بعضی دلشوره‌ها مفیدند.

این استرس‌ها سبب میگردند که بدنمان هورمون آدرنالین ترشح کند که به ما یاری میکند که تکالیف و پروژه‌هایمان را انجام بدهیم.

ولو در برخی موارد کارکرد و انرژی حل مسئله را در شخص بیشتر می‌کند.

ولی اضطراب و نگرانی شدید و دیرینه (مزمن) در طی بازه زمانی طولانی پایدار و یکسره بوده و تحمل ناپذیر است.

اضطراب و نگرانی شدید میتواند بر تندرستی (سلامت) بدنی و روحی ما اثر گذارد و باعث بروز انواع مشکلات همچون پریشانی (اضطراب)، بی‌خوابی، درد ماهیچه‌ای (عضلانی)، هایپرتنشن (بالا بودن فشارخون) و کاهش دستگاه ایمنی شود.

بنابراین درمان اضطراب و نگرانی شدید برای تندرستی روحی و بدنی اشخاص واجب است.

پژوهش‌ها روشن می‌نماید که اضطراب و نگرانی می‌تواند به توسعه یافتن بیماریهای مهمی همچون بیماریهای قلبی، افسردگی و فربهی (چاقی) یاری رساند.

عواقب اضطراب و نگرانی شدید خیلی جدی است.

با وجود این، بخش زیادی از آنهایی که دچار اضطراب و نگرانی شدید و درازمدت هستند، دگرگونی (تغییرات) واجب و ضروری را به منظور کاستن و درمان اضطراب و نگرانی شدید در زندگی خود ایجاد نمی‌نمایند.

بر اساس نظرسنجی که در سال ۲۰۰۹ توسط کانون روانشناسان ایالات متحده انجام شد، آن بخش از بزرگسالانی که طبق نظر طبیبان، روانشناسان و یا مشاوران تندرستی (سلامت) به آنها شیوه‌ی زندگی مناسب‌تر، همچون کنار گذاشتن سیگار، خوردن خوراکی‌های سالم و داشتن خوابیدن کافی، سفارش شده است، کمتر گرفتار استرس‌های شدید شده‌اند.

ارتقا سبک زندگی و گزینش و انتخاب رفتار مناسب‌تر، از گام‌های لازم و ضروری برای افزایش تندرستی عمومی است.

بدست آوردن توانایی مقابله با تشویش یکی از با اهمیت‌ترین نیازهای افرادست کانون روانشناسان ایالات متحده نکته‌ها (ی) زیر را به منظور مواجهه و درمان اضطراب و نگرانی شدید ارائه می‌دهد:

امورات خود را محدود کنید:

لیستی از تمام پروژه‌ها و تعهداتی که سبب رنجش شما می‌شوند را لیست نمایید.

آن گروه را که حس میکنید انجام دادنشان لازم است مشخص کنید و بقیه کارها را کنار بگذارید.

برای پروژه‌هایی که در رابطه با کار هستند، فهرستی از وظایف خود را که مدیر در اختیارتان گذاشته در نظر داشته باشید. و نظرات او را در اولویت قرار دهید و بعد تلاش کنید تا جای ممکن این پروژه را به نتیجه برسانید.

برای تعهداتی که اجتماعی اند و به کار مرتبط نمی‌شوند، همچون فعالیتهای جمعی یا داوطلبانه، تلاش کنید با انسانهایی که به آن‌ها تعهد داده‌اید زنگ برقرار کنید. و به آنها بیان کنید که قادر نیستید این وظایف را در این موقع برآورده سازید.

ضمنا میتوانید درخواست یک همکار و یا نیروی کمکی برای بانجام رسیدن این کار بکنید.

تا وقتیکه حس میکنید اضطراب و نگرانی شما در کنترل است، از قبول کردن تعهدات مازادتر پرهیز کنید.

کاستن از تعهدات نه چندان واجب به منظور کاستن و درمان اضطراب و نگرانی شدید خیلی پراهمیت است.

کاستن از تعهدات نه چندان واجب به منظور کاستن و درمان اضطراب و نگرانی شدید خیلی پراهمیت است.دکمه‌ی ساختار پشتیبانی را بزنید:

دوست یا آشنایی را که با او حس خوبی داشته‌اید و از همراهی با او لذت برده‌اید را بیابید.

به آنها بیان کنید که روزهای دشواری را دارید می‌گذرانید و از پشتیبانی و راهنمایی آن‌ها استقبال میکنید.

بار تقسیم شده همواره سبک‌تر است.

آشنا یا دوستتان هم محتمل است چنین مشکلات مشابهی را پشت سر گذاشته باشد و نظرات و راهنمایی‌های مفیدی در اینمورد به شما بدهد.

به دوش کشیدن مشکلات به تنهایی امکان دارد چالش جدی برای ۱ نفر به تنهایی باشد.

در واقع پشتیبانی خانواده و رفیقان به شما یاری خواهد کرد که گذرگاه درستی را پیش بگیرید و بیشتر مراقب خودتان باشید.

یک تعهد مرتبط به تندرستی ایجاد کنید:

هرکاری که فکر میکنید در این وضعیت امکان دارد برای تندرستی خود انجام دهید تا قادر باشید نیرو (انرژی) و توانایی (قدرت) مکفی (کافی) را به منظور مواجهه با چالش‌های پیش روی خود بدست آورید.

یک قدم حتی کوچک همچون کاستن از مصرف روزانه‌ی کافئین می‌تواند تاثیر مثبت داشته باشد.

بررسی‌ها نشان میدهد که بدون کافئین، اشخاص حس آسایش و آرامش بیشتر و پریشانی (اضطراب) پایین‌تر داشته‌اند، خوابیدن کافی داشته و توان (انرژی) افزونتری به منظور انجام کارهایشان داشته‌اند.

به طور شبیه، راه رفتن سریع و یا فعالیت‌های هوازی دیگر می‌تواند سطح نیرو (انرژی) و تمرکز فرد را بیشتر کرده و سبب کاهش پریشانی (اضطراب) شود.

فعالیت‌های جسمی سبب ایجاد اندروفین‌ها به همراه حس پسندیده میشود و نوعی انتقال دهنده‌ی عصبی در مغز، ایجاد هورمون‌های اضطراب و نگرانی را تقلیل میدهد.

همه‌ی اینها گام‌های مثبتی هستند که به مداوا اضطراب و نگرانی شدید کمک خواهند کرد.

کیفیت خواب خود را افزایش دهید:

آنهایی که دچار اضطراب و نگرانی شدید و دیرینه (مزمن) هستند بطور معمول از خوابیدن کافی و در بعضی موارد بی‌خوابی ناشی از دلهره رنج میبرند.

براساس نظرسنجی که در سال ۲۰۰۹ در ایالات متحده انجام شد، ۴۷٪ افراد بزرگسال گفته‌اند که در اثر اضطراب و نگرانی از خواب هوشیار می‌شوند.

بنابراین لازم است که اقداماتی برای بالا بردن کیفیت خواب خود انجام دهید.

متخصصان سفارش میکنند که روزانه در یک زمان مقرری به رختخواب برویم و دست کم ۷-۸ ساعت خوابیدن کافی داشته باشیم، در صورت امکان تمامی سر و صداها و نورهای مازاد را نیز از اتاق خواب خود حذف کنیم.

۱ یا دو ساعت پیش از اینکه به خواب بروید تلاش کنید فعالیت‌های آهستگی همچون گوش کردن به موزیک، خواندن یک کتاب فرحبخش و یا یک حمام آرامش‌بخش انجام دهید.

از خوردن خوراکی‌های سنگین و فعالیت‌های شدید درست پیش از خوابیدن بپرهیزید.

چنانچه می‌خواهید بخوابید و نگران هستید تلاش کنید نگرانی‌های خود را بر روی کاغذ بنویسید و تلاش کنید پیش از خوابیدن این نگرانی‌ها را با خود حل کنید.

یک چشم‌انداز مثبت بسازید:

با نگاهی به موقعیت‌های مناسب‌تر و نگریستن به مشکلات بعنوان یک مهلت و دور ریختن افکار منفی همگی جنبه‌های با اهمیتی از درمان اضطراب و نگرانی شدید هستند.

در برخی اشخاص اضطراب و نگرانی محتمل است به علت کمال‌گرایی آن‌ها باشد.

این اشخاص دوست دارند تمامی کارها را بی‌نقص و کامل انجام دهند.

بهترست که در یک چنین وضعیتی واقع‌بینانه به مسائل نگاه کنید و تلاش کنید این دیدگاه را اندکی در خود دگرگون کنید.

بدنبال کمک‌های مازاد باشید:

چنانچه همچنان احساس پریشانی (اضطراب) شدید دارید و از شیوه هایی که خودتان در پیش گرفته‌اید احساس ناامیدی میکنید، گاهی برای علاج اضطراب و نگرانی شدید خوبتر است یک روانشناس در اینمورد گفتگو کنید.

روانشناسها با دارا بودن تخصص مکفی در این موارد همواره بهترین راهکار را وابسته به وضعیت کنونی شما جلوی راهتان قرار می‌دهند.