تاثیر خواب بر احساسات انسان-درمان بی خوابی بدون دارو

 

خواب نقش کلیدی در عملکرد و احساسات انسان دارد و بر یادگیری ، حافظه ، بهبود جسمی ، متابولیسم

و ایمنی و هیجانات تأثیر می گذارد.

نقش عملکردی خواب در بین گونه ها به خوبی ثبت شده است و اخیراً ، تحقیقات عملکرد خواب را در

تنظیم احساسات نشان داده است.

رابطه این دو متقابل است:

خواب برای سلامت روانی و جسمی بسیار مهم است در حالی که تنظیم هیجان نقش مهمی در کاهش

اثرات مخرب استرس عاطفی بر فیزیولوژی خواب دارد.

 

چگونه خواب بر پردازش محرکهای مثبت و منفی تأثیر می گذارد؟

به طور گسترده ای پذیرفته شده است که خواب به شدت در پردازش استرس ها و احساسات روزانه

دخیل است.

مشخص شده است که کم خوابی و بی خوابی بر واکنش عاطفی و اجتماعی شدن تأثیر می گذارد.

تأثیر خواب در سطوح مختلف عملکردی ، مانند سطوح حرکتی ، حسی و حرکتی ، به خوبی ثبت شده است.

 

با این حال ، به طور کلی ، واکنش به احساسات منفی به طور قابل توجهی افزایش یافته است ، در حالی که واکنش ها به رویدادهای مثبت اغلب خفیف است.

یک مطالعه محرومیت از خواب نشان داد که پاسخ به محرک های مثبت نسبت به پاسخ ناشی از

محرک های منفی و خنثی سریعتر است.

سایر مطالعات نیز این موضوع را تأیید کرده اند و نشان می دهد که از دست دادن خواب گزارش های

ذهنی استرس ، اضطراب و عصبانیت را در پاسخ به شرایط کم استرس افزایش می دهد و تکانش پذیری

نسبت به محرک های منفی را افزایش می دهد.

به طور خاص ، تکانشگری با رفتار پرخاشگرانه – گرایش مرتبط با کم خوابی ارتباط دارد.

در یکی دیگر از مطالعات محرومیت از خواب ، 33 شرکت کننده در معرض جلسات تصویربرداری رزونانس

مغناطیسی عملکردی (fMRI) مکرر قرار گرفتند تا تأثیر 42 ساعت محرومیت از خواب و پس از بازیابی خواب

بر پاسخ های مغزی و ریتم شبانه روزی در 33 شرکت کننده سالم مشخص شود.

نتایج نشان داد که احساس ناراحتی عاطفی (عاطفه منفی) شرکت کنندگان در طول روز اول نسبتاً ثابت بود ،

بعداً بعد از شروع اولین و دومین ملاتونین در ریتم شبانه روزی آنها ، که نشان دهنده خواب است ، بدتر شد.

 

اختلال یا محرومیت از خواب هم علامت و هم عامل خطر بسیاری از اختلالات روانی است.

در مطالعات انجام شده بر روی کودکان و بزرگسالان ، خواب ناکافی گیجی ، عصبانیت و افسردگی را در

کنار احساس تحریک پذیری ، پرخاشگری و سرخوردگی افزایش داده است.

این اتفاق حتی باکمبود خواب در یک شب هم رخ داد.و مشکلاتی نظیر اضطراب ،افسردگی و پارانویا

افزایش یافتند.

در همین گروه تحقیقاتی ، کم خوابی با کاهش توانایی پذیرش سرزنش همراه بود.

 

اثرات طولانی مدت کم خوابی بر سلامت روان

اختلالات خواب مانع احساس خوشبختی می شود و ممکن است بر توسعه و پیامدهای پیش آگهی اختلالات

عاطفی مانند افسردگی تأثیر بگذارد.

از آنجا که هر دو حرکت سریع چشم (REM) و خواب غیر REM (NREM) به تعدیل انگیزه های احساسی و

انگیزشی کمک می کند ، این دو مرحله خواب به شما امکان می دهد ظرفیت عاطفی و سازگاری بیشتری در هنگام بیداری داشته باشید.

خواب سالم فعالیت مغزی عملکردی و پردازش تطبیقی را ترمیم می کند.

یکپارچگی اتصالات قشر جلویی جلویی-آمیگدال در فرایندهای تنظیم هیجان مهم است.

در واقع ، یک شب محرومیت از خواب باعث افزایش 60 درصدی واکنش آمیگدال نسبت به تصاویر عادی منفی

نسبت به شب عادی خواب می شود.

یکی دیگر از جنبه های اصلی تنظیم ، عملکرد نظارتی هورمون کورتیزول است که در کنترل استرس و

واکنش پذیری در برابر احساسات نقش دارد.

ملاتونین ، که می تواند واکنش کورتیزول را تنظیم کند ، منشاء اختلال شبانه روزی است و تغییر واکنش پذیری

احساسی و تغییر چرخه شبانه روزی را در نتیجه کم خوابی – که منبع اختلال نظم عاطفی است – توضیح

می دهد.

علاوه بر تشدید واکنش احساسی و پاسخ به ترس ، خواب می تواند چشم انداز منفی و افزایش سطح

اضطراب را ایجاد کند.

در مجموع ، تحقیقات نشان می دهد که کمبود خواب باعث افزایش نگرانی در مورد رویدادهای آینده می شود ،

به ویژه اگر افراد به طور کلی مستعد ابتلا به اضطراب باشند.

در یکی از این تحقیقات مشخص شد که کم خوابی اضطراب را افزایش می دهد.

برای این منظور  از اسکن مغزی 18 فرد جوان سالم مشاهده تصاویر حاوی محتویات احساسی مزاحم یا

خنثی از نظر احساسی استفاده شد.

این افراد شامل  گروه از افرادی بودند که قبل از مشاهده این تصاویر ، استراحت کافی داشتند و پس از آنخواب

خوبی نداشتند، قبل از هر سری عکس نشانه های بصری برای انتقال احساس  دریافت می شد (خنثی ، منفی یا هر کدام).

فعالیت مغز در پاسخ به سیگنال پیش بینی زمانی بیشتر بود که شرکت کنندگان نسبت به حالت استراحت کمبود خواب داشتند.

مشخص شد که این پاسخ ها به ویژه در آمیگدال و قشر جزیره ای مشهود است.

این امر به ویژه در افرادی که گزارش شده بود اضطراب ذاتی دارند ، تقویت می شود.

توضیحات این تفاوت مربوط به تغییرات آمیگدال ، مرکز کنترل هیجان است. در اینجا ، شرکت کنندگان کم خوابی نسبت به حالت استراحت 60 درصد سطح فعالیت بیشتری در این منطقه نشان می دهند.

علاوه بر این ، محرومیت از خواب ارتباط بین آمیگدال و قشر پیش پیشانی داخلی را مختل کرده است –

این ناحیه عملکرد آمیگدال را تنظیم می کند.

محرومیت از خواب باعث می شود که آمیگدال بیش از حد به محرک های منفی واکنش نشان دهد زیرا

ارتباطش با نواحی مغزی که به طور معمول پاسخ های آن را تعدیل می کند ، قطع می شود.

 

از دست دادن خواب نیز با کاهش همدلی و تشخیص عاطفی همراه است. بنابراین ، خواب ضعیف ممکن است

درک بین شرکای یک رابطه را کاهش داده و احتمال نزاع را افزایش دهد.

کاهش همدلی نیز با افزایش سطح ارتباط نادرست و افزایش تمایل به تلافی در هنگام درگیری همراه است. این تأثیرات مشکلات دیگری را نیز به همراه دارد.

فقط یک شب از دست دادن خواب ، حل مشکل را مختل می کند و ناتوانی در حل تعارض را تشدید می کند.

از دست دادن خواب عملکرد موثر بهینه را به خطر می اندازد و بر توانایی تنظیم احساسات و بیان آنها تأثیر می گذارد.

 

 خواب کافی در هر شب باعث بهبود خلق و خو و سلامت می شود.

منبع

 

مریم عبداللهی 

روانشناس و نوروتراپیست 

درمانگر تخصصی اختلالات خواب