بدخیمی های مغز و سیستم عصبی مرکزی چطور شکل می گیرند؟

تومورهای مغزی چگونه شکل می‌گیرد؟

بیشتر از ۱۲۰ نوع تومور مغزی و ساختار عصبی مرکزی هستند که از نمونه‌های غیر بدخیم تا بدخیم را شامل می‌شوند. مننژیوم یکی از نمونه‌های غیر بدخیم شایع تومور مغزی است که بیشتر افراد گرفتار به آن می‌توانند به زندگی عادی ادامه دهند.

گلیوبلاستوما نیز رایج‌ترین و مرگبارترین تومور مغزی بدخیم در بالغین و بزرگسالان است. متوسط نرخ بقای گرفتاران به این نوع از تومور مغزی حدود ۱۵ ماه است.

تمام تومورهای مغزی می‌بایست در مان شوند، زیرا این اندام در فضایی محدود قرار دارد که نمی‌تواند پذیرای هیچی اضافه باشد. حتی تومورهای غیر بدخیم نیز می‌توانند موجب فشار اضافی و آسیب رساندن به بافت مغز اطراف خود شوند.

چرا تومورهای مغزی شکل می‌گیرند؟

تشکیل تومور مغزی یک رویداد تصادفی است. تومور مغزی بواسطه یک خطا در تقسیم سلولی که می‌تواند در هر زمان ی اتفاق بیوفتد، شکل می‌گیرد.

تومورهای مغزی عمدتا در افرادی بدون سوابق خانوادگی شکل می‌گیرند. در وضع کنونی، روشی شناخته شده برای کمتر کردن ریسک مبتلا شدن به تومور مغزی نیست و مهم‌ترین کاریکه می‌توانید انجام دهید نادیده نگرفتن نشانه‌های هشدار دهنده مبتلا شدن به آن است.

گزینه‌های درمانی و شرایط بهبودی مختلفی برای تومورهای مغزی وجود دارند، و نشانه‌ها می‌توانند به مکان تشکیل تومور در مغز بستگی داشته باشند. ولی بعضی نشانه‌های مشخص هستند که باید درنظر قرار بگیرند.

سردردهای تشدید شونده

در آن‌ها یی که سالم بوده اند، سردردهایی که از منظر تکرر و قدرت درد شرایط وخیم‌تری به خود می‌گیرند , بخصوص وقتی که با حالت تهوع و بالا آوردن همراه باشند، از رایج‌ترین نشانه‌های تومور مغزی هستند. شاید از شدت سردردها کاسته شود، اما آنها به مدت زمانی طولانی ادامه خواهند داشت. این نشانه‌ای از زیادی فشار در جمجمه است که می‌تواند به بروز دشواری و مشکلی در مغز اشاره داشته باشد.

سردردها بطور رایج هنگام صبح و بعد از بیدار شدن از خواب تشدید می‌شوند، اما همواره هم اینگونه نیست. گاهی وقتها، برخی مناطق مشخص سر افزون‌تر از مناطق دیگر تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

سردردهایی که از رشد یک تومور ناشی می‌شوند بطور رایج در صورت استفاده از دارو‌های مسکن مانند آسپرین نیز بهبود نمی‌یابند.

البته هر کس ی در حین زندگی خود گاهی وقتها با سردرد مواجه می‌شود و این شرایط ن بایست به سرعت موجب نگرانی درباره رشد تومور شود. سردرد ناشی از رشد تومور حالت پایا و تشدید شونده دارد که با علایم دیگر مانند حالت تهوع و بالا آوردن همراهی می‌شود.

ضعف، بیحسی یا دشواریهای تعادلی

شخص مبتلا شده به تومور مغزی ممکن است ناگهان با دشواری در راه رفتن یا نگهداری تعادل خود مواجه شود. وی ممکن است متوجه تغییرات حرکتی در یک سمت بدن یا یکی از اعضاء جسم خود شود. این می‌تواند در قالب عدم توانایی در انجام کارها مانند انداختن اشیا یا عدم توانایی در بستن کراوات، دکمه‌های پیراهن یا بستن بند کفش نمایان شود.

تغییرات بینایی

نشانه‌های ناخوشایند تاثیرگذار بر بینایی می‌توانند شامل تار دیدن، دو بینی، حساسیت افزون‌تر از اندازه به اشعه نور یا ناراحتی از حرکت چشم باشند.

یک تومور مغزی ممکن است فیبرهایی که چشم‌ها را به پشت مغز متصل می‌کنند از کار انداخته و موجب تشکیل نقاط سیاه در دید فرد شوند. شما محتمل است به واسطه عدم توانایی در دیدن محیط اطراف خود با دیوارها و اشیا برخورد کنید.

تشنج

همه تشنج‌ها به معنای ابتلا به تومور مغزی مبتلا شده اید، اما آنها می‌توانند یکی از علت‌های اصلی بروز این شرایط باشند.

سردرگمی یا تغییرات وضعیت روانی

اعضای خانواده فردی که به تومور مغزی مبتلا شده ممکن است متوجه تغییراتی ظریف اما غیر عادی در رفتار وی شوند. ممکن است وی اجاق گاز را روشن بگذارد در وضعی که قبل از این هرگز چنین کاری را انجام نداده است و یا امکان دارد در محله‌ای که با آن آشناست مسیر خود را گم کند.

تومورهای مغزی می‌توانند موجب تغییرات شخصیتی در بیماران شوند و به عنوان نمونه همسری آرام و مهربان را به فردی پرخاشگر و عصبانی تبدیل کرده و یا فردی ثابت قدم و محکم را به فردی غیر فعال و منزوی تبدیل کنند.

[divider]

طبقه بندی انواع تومورهای بدخیم

بدخیمی (سرطان) محسوب میشوند و دارای خصوصیات زیرند:

• • می‌توانند زندگی دردمند (مریض) را تهدید کنند
  • بیشتر با عمل جراحی بیرون (خارج) می‌شوند، اما احتمال عود وجود دارد
  • به ساختارهای اطراف پخش می‌شوند
  • قادرند به دیگر جاهای پیکر (بدن) متاستاز (مهاجرت) نمایند

تومورهای نخستین مغزی

در برگیرنده آن دست از تومورهایی هستند که از ساختارهای مغزی و یا ساختارهای اطراف مغز شکل گیری می‌گردند

تومورهای نخستین به عنوان تومورهای گلیال (تومورهایی که از سلولهای گلیالی تشکیل شده اند) و یا تومورهای غیر گلیال (تومورهایی که روی و یا درون ساختارهای مغزی نظیر عصب‌ها، عروق خونی و غده‌ها رشد می‌کنند) دسته بندی می‌گردند که میتوانند بدخیم و یا غیر بدخیم باشند

تومورهای مغزی متاستاتیک در برگیرنده تومورهایی هستند که در نقطه‌ای بیرون (خارج) از مغز یعنی در منطقه دیگری از تن (مانند سینه و ریه) شکل گیری شده که در انتها (ی) از طریق گردش خون به مغز راه می‌یابد

تومورهای متاستاتیک به عنوان بدخیمی (سرطان) در نظر گرفته شده و بدخیم می‌باشند

از هر چهار تنی که گرفتار (مبتلا) به بدخیمی می‌باشند یک تن گرفتار متاستاز مغزی شده و برآوردها نیز حکایت از آن دارد، هر ساله ۱۵۰۰۰۰ تن به این نوع بدخیمی بدخیم گرفتار می‌گردند

چهل درصد از کسانی که گرفتار (مبتلا) به بدخیمی شش (ریه) می‌باشند بطور معمول به تومورهای متاستاتیک مغزی گرفتار می‌گردند

در گذشته برآیند برای بیمارانی که دارای متاستاتیک مغزی بازشناسی (تشخیص) داده می‌شدند، چندان خوشایند نبود چرا که نرخ زندگی این اشخاص بیش‌تر از چند هفته بعد از بازشناسی (تشخیص) نبوده است

ابزارهای پیچیده بازشناسی (تشخیص) در مجاور ابداع شیوه‌های پرتوزایی و جراحی سبب شده تا کیفیت و نرخ زندگی برای اشخاص گرفتار متاستاز مغزی التیام و بهبود یافته و تا چندین سال افزایش یابد

میزان بروز در بالغین و بزرگسالان 

موسسه ملی بدخیمی (سرطان) برآورد کرده است، در سال ۲۰۱۲، ۲۲۹۱۰ بزرگسال (۱۲۶۳۰ مرد و ۱۰۲۸۰ زن) دارای تومورهای مغزی و سیستم ساختار عصبی بازشناسی (تشخیص) داده خواهند شد

آنها همچنین تخمین زده اند، در سال ۲۰۱۲، ۱۳۷۰۰ تن از این بیماران در انتها (ی) خواهند مرد

بین سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۹ میانه سن مبتلا شدن به تومورهای مغزی و تومورهای سیستم ساختار عصبی ۶۴ سال بوده است

انواع تومورهای مغزی خوش خیم: 

تومور کوردوما تومار خوش خیمی است که از رشد آهسته برخوردار بوده و در میان اشخاص دارای محدوده سنی ۵۰ تا شصت سال رایج می‌باشد

معمول‌ترین مکان بروز این شکل (نوع) تومور در کف جمجمه و یا در بخش پایینی ستون مهره‌ها می‌باشد

علی رغم اینکه تومور کوردوما غیر بدخیم است، اما امکان دارد به استخوان کناری آفند (حمله) نموده و فشاری را به باف عصبی کناری وارد نماید

این شکل (نوع) تومورها بسیار نادر هستند و تنها صفر تا ۲ درصد از کل تومورهای مغزی نخستین را شکل میدهند

کرانیوفارنیژیوم عموما تومورهای خوش خیمی هستند اما به علت اینکه محل رشدشان نزدیک به ساختارهای حساس ژرف مغز است، برداشتن آنها دشوار می‌باشد

آنها بطور معمول از قسمتی از غده هیپوفیز سرچشمه گرفته (ساختاری که تنظیم کننده بخش زیادی از هورمون‌های پیکر (بدن) می‌باشد)، به این جهت تقریبا همه افراد گرفتار به این نوع بدخیمی احتیاج به درمان جایگزینی هورمونی دارند

گانگلیوسیتوما، گانگلیوما و آناپلاستیک گانگلیوگلیوما

تومورهای نادری هستند که در برگیرنده سلولهای سیستم عصبی نئوپلاستیک بوده، قابل تمیز (تفکیک) می‌باشند و عمدتا هم در اشخاص برنا بروز انجام می‌دهند

گلوموس جوگولار

تومورهای خوش خیمی هستند که بطور معمول در زیر قاعده جمجمه و در والای ورید ژوگولار شکل گیری می‌گردند

آنها رایج‌ترین فرم تومور گلوموس هستند

تومورهای گلوموس به طور کل صفر تا ۶ درصد از نئوپلاسم سر و گردن را شکل میدهند

منینژیوما با اینکه معمول‌ترین تومورهای درون جمجمه‌ای خوش خیمی به شمار می‌روند که ده الی پانزده درصد از کل نئوپلاسم‌های مغزی را شکل میدهند اما با این حال درصد خیلی اندکی از اونها همچنان می‌توانند بدخیم باشند

این تومورها از پرده‌های مغزی منشا گرفته که با ساختار غشا مانند خود اطراف مغز و نخاع شوکی را احاطه کرده اند

پینئوسیتوما به طورکل ضایعات خوش خیمی هستند که از سلولهای پینه آل نشات گرفته و عمدتا در بالغین و بزرگسالان رخ می‌دهند

آنها بیشتر پسندیده شناسایی شده، غیر تهاجمی و همگن می‌باشند که از رشد آهسته‌ای هم برخوردار هستند

آدنوم هیپوفیز بعد از گلیوماس، منینگیوماس و شوانوما این شکل (نوع) تومور از معمول‌ترینتومورهای درون جمجمه‌ای

به حساب می‌آید

اغلب تومورهای آدنوم هیپوفیز غیر بدخیم بوده و از رشد تقریبا آهسته‌ای برخوردار می‌باشند

حتی تومورهای هیپوفیزی بدخیم هم ندرتا به دیگر نقطه‌های پیکر (بدن) سرایت انجام می‌دهند

آدنوم‌ها رایج‌ترین شکل (نوع) مرضی هستند که بر هیپوفیز اثر می‌گذارند

هر چند که این بیماری در بچه‌های (اطفال) نیز بازشناسی (تشخیص) داده میشود، اما با این حال، کسانی که در هه ۳۰ و یا ۴۰ از زندگی خود هستند، زیادتر در معرض این شکل (نوع) تومور هستند.

اغلب این شکل (نوع) تومورها به طور کامیابی آمیزی قابل درمان می‌باشند

شوانوما

تومورهای غیر بدخیم و رایج در بالغین و بزرگسالان می‌باشند

این شکل (نوع) تومورها در طول رشته‌های عصبی شکل گیری می‌گردند

عصب هایی که خود از سلول هایی تشکیل یافته اند که وظیفه شکل گیری عایق الکتریکی برای سلولهای سیستم عصبی را بعهده دارند

شوانوما بطور معمول به جای آفند (حمله) به باقیمانده عصب نرمال، مکان آن را تغییر می‌دهد

آکوستیک نوروما رایج‌ترین شکل (نوع) تومور شوانوما است که از هشتمین عصب جمجمه‌ای و یا وستیبولار کوکله نشات می‌گیرد و از طریق شناسایی بیماری گوش سرایت میکند

هر چند که این شکل (نوع) تومورها غیر بدخیم می‌باشند اما رشد و تحمیل فشار از جانب آنها به رشته‌های عصبی و در انتها (ی) مغز سبب بوجود آمدن عارضه‌های پیچیده و یا حتی مرگ میشود

از دیگر مکان‌های رشد این شکل (نوع) تومور میتوان به ستون مهره‌ها یا عصب هایی اشاره نمود که به نواحی زیرین پیکر (بدن) گسترش می‌یابند

انواع تومورهای مغزی بدخیم 
گلیوما‌ها

رایج‌ترین شکل (نوع) تومور مغزی در بالغین و بزرگسالان است که ۷۸ درصد از تومورهای مغزی بدخیم را شکل میدهد

آنها از سلولهای گلیا که وظیفه حفاظت از مغز را بعهده دارند، نشات می‌گیرند

این سلول‌ها به ۳ دسته آستروسیت‌ها، اپندیمال‌ها و اولیگودندرو گلیال‌ها تقسیم می‌گردند

تومورهای گلیال در برگیرنده موردها زیر می‌باشند:

آستروسیتوم (آستروسایتوما)

‌ها معمول‌ترین شکل (نوع) تومورهای گلیومایی هستند که نصفی از تومورهای نخستین مغزی و نخاع شکی را شکل میدهند

منشا تومورهای آستروسیتوم (آستروسایتوما) یاخته‌های (سلول‌های) ستاره شکل گلیالی هستند که آستروسیت نام دارند

آنها قسمتی از بافت محافظتی شناسایی بیماری شمار می‌روند

این تومور در هر قسمتی از مغز امکان دارد رشد کند اما رایج‌ترین مکان ظهور آن مغز پیشین است

اشخاص در هر سنی که باشند می‌توانند گرفتار (مبتلا) به این شکل (نوع) تومور گردند اما افراد بزرگسال و به خصوص مردان میانسال پیش روی بیشتری هستند.

آستروسیتومای مغزی در بچه‌های (اطفال) و اشخاص برنا شایع‌تر بوده و اغلب تومورهای مغزی بچه‌های (اطفال) نیز از همین شکل (نوع) می‌باشد

این شکل (نوع) تومور در بچه‌های (اطفال) به عنوان تومور درجه پایین در نظر گرفته شده، در حالیکه در بالغین و بزرگسالان درجه بالا توصیف می‌گردد

اپندیموما

از تغییر فرم نئوپلاستیک یاخته‌های (سلول‌های) اپندیمال نشات می‌گیرند که پوشاننده ساختار بطنی بوده و ۲ الی ۳ درصد از تومورهای مغزی را شکل میدهند

بیشتر آنها پسندیده شناسایی شده، در حالیکه بعضی دیگر از این مزیت برخوردار نمی‌باشند

گلیوبلاستوم مولتی فرم تهاجمی‌ترین شکل (نوع) تومور گلیالی می‌باشد

این شکل (نوع) تومور به شتاب رشد کرده و به دیگر بافت‌ها سرایت میکند

گلیوبلاستوم مولتی فرم به آسانی قابل بازشناسی (تشخیص) و پیشگویی نمی‌باشد

آنها امکان دارد از چندین شکل (نوع) مختلف (متفاوت) سلولی نظیر آستروسیت‌ها و الیگودندروسیت‌ها تشکیل شده باشند

این شکل (نوع) تومور در میان اشخاص ۵۰ تا شصت ساله مرد و زن معمول می‌باشد

مدولو بلاستوما منشا این شکل (نوع) تومورها بطور معمول در مخچه بوده و میزان بروز آنها نیز در بچه‌های (اطفال) خیلی بالا می‌باشد

آنها به عنوان تومورهای درجه فوقانی شناخته شده اند که بطور معمول با پرتودرمانی و کموتراپی قابل درمان می‌باشند

الیگودندروگلیوم این شکل (نوع) تومورها از سلول هایی نشات می‌گیرند که وظیفه شکل گیری پیه غلاف عصب را بعهده دارند

پیه غلاف عصب عایقی برای رشته‌های عصبی شناسایی بیماری حساب می‌آید

انواع دیگر تومورهای مغزی 

همانژیوبلاستوما این شکل (نوع) تومورها از رشد آهسته‌ای برخوردار بوده و محل آنها نیز عموما در مخچه می‌باشد

تومور همانژیوبلاستوما از نظر مقدار بزرگ بوده و بطور معمول به همراه یک کیسه رشد میکند

منشا این تومورها عروق خونی بوده و در میان اشخاص بین_ وسط (میان) چهل تا ۶۰ سال و مرد و زن معمول می‌باشد

رابدویید این شکل (نوع) تومورها، تومورهای نادری بوده که شدیدأ تهاجمی می‌باشند و به درون ساختار عصبی مرکزی گسترش می‌یابد

آنها بطور معمول در چندین مکان از تن (به خاص کلیه‌ها) پدیدار می‌گردند

تومور رابدویید زیادتر در بچه‌های (اطفال) رایج بوده، اما افراد بزرگسال نیز به آن گرفتار می‌گردند

تومورهای مغزی بچه‌های (اطفال) 

منشا تومورهای مغزی در بچه‌های (اطفال) بافت هایی هستند که مختلف (متفاوت) از آن بافت هایی می‌باشند که عامل تومورهای مغزی در بالغین و بزرگسالان به شمار می‌روند

پرتوتراپی به عنوان درمانی نسبتا قابل شکیبایی (تحمل) در بالغین و بزرگسالان امکان دارد مانع از رشد نرمال مغز در بچه‌های (اطفال) زیر پنج سال گردد

طبق بررسی‌های بنیاد تومور مغزی بچه‌های (اطفال) آشکار گشته است، تقریبا ۴۲۰۰ طفل در آمریکا دارای تومور مغزی بازشناسی (تشخیص) داده شده اند که ۷۲ درصد از آنان بچه‌های (اطفال) زیر ۱۵ سال می‌باشند

بعضی از انواع تومورهای مغزی بیشتر از آنکه در بزرگترها دیده شود، در بچه‌های (اطفال) یافت میشود

رایج‌ترین شکل (نوع) تومورهای مغزی در بچه‌های (اطفال) مدولوبلاستوما، آستروسیتومای درجه پایین، اپندیموما، کرانیوفارنیژیوم و گلیوم ساقه مغز می‌باشند

سازمان سلامت جهانی

برای نشان دادن میزان بدخیمی و یا خوش خیمی یک تومور، سیستمی را دیزاین (طراحی) نموده است که بر اساس خصوصیات بافت شناسی تومور، آن را درجه بندی میکند

[divider]

درمان

افراد گرفتار به تومورهای مغزی بدخیم مانند گلیوبلاستوما، برای خارج نمودن تومور تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند و سپس پرتو درمانی و کموتراپی را پشت سر می‌گذارند.

تومورهای غیر بدخیم ممکن است تنها بانجام عمل جراحی نیاز داشته باشند. برای افراد گرفتار به گلیوبلاستوما ممکن است استفاده از Optune – دستگاهی کلاه مانند که جریان الکتریسیته ضعیف را به مغز ارسال می‌کند و به افزایش شانس بقای بیمار یاری می‌کند، تجویز شود.

تومورهای مغزی (صرف نظر از اینکه نخستین بوده و یا متاستاتیک، غیر بدخیم بوده و یا بدخیم) از طریق جراحی، پرتودرمانی و یا کموتراپی و یا حتی ترکیبی از اونها مورد معالجه قرار میگیرند

در حالیکه پرتودرمانی و کموتراپی در خصوص تومورهای بدخیم، تومورهایی که همچنان بخشی از آنها باقیمانده و یا تومورهایی به کار میرود که امکان دارد حتی بعد از برداشتن آنها مجددا رشد کنند، اما در انتها (ی) تصمیم گیری پیرامون شیوه درمان بستگی به عوامل گوناگونی داشته و در هر موردی هم مختلف (متفاوت) از دیگری می‌باشد

هر روش درمان خطرات و اثرات جنبی خود را دارد

جراحی: 

این موضوع مورد پذیرش است که برداشت تقریبی و یا کامل یک تومور مغزی آن هم از طریق جراحی برای مریض سودبخش می‌باشد

چالش جراح مغزواعصاب برداشت تومور مغزی است تاجاییکه امکان داشته آن هم بدون این که به ساختارهای اساسی و مهم مغزی که در کارکرد عصبی (توانایی در سخن گفتن، راه رفتن و …) اثربخش می‌باشند، آسیبی برسد

به طور قدیمی، جراحان مغزواعصاب با باز کردن جمجمه تلاش میکنند تا اونجایی که امکان دارد تومور را بردارند

نمونه برداری استریوتاکتیک از دیگر شیوه‌های عادی است که امکان دارد پیش از باز کردن جمجمه به فعالیت (کار) گرفته میشود

این عمل کوچک به طبیبان اجازه میدهد تا با نمونه برداری از بافت، بازشناسی (تشخیص) دقیق‌تری را ارائه دهند

بطور معمول بعد از اسکن گرفتن از سر دردمند (مریض)، او را به اتاق عمل می‌برند تا با سوراخ کردن جمجمه وی به قسمت مورد نظر دست یابند

در این هنگام با برداشتن نمونه‌ای از بافت غیر معمولی، آن را زیر میکروسکوپ مورد وارسی قرار میدهند

در اواخر دهه ۹۰ (۱۹۹۰) دستگاه‌های کامپیوتری بنام سیستم‌های هدایت جراحی اختراع شدند

این سیستم‌ها با هدایت جراح مغزو اعصاب، او را در مکان یابی تومورهای مغزی یاری می‌رساندند

این اطلاعات خطرات را کاهش داده و امکان برداشت بیشتری از تومور را مهیا نمودند

در بخش زیادی از موردها، این سیستم‌ها امکان برداشت تومورهایی را مهیا می‌نمودند که در گذشته با شیوه (رویه) جراحی نمی‌شد آنهارا از بین برد

با بکارگیری برخی از اونها حتی می‌توان نمونه گیری هایی را انجام داد که دیگر احتیاجی به وصل کردن فریم به جمجمه دردمند (مریض) نباشد

یکی از محدودیت هایی که این سیستم‌ها دارند استفاده از اسکن هایی است (سی تی ام آرآی) که پیش از جراحی گرفته می‌شوند

بنابراین آنها قادر نیستند اطلاعاتی را در خصوص تحرکات مغزی که در هنگام عمل جراحی رخ می‌دهند، در اختیار جراح مغزواعصاب وارد میکند

پژوهشگران در حال گسترش تکنیک هایی می‌باشند که با بکارگیری التراسوند و اسکنرهای ام آرآی بتوان داده‌های سیستم‌های هدایت جراحی را در هنگام عمل، بروز نمود

روشی وجود دارد به نام تصویرسازی کارکرد زبانی

در هنگام عمل جراحی (Intraoperative language mapping) که از نظر برخی تکنییک با اهمیتی ایست آن هم برای به کاربردن در زمینه بیمارانی که کارکرد زبانی آنها (گلیوم نیکره غالب) تحت اثرگذاری (تاثیر) تومور مغزیشان می‌باشد

در این شیوه از آناتومی کارکرد زبانی دردمند (مریض) (در حالی که وی در وضعیت هوشیار قرار دارد)، تصویرسازی می‌گردد

این روش به جراح این امکان را میدهد تا مشخص کند که کدام بخش از تومور بدون این که آسیبی به دیگر نقطه‌های وارد نماید، قابل برداشت می‌باشد

بررسی‌های تازه نشان داده است، تصویر سازی قشری زبانی امکان دارد به عنوان شیوه (رویه) الحاقی سودبخش و کارآمد برای برداشت بهینه تومور به فعالیت (کار) گرفته شود (آن هم بدون این که به نواحی حیاتی کارکرد زبانی آسیبی وارد نماید)

شانت بین بطن‌های مغزی و حفره پریتوئن جهت تسلی و درمان هیدروسفالی 

این شیوه امکان دارد در ارتباط با بیمارانی که دچار تومورهای مغزی می‌باشند، به فعالیت (کار) گرفته شود

هر شخصی دارای مایع مغزی نخاعی در درون مغز و یا ستون مهره‌ها خود میباشد که به آهستگی در حال گردش می‌باشد

چنانچه این جریان مسدود گردد، کیسه‌ای که شامل این مایع مغزی نخاعی می‌باشد امکان دارد بیشتر از حد بزرگ شده و فشاری را به سر وارد نماید که منتهی به شکل گیری وضعیتی به نام ازدیاد غیر معمولی مایع گردد

چنانچه این وضعیت درمان نگردد، منتهی به صدمه دیدگی مغزی و حتی مرگ خواهد شد

به این جهت جراح مغزواعصاب برای درمان این بیماری امکان دارد از شیوه شنت یا شانت استفاده نموده تا با منحرف نمودن این جریان از مغز، فشار وارده را کاهش دهد

شنت یا شانت لوله نازک و انعطاف و نرمش پذیری است که یک دریچه داشته و برای تخلیه مایع مازاد از مغز مورد کاربرد قرار میگیرد

با بکارگیری این شیوه، مایع مغزی نخاعی به حفره جسمی که حفره صفاقی نام دارد (این قسمت اطراف اعضای بطنی قرار گرفته)، هدایت می‌گردد

بطور معمول شانت به آسانی خراب نمی‌گردد

اما چنانچه مسدود گردد، سبب پدید آمدن نشانه هایی در فرد میشود که شبیه همان نشانه‌های نخستین ایست که حکایت از ازدیاد غیر معمولی مایع مغزی در وی داشته است

درد سر (سردرد)، دلاشوب (تهوع)، مشکلات دید، گیجی و بی حالی نشانه‌های گردهمایی غیر معمولی مایع مغزی نخاعی است

پرتو درمانی: 

در شیوه پرتو درمانی از اشعه ایکس با نیرو (انرژی) بالا استفاده میشود تا بدین طریق سلولهای بدخیم (سرطانی) و غیر معمولی کشته شده و مقدار تومور نیز کوچکتر گردد

چنانچه از طریق جراحی نتوان تومور را نابود نمود، امکان دارد از شیوه پرتو درمانی برای اینکار استفاده شود

شیوه (رویه) استاندارد پرتو درمانی خارجی: 

در پرتو درمانی خارجی، پرتوها تنها به قسمت تومور تابانده شده، بنابراین باقی نواحی از معرض این تابش‌ها در امان می‌مانند

خطرات پرتودرمانی درازمدت با بکارگیری شیوه‌های جدید کاهش یافته است

به این جهت در مجاور شیوه هایی نظیر رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی از آی ام آرتی که روش جدیدتر رادیوتراپی تطبیقی سه بعدی است، استفاده می‌گردد

درمان با پرتوی پروتون: 

در این شیوه از شکل (نوع) خاصی از پرتوهای پروتونی استفاده میشود که فرمی از رادیواکتیو می‌باشند

این پرتوها مستقیما به تومور تابیده می‌شوند

مزیت این شیوه زیان اندکی ایست که به ساختارهای اطراف تومور وارد می‌گردد

جراحی تشعشعی استریوتاکتیک (گامانایف، سایبرنایف، نوالیس):

در این شیوه پرتوهای تابشی به بافت مورد نظر تابانده می‌شوند

مقصود از به کارگیری این شیوه، کمتر صدمه دیدن ساختارهای اطراف تومور می‌باشد

در وضع کنونی هیچ داده‌ای موجود نمی‌باشد که به ما نشان بدهد.، کدام شیوه (رویه) بر دیگر شیوه‌ها آن هم از نظر برآیند بالینی برتری دارد

شیمی درمانی: 

کموتراپی به عنوان روشی اثربخش در درمان بعضی از تومورهای مغزی بچه‌های (اطفال) نظیر لنفوم و الیگودندروگلیوم به فعالیت (کار) گرفته میشود

در حالیکه اثبات شده است، کموتراپی وضعیت بقای افراد گرفتار به بدخیم‌ترین تومورهای مغزی را بهتر می‌کند، اما این شیوه تنها در بیست درصد از بیماران اثربخش واقع میشود

طبیبان نیز پیش از شروع دوره درمان توانمند به پیشگویی این موضوع نمی‌باشند که چه بیمارانی نسبت به کموتراپی بازتاب مثبت نشان داده و از آن نفع خواهند برد

به این جهت برخی از دکترها به علت اثرات جنبی کموتراپی (زخم شش (ریه)، سستی دستگاه ایمنی پیکر (بدن)، دلدرد و …) از این شیوه استفاده انجام نمی‌دهند

مقصود از کموتراپی تحمیل زیان سلولی است

سلول‌ها از طریق ساختارهای تندرست و سالم سریع‌تر التیام و بهبود می‌یابند تا توسط ساختارهای سرطانی

پایداری پذیری در کموتراپی زمانی اتفاق میافتد که دارو بر بافت صدمه دیده هیچ تاثیری نداشته و یا اینکه انرژی گذر از گردش خون و وصول به مغز را نداشته باشد

دلیل این امر میتواند مانعی باشد که

سد مغزی خونی

نام دارد

بعضی از پژوهشگران بدنبال آن هستند تا با شکل گیری آشفتگی در فعالیت (کار) سد مغزی خونی و یا تزریق دارو به تومور و مغز کارآمدی شیوه (رویه) کموتراپی را بالاتر ببرند.

مقصود از تجویز بعضی از داروها نیز بیشتر از آنکه کشتن سلولهای بدخیم (سرطانی) باشد، پیشگیری از رشد بیشتر تومور است

برای نمونه در درمان بدخیمی (سرطان) پستان از دارویی به نام تاموکسیفن استفاده میشود که مقصود از آن پیشگیری از رشد تومور می‌باشد

(تومورهایی که نسبت به دیگر شیوه‌های درمان از خود پایداری نشان می‌دهند)

در سال ۱۹۹۶، سازمان خوراک و داروی آمریکا استفاده از ویفرهای آغشته به داروی کموتراپی را مجاز اعلام کرد

جراحان مغزواعصاب در هنگام عمل جراحی میتوانند از این ویفرها استفاده نمایند

این ویفرها دارو را بطور آهسته‌ای در میان تومور جایگذاری انجام می‌دهند

از این طریق است که دردمند (مریض) از طریق اثرات جنبی سیستمیک درمان، تحت کموتراپی قرار میگیرد

شیوه‌های درمانی در دست تحقیق: 

در وضع کنونی شیوه‌های درمانی بسیاری در دست تحقیق می‌باشند (به خاص در ارتباط با تومورهایی که پیشگویی برآیند درمان آنها از طریق شیوه‌های درمانی متداول ممکن نمی‌باشد)

اینکه شیوه‌های درمانی جدید مثمرثمر واقع خواهند شد یا نه هنوز نامشخص می‌باشد

این شیوه‌های درمانی بر اساس پروتکل‌های خاصی انجام می‌گیرند که در آن از شیوه هایی نظیر شیوه درمانی ضد رگ زایی، ژن درمانی، تمایز درمانی، استفاده از سلولهای پایه‌ای (بنیادی) و استفاده از سم‌های هدف دار نیز سود گرفته میشود

شیوه (رویه) درمان ترکیبی نیز امکان دارد با کمترین اثرات جنبی اثربخش واقع گردند