کودک پرخاشگر مبتلا به اوتیسم را چگونه کنترل کنیم؟

کودکان مبتلا به اوتیسم از نظر طبیعی پرخاشگر نیستند و تمایلی هم ندارند ، اما گاهی اوقات کودک هنگامی که تحت استرس شدید قرار میگیرد  تهاجمی شده و پرخاشگری می کند.

طبیعی است که در چنین وضعیتی کودک از یک موقعیتی که منجر به تنش وی شده است دچار هراس شده و پرخاش کند در این مطلب سعی کرده ام مواردی که منجر به کاهش این موقعیت ها در کودک میشود را برایتان بیاورم.

کنترل حوادث

در صورتی که یک کودک  در یک لحظه تهاجمی و پرخاشگر میشود  در اینجا سعی کنید که چگونه می توانید از صدمه دیدن جلوگیری کنید.

1-1 همانطور که می توانید آرام باشید.

بسیاری از حوادث تهاجمی و پرخاشگرانه زمانی اتفاق می افتد که کودک نمیداند در لحظه استرس چه باید بکند و نمیتواند استرسش را کنترل کند .تمامی اطرافیان آن باید سعی در آرامش وی کنند و با محبت از وی بخواهند یک نفس عمیق بکشد و خودش را آرام کند.

به یاد داشته باشید که رفتار آنها منعکس کننده رفتار منفی شما نیست. همه بچه ها ممکن است چنین رفتاری را از خود نشان دهند و این به معنی تنفر نیتس و نباید ناامید شوید.

اجتناب از رفتار خصمانه مانند : فریاد،اولتیماتوم دادن ، امتیاز دادن . مجازات باعث می شود که کودک بیشتر تحریک شود. تمرکزتان را بر روی کنترل عصبانیت خود افزایش دهید .

بهتر است از کودک بخواهید که فریاد بزند و خودش را تخلیه کند و در نهایت موقعیتی را که منجر به عصبانیتش شده است را برای لحطاتی ترک کند .این نوع آگاهی  و کنترل از خود  نیز کمک می کند تا کودک یاد بگیرد که در هر زمان، هر کسی نیاز به آرامش دارد.

2-1بگویئد که رفتارش اشتباه است

بگو ئید که رفتارش را تصدیق نمی کنید و اشتباه رفتار کرده است تا متوجه اشتباهش بشود  .کودک را نادیدع نگیرید گاهش کودکان یاد میگیرند با انجام رفتارهای اشتباه دیده شوند .

اگر در شرایطی قرار گرفتید که کودک اوتیستیک شما در حال آسیب رساندن به کودک دیگری  بود بلافاصله وارد عمل شده و جلوی کودک خود بایستید و بگوئید که اجازه نمیدهید به کودک دیگر آسیب بزنید.

3-1 اگر آنها به یک خروجی نیاز دارند، به آنها بگویید  می توانند انجام دهند.

از این که به آنها بگویید چه کاری انجام ندهند اجتناب کنید، همچنین به آنها بگویید که چه کاری می توانند انجام دهند. این به آنها کمک می کند تا احساسات خود را بهتر از دیگران پیدا کنند و به آنها کمک می کند تا آنچه را که می توانند انجام دهند را به تصویر بکشند.

4-1 احساسات یک کودک را که می تواند بگوید گوش دهید و سپس قوانین را دوباره توضیح  دهید

به احساساتش گوش دهید و مقررات را دوباره به وی گوشزد کنید یا کودک را هدایت کنید، تأیید کنید. بعضی اوقات، کودکان به دلیل ناتوانی در مورد چیزی عمل می کنند و نمی دانند چگونه دیگران را به آن ارتباط دهند.

اگر فرزند شما به اندازه کافی آرام باشد وبه  دلایل انجام یا عدم انجام آن کار  گوش فرا دهدکمتر دچار خشم میشود .

محدودیت ها را  دوستانه را تنظیم کنید و به آن اعتماد کنید، در حالی که آنها را تشویق کنید تا افکار مثبت خود را بیان کنند.

5-1 هر یک از کلمات را در یک بحران احساسی به صورت کوتاه و بیان نکته به وی بگوئید

اگر یک کودک مبتلا به اوتیسم در یک موقعیت وحشتزا قرار بگیرد هیچ سخن و پند و اندرزی را  متوجه نمیشود و نمیتواند پردازش کند  کلمات خود را به جملات کوتاه محدود کنید تا کودک آرام شود.

6-1 هرگز کودک را از انجام مکانیزم های مقابله ای عجیب و غریب دلسرد نکنید

هنگامی که یک کودک مبتلا به اوتیسم در پریشانی حاد است، طبیعی است که آنها شروع به انجام رفتارهایی میکنند  تا به کمکی برسند. فرض کنید اینها تلاش های خودخواهانه هستند و آنها به کنترل کودک خود کمک می کنند.

اگر تنها چیزی را که از ضربه زدن به  آنها متوقف می شود، بردارید، آنگاه بیشتر می شود. مواردی که به کمک افراد مبتلا به اوتیسم کمک می کند شامل:

تکرار واژه ها و عبارات
نشستن در اسباب بازی یا موارد مورد علاقه
لگد زدن یا ضربه زدن به اشیاء (مثلا دستان خود را در برابر دست صندلی تکان می دهند)
تکان دادن
آواز خواندن
چیزهایی را در دهان خود قرار دادن

منبع 

محقق و گردآوری کننده:

مریم عبداللهی 

روانشناس و نوروتراپیست

درمانگر تخصصی کودکان