با مرگ اطرافیان چطور برخورد کنیم؟ انکار یا پذیرش؟ قسمت دوم

از سوالات مهمی که در ویزیت افراد داغدار بخصوص توسط اطرافیان مطرح میشد، شامل:

“آیا زمان مشخصی برای پایان روند سوگواری هست؟”

“چطور بااین ضایعه کنار بیایم؟”

عوامل موثر

در پاسخ به اینگونه سوالات عوامل متعددی دخیلند مثل:

-میزان صمیمیت روانشناختی با فرد متوفی

-واکنش بیمار در مورد سوگواری قبلی در طول زندگی

-نوع فوت به روش ناگهانی یا تدریجی

-سابقه اختلال روانپزشکی

-خصوصیات شخصیتی

-توانائی ابراز احساسات در مورد فوت

-فوت ناگهانی یا دردناک متوفی

-مورد مهمی که باید توجه کرد ، مواردی که کودکان در مورد فرد متوفی سوال میکنند ، باید اطرافیان با صداقت و با توجه به سطح بینش کودک یانوجوان به اینگونه پرسشها پاسخ دادتا در آینده کودک بتواند توانائی کنار آمدن با سوگ و ارزیابی صحیح در این مورد را داشته باشد که بخصوص در مورد فوت والدین این مورد حیاتی است.

-از روشهایی که اطرافیان بیمار میتوانند برای طی کردن روند سوگ فرد انجام دهند ، میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

-تشویق فرد سوگوار به بیان احساسات خود در مورد فوت و احساساتی که نسبت به فرد متوفی در طی زمان داشته است.

-همدلی

درصورتیکه بیمار در مورد فرد متوفی صحبت میکند به سخنان او با همدلی گوش داد تا او بتواند در یک محیط امن، احساسات خود را بیان کند و در صورتیکه اکثر موارد اطرافیان سعی کنند ، از بیان مسائل مربوط به فرد متوفی و احساسات مشترک خود طفره بروند ، این روند ادامه یابد باید به طور جدی پیگیری شود.

مراجعه به روانپزشک و روانشناس

در صورت تشدید این روند احتمال بروز اختلالات افسردگی و اضطرابی افزایش میابد و نباید با تصور اینکه با انکار کردن و فکر کردن به این مورد با گذر زمان همه چیز طبیعی میشود ، خاطرات و احساسات را به ناخودآگاه پس زد .درمواردیکه علایم اختلال شدید رخ میدهد، فرد را به روانپزشک برای بررسی ببرند تا درمانهای لازم انجام گیرد.

بورد تخصصی اختلالات اعصاب و روان

عضو انجمن رواندرمانی ایران

عضو انجمن روانپزشکان ایران

عضو علمی انجمن اختلال ملال جنسی ایران