درمان سندرم پای بی قرار چیست؟

سندرم پای بی قرار باعث بر هم زدن آرامش زندگی می شود و استراحت ما را با مشکل جدی مواجه می کند. اگر شما هم با این مشکل مواجه هستید، بهتر است حتما متن پیش رو را مطالعه کنید. در اینجا هر نکته و روش درمانی که لازم باشه برای درمان این بیماری بدونید رو در اختیار شما گذاشتیم.

سندرم پای بی قرار، یک اختلال عصبی است. این اختلال باعث میشود حس آزاردهنده ای در پاها احساس شود و در فرد میل شدیدی برای تکان دادن پاها به وجود بیاید. برای بیشتر افراد، این میل زمانی که استراحت میکنند و یا در حال خواب هستند شدیدتر است.

مهم ترین نگرانی افراد مبتلا به این بیماری این است که این حس باعث اختلال در خواب آنها میشود و در نتیجه در طول روز احساس خواب آلودگی و خستگی می کنند. سندرم پای بی قرار  به همراه کم خوابی، خطر ابتلا به بیماری های دیگر، از جمله افسردگی، را افزایش میدهد.

همراه با دکتر مصطفی امیری، متخصص مغز و اعصاب و دارای بورد تخصصی از دانشگاه علوم پزشکی تهران و فلوشیپ اختلالات خواب از اسپانیا با سال ها تجربه در زمینه درمان اختلالات خواب  

10 درصد از مردم آمریکا دچار این اختلال هستند. این بیماری ممکن است در هر سنی اتفاق بیفتد، اما شدت آن در میانسالان و یا افراد مسن تر بیشتر است.

حداقل 80 درصد از کسانی که مبتلا به سندرم پای بی قرار هستند، از اختلال دیگری به نام «اختلال حرکات دوره ای اندام» نیز رنج میبرند. این اختلال باعث میشود پاها در حین خواب تکان بخورند. این تکانه ها ممکن است جزئی و یا شدید باشند. ممکن است هر 15 تا 40 ثانیه این تکانه ها اتفاق بیفتند و این روند تمام طول شب ادامه داشته باشد. این شرایط به مانند سندرم پای بی قرار باعث کمبود خواب میشود.

سندرم پای بی قرار برای تمام عمر با فرد خواهد بود و درمانی ندارد، اما از داروهایی می توان برای کنترل آن استفاده کرد.

انواع پای بی قرار

سندرم پای بی قرار شامل دو نوع کلی می شود:

نوع اول یا ایدیوپاتیک RLS 

بیماری های ایدیوپاتیک بیماری هایی هستند که علت آنها مشخص نیست.

نوع اول این بیماری شایع تر از نوع دوم است و نشانه های آن عبارتند از:

• پیش از 40 سالگی بروز می کند.
• حتی ممکن است در بچگی نیز اتفاق بیفتد.
• ممکن است دلیل ژنتیک و وراثتی داشته باشد.
• چنانچه در فردی بروز کند، تا آخر عمر درمان نخواهد شد.

علائم این نوع از پای بی قرار ممکن است در افراد مختلف متفاوت باشد و به مرور زمان وخیم تر شود و یا شیوع بیشتری پیدا کند.

در موارد خفیف تر، ممکن است برای مدتی طولانی علائمی در فرد مشاهده نشود.

RLS نوع دوم

نوع دوم RLS در نتیجه بیماری دیگری ایجاد میشود.

RLS ثانویه معمولا پس از 45 سالگی بروز می کند و معمولا دلیل وراثتی ندارد. نوع دوم RLS از نوع اول آن خیلی متفاوت است. نشانه های نوع دوم RLS عبارتنداز:

• شروع آن ناگهانی است.
• علائم آن معمولا در گذر زمان وخیم تر نمی شود.
• علائم آن معمولا شدیدتر هستند.

بیماری ها و شرایط جسمانی که ممکن است باعث بروز RLS ثانویه شوند عبارتند از:

• دیابت
• کمبود آهن
• نارسایی کلیوی
• بیماری پارکینسون
• نوروپاتی
• بارداری
• رماتیسم مفاصل

دقیقا مشخص نیست که RLS چگونه اتفاق می افتد، اما ممکن است این بیماری به کارکرد دوپامین در بدن مرتبط باشد. دوپامین یک پیام رسان عصبی است که نقش مهمی در کنترل حرکات ماهیچه ها دارد. برخی داروها مانند مهار کننده های بازجذب سروتونین (SSRIs) و داروهای ضدافسدگی ممکن است باعث بروز RLS شوند. این داروها بر فعالیت دوپامین تاثیر می گذارند.

این بیماری همچنین ممکن است ناشی از شرایط بارداری باشد. نزدیک به 20 درصد از زنان باردار این اختلال را در سه ماهه پایانی بارداری خود تجربه می کنند. با اینحال دلیل این موضوع مشخص نیست.

اختلال حرکات دوره ای اندام یا PLMD

همانطور که گفته شد، بخش زیادی از افرادی که مبتلا به این بیماری می شوند، «اختلال حرکات دوره ای اندام» را نیز تجربه می کنند. در اینجا این اختلال را نیز معرفی میکنیم.

PLMD یا اختلال حرکات دوره ای اندام، اختلال خوابی مرتبط با RLS است که در مواردی «حرکت دوره ای پا در حین خواب (PLMS) نامیده می شود. در افرادی که دچار این اختلال می شوند، پاهای فرد در طول خواب تکان می خورد. فرد در این شرایط کنترلی بر پای خود ندارد و این تکانه ها ممکن است خفیف و یا شدید باشند. این اختلال به عنوان نوعی از اختلال خواب شناخته شده است. حرکات پا باعث می شود فرد در طول شب دائما از خواب بیدار شود و این موضوع باعث کیفیت بد و کمبود خواب میشود.

نکات مهم درباره سندرم پای بی قرار

• این بیماری شامل دو نوع اولیه و ثانویه است.
• بسیاری از افرادی که مبتلا به این بیماری هستند می توانند آن را در خانه درمان کنند.
• این اختلال معمولا از ترکیب عوامل ذهنی و فیزیکی به وجود می آید.
• احتمال ابتلا به این بیماری در زنان در دوره بارداری آنها بیشتر است.

علائم سندرم پای بی قرار

علائم RLS ممکن است زمانی بروز کند که فرد بیدار است و در یک محیط بسته – مانند صندلی هواپیما یا سینما – است.

به این خاطر که RLS باعث دشواری در به خواب رفتن و در خواب ماندن میشود، ممکن است فرد در طول روز احساس خستگی کند. این خستگی ممکن است بر یادگیری، کار کردن، تمرکز، و کارها و فعالیت های روزمره تاثیرگذار باشد.

عوارض کمبود خواب:

• نوسانات خلق و خو
• تحریک پذیری عصبی
• افسردگی
• ضعف سیستم ایمنی بدن

سندرم پای بی قرار چه حسی دارد؟

فرد مبتلا به RLS حسی عجیب و ناخوشایند را در پاها، و در مواردی در دست های خود احساس می کند، و میل شدیدی برای تکان دادن پا یا دست خود دارد. افرادی که این بیماری را تجربه کرده اند این حس ها را تحت این عناوین توصیف کرده اند:

• درد کشیدن
• سوزش
• حس اینکه حشره ای روی پا راه برود
• خزیدن چیزی روی پا
• شبیه به شوک الکتریکی
• خارش
• نیشگون گرفتن
• مور مور شدن

تنها راه تسکین این علائم تکان دادن پاها است. این حس ها فقط محدود به زمان خواب شبانه نیست و هر زمانی که فرد استراحت می کند و غیر فعال است بروز می کنند. علائم آن معمولا هنگام غروب و شب وخیم تر می شوند و موقع صبح برای مدت کوتاهی تسکین می یابند.

علت ایجاد سندرم پای بی قرار:

در بیشتر موارد، علت RLS شناخته شده نیست. علت آن می تواند استعداد ژنتیکی و یا عاملی محیطی باشد.

بیش از 40 درصد از افراد مبتلا به RLS، در خانواده آنها کسی بوده است که دچار این بیماری شده باشد. در واقع 5 نوع ژن وجود دارند که ممکن است سبب بروز RLS شوند.  در مواردی که RLS وراثتی باشد، علائم آن معمولا قبل از 40 سالگی بروز می کند.

حتی در مواردی که آزمایش خون نشان می دهد که سطح آهن خون شما نورمال است، باز هم ممکن است اختلال RLS ناشی از کمبود آهن در مغز باشد.

RLS همچنین می تواند ممکن است به سبب اختلال در مسیرهای جریان یافتن دوپامین در مغز باشد. بیماری پارکینسون نیز به خاطر اختلال در دوپامین ایجاد می شود. به همین خاطر است که کسانی که پارکینسون دارند، مبتلا به RLS نیز می باشند. بعضی از داروها برای درمان هر دو بیماری مورد استفاده قرار می گیرد. تحقیقات زیادی در اینباره در حال انجام است.

ممکن است بعضی از مواد مانند کافئین یا الکل باعث بروز یا تشدید علائم این بیماری شوند. مصرف داروهایی برای درمان بیماری های زیر نیز می تواند باعث بروز RLS شود:

• آلرژی
• حالت تهوع
• افسردگی
• روانپریشی

RLS نوع یک خود به خود به وجود می آید و به خاطر بیماری دیگری بروز نمیکند. اما RLS به طور کلی می تواند از علائم بیماری های دیگری مانند نوروپاتی یا نارسایی کلیوی باشد. در این موارد، درمان آن بیماری باعث از بین رفتن RLS در بیمار میشود.

عوامل زمینه ساز سندرم پای بی قرار:

عواملی وجود دارند که وجود آنها در شما باعث افزایش ابتلا به RLS میشود. با اینحال، تاثیر قطعی هر یک از این عوامل بر بروز RLS اثبات نشده است.

این عوامل عبارتند از:

• جنسیت : زنان دو برابر بیش از مردان در خطر ابتلا به RLS قرار دارند.
• سن: با اینکه احتمال بروز این بیماری در هر سنی وجود دارد، احتمال بروز و شدت آن در میانسالی بیشتر است.
• پیشینه خانوادگی: اگر عضوی از خانواده شما دچار این اختلال باشد، احتمال بروز آن در شما افزایش می یابد.
• بارداری: بعضی از زنان در طول بارداری – به خصوص در سه ماهه سوم – مبتلا به RLS می شوند. RLS در زنان باردار، معمولا چند هفته پس از زایمان برطرف می شود.
• بیماری های مزمن: وجود بیماری هایی مانند نوروپاتی محیطی، دیابت و نارسایی کلیوی می تواند باعث بروز RLS شود. معمولا درمان بیماری های ایجاد کننده RLS باعث رفع آن می شود.
• داروها: مصرف داروهای بی هوشی، ضدروانپریشی، ضد افسردگی، و آنتی هیستامین ممکن است باعث ایجاد یا وخیم تر شدن علائم RLS شود.
• قومیت: احتمال بروز این بیمار در هر کسی وجود دارد، اما RLS در مردم شمال اروپا بیشتر مشاهده می شود.

RLS می تواند سطح عمومی سلامت شما و کیفیت زندگی تان را تحت تاثیر قرار دهد. داشتن این بیماری و کمبود خواب احتمال ابتلا به بیماری های زیر را افزایش می دهد:

• بیماری قلبی
• سکته مغزی
• دیابت
• بیماری کلیوی
• افسردگی
• مرگ زودهنگام

علت پای بی قرار در بارداری | درمان خانگی پای بی قرار در بارداری

ممکن است زنان در دوره بارداری دچار علائم RLS شوند. این اتفاق معمولا در سه ماهه آخر بارداری می افتد. زنان باردار دو تا سه برابر بیش از دیگران در خطر بروز RLS قرار دارند.

دلایل بروز چنین بیماری در زنان باردار به طور کامل مشخص نیست. اما می توان موارد زیر را به عنوان عوامل احتمالی بروز چنین حالتی ذکر کرد:

• کمبود ویتامین و مواد معدنی
• تغییرات هورمونی
• فشردگی عصب

بارداری ممکن است باعث گرفتگی پا و یا مشکلات خواب شود. تشخیص این علائم از علائم RLS دشوار است. بنابراین اگر باردار هستید و علائم RLS را در خود مشاهده میکنید، با پزشک خود در این باره صحبت کنید. ممکن است تست کمبود آهن یا ویتامین های دیگر از شما گرفته شود.

درمان خانگی سندروم پای بی قرار در بارداری

در اینجا بعضی از توصیه های کلی برای مقابله با سندرم پای بی قرار در دوره بارداری را ارائه می کنیم:

• از ساکن نشستن برای مدتی طولانی، به خصوص هنگام غروب، خودداری کنید.
• هر روز کمی ورزش کنید. این ورزش کردن می تواند یک قدم زدن کوتاه هنگام عصر باشد.
• قبل از خواب پاهای خود را ماساژ دهید و یا حرکات کششی پا انجام دهید.
• زمانی که تکان خوردن پا باعث اذیت شما می شود، چیزی گرم یا سرد بر روی آن قرار دهید.
• برنامه خواب دقیق و منظمی داشته باشید.
• از مصرف آنتی هیستامین، کافئین، سیگار و الکل خودداری کنید.
• مواد مغذی مورد نیاز بدنتان را از رژیم غذایی و یا ویتامین های قبل از بارداری تامین کنید.

برخی از داروهایی که برای درمان RLS مورد استفاده قرار می گیرند را نمی توان در طول بارداری مورد استفاده قرار داد.

سندروم پای بی قرار ناشی از بارداری معمولا چند هفته پس از تولد نوزاد خود به خود از بین می رود. اگر پس از چند هفته همچنان علائم آن باقی ماند، با پزشک خود ویزیت کنید. اگر از سینه خود به نوزاد خود شیر می دهید، حتما آن را با پزشک خود در میان بگذارید.

تشخیص سندرم پای بی قرار

یک روش واحد برای تایید یا رد ابتلا به RLS وجود ندارد. بخش بزرگی از تشخیص این بیماری بستگی به توضیحاتی دارد که شما درباره علائم بیماری تان می دهید.

وجود علائم زیر در فرد نشان دهنده وجود RLS است:

• میل شدید برای تکان دادن پا، که معمولا با حس های عجیب همراه است.
• علائم آن هنگام شب وخیم تر می شوند و در اوایل روز خفیف تر شده و یا از بین می روند.
• زمانی که می خواهید استراحت کنید و یا بخوابید علائم حسی RLS بروز می کنند.
• زمانی که پا و یا دست خود را تکان می دهید علائم حسی تسکین می یابند.

حتی اگر تمام این علائم در فردی وجود داشته باشد، باز هم باید برای تشخیص قطعی یک تست فیزیکی انجام شود. پزشک شما باید وجود هر گونه دلیل عصبی این علائم را در شما را چک کند.

حتما مصرف هر گونه داروی بدون تجویز پزشک، داروهای تجویزی و یا مکمل ها را به پزشک خود اطلاع دهید. همچنین اگر دچار بیماری مزمنی هستید، این موضوع را با پزشک معالج خود در میان بگذارید.

تست خون برای تشخیص کمبود آهن و دیگر کمبودها و اختلالات گرفته می شود. اگر علائمی از بیماری های غیر از RLS در بدن شما مشاهده شود، ممکن است به یک متخصص خواب، متخصص اعصاب و یا متخصص های دیگر ارجاع داده شوید.

تشخیص RLS در کودکان دشوارتر است؛ زیرا آنان نمی توانند علائم بیماری خود را شرح دهند.

درمان قطعی سندرم پای بی قرار | درمان دارویی پای بی قرار

داروها باعث درمان RLS نمیشوند، اما می توان با استفاده از آنها علائم این بیماری را کنترل کرد.

رویکردهای درمانی

سندرم پاهای بی‌قرار، یک بیماری قابل درمان است که معمولاً به داروها پاسخ مثبت می‌دهد. تحقیقات متعددی بر روی درمان‌های مختلفی از جمله لیگاندهای کانال کلسیم ولتاژ-گیتد آلفا-۲-دلتا، داروهای دوپامینرژیک، اپیوئیدها، و بنزودیازپین‌ها انجام شده است. درمان PLMD نیز به مانند RLS است، اگرچه داده‌ها کمتری در دست است.

عوامل تعیین‌کننده در انتخاب درمان

انتخاب درمان بر اساس عوامل متعددی مانند شدت بیماری، سن بیمار، بیماری‌های همراه (مانند درد، افسردگی، اضطراب، سابقه مشکلات کنترل تکانه)، عوارض جانبی دارویی، و ترجیحات بیمار انجام می‌شود. هدف از درمان کاهش یا حذف علائم RLS بهبود عملکرد روزانه، خواب، و کیفیت زندگی است.

درمان دارویی پای بی قرار

• داروهایی که دوپامین را افزایش میدهد (داروهای دوپامینرژیک)

این داروها باعث می شوند پای خود را کمتر تکان بدهید.

این دسته از داروها عبارتند از:

• پردیپزول (میراپکس)
• روپینیرول (ریکویپ)
• روتیگوتین (نیپرو)

استفاده از این داروها ممکن است عوارضی مانند سرگیجه و حالت تهوع به همراه داشته باشد. به مرور زمان، این داروها تاثیر اولیه خود را از دست میدهند. در مواردی، مصرف آنها باعث پرخوابی روزانه، اختلال کنترل تکانه و وخیم تر شدن علائم سندرم پای بی قرار می شود.

• داروهای خواب و شل کننده های عضلات (بنزودیازپین ها)

این داروها باعث از بین رفتن کامل علائم نمی شود، اما استفاده از آنها باعث می شود آرام شوید و خواب بهتری داشته باشید.

این دسته از داروها عبارتند از:

• کلونازپام (کلونوپین)
• اسزوپیکلون (لونستا)
• تمازپام (رستوریل)
• زالپلون ( سوناتا)
• زولپیدم ( آمبین)

عوارض جانبی استفاده از این داروها، صرفا خواب آلودگی در طول روز است.

• داروهای مخدر (اوپیودها)

این داروها باعث کاهش درد و حس های عجیبی می شوند و کمک می کنند که راحت تر استراحت کنید.

داروهای مخدر عبارتند از:

• کدئین
• اکسی کدون ( اکسین کورتین)
• ترکیب هیدروکدون و استامینوفن (نورکو)
• ترکیب اکسی کدون و استامینوفن (پرکوکت، روکسیست)

عوارض استفاده از آنها گیجی و حالت تهوع است. اگر مبتلا به آپنه خواب هستید نباید از این داروها استفاده کنید. این داروها قوی و اعتیاد آور هستند.

• ضد تشنج ها

از این داروها برای تسکین اختلالات حسی استفاده می شود:

• گاباپنتین (نورونتین)
• گاباپنتین اناکاربیل (هوریزانت)
• پیشگابالین (لیریکا)

عوارض این داروها شامل گیجی و خستگی است.

برای انتخاب داروی مناسب خود شاید لازم باشد چند دارو را امتحان کنید. اگر علائم بیماری شما تغییر کند، پزشک شما تغییراتی در نوع دارو و یا دوز آنها به وجود می آورد.

جایگزینی آهن

نقش آهن در درمان RLS

درمان با آهن برای بیمارانی با سندرم پاهای بی‌قرار که سطح فریتین سرم آنها کمتر یا مساوی ۷۵ نانوگرم بر میلی‌لیتر است، توصیه می‌شود. به دلیل اینکه فریتین سرم یک واکنش‌دهنده فاز حاد است، سطوح ترانسفرین اشباع (TSAT) زیر ۲۰٪ ممکن است نشان‌دهنده‌ای قابل اعتماد از ذخایر آهن ضعیف در افرادی با بیماری‌های التهابی حاد یا مزمن باشد.

درمان آهنی و پایش

درمان آهنی می‌تواند به صورت خوراکی یا وریدی ارائه شود. درمان وریدی آهن می‌تواند ذخایر آهن را سریع‌تر از درمان خوراکی بازیابی کند، اما کمتر راحت و با خطر کمی از واکنش‌های ناخواسته جدی مرتبط است. برای بیمارانی که به درمان آهنی وریدی خوب پاسخ می‌دهند اما علائم آنها دوباره ظاهر می‌شود، تزریق‌های بیشتری می‌تواند با فاصله حداقل ۱۲ هفته ارائه شود، تا زمانی که غلظت فریتین سرم زیر ۳۰۰ نانوگرم بر میلی‌لیتر و TSAT کمتر از ۴۵٪ باشد.

پایش و اثربخشی

علائم RLS معمولاً به آرامی به درمان آهنی خوراکی پاسخ می‌دهند، با این حال، درمان آهنی وریدی می‌تواند پاسخ سریعی داشته باشد. بعد از شروع درمان با آهن، پایش پانل آهن هر سه تا شش ماه یک بار توصیه می‌شود تا زمانی که سطوح فریتین سرم از ۱۰۰ نانوگرم بر میلی‌لیتر فراتر رود و اشباع آهن بیش از ۲۰٪ باشد.

بیمارانی که به درمان آهنی پاسخ نمی‌دهند با وجود داشتن ذخایر کافی آهن، باید برای ارزیابی دارویی بررسی شوند. درمان جایگزینی آهن برای RLS در بیماران با و بدون کم‌خونی ناشی از کمبود آهن ارزیابی شده است، که نشان می‌دهد حتی افراد بدون کمبود آهن آشکار نیز ممکن است به درمان پاسخ دهند.

11درمان خانگی پای بی قرار | درمان های بدون نیاز به نسخه پزشک

در اینجا 11 مورد از بهترین درمان هایی که می توانید در خانه برای درمان سندرم پای بی قرار انجام دهید معرفی می شود:

1. از بین بردن عوامل ایجاد کننده سندرم پای بی قرار

اولین قدم برای مقابله با RLS شناسایی عوامل آن است. با اینکه RLS ممکن است ناشی از عواملی باشد که عمدتا خارج از کنترل شماست – مانند ژنتیک یا بارداری -، با بقیه موارد ایجاد کننده آن می توان مقابله کرد.

بقیه عوامل شامل عادت های روزانه، داروهایی که مصرف می کنید و  بیماری هایی که دارید می شود.

• عادت ها

مصرف کافئین،الکل، و تنباکو ممکن است باعث بروز RLS شود. کاهش مصرف این مواد سبب بهبود یافتن علائم RLS می شود.

• داروها

بعضی از داروها باعث ایجاد و یا وخیم تر شدن علائم سندرم پای بی قرار می شوند.

این داروها عبارتند از:

• آنتی هیستامین های قدیمی تر مانند دیفن هیدرامین (بنادریل)
• داروهای ضد تهوع مانند متاکلوپرامید (رگلان) یا پروکلوپرازین (کومپرو)
• داروهای ضد روانپریشی مانند هالوپیدول (هالدول) یا اولانزاپین (زیپرکسا)
• لیتیم (لیتوبید)
• مهار کننده های بازجذب سروتونین (SSRIs) مانند فلوکستین (پروازاک)، سرترالین (زولوفت)، یا اسکلیتوپام (لگزاپرو)
• ضد افسردگی های سه حلقه ای مانند آمیتریپتیلین (الویل) یا آموکاپین (اسندین)
• ترامادول (اولترام)
• لووتیروکسین (لووکسیل)

مصرف هر دارویی – هم تجویزی و هم بدون نسخه – را حتما با پزشک معالج خود در میان بگذارید. به خصوص اگر داروهایی که در بالا لیست شد را مصرف می کنید، حتما با پزشک خود در مورد تاثیر سوء این داروها بر روی علائم بیماری خود مشورت کنید.

بیماری ها

بعضی از بیماری ها مرتبط با RLS می باشند. بیماری کلیوی یا ESRD و آسیب عصبی ناشی از دیابت بر RLS تاثیر گذار می باشند. آنومی کمبود آهن نیز تاثیر زیادی بر بروز RLS دارد.

اگر هر یک از این بیماری ها را دارید، با پزشک خود در مورد تاثیر این بیماری ها بر اختلال پای بی قرار صحبت کنید.

بقیه عوامل ایجاد کننده RLS

مصرف زیاد شکر و پوشیدن لباس های تنگ می تواند باعث وخیم تر شدن علائم RLS شود. با اینکه این روش ها با روش علمی به اثبات نرسیده است، شما می توانید با امتحان آنها تاثیرشان بر بیماری خود را بسنجید.

حرف آخر

قدم اول برای درمان RLS این است که دلیل آن را شناسایی کنید. شما باید برای این کار تاثیر عواملی مانند مصرف الکل یا سیگار، بعضی از داروها یا بیماری ها را بر علائم RLS بسنجید.

2. عادت های خواب استاندارد

داشتن عادت های مناسب خواب برای هر کسی مفید است، اما برای کسانی که از اختلالات خواب مانند RLS رنج می برند موضوعی ضروری و حیاتی است.

با اینکه داشتن عادت های خواب مناسب RLS شما را از بین نمی برد، می تواند کمبود خوابی که به خاطر بیماری تان دارید را جبران کند. توصیه های زیر را اجرایی کنید تا بتوانید بهترین خواب ممکن را داشته باشید:

• در شبانه روز در یک ساعت مشخص بخوابید و در یک ساعت مشخص نیز از خواب بیدار شوید.
• محیط خواب خود را خنک، آرام و تاریک کنید.
• وسایل اختلال زا مانند تلویزیون و تلفن را از اتاق خواب خود بیرون ببرید.
• دو تا سه ساعت پیش از خواب از چشم دوختن به صفحه های نمایشی لپ تاپ یا تلویزیون خودداری کنید. نور آبی این صفحات باعث اختلال در ریتم شبانه روزی بدن شما می شود. این ریتم باعث می شود چرخه خواب طبیعی شما حفظ شود.

حرف آخر

با اینکه این عادات باعث از بین رفتن علائم RLS نمی شود، عادات خواب سالم باعث بهبود خواب می شود و برخی از اثرات منفی RLS را جبران می کند.

3. مکمل های آهن و ویتامین

کمبود آهن یکی از دلایل اصلی RLS  می باشد.آزمایش های مختلفی که در این باره انجام گرفته است نشان دهنده این است که مکمل های آهن برای تسکین علائم این بیماری مفید هستند.

یک آزمایش خون ساده نشان می دهد که کمبود آهن دارید یا نه، بنابراین اگر فکر می کنید کمبود آهن دارید با پزشک خود صحبت کنید.

اگر تست کمبود آهن شما مثبت بود، ممکن است پزشک شما مکمل های آهن خوراکی را تجویز کند. این مکمل ها را می توانید از هر داروخانه ای تهیه کنید. در مواردی، لازم است آهن به رگ شما تزریق شود.

علاوه بر این، کمبود ویتامین D نیز ممکن است بر بروز این بیماری موثر باشد. در آزمایشی که در سال 2014 انجام شد، مشخص شد مکمل های ویتامین D باعث بهبود یافتن علائم RLS در افراد مبتلا به این بیماری می شود.

همچنین، برای کسانی که دوره همودیالیز را می گذرانند، مکمل های ویتامین C و E  می تواند باعث بهبود RLS شود.

حرف آخر

استفاده از مکمل های آهن و ویتامین ها D،C و E باعث بهبود شرایط بیماران RLS می شود. اگر مصرف مکمل ها گزینه مناسبی برای شما باشد، پزشک شما حتما آن را تجویز می کند.

4. ورزش کردن

اگر دچار RLS هستید، ورزش کردن کمک می کند که حس بهتری داشته باشید. ورزش سبک به تسکین علائم سندروم پای بی قرار خفیف کمک می کند.

همچنین در آزمایشی که در سال 2006 بر روی 23 نفر انجام شد، مشخص شد که انجام ورزش های هوازی و تمرین های استقامتی پایین بدن در طول 12 هفته و هفته ای 3 بار، علائم RLS را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد.

مطالعات دیگری که در این باره انجام شده است، نشان دهنده این است که ورزش کردن، به خصوص برای کسانی که مبتلا به اختلالات کلیوی می باشند، برای کاهش علائم RLS بسیار مفید است.

با توجه به نتایج این آزمایش ها و دیگر آزمایش هایی که نشان می دهد فعالیت کردن باعث بهبود خواب می شود، می توان نتیجه گرفت که ورزش کردن یکی از بهترین درمان های طبیعی برای افراد مبتلا به RLS است.

یکی از توصیه های بسیار مهم در این زمینه این است که بیش از حد توان ورزش نکنید. زمانی که درد را احساس کردید ورزش را متوقف کنید؛ زیرا درد و کشیدگی شدید عضلات باعث وخیم تر شدن علائم RLS می شود.

حرف آخر

با توجه به فوایدی که ورزش کردن برای کاهش علائم RLS و بهبود خواب دارد، ورزش مداوم یکی از بهترین عادات برای افراد مبتلا به RLS است.

5. یوگا و حرکت های کششی

مانند دیگر انواع ورزش، یوگا و حرکات کششی برای افرادی که RLS دارند مفید است.

در آزمایشی که در سال 2013 در طول هشت هفته بر روی 10 زن انجام گرفت، مشخص شد که یوگا باعث کاهش علائم RLS در آنها می شود. این کار همچنین باعث بهتر شدن خلق و خوی آنها و کاهش سطح استرس آنها می شد که این موضوع در نهایت کیفیت خواب آنها را ارتقا می داد. همچنین یک آزمایش در سال 2012 که بر روی 20 زن انجام گرفت نشان داد که یوگا باعث خواب بهتر می شود.

آزمایش دیگری نشان داد که حرکات کششی در افرادی که در حال طی کردن دوره همودیالیز بودند،  بهبود قابل توجهی را در علائم RLS به وجود آورد.

با این همه، دلیل تاثیر یوگا و حرکات کششی بر علائم RLS به خوبی مشخص نیست و تحقیقات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. اما همین مقدار اطلاعاتی که ارائه شد می تواند شما را قانع کند که دقایقی از یوگا و حرکات کششی را در برنامه روزانه خود قرار دهید.

حرف آخر

با اینکه دلیل آن به خوبی مشخص نیست، یوگا و دیگر حرکات کششی باعث بهبود علائم RLS می شود.

6. ماساژ

ماساژ ماهیچه های پا باعث بهبود علائم RLS می شود. بسیاری از سازمان های معتبر مانند موسسه ملی سلامت آمریکا و نیز بنیاد ملی خوب آمریکا، ماساژ را به عنوان یکی از درمان های خانگی این بیماری معرفی می کنند.

با اینکه تحقیقات زیادی درباره تاثیر ماساژ بر بهبود RLS انجام نگرفته است، اما در مطالعه موردی که در سال 2007 صورت گرفت این موضوع تایید شد.

یک زن 35 ساله که در مدت سه هفته و در هفته دو بار و هر بار 45 دقیقه ماساژ داده می شد، بهبود قابل توجهی را در علائم RLS تجربه کرد. ماساژهای او شامل مجموعه ای از تکنیک ها شامل ماساژ سوئدی و فشار مستقیم بر ماهیچه های پا می شد.

علائم RLS در این زن پس از دو جلسه ماساژ تسکین پیدا کرد و تا دو هفته پس از پایان دوره ماساژ خبری از علائم این بیماری نبود.

مسئول انجام این آزمایش معتقد است که افزایش ترشح دوپامین که در اثر ماساژ صورت گرفته است، دلیل تسکین علائم RLS در این زن بوده است. همچنین، ماساژ باعث بهبود جریان خون می شود که این موضوع نیز می تواند دلیلی باشد بر تاثیر ماساژ بر از بین رفتن علائم RLS.

علاوه بر همه این موارد، ماساژ باعث شل شدن و آرام شدن بدن می شود که این موضوع باعث بهبود خواب می شود.

حرف آخر

با اینکه دلیل آن به خوبی مشخص نشده است، ماساژ پا درمانی آسان و لذت بخش است که می تواند باعث تسکین علائم RLS شود.

7. داروهای تجویزی

استفاده از دارو یکی از مهم ترین درمان ها برای RLS خفیف تا شدید است. داروهای دوپامینی معمولا اولین داروهایی هستند که برای درمان سندرم پای بی قرار تجویز می شوند. این داروها برای تسکین علائم RLS بسیار مفید هستند، اما مصرف آنها می تواند عوارض جانبی و مشکلاتی را ایجاد کند.

بعضی دیگر از انواع داروها نیز باعث بهبود علائم RLS می شوند. با این تفاوت که استفاده از آنها عوارض استفاده از داروهای دوپامینی را به همراه ندارد.

داروهای دوپامینی

مصرف داروهای دوپامینی باعث افزایش تولید دوپامین در مغز می شود. دوپامین ماده ای شیمیایی است که باعث می شود فرد قادر باشد حرکات بدنی عادی را انجام دهد.

داروهای دوپامینی باعث بهبود علائم RLS می شوند؛ زیرا این بیماری تا حدی ناشی از مشکلاتی در تولید دوپامین در بدن است.

سه داروی دوپامینی توسط سازمان غذا و دارو آمریکا برای درمان RLS اولیه خفیف تا شدید تایید شده اند. این داروها عبارتند از:

• پردیپزول (میراپکس)
• روپینیرول (ریکوئیپ)
• روتیگوتین (نیپرو)

با اینکه داروهای دوپامینی برای بهبود علائم RLS مفید هستند، مصرف طولانی مدت آنها باعث وخیم تر شدن علائم این بیماری می شود. این مشکل ” زیاده روی” نامیده می شود. برای اینکه از بروز این شرایط جلوگیری شود، پزشکان معمولا این داروها را با کمترین دوز تجویز می کنند.

علاوه بر این، این داروها به مرور زمان تاثیر اولیه خود را از دست می دهند. برای به تاخیر انداختن و جلوگیری از هر دو این مشکلات، پزشک معالج شما ترکیبی از داروهای دوپامینی و دیگر داروها را تجویز می کند.

گاباپنتین

داروی دیگری که برای درمان RLS مورد تایید قرار گرفته است، گاباپنتین نام دارد. این دارو، دارویی ضد تشنج است.

دقیقا تعیین نشده است که گاباپنتین چگونه باعث بهبود علائم RLS می شود، اما آزمایش هایی که در این باره انجام گرفته است نشان دهنده تاثیر این دارو بر کاهش علائم RLS است.

در یک آزمایش، 24 فرد مبتلا به RLS  به مدت 6 هفته داروی گاباپنتین یا پلاسبو مصرف کردند. کسانی که داروی گاباپنتین مصرف کرده بودند خوابشان بهبود یافته بود و تکان دادن پا ناشی از RLS در آنها کاهش یافته بود. در حالی که این شرایط در افرادی که با پلاسبو درمان شده بودند مشاهده نشد.

آزمایش دیگری تاثیرات استفاده از گاباپنتین را با تاثیرات استفاده از روپینیرول (دارویی مورد تایید برای درمان RLS) مورد مقایسه قرار داد. هشت نفر که مبتلا به سندرم پای بی قرار بودند، هر دوی این داروها را مصرف کردند و بهبود RLS در همه آنها به یک میزان بود.

بنزودیازپین ها

از بنزودیازپین ها برای درمان اضطراب و اختلالات خواب استفاده می شود. کلونازپام (کلونپین) و دیگر انواع این داروها معمولا در ترکیب با دیگر داروها، برای درمان افراد مبتلا به RLS تجویز می شوند.

با اینکه این داروها به خودی خود علائم RLS را از بین نمی برند، باعث میشوند این افراد خواب بهتری داشته باشند.

اوپیوپیدها

اوپیوپیدها معمولا برای تسکین درد مورد استفاده قرار می گیرند. در مواردی که دیگر داروها موثر نیستند و یا عوارض زیادی به وجود می آورند، می توان از این داروها در دوز پایین برای بهبود RLS استفاده کرد.

اکسید کتون / نالوکسون (تارگیناکت) یکی از اوپیوپیدهایی است که می توان برای تسکین علائم RLS و بهبود کیفیت خواب استفاده کرد. با این همه، به دلیل محدودیت هایی که برای استفاده از این داروها وجود دارد، مصرف آنها باید به عنوان آخرین راهکار مدنظر قرار بگیرد.

به دلیل احتمال سوء استفاده و اعتیاد به آنها، استفاده از همه انواع این داروها باید با نظارت کامل پزشک معالج صورت بگیرد.

حرف آخر

اگر RLS خفیف یا شدید داشته باشید، پزشک شما یک یا چند دارو را برای درمان شما تجویز می کند. از داروهای دوپامینی معمولا برای درمان RLS اولیه استفاده می شود. اما استفاده از آنها باعث بروز عوارض جانبی می شود؛ بنابراین، مصرف آنها بایستی با دقت و نظارت کامل صورت گیرد.

8. پابند (بندهایی که بر روی پا بسته میشوند)

استفاده از پایند باعث بهبود علائم RLS میشود.

پابند بر نقاط خاصی از پایین پا فشار وارد می کند. این فشار باعث می شود که پیام های عصبی به مغز صادر شود. در نتیجه مغز به ماهیچه ها فرمان می دهد که شل شوند. این فرایند باعث تسکین علائم RLS میشود.

در آزمایشی که در سال 2013 بر روی 30 نفر که به مدت هشت هفته از پابند استفاده میکردند انجام شد، مشخص شد استفاده از پابند بهبود قابل توجهی را در علائم و کیفیت خواب فرد ایجاد میکند.

تهیه پابند صرفا با نسخه پزشک امکان پذیر است.

حرف آخر

تهیه پابند نیاز به نسخه پزشک و پول کافی برای خرید دارد، اما استفاده از آن باعث می شود بر نقاط خاصی از پا فشار وارد بیاید و در نتیجه علائم RLS تسکین پیدا کند.

9. فشرده سازی پنوماتیک

اگر برای درمان RLS یک شب را در بیمارستان بستری بوده باشید، احتمالا فشرده سازی پنوماتیک بر روی شما انجام گرفته است. طی این روش درمانی، پوشش پارچه ای بر دور پای شما قرار می گیرد. این پوشش پارچه ای به دفعات پرباد و کم باد می شود و به آرامی پای شما را فشار می دهد و سپس رها می کند.

در بیمارستان ها از دستگاه فشرده سازی پنوماتیک (PCD) برای بهبود چرخه خون و جلوگیری از انعقاد خون استفاده می شود. احتمالا دلیل تاثیر این روش درمانی بر کاهش علائم RLS نیز همین بهبود چرخه خون در بدن است.

برخی از تحقیقات نشان دهنده این است که یکی از دلایل RLS کاهش سطح اکسیژن در دست و پا است. محققان معتقدند بدن با افزایش چرخه خون از طریق تراکم ماهیچه ای – که زمانی که فرد دست و پای خود را تکان می دهد اتفاق می افتد – به کاهش سطح اکسیژن واکنش نشان می دهد.

با این که دلیل آن به کاملا کشف نشده است، تحقیقاتی در این باره نشان داده است که فشرده سازی پنوماتیک می تواند باعث تسکین علائم RLS شود.

در سال 2009، بر روی 35 نفر به مدت یک ماه و روزی یک ساعت تکنیک فشرده سازی پنوماتیک انجام شد. در نتیجه آن علائم RLS، کیفیت خواب، و توانایی در انجام کارهای روزانه در این افراد بهبود پیدا کرد. با این حال، همه آزمایش ها نشان دهنده این نتیجه نبوده اند.

حرف آخر

فشرده سازی پنوماتیک درمانی غیر دارویی است که می توان با یا بدون نسخه پزشک آن را از داروخانه ها تهیه کرد. این وسیله علائم RLS را با بهبود جریان خون در پاها کاهش می دهد. نتایج تحقیقاتی که درباره تاثیر این وسیله بر علائم RLS انجام گرفته است یکسان نبوده است.

10. پد لرزش

با اینکه استفاده از پد لرزش باعث تسکین علائم RLS نمی شود، اما می تواند باعث خواب بهتر شود.

شما باید زمانی از پد لرزش استفاده کنید که در حال استراحت یا خواب هستید. پد لرزش را بر روی دست یا پایی که دچار RLS است قرار می دهید و درجه لرزش آن را به میزان دلخواه خود تنظیم می کنید. این پد برای 30 دقیقه به لرزش در می آید و پس از آن به صورت اتوماتیک خاموش میشود.

در این روش، لرزشی که توسط پد به پا وارد می شود بر حسی که ناشی از RLS در پا وجود دارد غلبه می کند، بنابراین فرد به جای اینکه حس RLS را احساس کند و پاهای خود را تکان بدهد، آن لرزش را احساس میکند.

تحقیقات زیادی درباره پد لرزشی و ارتباط آن با بهبود علائم RLS انجام شده است، و تاثیر آن بر بهبود RLS تایید نشده است. با این حال، اینکار باعث خواب بهتر در بیمار میشود.

در واقع آزمایشی که در این باره انجام شد نشان داد که این وسیله از داروهایی مانند روپینیرول، پردیپکسول، گاباپنتین و روتیگوتین –  که به تایید سازمان غذا و دارو رسیده اند – برای بهبود خواب موثرتر است.

تهیه پد لرزشی صرفا با نسخه پزشک قابل تهیه است.

حرف آخر

با اینکه استفاده از این وسیله علائم RLS را درمان نمی کند، اما با لرزشی که ایجاد می کند باعث می شود که علائم RLS را احساس نکنید و در نتیجه خواب بهتری داشته باشید.

11. طیف نمایی نزدیک به مادون قرمز (NIRS)

این روش درمانی غیرتهاجمی هنوز به صورت وسیع برای درمان RLS مورد استفاده قرار نگرفته است. اما استفاده از آن می تواند علائم RLS را بهبود بخشد.

این روش درمانی بدون درد طیف نمایی نزدیک به مادون قرمز نامیده می شود. در این روش، اشعه های با طول موج بلند در پوست نفوذ می کنند. این اشعه ها باعث می شوند رگ های خونی گشادتر شوند و در نتیجه چرخه خون افزایش پیدا کند.

یک نظریه در زمینه علت RLS، کاهش سطح اکسیژن در ناحیه آسیب دیده را علت بروز این بیماری می داند. استفاده از طیف نمایی نزدیک به مادون قرمز چرخه خون را افزایش می دهد و در اثر آن سطح اکسیژن افزایش می یابد. این کار در نهایت منجر به بهبود علائم RLS می شود.

آزمایش های متعددی که این زمینه انجام گرفته است، نشان داده است که این تکنیک برای بهبود RLS موثر است. در آزمایشی 21 فرد مبتلا به RLS ، به مدت سه هفته و هفته ای 3 بار، با روش طیف نمایی نزدیک به مادون قرمز مورد درمان قرار گرفتند. هم در علائم RLS و هم در گردش خون بهبود قابل ملاحظه ای مشاهده شد.

آزمایش دیگری در این زمینه نشان داد افرادی که در طول 4 هفته و در 12 جلسه 30 دقیقه ای با استفاده از روش طیف نمایی نزدیک به مادون قرمز مورد درمان قرار گرفتند، علائم RLS تا حد زیادی در آنها کاهش یافت. علائم RLS تا چهار هفته پس از پایان درمان نیز رو به بهبود بود.

حرف آخر

تاثیرات بلند مدتی که استفاده از این وسیله برای بهبود RLS می گذارد، باعث می شود استفاده از آن برای افراد مبتلا به این بیماری توصیه شود.

درمان های با پشتوانه علمی کمتر

درمان هایی که در قسمت بالا مورد بررسی قرار گرفتند به واسطه تحقیقات علمی تا حدی به اثبات رسیده بودند. درمان های دیگر که در اینجا مورد بررسی قرار می گیرند، شواهد کمتری مبنی بر درستی آنها وجود دارد، اما می توانند برای برخی از افراد مبتلا به RLS مفید باشند.

درمان های داغی و سرما

با اینکه تحقیقات زیادی در رابطه با تاثیر داغی و سرما بر بهبود علائم RLS انجام نگرفته است، بسیاری از مراکز بهداشتی استفاده از این روش را توصیه می کنند.

این مراکز توصیه می کنند قبل از خواب یک دوش آب داغ و یا آب سرد بگیرید و یا بسته های داغ یا سرد را بر روی پاهای خود قرار دهید.

در برخی از افراد سرما باعث وخیم تر شدن علائم بیماری می شود، در حالی که در دیگران داغی چنین مشکلی را به بار می آورد.

تحریک مغناطیسی ترانس مغناطیسی تکرار شونده (rTMS)

این روش درمانی، یک روش غیر تهاجمی است که معمولا برای درمان افسردگی مورد استفاده قرار می گیرد. از این روش می توان برای بهبود علائم RLS نیز استفاده کرد. تا به حال تحقیقات کمی در این باره انجام گرفته است و تحقیقات بیشتری مورد نیاز است، اما نتایج تحقیقاتی که انجام گرفته است مثبت بوده است.

تحریک مغناطیسی ترانس مغناطیسی تکرار شونده (rTMS) تکانه های مغناطیسی را به ناحیه های خاصی از مغز می فرستد.

با اینحال، دقیقا مشخص نیست به چه دلیل این روش باعث بهبود RLS می شود. یک نظریه در این زمینه این است که تکانه های مغناطیسی، ترشح دوپامین در مغز را افزایش می دهد. نظر دیگر این است که این وسیله آن بخش از مغز که مرتبط با RLS است را آرام میکند.

در آزمایشی که در سال 2015 انجام گرفت، 14 فرد مبتلا به RLS در طول 18 روز 14 بار با استفاده از این روش مورد درمان قرار گرفتند. این جلسات درمانی علائم RLS را در آنها به طرز چشمگیری کاهش داد و خواب آنها را بهبود بخشید. اثرات این درمان تا دو ماه پس از پایان یافتن فرایند درمان نیز باقی ماند.

تحریک الکتریکی عصب از راه پوست (TENS)

در روش تحریک الکتریکی عصب از راه پوست، یک دستگاه جریان های الکتریکی ضعیفی را به بخش هایی از بدن شما ارسال می کند تا درد موجود در بدن شما را تسکین دهد.

تحقیقات زیادی درباره تاثیر این روش بر درمان  RLS انجام نگرفته است، اما این روش می تواند مفید باشد.

نحوه تسکین RLS در این روش نیز شبیه به شیوه کار پد لرزش است. این وسیله با استفاده از شوک های الکتریکی کاری می کند که پا به جای علائم RLS، شوک های الکتریکی را احساس کند و در نتیجه تکان نخورد. در یک آزمایش موردی که انجام گرفت، استفاده همزمان از تحریک الکتریکی عصب از راه پوست و پد لرزشی، علائم RLS را در بیمار به کلی از بین برد.

طب سوزنی

طب سوزنی می تواند برای درمان طیف وسیعی از بیماری، و از جمله RLS مفید باشد.

در آزمایشی که در سال 2015 انجام گرفت، 38 فرد مبتلا به RLS به مدت 6 هفته با روش طب سوزنی مورد درمان قرار گرفتند. مشاهده شد که تکانه های پای آنها که ناشی از بیماری RLS بود به طرز چشمگیری کاهش پیدا کرد.

با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا بتوان طب سوزنی را به عنوان درمانی قابل اطمینان برای RLS در نظر گرفت.

جراحی رگ های واریسی

برای افرادی که با مشکلات خاصی در سیستم گردش خون مواجه هستند، جراحی موثرترین روش برای درمان RLS است.

رگ های واریسی رگ های خونی ورم کرده ای هستند – غالبا در پاها مشاهده می شوند – که در خون زیادی در آنها جمع شده است. این خون زیاد در این رگ ها ممکن است باعث بروز نارسایی وریدی سطحی (SVI) شود. در این شرایط بدن نمی تواند به شکل مناسبی خود را در بدن به گردش بیندازد. در نتیجه خون در پاهای شما جمع می شود.

در آزمایشی که در سال 2008 انجام گرفت، 35 فرد مبتلا به نارسایی وریدی سطحی و RLS، برای درمان رگ های واریسی خود تحت روش جراحی به نام «کندگی لیزری» قرار گرفتند. در نتیجه این جراحی، در 84 درصد از جمعیت 35 نفری علائم RLS یا به طرز چشمگیری بهبود یافته بود و یا اینکه به کلی رفع شده بود.

با این حال، تحقیقات بیشتری لازم است تا این روش جراحی به عنوان روشی برای درمان RLS مورد تایید قرار گیرد.

حرف آخر

اگر مشتاق هستید هر یک از این روش ها را امتحان کنید، با پزشک معالج خود درباره آن روش درمانی صحبت کنید. شما می توانید از روش داغی و سرما بدون مشورت پزشک استفاده کنید، اما پزشک شما می تواند درباره درمان های دیگر و میزان تاثیرگذاری آنها بر بیماری شما به شما مشورت دهد.

سندرم پای بی قرار در کودکان

کودکان مبتلا به RLS مانند بزرگسالان حس مور مور شدن و نیشگون را پاهای خود احساس می کنند. اما توصیف این حس ها برای آنها دشوار است. آنها ممکن است در توصیف این حس بگویند که احساس میکنند یک حشره بر روی پاهای آنها راه میرود.

کودکان مبتلا به RLS میل شدیدی برای تکان دادن پاهای خود دارند. همچنین احتمال بروز علائم RLS در طول روز در کودکان بیشتر است.

RLS می تواند باعث اختلال در خواب شود، که این مشکل تمام ابعاد زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می دهد. یک کودک مبتلا به RLS ممکن است بی توجه، تحریک پذیر، یا بی قرار به نظر برسد. در بعضی موارد آنها را با القابی مانند خرابکار یا بیش فعال خطاب می کنند. تشخیص و درمان RLS می تواند باعث از بین رفتن این علائم شود و عمکلرد کودک در مدرسه را بهبود بخشد.

برای تشخیص RLS در کودکان بالای 12 سال، این ویژگی ها باید در کودک مشاهده شود:

• میل شدید برای تکان دادن، که معمولا با حس های عجیب همراه است.
• وخیم تر شدن علائم در شب
• علائم زمانی به وجود می آیند که می خواهید استراحت کنید و یا بخوابید.
• زمانی که دست یا پای خود را تکان می دهید، علائم بیماری بهبود پیدا می کنند.

علاوه بر این، کودک باید بتواند حس هایی که در پای خود احساس می کند را با زبان کودکی خود شرح دهد.

در صورتی که این مشخصات در کودک مشاهده نشد، دو مورد از سه شرایط زیر علت بیماری است:

• به تناسب سن بچه اختلال خواب بالینی در او به وجود آمده است.
• پدر، مادر و یا خواهر و برادر کودک دچارRLS بوده اند.
• یک مطالعه خواب نشان دهنده حرکات دوره ای دست و پا است که این تکانه ها در هر ساعت 5 بار یا بیشتر اتفاق می افتد.

برای تشخیص سندرم پای بی قرار هر گونه فقدان مواد غذایی باید در کودک بررسی شود. کودکان مبتلا به RLS باید از مصرف کافئین خودداری کنند و عادت های خواب مناسبی داشته باشند.

در مواردی که لازم باشد، داروهایی که بر دوپامین تاثیر می گذارند – مانند بنزودیازپین ها و ضد تشنج ها – نیز تجویز می شوند.

خواب خوب در افراد مبتلا به پای بی قرار

تاثیرات RLS معمولا از حس های دردناک در دست و پای بیمار فراتر می رود. در موارد شدید RLS، فرد معمولا از خواب کافی شبانه محروم می شود. اگر سرچ ساده ای کنید برای یافتن روش های خواب بهتر، با طیف وسیعی از اطلاعات درباره بی خوابی و روش های مقابله با آن مواجه می شوید. اما روش هایی که برای مقابله با بی خوابی مورد استفاده قرار می گیرد را ممکن است نتوان برای بی خوابی ناشی از RLS مورد استفاده قرار داد.

توصیه هایی که در ادامه می آیند، می توانند به شما کمک کنند که خواب و استراحت بهتری داشته باشید.

توصیه هایی از پزشکان و بیمارانی که سابقه بیماری RLS را داشته اند:

• یک دوش آب داغ بگیرید و دو لیوان نمک اپسوم – که حاوی منیزیم است – نیز به آب حمام خود اضافه کنید. جذب منیزیم در ماهیچه های شما قبل از خواب باعث شل شدن و آرامش بیشتر آنها می شود.
• قبل از خواب یک اسنک پروتئین دار، مانند تخم مرغ آبپز، یک تکه مرغ یا گوشت بخورید تا سطح قند خون شما در طول خواب ثابت بماند. قند خون پایین باعث ایجاد RLS می شود و پروتئین باعث تثبیت قند خون می شود. قبل از خواب از مصرف کربوهیدرات ها و شیرینی ها خودداری کنید. مصرف آنها باعث افت شدید قند خون می شود.
• سعی کنید اسید آمینه ال تریپتوفان را جذب بدن خود کنید. این ماده به عنوان ماده ای خواب آور برای بیماران مبتلا به RLS معرفی شده است. همچنین می توانید از ترکیب 5-HTP، که یک خواب آور طبیعی است، استفاده کنید. تهیه اسید آمینه ال تریپتوفان معمولا با نسخه پزشک انجام می گیرد.
• داروهایی که با یا بدون نسخه پزشک مصرف می کنید را را مورد بررسی قرار دهید. آنتی هیستامین ها و ترکیبات ضدتهوع می توانند باعث وخیم تر شدن RLS شوند. همچنین داروهایی که برای درمان بیماری های زیر به کار می روند نیز باعث وخیم تر شدن RLS می شوند:
• فشار خون بالا
• بیماری های قلبی
• سرما خوردگی
• آلرژی
• افسردگی

• مقدار زیادی آب بنوشید و موز بخورید. تشنگی و کمبود پتاسیم در بدن می تواند باعث ایجاد RLS شود.
• پاهای خود را بالا نگه دارید، اتاق خواب خود را خنک کنید، و تمرینات تنفسی انجام دهید.
• اگر بالای 40 سال هستید و اضافه وزن دارید تست آپنه خواب بدهید.
• حرکات کششی ماهیچه های پشت پا انجام دهید.
• روی کاری خلاقانه تمرکز کنید.

توصیه های دیگر:

• از مصرف الکل و کافئین خودداری کنید.
• دمای بدن خود را تغییر دهید. در مواردی، تغییر از داغی به سردی و یا برعکس می تواند به بهبود RLS کمک کند. می توانید به ترتیب بسته های داغ و سرد را بر روی پای خود قرار دهید.
• ورزش کنید – اما زیاده روی نکنید. ورزش کردن و خسته شدن ماهیچه ها برای درمان RLSمفید است، اما ورزش زیاد باعث بروز علائم سندرم پای بی قرار می شود.
• از مسکن ها استفاده کنید. اگر علائم RLS در شما خفیف باشد، مسکن های بدون نیاز به نسخه پزشک مانند تیلنول و موترین می تواند به تسکین این بیماری کمک کند.
• مشخصات خواب خود را ثبت کنید تا عوامل ایجاد کننده سندرم پای بی قرار در بدن خود را شناسایی کنید.

درمان سندرم پای بی قرار در طب سنتی:

غذاهای مفید برای درمان پای بی قرار

غذاهای زیر را به رژیم غذایی خود اضافه کنید:

1. اسفناج یا دیگر سبزیجات با برگ تیره
2. حبوبات تقویت شده
3. لوبیا

آهن، فولات و منیزیم تاثیر مستقیمی بر کاهش علائم RLS دارند.

اضافه کردن آهن به رژیم غذایی

کمبود آهن یا استفاده نادرست از آهن در مغز، علت اصلی بروز RLS است. بیماری های زیر سطح آهن بدن را تحت تاثیر قرار می دهند:

• نارسایی کلیوی
• نوروپاتی محیطی
• دیابت
• بیماری پارکینسون
• رماتیسم مفاصل
• کمبود آهن

می توانید با خوردن غذاهایی که سرشار از آهن هستند کمبود آهن را در بدن خود جبران کنید و علائم RLS را بهبود ببخشید.

غذاهای جبران کننده کسری آهن بدن

• گوشت قرمز
• جگر
• اسفناج و دیگر سبزیجات با برگ تیره
• میوه خشک شده
• مرغ
• گوشت خوک
• غذاهای دریایی
• غلات فراوری شده با آهن
• لوبیا

خوردن ویتامین C به همراه غذاهای سرشار از آهن به جذب بهتر آهن کمک می کند.

غذاهای حاوی ویتامین C

• میوه های خانواده مرکبات
• کلم بروکلی
• خربزه

اضافه کردن فولات و منیزیم به غذا

سندروم پای بی قرار ممکن است در اثر کمبود فولات و منیزیم در بدن به وجود بیاید. هر دوی این مواد برای انقباض ماهیچه ای و مخابره پیام های عصبی بسیار مهم هستند. خوردن غذاهایی که حاوی این مواد می باشد باعث بهبود RLS می شود.

غذاهای حاوی فولات

• جگر
• اسفناج و دیگر سبزیجات با برگ تیره
• حبوبات فراوری شده
• لوبیا چشم بلبلی
• عدس و لوبیا
• برنج و کوینو
• مارچوبه
• ماکارونی گندم خالص
• کلم بروکسل
• آووکادو

غذاهای حاوی منیزیم

• بادام
• اسفناج
• بادام هندی
• بادام زمینی
• شیر سویا
• لوبیا سیاه
• سویای نارس
• کره بادام زمینی
• نان گندم خالص
• برنج قهوه ای

اگر نمی تواند با استفاده از غذاهایی که معرفی شد آهن، فولات، و منیزیم مورد نیاز بدن خود را تامین کنید، با پزشک خود درباره مصرف مکمل ها مشورت کنید.

غذاهایی که باید از خوردن آنها اجتناب کنید

از مصرف غذاهای زیر خودداری کنید:

1. شکلات
2. نوشابه های شیرین
3. غذاهای سرخ شده

غذاها و نوشیدنی هایی که حاوی کافئین می باشند باعث تحریک اعصاب شما می شوند و باعث وخیم تر شدن RLS می شوند.

مواد غذایی کافئین دار

• قهوه
• چای
• نوشیدنی های انرژی زا
• شکلات

همچنین باید مصرف غذاهای چاق کننده را متوقف یا محدود کنید.

غذاهای چاق کننده

• نوشابه
• غذاهای سرخ کردنی
• غذاهای فراوری شده
• غذاهای با میزان قند بالا

در آزمایشی که در سال 2009 انجام شد مشاهده شد احتمال بروز سندرم پای بی قرار در افراد چاق بیشتر است. این رابطه به این دلیل است که چاقی باعث بیماری های قلبی و عروقی، دیابت، و گیرنده های دوپامین پایین می شود.

همچنین نخوردن ماده چسبنده گندم نیز باعث بهبود علائم سندروم پای بی قرار می شود. این ماده پروتئینی است که در گندم، جو و گندم سیاه وجود دارد. این ماده همچنین در غذاهای زیر یافت می شود.

غذاهای حاوی ماده چسبنده گندم

• نان
• محصولات غذایی پخته شده
• برخی ادویه جات
• سوپ
• سس های سالاد

دلیل قطعی در مورد تاثیر این ماده غذایی بر پای بی قرار وجود ندارد. با این حال، اگر احساس می کنید خوردن  این ماده باعث پای بی قرار در شما شده است، برای چند هفته خوردن آن را متوقف کنید و تاثیر آن را بر علائم بیماری خود بسنجید.

درمان طب سنتی سندروم پای بی قرار در بارداری

طی آزمایشی که در سال 2009 انجام شد مشاهده شد 26 درصد از زنان باردار دچار پای بی قرار هستند. دلیل دقیق این موضوع مشخص نیست، اما دلایل زیر می توانند تاثیرگذار باشند.

دلایل پای بی قرار در دوره بارداری

• تغییرات هورمونی
• سطح پایین دوپامین
• کمبود های غذایی

اگر باردار هستید و دچار بی قرار شده اید، باید با پزشک خود صحبت کنید و سطح آهن بدن خود را چک کنید. اگر میزان آهن خون شما پایین باشد، پزشک شما خوردن غذاهای حاوی آهن و یا مکمل های آهن را تجویز می کند.

اگر رژیم غذایی و تغییرات سبک زندگی برای درمان این شرایط موثر نبود، پزشک معالج شما می تواند داروهای زیر را تجویز کند.

داروهای بی خطر سندرم پای بی قرار در دوره بارداری

• داروهای ضد صرع
• داروهای مخدر
• بنزودیازپین ها

مصرف این داروها در دوره بارداری خطری به همراه ندارد.

با این حال به این دلیل که هر دارویی که مصرف میکنید به جنین نیز منتقل می شود، باید داروها را با حداقل دوز و در کوتاه ترین دوره زمانی ممکن مصرف کنید.

در بیشتر موارد، پای بی قرار ناشی از بارداری پس از به دنیا آمدن کودک خود به خود از بین میرود.

در صورتی که از بیماری پای بی قرار رنج می برید و این بیماری کار و کیفیت زندگی شما را مختل کرده است، و به دنبال بهترین متخصص برای درمان این بیماری هستید، می توانید برای دریافت نوبت و ویزیت بهترین متخصص در زمینه درمان این اختلال اینجا کلیک کنید.