فلج خواب از دست دادن موقت  عملکرد عضلانی بدن در حین خواب است . این حالت به طور معمول در هنگام به خواب رفتن ، مدت کوتاهی پس از شروع خواب و یا در حال بیدار شدن از خواب رخ می دهد.

دوره های فلج خواب ممکن است همراه با انواع دیگر اختلالات خواب دیده شوند.

فلج خواب بصورت معمول می تواند همراه حمله خواب دیده شود.حمله خواب یک اختلال خواب مزمن است که باعث خواب آلودگی شدید و ” حمله خواب ناگهانی” در طول روز می شود . با این حال، موسسه ملی بهداشت  آمریکا (NIH) معتقد است بسیاری از مردم که حمله خواب ندارند نیز می توانند فلج خواب را تجربه کنند.

این بیماری خطرناک نیست و برای درمان این حالت مداخله پزشکی مورد نیاز نیست.

عواملی که می تواند خطر ابتلا به فلج خواب را افزایش دهد عبارتند از:

•     اختلالات اضطرابی
•      اختلال دو قطبی
•      اختلال استرس پس از سانحه ( PTSD )
•      افسردگی

خوابیدن به پشت و کمبود خواب ممکن است خطر ابتلا به فلج خواب را افزایش دهد. این حالت ندرتا در تمامی اعضای یک خانواده دیده می شود.

ناتوانی در حرکت و یا صحبت کردن جزیی از این سندرم است.در موارد نادر ، برخی از مردم تجربه توهمات رویا مانند داشته باشند که ممکن است ترس یا اضطراب ایجاد کند، اما این توهم ها بی ضرر هستند.

داروهایی که معمولا برای درمان این اختلال تجویز می شوند عبارتند از مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (مانند پروزاک).

شما می توانید علائم و یا تعداد دفعات فلج خواب را با چند تغییر ساده در شیوه زندگی به حداقل برسانید:

•     کاهش استرس
•     ورزش منظم
•     برنامه منظم خواب
•     استراحت به اندازه کافی

[divider]

دکتر مصطفی امیری متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات

دارای بورد تخصصی از دانشگاه علوم پزشکی تهران

کلینیک آلومینا مرکز فوق تخصصی پیشگیری و درمان  اختلالات مغز و اعصاب و روان در ایران است.