تنبیه انواع مختلف دارد:
تهدید،فریاد کشیدن و تحقیر کردن
گاهی اوقات به تهدیدهای خود عمل می کنیم وگاهی اوقات نمی کنیم .فریاد کشیدن هم معمولا اوضاع را بدتر می کند گاهی اوقات بچه ها وقتی فریاد بکشیم توجه می کنند و تحقیر وفحاشی هر انسانی – اعم از والدین و بچه ها – را ناراحت می کند.
برداشتن برخی چیزها
اغلب بعضی از پدر ومادرها برای تنبیه برخی چیزها را از دسترس فرزند خود دور می کنند این عمل گاهی به اشتباه کودک ربط پیدا نمی کند.
به عنوان مثال حبس کردن کودک در خانه به خاطر خطاهای کوچک وبزرگ ،عمل معقولی نیست.
کتک زدن کودک
پیام این رفتار آن است که مشکلات با کتک حل میشوند.
کتک زدن دردناک است و می تواند بچه را ترسو کند . پدر ومادر معمولا بعد از کتک زدن بچه ،احساس گناه می کنند.
عواقب تنبیه بدنی کودک
برخی از عواملی که می توانند پاسخ کودکان به تنبیه را تحت تاثیر قرار دهند:
- سن کودک
- وضعیت توسعه یافتگی جامعه
- نوع سوء استفاده و یا تنبیه کودک
- چند بار و چگونه کودک مورد آزار قرار گرفت
- سوءاستفاده از کودک چقدر شدید بود
- رابطه بین کودک و عاملین
آثار فیزیکی تنبیه کودک
- کبودی بدن
کاهش رشد مغزی - شکستگی استخوان
- مشکل راه رفتن یا نشستن
- افت سلامت جسمی
آثار روانشناختی و روانی تنبیه کودک
- اضطراب
- افسردگی
- عزت نفس پایین
- دشواری در ساختن و حفظ روابط بین فردی
- ترس مداوم
عواقب بلند مدت رفتاری تنبیه کودک
- صدمه به خود
- اختلال اشتها
- گرایش به مصرف الکل و مواد مخدر در بزرگسالی
- مشکل خواب بصورت بی خوابی و پر خوابی یا کابوس های شبانه
- ناراحتی در تماس فیزیکی با دیگران
- افت نمرات مدرسه
- تمایل به فعالیت های تبهکارانه
کودکانی که تنبیه می شوند در معرض خطر بیشتری برای مشکلات رفتاری عاطفی هستند صرف نظر از اینکه آنها مستقیما مورد آزار قرار گرفته باشند یا خیر
کودک را چطور تنبیه کنیم.
چگونه طفل را تنبیه کنیم؟
فرزندم را چطوری تنبیه کنم.
چگونه فرزند خود را بدون تنبیه جسمی تربیت کنیم؟
تنبیه کردن توام با تحکیم رفتار شایسته
همهی پدر و مادر در زمینه تنبیه، عقاید شخصی مخصوصی دارند.
چه آن هایی که آنرا میپذیرند و یا رد میکنند، از تنبیه به عنوان یک روش آموزشی مناسب برای کودکانشان استفاده میکنند.
وقتی فرزندتان را به اتاقش میفرستید، زمان تماشا کردن تلوزیون را محدود میکنید و به او اجازهی بازی کردن با وسیله بازی مورد علاقهاش را نمیدهید؛ یا زمانی که به دنبال نزدیک شدن بچه (کودک) به اجاق گاز، فریاد میکشید؛ «نکن!» در حقیقت برای اصلاح رفتارها از اصول تنبیه استفاده کرده اید.
چنانچه میتوانستیم کودکانمان را تنها با بکارگیری شیوههای مثبت تربیت کنیم، خیلی والا بود؛ ولی نمیتوانیم.
برای آموختن الگوهای رفتاری شایسته، هم شیوههای مثبت و هم منفی واجب و ضروری هستند.
ما قصد نداریم تنبیه را بپذیریم یا رد کنیم.
بلکه میخواهیم روش آن را بیاموزیم تا وقتیکه تنبیه به عنوان یک روش تربیتی لازم بود، اثرگذاری (تاثیر) بیشتری داشته باشد.
اندکی فکر کنیم که چگونه طفل را تنبیه کنیم؟
تنبیه به تنهایی قادر نیست برآیند دلخواه را مهیا کند.
زیرا بطور کلی راهکاری منفی است.
این روش به طفل میآموزد که چه کاری را نبایست انجام دهد.
ولی نمیآموزد که چگونه باید رفتار کند.
وقتی تنبیه را بدون تحکیم رفتار شایسته به کار میبریم، بچه (کودک) نمیداند رفتار ناپسندش را با چه رفتاری جایگزین کند.
نمونهای برای اینکه بفهمیم چگونه طفل را تنبیه کنیم؟
بچه (کودک) سه ساله برای وصول به یک لیوان از صندلی بالا میرود.
مادرش او را از صندلی پایین میگذارد و به خاطر بالا رفتن از آن، او را سرزنش میکند.
بچه (کودک) گریه میکند و میگوید، «دیگه نمیروم بالا، مامان».
تا این وهله پسندیده است؛ ولی این پسربچه نمیآموزد که میتواند از جایی امنتر لیوان بردارد، یا دفعهی بعد باید از کسی کمک بخواهد.
او آموخته است که چه کاری را نکند؛ ولی یاد نگرفته است که چه باید بکند.
بعلاوه تنبیه وقتی تاثیرگذار است که موقتی باشد چون زمانی از یک تنبیه به دفعات زیاد استفاه شود، تاثیرش را از دست میدهد.
چه وقت و چگونه میتوانیم از تنبیه استفاده کنیم؟
پدر و مادر بطور مکرر چیزهایی همانند این را به ما میگویند: «اولین باری که امیررضا را تنبیه جسمی کردم، خیلی گریه کرد و بعد از آن، برای مدت طولانی رفتارش تصحیح شد، ولی حالا که مرتبا به خاطر رفتارهای نادرستش تنبیه جسمی میشود، هیچ تاثیری ندارد و به نظر هم نمیرسد که بهیچوجه اهمیتی بدهد. »
این یک پرسش خیلی پراهمیت است که چگونه طفل را تنبیه کنیم؟ این یک بازتاب تطبیقی کلاسیک است، و به سبب همین اثر است که ما تنبیه جسمی را به عنوان شکلی از تنبیه پیشنهاد (توصیه) نمیکنیم.
از آن حایی که گاه تنبیه به عنوان یک روش مدیریت، واجب و ضروری میشود، این پرسش شکل میگیرد که: پس چه وقت و چگونه میتوانیم از آن استفاده کنیم؟ برای جواب به این پرسش که چگونه طفل را تربیت کنیم؟ ما این اصول را توصیه میکنیم:
تنبیهی را برگزینید که رفتار ناخواسته را بکاهد.
تنبیه فقط هنگامی اثربخش قلمداد میشود که بروز رفتار ناپسند بچه (کودک) را بکاهد.
در بخش زیادی از موقعیتها، اطفال را برای تنبیه به دفتر مدرسه میفرستند؛ ولی همانطور که انتظار میرود، نتیجهای عاید نمیشود.
دانش آموزی از انجام تکلیف اجتناب میکند و حتی انجام ندادن تکالیف را دوست دارد و از درانتظار ماندن در دفتر مدرسه لذت میبرد، پس رفتارش با بی دقتی تحکیم میشود.
تنبیه جسمی، ایجاد محدودیت و گرفتن وسیله بازی یا امتیازات ویژه (خاص) (مانند تماشای کارتون) در حالتی «تنبیه» تلقی میشود که اثربخش واقع شوند.
برای نمونه امیررضای نه ساله را به خاطر کتک زدن خواهرش به اتاقش فرستادند.
او در آن جا با کامپیوتر و وسیله بازی هایش مشغول بازی شد.
وقتی مادرش به او گفت که میتواند از اتاق بیرون بیاید، در حال تماشای کارتون مورد علاقهاش بود.
او حتی فراموش کرده بود که تنبیه شده است.
بعلاوه زمانی از اتاق بیرون (خارج) شد، خواهرش را مجددا کتک زد تا باز به اتاقش فرستاده شود.
پس نصیحت مشاوره این است که نخست برآیند تنبیه را وارسی نمایید.
چنانچه رفتار هدف کم کردن یافته بود، میتوانید مجدد از آن نوع تنبیه بهره جویی کنید.
در جز این حالت، مرور آن تنبیه سودی ندارد و باید روش دیگری را بیازمایید.
در تنبیه زیاده روی نکنید.
چنانچه بیشتر از حد، از تنبیه بهره جویی کنید، فرزند شما به آن عادت خواهد کرد و تنبیه اثرگذاری (تاثیر) خود را به آهستگی از دست خواهد داد. هر اقدامی – چنانچه هم تاثیرگذار باشد – شامل ممنوع کردن تماشای تی وی، تنبیههای جسمی و غیره، با استفادهی بیشتر از حد تضعیف میشود و اثر مورد نظر شما را ایجاد نخواهد کرد.
تنبیه را به تاخیر نیندازید.
چنانچه قصد تنبیه فرزندتان را دارید، درس بعد از رفتار ناپسندش این کار را انجام دهید. دیده شده بعضا داشتیم مواردی که به کانون مشاوران هیروو مراجعه کرده اند و گفته اند که به عنوان مثال مادر با طفل در خانه مادربزرگ هستند بچه (کودک) رفتار ناشایستی را انجام میدهد مادر در بازتاب به او میگوید: «بگذار به خانه برویم تو را تنبیه خواهم کرد»
باید بگوییم که نه این تاثیری نخواهد داشت.
رفتار آدم را پی آمدهای بدون وقفه کنترل میکنند (این پی آمدها توانایی دارند مثبت یا منفی باشند.
) پس صبر نکنید تا به عنوان مثال به خانه برگردید و یا تا «بابا بیاد خونه».
تا عصر یا فردا یا هفتهی بعد صبر نکنید.
هر تنبیهی، اثرش را با گذشت زمان از دست میدهد و امکان دارد بچه (کودک) نتواند رابطه تنبیه را با عمل ناپسندش درک کند.
همواره پیامدها را تشریح کنید.
کودک بایست بداند چه رفتاری شما را ناراحت میکند و در صورت پافشاری در انجام آن، بازتاب شما چه خواهد بود.
تصمیم خود و پیامدهای نادیده گرفتن آن عمل را به وی بگوئید و به اینکه چگونه طفل را تنبیه کنیم؟ فکر کنید.
پایدار قدم باشید.
تنبیه اثربخش نه فقط یک تنبیه بدون وقفه است، بلکه تنبیهی است که برای بچه (کودک) قابل پیشگویی باشد.
تنبیه میبایست در تمام مواردی که آن رفتار ناپسند سر میزند، انجام پذیرد.
در پاسخ سوالتان که میپرسید چگونه طفل را تنبیه کنیم؟ میگوییم پایدار قدم باشید یعنی، چنانچه به فرزندتان گفته اید که درصورت پرت کردن عروسکش، آنرا از او خواهید گرفت، بعد از هر دفعه پرت کردن به وعدهی خود عمل نمایید تا همواره درانتظار پیامدهای رفتار ناپسند خود باشد.
بی دلیل تهدید نکنید.
طفل را به تنبیهی که آنرا انجام نمیدهید، تهدید نکنید.
قبل از عکس العمل نشان دادن، دومین، سومین یا دوازدهمین مهلت را به او ندهید.
همواره به حرفی که میزنید عمل نمایید و چیزی را که گفتید، اهمیت بدهید.
تهدیدهای پوچ و ناپایدار، به رفتارهای نادرستی میانجامند که تثبیت شده، در مقابل تغییر مقاوم میشوند.
برای اصلاح رفتار به طفل مهلت دهید.
این هر یکصد مطلب مشاوره خیلی پراهمیت است؛ اینکه چطور طفل را تنبیه کنیم؟ و هدف ما از تنبیه کردن چیست؟ مقصود از تنبیه، اصلاح رفتار بچه (کودک) است. بنابراین بایست به او مهلت بدهید تا آموخته هایش را نمایش دهد.
چنانچه تنبیه زمان ببرد، امکان دارد بچه (کودک) مهلت پیدا نکند که رفتار خود را اصلاح کند.
بچه (کودک) دیر به خانه میآید، یا وقتی برای چندمین بار به درخواست شما برای صرف شام دقتی نمیکند، امکان دارد عصبانی شوید و برای یک ماه به او اجازهی بیرون رفتن از منزل را ندهید.
در آن یک ماه او قادر نیست نشان بدهد. که زود به خانه برگشتن پس ار بازی یا حضور بموقع در سر میز شام را آموخته است.
او آن قدر از این تنبیه میرنجد که پنهانی از خانه بیرون (خارج) میشود یا مانند یک حیوان زندانی رفتار میکند.
ولی چنانچه تنبیه او چنین بود که میبایست برای ۲ روز، بی درنگ بعد از تعطیل شدن از مدرسه به خانه میآمد روز سوم مهلت میداشت تا اصلاح رفتار خود را نمایش دهد و ظرف یک ماه اعتماد شما را جلب کند.
چطور بدون تنبیه اطفال را راهنمایی کنیم.
۱ عواطف خودتان را تعدیل کنید.
این راهکاری است که به اطفال میآموزد احساساتشان را تعدیل کنند.
شما الگوی آنها هستید.
وقتی ناراحتید دست بعمل نزنید.
چنانچه در لحظاتی متوجه سهمگین و شدید قادر نیستید به عشق درونیای که به فرزندتان دارید متصل شوید، به این فکر کنید که در چنین موقعیتی پدرومادری خارقالعاده چطور رفتار خواهند کرد؟ و همان کار را انجام بدهید.
چنانچه قادر نیستید، نفس عمیقی بکشید و تا زمانیکه آرامشتان را بازبیابید صبر کنید؛ بعد به آنچه پیش آمده است رسیدگی کنید.
در برابر میلتان به تنبیهگری پایداری کنید.
تنبیه همواره نتیجه عکس میدهد.
۲ به عواطف بچه (کودک) بها بدهید.
وقتی بچه (کودک) اسیر هورمون آدرنالین و دیگر هورمونهای جنگ و گریز باشد، قادر نیست چیزی بیاموزد.
به جای موعظه کردن برای بچه (کودک) «زمانی برای در میان گذاشتن احساسات» در نظر بگیرید؛ با او بمانید و اجازه بدهید زیر سایهی شما هیجانات احساسیِ خود را بیان کند.
هدف این است که «محیط انسجامبخش» ی برای رنجش بچه (کودک) مهیا کنید.
محیطی حمایتی که در آن بچه (کودک) توانمند باشد به انسجام احساسی دست پیدا کند.
بیان عواطف به فرد بالغی که مراقب، پذیرا و امن است به طفل کمک میکند از میان عواطفی که تجربه میکند بگذرد و بیاموزد که چگونه خودش را دلداری بدهد تا سرانجام توانمند باشد به صورت مستقل احساساتش را تعدیل کند.
وقتی بچه (کودک) طوفان احساساتش را شرح میدهد سعی نکنید برایش علت بیاورید.
پس از این برونریزیِ احساسی بچه (کودک) حال بسیار نیکوتری پیدا میکند و به شما نزدیکتر میشود؛ در همین زمان ذهنش نسبت به راهنماییهای شما حالت پذیرنده پیدا میکند.
حالا میتوانید به وی بگوئید چرا ما از عبارت «خفه شو» استفاده نمیکنیم، چون رنجش به بار میآورد؛ یا چرا دروغ نمیگوییم، چون رشتهی نامرئیای را که قلبهایمان را به هم وصل میکند قطع میکند.
۳ نحوهی فراگیری اطفال را به خاطر داشته باشید.
نمونه مسواک کشیدن را در نظر بگیرید.
برای اینکه فرزندتان بیاموزد مسواک بزند و خودش آن را انجام بدهد چه میکنید؟ اوایل شما این کار را برایش میکنید.
خودتان با مسواک کشیدن مرتب الگویی برای او مهیا میکنید.
مسواک کشیدن را به کاری مفرّح تبدیل میکنید.
کمکم مسئولیت این کار را به خود او واگذار میکنید.
سرانجام فرزند شما خودانگیخته بسراغ مسواک کشیدن خواهد رفت.
همین قاعدهی کلی برای آموختن سپاسگزاری از بقیه، ملاحظه نوبت، جا نگذاشتن وسائل، آب دادن به گلدانش، انجام تکالیف مدرسه و اغلبِ مسائل دیگری که به ذهنتان میرسد استفاده میشود.
روالهایی که برای بچه (کودک) به صورت عادت درمیآیند ارزش (اهمیت) فوقالعاده دارند زیرا برای فراگیری مهارتهای نخستین یک «داربست» مهیا میکنند درست به همان شکل که داربست یک ساختمان ساختاری را برای شکلگیری آن مهیا میکند.
شاید از کوره در بروید که مجدد ژاکتش را جاگذاشته، ولی فریاد کشیدن بر سر بچه (کودک) به او کمک نمیکند این مسأله را به خاطر بسپارد؛ بلکه این «داربست» ها هستند که به کمک او میآیند.
چهار: ارتباط مقدم بر ضابطه
پیش از اینکه قادر باشید کارکرد طفل را تصحیح کنید باید قادر باشید با او ارتباط برقرا کنید.
ولو در هنگام ارائهی راهنمایی ضروری است رابطهی خود را با بچه (کودک) حفظ نمایید. زیرا رابطه با پدرومادر به طفل انگیزه میدهد تا بهترینِ خودش باشد.
فراموش نکنید اطفال وقتی بدرفتاری میکنند که دربارهی خودشان احساس بدی پیدا کردهاند و رابطهشان را با ما گسسته میبینند.
به پایین خم شوید تا قادر باشید به چشمان بچه (کودک) نگاه کنید: «عصبانی شدی… بهم بگو چی میخوای… گاز گرفتن ممنوعه!»
از زمین بلندش کنید به چشمهایش نگاه کنید و بگویید: «دلت میخواد میتونستی بیشتر بازی کنی… الان وقت خوابه»
تماس چشمی محبتآمیز با او برقرار کنید و بگویید: «الان خیلی ناراحتی»
دستتان را روی شانهاش بگذارید و بگویید: «میترسی دربارهی کلوچه باهام حرف بزنی»
قطعا بخوانید: مهارتهای زندگی برای کودکان؛ ۸ مهارتی که میبایست به فرزند خود بیاموزید.
پنج حدومرز گزینش کنید؛ ولی با ایجاد همدلی
البته که میخواهید روی برخی قواعد پافشاری داشته باشید.
ولی با این وجود میتوانید چشمانداز طفل را تصدیق کنید.
اطفال وقتی احساس میکنند که درکشان میکنید مناسبتر توانایی دارند حدومرزهای ما را بپذیرند.
«گاز گرفتن ممنوعه! تو خیلی تعداد زیاد (خیلی) عصبانی هستی و اذیت شدی، ولی بایست این رو با سخن گفتن به برادرت بگی»
«الان وقت خوابه میدونم دلت میخواست بیشتر بازی کنی»
«تو نمیخوای مامان بهت نه بگه… شنیدم چی گفتی…و جوابم نهِ. ما به هم نمیگیم خفه شو، حتی زمانی از دست هم ناراحت و عصبانی هستیم»
«مهم نیست چه میزان ترسیدی، میخوام که واقعیت رو بهم بگی»
شش منشأ تمام بدرفتاریهای بچه (کودک) نیازهای بهجای اوست.
به یاد داشته باشید تمام «بدرفتاری» ها نمایشی از نیازهای برحق طفل است، حتی چنانچه روش ابراز آنها درست نباشد.
اطفال برای رفتار اشتباه خود دلیلی دارند حتی وقتی به نظر ما این علت موجه نیست.
آیا فرزندتان بسیار نامطلوب رفتار میکند؟ پس قطعا در حال تجربهی حالی بسیار نامطلوب است.
آیا به خواب بیشتر، گذراندن زمان بیشتر با شما یا استراحت بیشتر نیاز دارد؟ شاید هم به فرصتی بیشتر برای گریه کردن و آزاد کردن عواطف منفی که همهی ما در خود انباشته میکنیم؟ چنانچه به احتیاجی که بدرفتاری از آن سرچشمه گرفته است رسیدگی کنید، آن رفتار حذف خواهد شد.
۷ راهی برای گفتن کلمات تأییدی پیدا کنید.
اطفال تقریبا به همهی درخواستهای ما پاسخ مثبت میدهند به این شرط که آنرا با زبان خوش بیان کنیم.
به جای نه گفتن راهی برای گفتنِ بله پیدا کنید؛ حتی وقتی مشغول وضع حدومرزها برای بچه (کودک) هستید.
«اوهوم الان وقت جمعوجور کردنه، و آره من بهت کمک میکنم و آره که میتونیم قلعهای که ساختی رو جمع نکنیم، باشه میتونی در اینباره غرغر کنی، بله اگه عجله کنی میتونیم یه داستان دیگه هم بخونیم، و البته که میتونیم این کار رو مانند یه بازی انجام بدیم و آره که عاشقتم و بله که شانس آوردم که مامام تو شدم.
بله!» وقتی با بله گفتن و تأیید کردن با بچه (کودک) حرف بزنید او واکنشی مهربانانه و درخورِ رفتار خودتان بروز خواهد داد.
۸ : زمان بهخصوصی را به فرزندتان اختصاص بدهید.
با در نظر گرفتن اوقاتی ویژه به طفل رابطهی خود را با او حفظ نمایید.
گوشی را خاموش کنید، لپتاپ را ببندید و به فرزندتان بگویید: «خب، من تا بیست دقیقهی دیگه تماما در اختیار توام.
میخواهی چه کار کنیم؟»
در این اثنا از آنچه او اظهار میکند تبعیت کنید.
جهان بهخودیخود بطور مکرر به طفل احساس حقارت میدهد از اینرو در این بیست دقیقه شخصی (فردی) ناشی و بیکفایت باشید و بگذارید او برنده باشد.
هرهر خندیدن ترسها و نگرانیهای فروخورده را آزاد میکند، پس قطعا با بچه (کودک) بازی کنید، هرهر بخندید و دلقکش شوید.
با بالش با هم بجنگید.
کشتی بگیرید.
او را در بغل گرم و آرامشبخش خود بگیرید.
بگذارید از آنچه در ذهنشان میگذرد با شما حرف بزند، بگذارید سرزنش کنند یا جیغ بکشند.
منحصرا بایست همه این عواطف را بپذیرید و با همه وجود در لحظه حضور داشته باشید.
اطفال وقتی مطمئن میشوند که توانایی دارند به صرفِ وقت اختصاصی روزانهی پدر و مادر با آنها تکیه کنند شکوفا میشوند، زیرا به میزان مکفی (کافی) اعتماد در آنها پدید میاید که بتوانند طیف احساساتی را که تجربه میکنند بازگو کنند؛ بعلاوه این اطفال «مایلاند» که رفتاری درست داشته باشند.
۹ : خودتان را ببخشید.
چنانچه دربارهی خودتان احساس بدی دارید قادر نیستید پدرومادر الهامبخشی باشید.
درست به همان نحو که فرزند شما چنانچه احساس بدی دربارهی خودش داشته باشد قادر نیست کار «درست» را انجام بدهد.
همواره میتوانید رابطهتان را با کودتان التیام و بهبود بدهید.
از همین امروز آغاز کنید.
۱۰ : چنانچه هیچ راهکاری مؤثر واقع نشد.
وقتی همهی راهها به شکست منتهی شد خودتان را در بغل بگیرید و پس از آن کودکتان را
در گذرگاه تربیت بچه (کودک)، پیوندِ با اوست که بر همهی راهکارهای دیگر پیروز میشود.
بزرگترین گروه فوق تخصصی پزشکان مغز و اعصاب و متخصصین روانپزشکی در ایران
شاید دیگر کمتر کسی اطلاع نداشته باشد که در مجموعه بزرگ پزشکان جایروس بهترین فوق تخصص های مغز و اعصاب و اعصاب و روان و برترین فارغ التحصیلان آمریکا،اسپانیا و آلمان حضور دارند و خدمات مغزواعصاب و روان که در این مجموعه ارائه می شود با کیفیت ترین در تمام ایران است!
کادر درمانی جایروس از لحاظ تخصصی در حیطه های اعصاب، در تمام کشور بی نظیر است
شماره تماس های نوبت گیری سریع
مشاوره های تلفنی و ویزیت آنلاین ویدئویی نیز ارائه می شود.
واحد مغز و اعصاب و روان ☎ 22616377_021 ☎
واحد ویزیت متخصص اختلالات خواب و نوبت انجام تست خواب ☎ 02122648627 ☎
واحد مشاوره و روانشناسی ☎ 22636863_021 ☎
اگر بی خوابی دارید، علاوه بر خدمات حضوری در کلینیک، میتوانید با تهیه دوره جامع درمان بیخوابی که توسط دکتر مصطفی امیری فلوشیپ اختلالات خواب تهیه شده است، بی خوابی تان را بدون دارو و در منزل درمان کنید.
درمان بی خوابی بدون دارو با ۱۱۳ روش علمی و خانگی (برای شروع، اینجا کلیک کنید)
اگر دچار افسردگی هستید یا میخواهید احساس شادی و لذت را در زندگی تان تقویت کنید، میتوانید بصورت حضوری توسط متخصصین روانپزشکی یا روانشناسان مجموعه جایروس ویزیت شوید و علاوه بر خدمات حضوری، میتوانید با تهیه دوره آنلاین درمان افسردگی در خانه که توسط مجموعه پزشکان جایروس تهیه شده است، افسردگی تان را در منزل و بدون دارو درمان کنید (برای دیدن ویدئو معرفی دوره، کلیک کنید)
درمان افسردگی در منزل بدون دارو (برای شروع، اینجا کلیک کنید)