تفاوت جراحی کم تهاجمی ستون فقرات و عمل باز ستون فقرات

تفاوت جراحی کم تهاجمی ستون فقرات و عمل باز ستون فقرات

جراحی کم تهاجمی ستون فقرات شباهتی به جراحی باز ستون فقرات ندارد.  جراحی باز ستون فقرات برای بیماران مبتلا به دژنراسیون کانونی اسپینال ،  چشم اندازی دلهره آور دارد.  درد و خونریزی شدید ،  و همچنین بستری شدن برای سه تا چهار روز پس از این نوع جراحی کاملاً عادی است.  علاوه بر اینها ، انجام این جراحی می تواند به معنای زندگی کردن با درد و احتمالاٌ ناتوانی باشد.

جراحی ستون فقرات به روش های قدیمی به عنوان “جراحی باز” انجام می شود. به این معنی که منطقه ای که عمل بر روی آن انجام می شود با یک برش طولانی باز می شود تا جراح بتواند آناتومی را مشاهده و به محل آسیب دیدگی دسترسی پیدا کند. البته در سال های اخیر، پیشرفت های تکنولوژیکی باعث شده است که بیشتر بیماری های کمر و گردن با روش های جراحی کم تهاجمی درمان شود.

از آنجا که در عمل جراحی کم تهاجمی ستون فقرات (MISS) ،  برش طولی ایجاد نمی شود ، این روش از آسیب قابل توجهی به عضلات اطراف ستون فقرات جلوگیری می کند. و باعث درد کمتر بعد از جراحی و بهبودی سریع تر می شود.

علائم جراحی حداقل تهاجمی ستون فقرات همانند موارد جراحی باز سنتی هستند. جراحی ستون فقرات معمولاً زمانی توصیه می شود که یک دوره درمان غیر جراحی مانند دارو درمانی و فیزیوتراپی نتوانسته باشد علائم دردناک ناشی از مشکلات کمر شما را از بین ببرد. علاوه بر این ، جراحی تنها هنگامی در نظر گرفته می شود که پزشک شما بتواند منبع دقیق درد از جمله فتق دیسک یا تنگی کانال نخاعی را به طور دقیق مشخص کند.

چندین تکنیک برای جراحی کم تهاجمی  وجود دارد. موضوع مشترک بین همه آنها این است که آنها از برش های کوچک تر استفاده می کنند. که در نتیجه سبب آسیب عضلانی کمتر می شوند. از تکنیک های کم تهاجمی  برای روش های معمول مانند فشردگی مهره های کمری و همجوشی (فیوژن) ستون فقرات استفاده می شود.

لومبار دکامپرشن فشار ناشی از اعصاب نخاعی را با از بین بردن بخش هایی از استخوان یا فتق دیسک کاهش می دهد.  فیوژن ستون فقرات  مشکلات استخوانی ستون فقرات (مهره ها) را اصلاح می کند. ایده اصلی این است که  مهره های دردناک به یکدیگر جوش داده شوند.  به طوری که آنها تبدیل به یک استخوان بشوند.  این مقاله بر کاهش فشرده سازی و همجوشی ستون فقرات با تکنیک حداقل تهاجمی تمرکز دارد.  همچنین  یک مرور کلی از همجوشی ستون فقرات شامل رویکرد ، پیوند استخوان ، عوارض و توانبخشی را شامل می شود.

مزایای جراحی  کم تهاجمی ستون فقرات

جراحی  کم تهاجمی ستون فقرات به طور کلی باعث کاهش درد و خونریزی ، اقامت کوتاه مدت در بیمارستان و نتایج غیر قابل مقایسه با جراحی باز می شود. محمد بیدون M.D. ، و مشاور در جراحی مغز و اعصاب در درمانگاه Mayo در روچستر مینه سوتا می گوید: ” جراحی کم تهاجمی ستون فقرات به ما توانایی انجام جراحی های بسیار بزرگ را می دهد.

تغییر سطح ستون فقرات ، تنگی کانال نخاعی یا بی ثباتی در چند سطح و فتق دیسک ها به طور قطع   از طریق همین روش جراحی حداقل تهاجمی درمان می شود. این روش یک گزینه عالی برای بیماران است .

حداقل برش عضله

جراحی باز ستون فقرات معمولاً شامل برش بزرگی در وسط ، جدا کردن بافت عضلانی از ستون فقرات  میانی و قرار دادن رتراکشن به منظور باز کردن عضلات برای مدت زمان طولانی در طول جراحی   فشرده سازی و یا همجوشی می باشد.  یک مشاور در جراحی مغز و اعصاب کلینک مایو Clinic of Mayo  در  آریزونا می گوید: “از آنجا که جراح در حین عمل ، بافت های عضلانی را جدا می کند ،  بیماران پس از عمل از اسپاسم عضلات و درد شدید کمر رنج می برند. این تجربیات مسلماً دلپذیر  نیست.”

جراحی حداقل تهاجمی ستون فقرات از طریق یک برش کوچک تر انجام می شود. دکتر Bydon می گوید: “ما برای رسیدن به موضع عمل ، یک برش کوچک از طریق عضله ایجاد می کنیم.” “پیچ و یا هر سخت افزار دیگری را می توان از طریق یک رتراکتور لوله ای یا از طریق روش های پوستی وارد کرد”.

اغلب از یک برش اریب برای پیشگیری از آسیب دیدگی ایلیوپسواس و عصب های بسیار آن استفاده می شود.  در این روش از دست دادن خون نیز به حداقل ممکن می رسد. به طور معمول کمتر از 100 سانتی متر مکعب (سی سی) خون از دست می رود. که در مقایسه با 300 تا 500 سی سی با یک روش عمل باز بسیار کم تر است. بیماران اغلب یک روز پس از جراحی از بیمارستان مرخص شده و به خانه می روند.

تصویربرداری در حین عمل

یکی از امور ضروری جراحی حداقل تهاجمی ستون فقرات ، تصویربرداری در حین عمل است. که جهت هدایت عمل از این روش استفاده می شود.  دکتر کریشنا میگوید: “تصویربرداری در زمان جراحی به ما اجازه می دهد که پیچ را به درستی بچرخانیم. بدون اینکه تمام بافت عضلانی را از استخوان جدا کنیم.”

استفاده از تکنولوژی نوروناویگیشن در درمانگاه  Mayo ،  قرار گرفتن بیماران در معرض تابش را کاهش می دهد. فقط یک پرتو ایکس با اشعه ماوراء بنفش کم ، قبل از اعمال جراحی حداقل تهاجمی ستون فقرات گرفته می شود.

مزایای جراحی حداقل تهاجمی ستون فقرات می تواند گزینه ای جذاب برای اکثر بیماران باشد. به خصوص برای کسانی مؤثر است که مسن تر هستند. و یا کاموربیدیتی دارند.

مدت زمان بیهوشی

“اگر شما نگران طولانی بودن زمان بیهوشی خود در اتاق عمل هستید ، یا اگر بیمار شما مبتلا به درد مایوفاستی قابل توجهی باشد ، مهم است که میزان اختلالات عضلانی را محدود کنید.  در این حالت انتخاب جراحی ستون فقرات کم تهاجمی ، اغلب گزینه ای عالی است.”

دکتر Bydon  مزایای استفاده از “تکنیک های کوچک عمل باز”، برای استفاده از پیچ های غشایی به جای استفاده از پیچ های پدیکال به منظور ترمیم استنوزیس stenosis ستون مهره های کمری در سالمندان یاد می کند. او می گوید: “با استفاده از پیچ های غشایی ، ما مجبور نیستیم در بافت عضلانی یک برش بزرگ ایجاد کنیم.

شایع ترین نوع بیهوشی مورد استفاده برای MISS بیهوشی عمومی و بیهوشی موضعی می باشد.

روش های جراحی کم تهاجمی ستون فقرات

روش های جراحی کم تهاجمی ستون فقرات MISS و فشردگی (مانند دیسککتومی و لامینکتومی) با استفاده از روش های مختلف انجام می شود. روش معمولی استفاده شده شامل استفاده از یک لوله رترکتور ستون فقرات است. در طی این  روش جراحی ، یک برش کوچک انجام می شود و لوله رترکتور از طریق پوست و بافت های نرم به ستون فقرات وارد می شود. این لوله یک تونل به ناحیه کوچکی در ستون فقرات ایجاد می کند که مشکل وجود دارد. رترکتور لوله عضلات را (به جای برش آنها) در طول مراحل باز نگه می دارد.

سپس جراح با استفاده از ابزارهای کوچکی که از طریق لوله عبور می کنند ، به ستون فقرات دسترسی پیدا می کند. هر گونه استخوان یا دیسک که حذف شود از طریق رترکتور خارج می شود. و هر دستگاه لازم برای همجوشی – مانند پیچ ​​یا میله – از طریق رترکتور وارد می شود. برخی از جراحی ها نیاز به بیش از یک رترکتور یا بیش از یک برش دارند.

فلوروسکوپی

جراح از فلوروسکوپی برای دیدن محل برش و قرار دادن رترکتور استفاده می کند.  این روش در طول عمل جراحی و در زمان لازم ، تصاویر اشعه ایکس از ستون فقرات بیمار را بر روی صفحه نمایش نشان می دهد. جراح معمولاً با استفاده از میکروسکوپ ساختارهای مهم ستون فقرات را در طول عمل جراحی مشاهده می کند.

در آخر ، لوله رترکتور خارج می شود و عضلات به موقعیت اصلی خود باز می گردنند.  این روش جراحی میزان آسیب عضلانی را که معمولاً در جراحی های باز دیده می شود ، محدود می کند.

آندوسکوپی

کشف تکنیک های جدید برای جراحی حداقل تهاجمی ستون فقرات همچنان ادامه می یابد. به عنوان مثال  برخی از جراحان اکنون برای دسترسی به منطقه مشکل در ستون فقرات از آندوسکوپ استفاده می کنند (یک دوربین کوچک مشابه آنچه که در عمل جراحی زانو و شانه استفاده می شود).

جراحی های رایج حداقل تهاجمی ستون فقرات

دیسککتومی کمری  MIS

فتق دیسک  در قسمت پایین کمر ممکن است باعث درد شدید ، بی حسی یا ضعف پا بشود. برای از بین بردن این علائم ، دیسک از طریق عمل جراحی برداشته می شود می شود. این روش دیسککتومی کمری نامیده می شود.

برای عمل جراحی دیسککتومی  بیمار به روی شکم بر روی تخت عمل قرار می گیرد.  و یک برش کوچک در محل دیسک آسیب دیده ایجاد می شود. جراح رترکتور را در برش جا داده و مقدار کمی از استخوان لامینا را برمی دارد. در این عمل ، عصب ستون فقرات و دیسک قابل مشاهده است. جراح به دقت از عصب رد می شود و تنها دیسک آسیب دیده را حذف می کند.

دیسککتومی گردن   

این تکنیک حداقل تهاجمی همچنین می تواند برای فتق های دیسک در گردن استفاده شود. این روش از طریق پشت گردن انجام می شود و فورامینوتومی یا  دیسککتومی گردن MIS نامیده می شود.

فیوژن کمری  MIS

یک عمل استاندارد همجوشی ممکن است از طریق کمر، از طریق شکم یا از سمت پهلو انجام شود. به همین ترتیب می توان از جراحی همجوشی حداقل تهاجمی استفاده کرد.

یک عمل MISS رایج ،  فیوژن ترانسفورمینال اینترنال  (TLIF) است. با استفاده از این روش ، جراح انحراف ستون فقرات را کم می کند. که موجب کاهش میزان عصبی ستون فقرات می شود.

در MIS TLIF، بیمار به صورت روی تخت اتاق عمل قرار می گیرد و جراح یک رگولاتور را در هر دو طرف ستون فقرات قرار می دهد. این کار مانع از پارگی رباط های میدلاین و استخوان ها می شود. جراح با استفاده از دو رترکتور، می تواند لامینا و دیسک را بردارد. سپس استخوان را به فضای دیسک پیوند می زند. و پیچ ها یا میله ها را برای حمایت بیشتر در اطراف مهره قرار می دهد.

گاهی اوقات جراح به منظور افزایش احتمال بهبودی علاوه بر استخوان های بیمار از پیوند استخوان نیز استخوان استفاده می کند.

همجوشی حداقل ستون فقرات معمولاً از پهلو انجام می شود. دو روش که از یک رویکرد جانبی استفاده می کنند عبارتند از همپوشانی جانبی اینتربادی  (XLIF) و همجوشی مستقیم  جانبی (DLIF). مزایای این عمل جراحی همجوشی جانبی این است که  عضلات پشت و اعصاب کانال نخاعی آسیب نمی بینند .

نتایج این روش های جراحی از جانب مشابه می باشد.

عوارض جانبی

همانطور که پس از هر عمل جراحی احتمال بروز عوارض جانبی وجود دارد ، خطرات احتمالی مربوط به MISS نیز وجود دارد. عوارض MISS شبیه به عوارض جراحی فیوژن باز است. با این حال ، برخی مطالعات نشان می دهد که میزان عفونت پس از عمل جراحی حداقل تهاجمی ستون فقرات کمتر می باشد.  قبل از عمل جراحی ، دکتر شما عوارض جانبی  را با شما در میان می گذارد. و اقدامات خاصی را برای جلوگیری از عوارض احتمالی انجام خواهد داد.

عوارض بالقوه MISS عبارتند از :

• عفونت آنتی بیوتیک ها قبل  عمل ، در طول عمل و اغلب بعد از عمل به بیمار داده می شود تا خطر عفونت را کاهش دهد.
• خون ریزی. مقدار مشخصی از خونریزی قابل پیش بینی می باشد. اما خونریزی اندک به طور معمول مهم نیست.
• درد در محل پیوند. درصد کمی از بیماران درد پایدار در محل پیوند استخوان را تجربه می کنند.
• بازگشت علائم . برخی از بیماران ممکن است عود علائم اولیه خود را تجربه کنند.
• سودوآرتروز Pseudarthrosis . این یک بیماری است که استخوان جوش نمی خورد. و فیوژن نخاعی به طور کامل بهبود نمی یابد. اگر این اتفاق بیفتد ، ممکن است یک جراحی دوم برای  همجوشی جامد مورد نیاز باشد. بیمارانی که سیگار می کشند بیشتر احتمال دارد که به عارضه جانبی سودوآرتروز مبتلا شوند.
• آسیب عصبی. ممکن است که اعصاب و یا رگ های خونی در طول این عمل آسیب ببینند. هر چند این عوارض بسیار نادر است.
• لخته شدن خون. تشکیل لخته های خون در پاها یکی دیگر از عوارض غیر معمول پس از جراحی است. این لخته ها  در صورت شکسته شدن و رفتن به ریه ها خطر بزرگی به دنبال دارند.

بهبودی

روش های کم تهاجمی این مزیت را دارند که می توانند مدت اقامت در بیمارستان را کاهش دهند. مدت زمان دقیق مورد نیاز در بیمارستان بستگی به بیماران مختلف دارد.  اما به طور کلی بیماران MISS یا همان روز یا 1 تا 2 روز پس از عمل از بیمارستان مرخص شده و به خانه می روند. اکثر بیمارانی که عمل جراحی باز انجام می دهند ، به مدت 3 تا 5 روز در بیمارستان بستری می شوند.

از آنجا که تکنیک های کم تهاجمی عضلات و بافت نرم را مختل نمی کند ، اعتقاد بر این است که درد این عمل از درد جراحی سنتی کمتر است. اگر چه پس از هر عملی باید انتظار داشته باشید که احساس ناراحتی کنید.  در حال حاضر پیشرفت هایی  به منظور کنترل درد انجام می شود. پزشک شما با استفاده از این روش ها به راحتی می توانند درد و ناراحتی بیمار را کاهش دهند.

فیزیوتراپی

پزشک شما ممکن است فیزیوتراپی را توصیه کند تا به شما کمک کند قدرت خود را دوباره به دست آورید. و بهبودی خود را افزایش دهید. این بستگی به روش و شرایط عمومی جسمی شما دارد. تمرینات خاص فیزیوتراپی به شما کمک می کند که به اندازه کافی  برای بازگشت به کار و فعالیت های روزانه خود قوی شوید.

اگر یک عمل جراحی به روش همجوشی داشتید ، ممکن است درمان شما تا چند ماه طول بکشد. حتی با این وجود ، شما خیلی سریع تر بهبود خواهید یافت. در طول این زمان بهبودی ، ستون فقرات جوش خورده  باید در هماهنگی مناسب حفظ شود. به شما آموزش داده خواهد شد که چگونه به درستی حرکت کنید ، تغییر موقعیت دهید ، بنشینید ، بایستید و راه بروید.

زمان لازم برای بازگشت به فعالیت های روزانه خود را پس از MISS بستگی به روش فردی و شرایط بیمار دارد. پزشک پس از عمل جراحی شما را ارزیابی خواهد کرد تا اطمینان حاصل شود که بهبودی شما به همان اندازه که پیش بینی شده پیشرفت می کند.

محقق و مترجم : مینو شفیعی

لینک منبع 

لینک منبع