخاص عادی به عادت‌های غذایی هر کس وابسته است.

ولی به هر صورت بایست بدانید اشخاص گیاه خوار یا انسان‌های با رژیم‌های گیاهی بطور رایج بیشتر از سایرین در ریسک مبتلا شدن به کمبود ویتامین‌ها هستند..

در ادامه مطلب به معرفی برخی ویتامین‌های لازم و ضروری برای انسان‌های با رژیم‌های گیاهی می‌پردازیم.

آهن

آهن یکی از ویتامینهای لازم تن و بدن است که وظیفه اکسیژن رسانی از گلبول‌های سرخ خون به دیگر قسمتهای بدن از جمله ماهیچه‌ها بر عهده دارد.

البته مصرف بعضی خوراکی‌ها لبریز از آهن می‌تواند احتیاج روزانه بدن به آن را تامین نماید.

از جمله مواد خوراکی مملو از آهن شامل: غلات کامل، سبزی‌ها و لوبیا.

منیزیوم

منیزیوم یکی دیگر از ویتامینهای لازم تن و بدن است که وظیفه اساسی آن یاری به هضم و جذب کلسیم در بدن است.

در حقیقت بدون وجود منیزیوم بدن قادر نخواهد بود کلسیم موجود در مواد خوراکی را جذب کند.

از دیگر وظایف منیزیوم عبارتست از پیشگیری از لختگی خون، جذب مینرال‌ها و ایجاد گرمی مورد احتیاج بدن.

بهترین منابع گیاهی برای تامین منیزیوم نیز شامل: غلات کامل، سبزی‌ها پهن برگ، حبوبات، سویا و مغزهای خام.

سلنیوم

سلنیوم نوعی آنتی اکسیدان بسیار قدرتمند است که از تن در برابر انواع مریضی‌ها از جمله سرطان علی الخصوص سرطان پروستات حفاظت میکند.

غلات مأخذ اساسی تامین سلنیوم در رژیم‌های گیاهی محسوب می‌شود.

البته بخش زیادی از مواد خوراکی دیگر از جمله سیر، پیاز، بروکلی و قارچ نیز سهم زیادی در تامین این ویتامین لازم دارند.

کلسیم

کلسیم نوعی مینرال همه کاره است که باعث تحکیم و استحکام استخوان‌ها، پیشگیری از لحته شدن خون، تنظیم تپش قلب، یاری به جذب بیشتر آهن و بسیاری موارد دیگر میشود.

بااهمیت‌ترین مأخذ تامین کلسیم لبنیات از جمله ماست، شیر و پنیر هستند.

بنابراین تامین کلسیم مکفی برای اشخاص گیاه خوار اندکی دشوار بنظر میرسد.

اشخاص گیاه خوار توانایی دارند کلسیم مورد احتیاج بدن خود را در سبزی‌ها تیره، دانه‌های سویا، بادام، شیر سویا و یا پنیر توفو تامین کنند.

ویتامین دی

ویتامین دی یکی دیگر از ویتامینهای لازم و مورد احتیاج تن و بدن است که باعث افزایش جذب کلسیم در بدن و بنابراین پیشگیری از پوک شدن استخوان میشود.

اشخاص گیاه خوار شدیدأ در معرض ریسک مبتلا شدن به کاهش ویتامین دی در جسم خود هستند..

قرار دادن صورت و دست‌ها روزانه به مدت پانزده دقیقه در مواجه با تابش آفتاب می‌تواند کمبود این ویتامین لازم را در بدنتان جبران کند.

ولی چنانچه هوا آفتابی نباشد و غلات و شیر سویا نیز در دسترس نداشته باشید می‌توانید کمبود این ویتامین را توسط مولتی ویتامین‌ها در جسم خود جبران کنید.

ویتامین بی ۱۲

B۱۲ همچنین یکی از ویتامینهای لازم تن و بدن است که رل و نقش تأثیرگذاری در خیلی از بیماریها از جمله پیشگیری از آلزایمر و تصلب شراین دارد.

بعلاوه از کاهش گلبول‌های قرمز خون و بی حالی جلوگیری میکند، باعث افزایش رشد میشود، ساختار عصبی بدن را تحکیم میکند و ملال و خستگی را از میان میبرد..

منابع سرشار از ویتامین بی ۱۲ عبارت اند از شیر گاو، شیر پرمایه شده سویا، ماست، تخم مرغ، غلات و پروتئین‌های گیاهی.

از آن جا که ویتامین بی ۱۲ در محصولات حیوانی به فراوانی یافت میشود با احتمال فراوان اشخاص گیاه خوار با کمبود این ویتامین در جسم خود مواجه میشوند و احتیاج به مصرف مولتی ویتامین پیدا میکنند.

چگونه مولتی ویتامین مناسب خود را پیدا کنیم؟

در زمینه برنامه غذایی خود واقع بین باشید.

به عنوان نمونه از خود بپرسید آیا حقیقتأ احتیاج به افزایش میزان کلسیم در جسم خود دارید؟ چنانچه از جمله افرادی هستید که هرروزه انواع مواد لبنی از جمله پنیر، شیر، ماست و بستنی را زیاد مصرف میکنید بی شک به کلسیم نیاز نخواهید داشت.

افزایش میزان مواد لازم مورد احتیاج بدن از جمله آهن، زینک، مس، بتاکاروتن و بعضی از ویتامین‌ها از جمله A در بدن خیلی پرخطر است.

بنابراین تلاش نمایید به این موارد اهمیت بیشتری بدهید.

به عنوان نمونه سطح آهن مورد احتیاج بدن چهل و پنج میلی گرم، زینک ۴۰ میلی گرم، مس ۱۰ میلی گرم، سلنیوم ۴۰۰ میلی گرم، و کروم ۱۰۰۰ میلی گرم است.

افزایش بیشتر از حد معمول این مقادیر در بدن میتواند سبب اختلال در بخش زیادی از کارکردهای بدن از ساختار و سیستم گوارشی گرفته تا کاهش گلبول‌های قرمز خون و مشکلات دستگاه دفاعی و ایمنی بدن را پدید آورد.