گفتاردرمانی دیسفاژی لازمه؟!

میدونید دیسفاژی چیه؟! گروهی از افراد هستند که راحت ترین کار دنیا یعنی آب خوردن را به علل پزشکی نمی توانند انجام دهند. گفتاردرمانی دیسفاژی برای این دسته از افراد است.

این افراد مشکلی به اسم دیسفاژی دارند. دیسفاژی یعنی کسی که نمی تواند به راحتی غذا را از دهان به مری انتقال دهد؛ بروز هر مشکلی در مسیر انتقال غذا به مری و معده را دیسفاژی می گویند. پس درواقع گفتار درمانی فقط برای حرف زدن نیست!

علایم دیسفاژی:

• سرفه یا خفگی هنگام غذا خوردن یا نوشیدن،
•  احساس گیر کردن غذا در گلو،
•  آبریزش از دهان،
•  تلاش برای جویدن غذا،
•  پریشانی،
• کاهش وزن،
• و صدای غرغره موقع خوردن و نوشیدن دارند.
• و حتی در موارد حادتر ممکن است کم آبی و عفونت ریه نیز تجربه کنند.

چه کسانی نیاز به گفتاردرمانی دیسفاژی دارند؟

• سالمندان،
• افرادی که سکته مغزی یا آسیب مغزی داشته اند،
• افراد مبتلا به دمانس (آلزایمر)،
•  اختلالات یادگیری
• و افراد با مشکلات روان هستند.

همچنین برخی از این افراد ممکن است مشکل در بلع غذا یا داروها داشته باشند.

خلاصه کلام اینکه

دیسفاژی به‌طور قابل‌توجهی روی کیفیت زندگی افراد تأثیر می‌گذارد. در صورت عدم درمان به‌موقع ممکن است فرد نیازمند استفاده از تغذیه از راه بینی یا تغذیه از راه مستقیم به معده (PEG) گردد.

آگاهی و مراقبت از بیماران دیسفاژی بسیار مهم است و باید مشکلات مربوط مدیریت شود.

در این مرکز متخصصین گفتاردرمانی متخصصینی هستند که به ارزیابی‌های تخصصی و تشخیصی و حمایت از بیماران دیسفاژی می‌پردازند تا این بیماران بتوانند مهارت‌هایی را برای کمک به بلع خود پیدا کنند.

اقدام به‌موقع فرد و شدت مشکل از عوامل تعیین‌کننده نتیجه درمانی هستند.

دکتر راضیه رضوانی آسیب شناس گفتار، زبان و بلع؛ گفتار درمانگر و دکترای تخصصی علوم اعصاب