چهار نوع تست خواب داریم:

1. پلی سومنوگرافی در طول خواب، یک رسیدگی (بررسی) اساسی و مهم برای خواب است که فعالیت‌های گوناگونی مانند الگوی دم و بازدم، میزان اکسیژن گلبول‌های قرمز خون، ریتم قلبی، و حرکات دست و پا را در وقت خواب ثبت میکند.
2. تست بازشناسی (تشخیص) تاخیری چند گانه خواب در طی روز (MSLT) برای بازشناسی (تشخیص) حمله خواب (نارکولپسی) و مقدار گیری میزان خواب آلودگی روزانه استفاده میشود. این آزمون سرعت به خوابیدن (خواب رفتن) شما را در یک محیط ساکت را بررسی میکند.همچنین این آزمون سرعت و شمار دفعاتی که شما وارد فاز REM در حین خواب می‌شوید را اندازه گیری می کند.برای اعتماد به دقت یافته‌ها، این آزمون در بامداد روز پس از انجام تست پلی سومنوگرافی شبانه انجام میشود.
3. ارزیابی پلی سومنوگرافی و تنظیم فشار سی پپ (CPAP Titration) در طول دو شب در شب اول شما تحت ارزیابی کامل و بررسی‌های تشخیصی قرار می‌گیرید.چنانچه آپنه در حین خواب وجود داشته باشد، شب دوم هم برای گزینش احتیاج به درمان با ماسک شبانه سی پپ (فشار مثبت دائمی هوا) به کلینیک خواب مراجعه میکنید.CPAP دستگاهی است که از طریق ماسک‌های خاصی که برای بینی طراحی شده اند، هوا را به درون مجراهای هوایی شما می‌فرستد.
4. ارزیابی پلی سومنوگرافی و تنظیم فشار سی پپ (CPAP Titration) در یک شب : این آزمون زمانی انجام میشود که آپنه در حین خواب میانه تا شدیدی وجود دارد و یا شک قوی به آپنه در حین خواب در ساعت‌های نخستین تست وجود داشته باشد.در این حالت نیمه‌ی دوم شب برای تنظیم فشار سی پپ (CPAP Titration) و درمان آپنه استفاده خواهد شد.

از تست خواب چه چیزی انتظار داریم

در شبی که مقرر شده است تست خواب شما انجام پذیرد، شما به یک اتاق خصوصی در یک کانون خواب یا مرکز درمانی می‌روید.

در نزدیکی اتاق یک کانون مانیتورینگ وجود دارد و اپراتورهای تست خواب شما را در موقع خواب تان ارزیابی خواهند کرد.

امکان دارد تجهیزاتی که به شما وصل می‌شوند ناراحت کننده به نظر برسند.

ولی اغلب اشخاص زمانی بعد با اندکی دشواری به خواب می‌روند.

فرد لیست دواهای مصرفی خود را بایست به متخصص اختلالات خواب ارائه دهد تا در صورت لزوم برخی از داروها را قطع کند.

بعضی از داروها را که میتواند به خواب فرد کمک کند، میتواند ایجاد میشود.

قبل از تست خواب دوش بگیرید و سر و بدنتان را با صابون و شامپو تمیز کنید چون چربی روی پوست باعث کاهش کیفیت تست خواب شما خواهد شد.

شیوه انجام تست خواب

در تست خواب الکترودهایی روی سر فرد مراجعه کننده نصب میشود.

ثبت کننده‌های میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون و سنسورهایی که به گرمی حساسیت دارند، توانایی دارند گذرگاه عبور هوا را بازشناسی نمایند نیز در قسمت پایینی بینی نصب میشود.

همینطور ابزاری که میزان فشار هوای جاری در بینی را اندازه گیری میکند نیز نصب میگردد.

میکروفن کوچکی نیز برای ضبط خر خر  و خروپف های حین خواب نصب میشود.

در جایگاهها (ی) پیشرفته‌تر ابزاری که از روی پوست میتواند میزان دی اکسید کربن را از روی رگهای پوست مقدار گیری کند، استفاده میشود دو کمربند روی شکم و سینه برای آشکار کردن حرکات تنفسی شکم و سینه و ریتم و هماهنگی آن‌ها نصب میشود تا در صورت توقف سعی تنفسی، آن را نمایش دهنخد.

سنسورهایی روی ماهیچه‌ها (عضلات) چانه به منظور اندازه گیری میزان تن ماهیچه‌ای (عضلانی) هنگام خواب نصب میشود.

هم چنین سنسورهایی روی دست و پا به منظور اندازه گیری میزان جنبش این ماهیچه‌ها (عضلات) در هنگام خواب نصب میشود.

اینگونه دستگاهها بگونه‌ای طراحی شده است که فرد بیمار را اذیت نمی‌کند تا خواب طبیعی داشته باشد.

تکنسین تا بامداد، خواب و فعالیت‌های مغزی را با بکارگیری نوار مغزی ثبت میکند که در حقیقت بازشناسی (تشخیص) مراحل خواب و میزان عبور و مرور هوای تنفسی از روی حرکات شکم و سینه ثبت میشود.

میزان افت، اشباع اکسیژن شریانی و عبور و مرور هوا از مجاری تنفسی ثبت میشود.

این آزمون برای بازشناسی (تشخیص) انواع اختلالات خواب بسیار دقیق می‌باشد.

در بعضی موارد تست دارای دو بخش می‌باشد.

در نیمه اول تست وضعیت طبیعی فرد بیمار مقدار گیری میشود و در نیمه دوم، به کمک سیستم CPAPهوا را با فشار وارد مجاری تنفسی میکند که برای گزینش فشار مناسب با وقفه تنفسی هر فرد بیمار استفاده میشود.

بدین صورت که سیستم به فرد بیمار متصل شده و فشاری از طریق آن به فرد بیمار وارد میشود.

این فشار‌ها بیشتر کرده میشود تا متوجه بشوند که در کدام فشار شاهد وقفه‌های تنفسی نیستند که در حقیقت این فشار مرجعی برای گزینش فشار دستگاهی است که فرد بیمار می‌خواهد در خانه استفاده نماید.

در صورت بازشناسی (تشخیص) وقفه‌های تنفسی انسدادی در این بیماران با توجه به وضعیت و شرایط انها سیستم دمنده با فشار مثبت (CPAP) به آن‌ها داده میشود که یا خریداری کنند یا توسط سازمان‌های بیمه گر در اختیار بیماران در جهان قرار میگیرد.

فرد بیمار موظف است هر شب این سیستم را تا بامداد استفاده نماید.

این روش ساده‌ای می‌باشد و فقط بیماران بایست به آن عادت کنند.

چنانچه وقفه‌های تنفسی در حین خواب ادامه پیدا کند احتمال مرگ را برای فرد بهمراه دارد.

در حالیکه روش درمان آسان (ساده) می‌باشد و کسانی که از خروپف یا وقفه‌های انسدادی تنفس هنگام خواب شکایت دارند بایست به کلینیکها و مراکز مداوای بیماران برای بازشناسی (تشخیص) و درمان اختلال خواب سر بزنند.

تجهیزاتی که در تست خواب مورد استفاده قرار می‌گیرند

الکترود‌های دارای صفحات چسبنده به صورت شما وصل می‌شوند، همچنین به پوست سر، سینه و اندام هایتان، آن‌ها سیگنال‌های الکتریکی را ارسال می‌نمایند که بوسیله مغز شما و حرکات ماهیچه‌ها (عضلات) شما ساخته شده اند و به تجهیزات مونیتور کننده می‌رسند.

زمانیکه شما خوابیده اید، این پیام‌ها به صورت دیجیتالی ثبت می‌شوند.

این گیرنده‌ها تکاپو (فعالیت) مغز، تپش قلب، ریتم قلبی و فشار خون را ثبت میکنند.

تست‌ها و تجهیزات دیگر

• (EEG) الکتروانسفالوگرام به منظور اندازه گیری وثبت تکاپو (فعالیت) الکتریکی مغز
• گیرنده‌های جریان هوای بینی برای ثبت جریان هوا
• (EKG) الکترو کاردیوگرام برای ثبت تپش وریتم قلب
• (EOG) الکترواکولو گرام برای ثبت نمودن حرکات چشماین فعالیت‌ها برای گزینش مراحل فاز‌های خواب ارزش (اهمیت) دارند، به ویژه‌ای در خواب رم (مرحله خواب با حرکات سریع چشم‌ها) که حرکات چشم فراوان است.
• EMG الکترو میو گرام برای ثبت حرکات ماهیچه‌ها (عضلات) مانند پرش‌های ماهیچه‌ای (عضلانی) صورت، فشار دادن دندان‌ها رویهم و حرکات پااین آزمون همچنین برای گزینش خواب رم (مرحله خواب با حرکات سریع چشم‌ها) استفاده میشود.