ارزیابی و نحوه درمان چاقی

شیوع چاقی در اکثر کشورهای جهان رو به افزایش است. چاقی با افزایش ریسک بیماری‌هایی چون فشارخون، دیابت نوع 2، اختلالات چربی خون، بیماری‌های مخرب مفصل و برخی بدخیمی‌ها همراه است. ارزیابی و درمان چاقی و وضعیت‌های همراه با آن برای پزشک حایز اهمیت است.

ارزیابی چاقی باید معطوف به شرح حال چاقی، معاینه بیمار برای تعیین میزان و نوع چاقی، بررسی بیماری‌های همراه، سطح تناسب اندام و ارزیابی آمادگی بیمار برای تغییر شیوه‌ی زندگی باشد.

هرچند بسیاری از موارد چاقی قابل انتساب به شیوه‎‌های رفتاری که روی رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی اثرگذار است، می‌باشد؛ شرح حال بیمار ممکن است مطرح کننده‌ی علل ثانویه افزایش وزن باشد. اختلالاتی که باید در نظر داشت شامل تخمدان پلی‌کیستیک، کم‌کاری تیرویید، سندرم کوشینگ و بیماری‌های هیپوتالاموس است. افزایش وزن در زمینه‌ی داروها نیز ممکن است رخ دهد. داروهای شایع که می‌توانند افزایش وزن بدهند شامل برخی داروهای دیابت، برخی داروهای روانپزشکی، هورمون‌‌های استروییدی، برخی ضد افسردگی‌ها و داروهای ضد صرع می‌باشد.

BMI (شاخص توده‌ی بدنی ) و دور کمر :

BMI که به صورت نسبت وزن (براساس کیلوگرم) به توان دوم قد (به متر) تعیین می‌شود، تخمینی از چربی بدن است و با افزایش خطر بیماری‌ها مرتبط است. چربی شکمی اضافی که با ارزیابی دورکمر یا نسبت کمر به ران تخمین زده می‌شود، به طور مستقل با ریسک بالاتر دیابت و بیماری‌های قلبی مرتبط است.

ارزیابی بیماری‌های همراه براساس علایم، فاکتورهای خطر و شک بالینی می‌باشد. بررسی تست‌های چربی خون، قند و فشارخون در تمام بیماران ضروری است.

تلاش برای تعدیل سبک زندگی تا زمانی که بیمار آماده این تغییر نیست، بی‌فایده است آمادگی بیمار تحت تاثیر انگیزه‌ها و تمایل بیمار به تغییر و یا مقاومت‌ها در برابر آن، قرار دارد.

در ادامه :اهداف درمان