راههای کمک به کودکانی که با دیگران بازی نمی کنند

همه ی کودکان ممکن است در باز ی با کودکان دیگر مشکلاتی داشته باشند، این طبیعی است که آنها برای اینکه بین خواسته های خودشان و دیگران تعادلی برقرار کنند، بحث کنند.
اما مشکلات بیش از حد در تعامل با همسالان می تواند به  رشد و توسعه ی مهارت های اجتماعی کودک آسیب بزند.
راهبردهای زیر را برای کمک به کودکتان  به کار بگیرید:

♦ برقراری ارتباط

با معلم فرزند تان و مشاور مدرسه در این مورد صحبت کنید و در مورد جزئیات رفتار او بپرسید، اینکه در چه شرایط و موقعیت هایی کودکتان نمی تواند با دیگران ارتباط بگیرد؟ چه مهارت های خاصی را باید یاد بگیرد؟ هر چند هفته یک بار از روند پیشرفت کودک سوال کنید.

♦ تمرین

مهارت های اولیه که برای برقراری ارتباط نیاز است با کودک تمرین کنید ، مانند: به اشتراک گذاری،نوبت گرفتن،ابراز ناراحتی و سرخوردگی با کلمات به جای ابراز از طریق ابزارهای فیزیکی، پرسیدن سوالات ساده «آیا می توانم با شما بازی کنم؟» « شما می خواهید با هم کتاب بخوانیم؟»  و اینکه اگر نه شنید باید چه برخوردی داشته باشد یا چه موقع باید به دیگران نه بگوید.

♦ بازی- تصور کن

اینکه برای یاد دادن مهارتهای اجتماعی با کودک خود صحبت کنید و دائماً سخنرانی کنید ممکن است موثر واقع نشود زیرا برای کودکان خیلی قابل درک نیست،می توانید با استفاده از دوستان یا حیوانات خیالی مهارت های مختلف را به شکلی غیر مستقیم با کودک تمرین کنید.

♦ نشان دادن تصاویر

تصاویری که یک دوست خوب و یا یک دوست بد را نشان می دهد تهیه کنید، و هر روز در مورد یکی از آنها با او صحبت کنید، اجازه بدهید در مورد خاطره هایش حرف بزند و بعد در مورد اینکه دفعه ی بعد بهتر است چه رفتاری داشته باشد با او صحبت کنید.

♦ با هم کتاب بخوانید

کتاب هایی با موضوعات دوستی، همکاری، مهربانی، کمک به دیگران، به اشتراک گذاری و … تهیه کنید و با کودک بخوانید، و بعد از کودک بخواهید نظر و احساسش را در مورد هر شخصیت  و کارش بگوید.

♦ ایجاد فرصت

برای تمرین مهارت ها، فرصت های بیشتری برای کودک خود فراهم کنید. موقعیت هایی فراهم کنید تا با دیگران ارتباط برقرار کند ،این موقعیت ها می تواند خانه خودتان، رستوران، پارک، شهربازی  و یا مکان هایی باشد که می دانید کودکان زیادی آنجا هستند.

♦ به آینه نگاه کنید

به رفتار خودتان نگاه کنید، ببینید کودک از رفتار شما چه برداشت هایی ممکن است داشته باشد،باید مطمئن شوید که خودتان الگوی مناسبی برای کودکتان هستید، طرز برقراری ارتباط شما، برخوردهای شما، احترام شما به دیگران، خانواده یا مردم توی خیابان و … همه مواردی است که کودک می بیند.

♦  فضای یادگیری فراهم کنید

اگر شاهد رفتار ناشایست کودکتان با بچه های دیگر هستید، سریع خودتان را وارد ماجرا نکنید، اجازه بدهید مواردی را از کودکان دیگر یاد بگیرد، اگر دیدید ماجرا شدت یافت می توانید آنها را صدا کنید و بپرسید  مثلاً« اگر سارا این کار را با تو می کرد چه احساسی داشتی؟ شما به جای اینکار چه کارهایی دیگری می توانستی انجام دهی؟» اجازه بدهید فکر کند و خودش بگوید، سریع یک پیشنهاد ارئه ندهید.

♦ باز خورد مثبت بدهید

به کارها ی کودکتان حتی اگر کوچک است توجه کنید، به او نشان دهید که رفتار مثبت او را می بینید، او را به خاطر ویژگی های مثبت تشویق کنید، نیاز نیست به او قول خاصی بدهید یا جایزه بدهید همین که با کلمات و چهره او را تشویق کنید کافیست، فراموش نکنید که مشخص کنید کدام رفتار او را مورد تشویق قرار دادید.

♦ مراجعه به یک متخصص

اگر با رعایت همه ی این موارد کودک شما هنوز هم در برقراری ارتباط مشکل دارد و معلم و مشاور مدرسه نیز با شما موافق هستند ، می توانید از یک متخصص بهداشت روانی اطفال کمک بگیرید. ممکن است این رفتار ناشی از اختلالات رشدی باشد، اجازه دهید تا یک فرد متخصص رفتار کودک را بررسی کند.

منبع        

• مریم عبداللهی 
• روانشناس 
• درمانگر تخصصی کودکان