درمان لکنت زبان چیست؟

50 تا 80 درصد کودکان مبتلا به لکنت خصوصا موارد خفیف خودبخود بهبود می‏یابند ، درمان لکنت می‏تواند شامل موارد زیر باشد:

1)گفتاردرمانی برای کمک به شخص جهت آهسته کردن‏ روند تکلم و تنظیم حجم گفتار

همچنین تمریناتی برای نحوه‏ ی‏ درست نفس کشیدن(چون تکلم اساسا حین بازدم رخ‏ می‏دهد) ، نیز به بیمار آموزش داده می‏شود که بر اساس یک‏ زمان‏بندی ریتمیک تولید کلام کند(مثلا همراه با مدت زمانی که‏ طول می‏کشد تا حرکت خاصی در دست یا انگشتان انجام شود) یا اینکه به آهستگی بحالت خواندن شعر یا آواز و بصورت‏ شمرده و منظم سخن بگوید.

2)آموزش آرام‏سازی بدن و هیپنوتیزم‏ و سایر درمان‏های تلقینی به درجاتی مؤثر هستند

در درمان‏ هیپنوتیزمی تأکید بر حفظ آرامش و اهمیت ندادن به فکر یا واکنش دیگران در مورد لکنت شخص است ولی ثابت نشده‏ که تأثیر این درمان‏ها خیلی طولانی باشد.

3)روان‏درمانی به خودی خود تأثیری بر لکنت ندارد مگر آنکه‏ اختلال اضطرابی بارز یا افسردگی با لکنت توام شده باشد که در این صورت هدف درمان در واقع رفع آن مشکلات است.

4)درمان‏های جدیدتری پیشنهاد شده‏ اند نظیر درمان توسط خود شخص که در آن سعی می‏شود احساس شخص در مورد لکنت تغییر یابد و لذا از رفتارهای‏ توام با لکنت نظیر لرزش، انقباض عضلات و امثال آن کاسته‏ شود.

یکی از درمان‏های جدید،استفاده از ابزارهای صوتی است‏ که صدای خود شخص را با تأخیر مشخصی پخش می‏کند و معلوم شده که بدرجاتی باعث کاهش لکنت می‏شود.

5)درمان دارویی عمدتا ناظر به کاهش اضطراب است و معلوم نیست که روی علت اصلی لکنت مستقلا تاثیر خاصی‏ داشته باشد.

منبع:

The treatment of stuttering

طیبه گیلانی

کارشناس ارشد روانشناسی (مدیرارشد دپارتمان تحقیقات روان درمانی)