تنگی کانال نخاعی چه عوارضی برای بیماران ایجاد می کند؟

تنگی کانال نخاعی چه عوارضی برای بیماران ایجاد می کند؟

تنگی کانال نخاعی
تنگی کانال نخاعی

در حوزه پزشکی تنگی کانال نخاعی به معنی باریک شدن غیر طبیعی کانال ستون مهره ها است. هنگامی که کلمه تنگی با ستون فقرات ترکیب می شود ، معنی آن می شود تنگی کانال استخوانی که اعصاب نخاعی یا نخاع از آن می گذرد.

برخی از افراد از هنگام تولد و به شکل مادرزادی با این عارضه متولد می شوند.  اما در اغلب موارد علت تنگی نخاعی دژنراتیو می باشد. برخی از افراد اثرات این تنگی را احساس نمی کنند. اما در نهایت به عنوان بخشی از روند پیری ، اکثر مردم متوجه درد ، ضعف و  یا بی حسی بودن ثانویه به علت فشرده سازی اعصاب یا نخاع می شوند.

در حالی که ممکن است تنگی کانال در قسمت های مختلف ستون فقرات رخ دهد ، علائم فشرده سازی عصبی اغلب مشابه هستند. به همین دلیل است که اغلب متخصصان آزمایشاتی را برای تعیین علت و محل تنگی انجام می دهند.

اگر تنگی کانال نخاعی در قسمت پایین کمر باشد ، لومبار استنوزیس نامیده می شود.  همین عارضه اگر در بخش مهره های گردنی اتفاق بیفتد سرویکال استنوزیس نامیده می شود.

توسط جان H. Shim، MD، FACS

 

 

لومبار استنوزیس

در عارضه  تنگی کانال کمری  ، ریشه های عصبی نخاعی در  پایین کمر تحت فشارقرار داده می شوند.  و این می تواند به ویژه با فعالیت موجب بروز نشانه هایی مانند سیاتیک ، سوزن سوزن شدن ، ضعف یا بی حسی بشود که  از پشت کمر به باسن و پاها ، منتشر می شود.

علائم تنگی نخاع کمری اغلب با علائم نارسایی عروقی اشتباه گرفته می شود.  زیرا هر دو حالت می تواند باعث لنگی پا شود. که به معنی داشتن درد در هنگام  راه رفتن است. اگر پزشکان پس از بررسی های عروقی جریان طبیعی خون را شناسایی کرده و با انجام تست های تشخیصی مشکل بیمار را تنگی کانال نخاعی تشخیص داده و تأیید کنند ، این علائم به نام کلادیکیشن نوروژنیک نامیده می شود. به طور خلاصه ، افرادی که دچار تنگی کانال ستون فقرات هستند علائمی از جمله  درد پا ، یا ضعف در هنگام  راه رفتن را گزارش می دهند. که این علائم  با نشستن بیمار کاهش می یابد.   بسیاری نیز می گویند هنگامی که به جلو خم می شوند ، دردشان کمتر می شود.

در حالی که تنگی نخاع کمری اغلب در مهره های  L4-L5 و L3-L4 اتفاق می افتد ، اما این عارضه  می تواند در هر یک از دیسک های ستون فقرات ایجاد شود. در نهایت اسپوندیلوز دژنراتیو می تواند بیشتر بخش های مهره ای ستون فقرات کمری را تحت تأثیر قرار دهد.

 

سرویکال استنوزیس

درد در ستون فقرات گردنی ، تنگی کانال نخاعی نامیده می شود.  این وضعیت بدین معنا است که فشاری بر روی کانال نخاعی وجود دارد. متاسفانه فشرده سازی نخاع می تواند منجر به مشکلات جدی مانند ضعف شدید و یا حتی فلج شود. با تنگی کانال نخاعی که نشانه هایی از فشرده سازی نخاعی (میلولوپاتی) را ایجاد می کند ، ممکن است بیمار نیاز به درمان تهاجمی بیشتری مانند عمل جراحی داشته باشد.

تنگی توراكسیك نیز می تواند اتفاق بیفتد ، اما این عارضه کمتر مشاهده میشود. بخش قفسه سینه از ستون فقرات شامل بخش وسط تا بالای ستون فقرات است. و عمدتاً شامل مهره هایی است که به قفسه سینه متصل هستند. این بخش پایدار و قوی از ستون فقرات حرکات کمتری دارد. به همین علت بیماری های دژنراتیو مانند تنگی نخاعی در این بخش از ستون فقرات کمتر بروز می کند.

 

تنگی کانال به علت بالا رفتن سن 

تنگی نخاعی مربوط به دژنراسیون در ستون فقرات معمولاً در دهه پنجم زندگی قابل توجه است.  و ممکن است پس از 50 سالگی در همه گروه های سنی گسترش   یابد. همانطور که می دانید این عارضه یک روند تدریجی است و به ندرت علائم فوری ایجاد می کند. تغییرات جزئی و تدریجی ستون فقرات در طول زمان اغلب باعث کاهش فعالیت بدنی و ایجاد یک وضعیت خمیدگی بدن رو به جلو و قوز پشت می شود.

 

علائم تنگی کانال نخاعی

همانطور که قبلاً ذکر شد علائم این عارضه به تدریج شروع شده و در طی زمان شدید تر می شوند.  نشانه های تنگی کانال با توجه به محل آن متفاوت می باشد.

ستون فقرات کمری :   

فشار وارده به اعصاب نخاعی در مهره های کمر موجب احساس فشار و سنگینی در پاها می شود. بخصوص در هنگام ایستادن و راه رفتن های طولانی. درد در هنگام نشستن و خم شدن به جلو کمترمی شود.

سایر علائم عبارت هستند از :

  • درد ،
  • بی حسی و ضعف در کمر ،
  • درد پا و یا دست

در صورت مشاهده علائم بالا به پزشک مراجعه کنید.

ستون فقرات گردنی :

شایع ترین نشانه این بیماری سوزن سوزن شدن دست است.  وجود تنگی در ستون فقرات گردنی باعث بروز علائم زیر می شود :

  • بی حسی ،
  • ضعف ،
  • سوزن سوزن شدن در پا و کف پا ، بازو و دست ،
  • مشکلات راه رفتن و عدم تعادل ،
  • بی اختیاری روده و مثانه

 

علل تنگی کانال نخاعی 

بیرون زدگی دیسک یکی از علل تنگی کانال نخاعی
بیرون زدگی دیسک یکی از علل تنگی کانال نخاعی

بعضی از افراد به طور مادرزادی با تنگی کانال نخاعی به دنیا می آیند.  بیشترین عامل بروز این بیماری کم شدن فضای بین مهره ها است. سایر علل این بیماری عبارتند از:

  • بیرون زدگی دیسک. دیسک کمر نقش کمک فنر را در میان مهره ها بازی می کند.  اما با بالا رفتن سن و به تدریج خشک می شود. ترک های بخش بیرونی یک دیسک باعث می شود که برخی از مواد نرم داخلی بیرون بزنند و بر روی نخاع یا اعصاب فشار وارد کنند.
  • ضخیم شدن رباط . رباط محکمی که به شما کمک می کند تا استخوان ستون فقرات را نگه دارید در طول زمان سفت و ضخیم می شود. ضخیم شدن این رباط می تواند به کانال نخاعی فشار وارد کند.
  • تومورها. رشد غیرطبیعی سلول ها  در داخل نخاع ، درغشایی که نخاع را تحت پوشش قرارداده است و یا در فضای بین ستون فقرات و مهره ها منجر به تنگی کانال نخاع شود.
  • آسیب های نخاعی. تصادفات و تروما می تواند باعث دررفتگی یا شکستگی در یک یا چند مهره شود. شکستگی استخوان در ستون فقرات ممکن است به کانال نخاعی آسیب برساند.  همچنین تورم بافت اطراف نخاع بلافاصله بعد ازعمل جراحی نیز می تواند بر روی کانال نخاع یا اعصاب آن فشار وارد کرده و باعث تنگی کانال نخاعی کمری بشود.
  • تشکیل زائده های استخوانی. ساییدگی و یا پارگی ناشی از آرتروز می تواند بر روی رشد زائده های استخوانی مؤثر باشد.  همچنین بیماری پاژه در نتیجه بالا رفتن سن   باعث رشد بیش از حد استخوان در ستون فقرات شده و زائده های استخوانی در کانال نخاعی ایجاد می شود.

 

تشخیص تنگی کانال نخاعی

تشخیص این عارضه مشکل است.  زیرا نشانه های آن شبیه به بیماری هایی است که افراد مسن به آنها  مبتلا هستند. تصویر برداری برای کمک به تعیین دقیق علت و علائم  بیماری مورد نیاز باشد. تصویربرداری های مورد نیازعبارت هستند از:

  • اشعه ایکس. تصویر برداری با اشعه X  روش مناسبی برای تأیید تنگی نخاعی نیست و فقط می تواند برای رد کردن مشکلات دیگری که علائم مشابه دارند مورد استفاده قرار بگیرد.
  • تصویربرداری رزونانس مغناطیسی . (MRI) این روش تصویربرداری می تواند آسیب های وارد شده به دیسک و رباط و همچنین وجود تومور را تشخیص دهد. مهم تر از همه در این روش تصویر برداری فشار بر روی نخاع یا اعصاب نخاعی قابل مشاهده است.
  • توموگرافی کامپیوتری.(سی تی اسکن) سی تی اسکن پس از تزریق مواد رنگی انجام می شود و می تواند بیرون زدگی دیسک کمر، اسپرز استخوان ، تنگی کانال نخاعی کمر و تومورها را نشان بدهد.

 

درمان تنگی کانال نخاعی  

در ابتدا درمان هایی از قبیل مصرف دارو یا فیزیوتراپی توسط پزشک تجویز می شود.  سپس در صورت عدم بهبودی ، پزشکان ما یک فرآیند سرپایی یک روزه معروف به لامینو فورامینوتومی را توصیه می کنند.  در روش لامینو فورامینوتومی جراح با ایجاد یک برش بسیار کوچک ، تقریباً حدود دو سانتی متر در پشت ،  یک لوله باریک را برای از بین بردن تنگی ، بدون ایجاد برش در عضلات در اطراف آن قرار می دهد. این تکنیک  منحصر به NJ Spine و ارتوپدی ، موجب می شود که  بیماران در عرض چند روز بهبود یابند.

 

گزینه های درمان

نوع درمانی که بیمار برای تنگی نخاعی دریافت می کند با توجه به محل تنگی و شدت علائم متفاوت می باشد. طیف گسترده ای از درمان های غیر جراحی برای تنگی نخاعی وجود دارد. گزینه های رایج تر عبارتند از :

درمان دارویی

داروی داروهای ضد التهابی (مانند آسپرین یا ایبوپروفن) ممکن است در کاهش علائم اسپاینال استنوزیس مفید باشد. با استفاده دقیق یک دوره کوتاه مدت از داروهای مخدر ممکن است برای موارد شدید درد عصب مفید باشد. بعضی از پزشکان همچنین داروهای آرام بخش عضلانی و غیر حساسیتی مانند گاباپنتین را تجویز می کنند. در بعضی موارد ، داروهای ضد افسردگی همچنین می توانند تسکین درد را فراهم کنند.

عوارض جانبی داروها همیشه نگران کننده است. به عنوان یک اقدام احتیاطی ضروری است که پزشکان بیماران خود را از مزایا و خطرات داروها مطلع کنند.

  • داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) .داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) به تسکین درد ناشی از تنگی کانال نخاع کمک می کند. و موجب کاهش التهاب می شود. برخی از این داروها مانند ایبوپروفن ، موترین و ناپروکسن  بدون نسخه نیز در دسترس می باشند.
  • شل کننده های عضلانی. داروهایی مانند سیکلو بنزاپرین ، اسپاسم عضلانی را که گاهی همراه با تنگی کانال نخاعی اتفاق می افتد ، آرام می کند .
  • داروهای ضد افسردگی .  مصرف دوز شبانه از داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای مانند آمی تریپتیلین می تواند به کاهش درد مزمن کمک کند .
  • دارو های ضد تشنج. از برخی از داروهای ضد تشنج مانند گاباپنتین به منظور کاهش درد ناشی از آسیب دیدگی اعصاب استفاده می شود.
  • داروهای مخدر.  داروهای مخدر از قبیل اکسی کونتین و هیدروکدون حاوی کدئین می باشند و می توانند ایجاد وابستگی کنند .

 

فیزیوتراپی و ورزش

افراد مبتلا به تنگی ستون مهره ها معمولاً به منظور کاهش درد ، فعالیت های فیزیکی خود را کاهش می دهند. اما این کار می تواند منجر به ضعف عضلانی شود که موجب درد بیشتری می شود. یک درمانگر فیزیکی می تواند تمریناتی را انجام دهد که ممکن است به بیمار کمک کند.  از جمله :

  • تقویت قدرت و استقامت عضلات ،
  • حفظ انعطاف پذیری و ثبات ستون فقرات ،
  • تعادل خود را بهبود دهید.

یک برنامه درمانی مناسب برای فیزیوتراپی و ورزش ، بخشی از هر برنامه درمانی برای تنگی کانال نخاعی است.  در حالی که تمرینات اسپاینال استنوزیس یک درمان نیست ، مهم است که بیماران تا جایی که برای شان قابل تحمل است فعال باقی بمانند. و از داشتن فعالیت و ترس از درد دچار اضطراب نشوند.

پزشک درمانگر ممکن است یک برنامه فیزیوتراپی را برای بیمار تجویز کند. پس از یک دوره آموزش فیزیوتراپی ، اکثر افراد می توانند تمرینات خود را در خانه انجام دهند.  مهم این است که تمرینات را به آرامی شروع کنید و در طول زمان قدرت و تحمل عضلات کمر خود را افزایش دهید.

 

حرکات اصلاحی

معمولاً به بیماران توصیه می شود از انجام فعالیت هایی که نشانه های اسپاینال استنوزیس را بد تر می کند ، اجتناب کنند. بیماران مبتلا به این عارضه بیشتر هنگامی که به جلو خم می شوند ، احساس راحتی می کنند.  به عنوان مثال ، اصلاح حرکات توصیه شده ممکن است شامل راه رفتن با واکر یا سبد خرید به جای راه رفتن بدون هیچ سطح اتکایی باشد ، در حالی که بیمار کمی به جلو متمایل می باشد.  استفاده از دوچرخه ثابت در حالتی که کمی به سمت دسته ها خم شده اید ، و یا نشستن بر روی مبل نرم به جای نشستن بر روی یک صندلی سفت با پشتی صاف گزینه هایی است که به بیماران توصیه می شود.

 

تزریق استروئید اپیدورال

تزریق کورتیزون در فضای بیرونی اپیدورال می تواند به طور موقت علائم تنگی نخاعی را از بین ببرد. در برخی مطالعات که اخیراً انجام شده است ، اثربخشی درازمدت این تزریق ها مورد سؤال قرار گرفته است. و نگرانی هایی در مورد استفاده از تزریق کورتیکواستروئید برای بیماران مبتلا به شکستگی مرتبط با پوکی استخوان وجود دارد. تزریق استروئید اپیدورال یک گزینه اصلی است که توسط بسیاری از پزشکان ارائه می شود. همانند سایر درمان ها ، خطرات و مزایایی برای این روش درمان وجود دارد.

 

روش فشرده سازی

با استفاده از این روش ، با استفاده از یک ابزار که به سوزن شبیه است یک بخش از رباط ضخیم شده در پشت ستون فقرات را به منظور افزایش فضای کانال نخاعی و از بین بردن فشار به ریشه عصب برمی دارند. از این روش فقط برای درمان بیماران مبتلا به تنگی ستون مهره ها و آسیب دیدگی رباط استفاده می شود.

این روش به نام پرکوتانئوس از طریق مشاهده تصویر مهره تحت فشار قابل اجرا می باشد.  (PILD)

از آنجا که PILD بدون بیهوشی عمومی انجام می شود ، ممکن است از این روش برای برخی از افراد استفاده شود که نمی توانند بیهوشی بگیرند.  و یا در معرض خطرات بالا به علت سایر مشکلات پزشکی باشند.

 

عمل جراحی

جراحی لامینکتومی برای تنگی کانال نخاعی
جراحی لامینکتومی برای تنگی کانال نخاعی

اگر درمان های دیگر به رفع مشکل بیمار کمک نکرده باشد. یا اگر علائم بیمار غیر فعال شده باشد ،  گزینه جراحی ممکن است در نظر گرفته شود. اهداف جراحی عبارتند از: کاهش فشار روی نخاع یا ریشه های عصبی با ایجاد فضای بیشتری در کانال نخاعی. جراحی برای فشردگی کانال نخاعی قطعی ترین روش برای درمان علائم تنگی نخاعی است.

تحقیقات نشان می دهد که جراحی های ستون فقرات در صورتی که توسط  جراحان متخصص و با تجربه انجام شود ، عوارض کمتری ایجاد می کنند.

نمونه هایی از روش های جراحی برای درمان تنگی نخاعی عبارتند از:

  • لامینکتومی.عمل جراحی لامینکتومی با حذف بخشی از مهره آسیب دیده و به منظور  ایجاد فضای بیشتر در کانال نخاعی انجام می شود. و فشار را از روی عصب برمی دارد.
  • لامینوتومی. در این روش جراح با ایجاد یک سوراخ فقط بخشی از لامینا را برمی دارد تا از شدت فشار بر روی یک نقطه کاسته شود.
  • لامینوپلاستی. این عمل فقط روی مهره های گردن انجام می شود. در این روش جراح یک برش در پشت گردن ایجاد می‌کند. سپس با استفاده از یک دریل (Burr) لایه‌ های استخوانی را از سطح داخلی مفصل صفحه‌ ای مهره بر می ‌دارد.
  • جراحی حداقل تهاجمی. در این روش ، پزشک جراح استخوان یا لامینا را به گونه ای حذف می کند که آسیب به بافت سالم اطراف را کاهش دهد. در نتیجه باعث کم شدن نیاز به انجام فیوژن می شود.

در حالی که فیوژن یک راه مفید برای تثبیت ستون فقرات و کاهش درد است ، با اجتناب از آن می توانید خطرات احتمالی مانند درد پس از جراحی و التهاب و بیماری در بخش های مجاور ستون فقرات را کاهش دهید. علاوه بر این کاهش نیاز به همجوشی ستون فقرات ،   زمان بهبودی نیز کوتاه تر می شود.

در اکثر موارد ، عمل های جراحی که به منظور افزایش فضای میان مهره ای انجام می شود ، کمک می کند تا علائم تنگی ستون فقرات کاهش پیدا کند.   اما علائم در برخی از بیماران از بین نمی روند و یا پس از جراحی بدتر می شوند.

 

خطرات و عوارض جانبی درمان جراحی

سایر خطرات جراحی عبارتند از:

  • عفونت ،
  • پارگی در غشای مخاطی که نخاع را پوشش می دهد ،
  • ضایعات نخاعی ،
  • لخته شدن خون در ورید پا ،
  • تشدید مشکلات عصبی.

 

مراقبت از بیماران مبتلا به تنگی کانال نخاعی در خانه

  • کاهش درد.  مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند
  • کمپرس گرم و یا سرد. برخی از علائم تنگی کانال نخاعی گردن ممکن است با استفاده از کمپرس گرم یا سرد کاهش یابند.
  • رژیم غذایی و تغذیه. کم کردن وزن می تواند فشار را از روی مهره های کمر بردارد.
  • استفاده از عصا و واکر. این وسایل کمکی علاوه برثابت نگه داشتن ، می تواند به تسکین درد کمک  کند.  استفاده از بریس و کمربند طبی تنها با تجویز پزشک مجاز می باشد.

 

درمان های ژنومیک

آزمایشات بالینی برای استفاده از سلول های بنیادی به منظور درمان بیماری دژنراتیو ستون فقرات صورت می گیرد. این روش بعضی اوقات داروهای ریجنریتو نامیده می شود. استفاده از تکنولوژی ژنومیک نیز می تواند منجر به درمان های ژنتیکی جدید برای درمان تنگی نخاعی شود.

 

درمان های جایگزین

طب سوزنی برای درمان تنگی کانال نخاعی
طب سوزنی برای درمان تنگی کانال نخاعی

داروهای غیر تهاجمی  و درمان های جایگزین می توانند به عنوان گزینه ها ی معمولی درمان مورد استفاده قرار بگیرند. و به شما کمک کند که درد ستون فقرات را درمان کنید. این درمان های جایگزین عبارتند از:

  • ماساژ درمانی ،
  • درمان کایروپراکتیک ،
  • طب سوزنی.

اگر به این گزینه های درمانی تمایل دارید ، با پزشک معالج خود صحبت کنید.

محقق و مترجم : مینو شفیعی

لینک منبع

لینک منبع

 

 


بزرگترین گروه فوق تخصصی پزشکان مغز و اعصاب و متخصصین روانپزشکی در ایران

 

شاید دیگر کمتر کسی اطلاع نداشته باشد که در مجموعه بزرگ پزشکان جایروس بهترین فوق تخصص های مغز و اعصاب و اعصاب و روان و برترین فارغ التحصیلان آمریکا،اسپانیا و آلمان حضور دارند و خدمات مغزواعصاب و روان که در این مجموعه ارائه می شود با کیفیت ترین در تمام ایران است!

کادر درمانی جایروس از لحاظ تخصصی در حیطه های اعصاب، در تمام کشور بی نظیر است


شماره تماس های نوبت گیری سریع

مشاوره های تلفنی و ویزیت آنلاین ویدئویی نیز ارائه می شود.

واحد مغز و اعصاب و روان ☎ 22616377_021

 واحد ویزیت متخصص اختلالات خواب و نوبت انجام تست خواب ☎ 02122648627

واحد مشاوره و روانشناسی  ☎ 22636863_021


درمان بی خوابی در منزل بدون دارو

 

اگر بی خوابی دارید، علاوه بر خدمات حضوری در کلینیک، میتوانید با تهیه دوره جامع درمان بیخوابی که توسط دکتر مصطفی امیری فلوشیپ اختلالات خواب تهیه شده است، بی خوابی تان را بدون دارو و در منزل درمان کنید.

درمان بی خوابی بدون دارو با ۱۱۳ روش علمی و خانگی (برای شروع، اینجا کلیک کنید)


درمان افسردگی بدون دارو آنلاین

اگر دچار افسردگی هستید یا میخواهید احساس شادی و لذت را در زندگی تان تقویت کنید، میتوانید بصورت حضوری توسط متخصصین روانپزشکی یا روانشناسان مجموعه جایروس ویزیت شوید و علاوه بر خدمات حضوری، میتوانید با تهیه دوره آنلاین درمان افسردگی در خانه که توسط مجموعه پزشکان جایروس تهیه شده است، افسردگی تان را در منزل و بدون دارو درمان کنید (برای دیدن ویدئو معرفی دوره، کلیک کنید)

درمان افسردگی در منزل بدون دارو (برای شروع، اینجا کلیک کنید)

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *