بازیهای کامپیوتری احتمال دارد مهارتهای حرکتی کودک، زمان عکس‌العمل و حتی فعالیت‌های آکادمیک او را تحکیم کنند، ولی بررسی‌های مشخص کرده اند که بازی بیشتر از اندازه میتواند با اختلالات اجتماعی و رفتاری رابطه‌ی مستقیم داشته باشد.
پژوهشگران اسپانیایی متوجه شدند که پیشرفت مهارتی دست کم با ۸ ساعت در هفته ممکن است و کودکانی که بیشتر از ۹ ساعت در هفته بازی میکنند بیشتر دچار اختلالات شخصیتی و اجتماعی می‌شوند.
نتیجه این که ۱تا۹ ساعت بازی در هفته برای اطفال ۷ تا ۱۱ سال امن ولی بیشتر از آن برای تندرستی روانی و‌جسمی کودک پرخطر است.
در یک بررسی از پدر و مادر کودکان ۷تا۱۱ سالِ ساکن در بارسلونا خواسته شد تا اجازه دهند روی عادت‌های بازی کودکانشان مطالعه شود.
تقریبا ۵ ششم کودکان لااقل یک ساعت در هفته بازی می‌کردند و سایر اصلاً بازی نمی‌کردند.
بطور میانگین گیمرها چهار ساعت در هفته بازی می‌کردند البته میانگین ساعات بازی پسر‌ها دو ساعت افزون‌تر از دختران بود.
آزمایش‌ها روشن کرد که گیمرها عکس‌العمل سریع‌تری نسبت به کودکانی که اصلاً بازی نمی‌کردند داشتند و اسکن‌های مغزی ۲۶۰ کودک تفاوت هایی را در هر دو دسته در ناحیه‌ی معروف شناسایی بیماری نام ماده‌ی سفید گانگلیون بازال نشان داد.
گرچه افزایش مهارتهای حرکتی اندکی نیز مشاهده شد و افزایش چشم گیری در نمره‌های درسیشان مشاهده گشت ولی تغییری در فعالیت حافظه و توانایی توجهیِ آنها مشاهده نشد.
ولی هرچه کودکان زمان زیادتری را صرف بازی می‌کردند کمتر می‌خوابیدند و بیشتر دچار اختلالات رفتاری می‌شدند.
واقعیت این است که اغلب کودکان اشتیاق زیادی را نسبت به گذراندن زمان جلوی صفحه‌ی مانیتور دارند و این نه فقط نامطلوب نیست بلکه گاهی واجب و ضروری است؛ ولی بایست با مدیریت درست نگذاریم از کنترل خارج شود.
زیان‌های رفتاری را مهم تلقی کنید.
براساس تحقیقات علمی مختلف پژوهندگان، کودکانی که هر روزه ساعتهای زیادی را به بازیهای رایانه‌ای، پلی‌استیشن، موبایل و تبلت اختصاص میدهند، بطور معمول کودکان خجالتی و منزوی هستند و به تدریج زمان نامطلوب‌تر می‌شوند، میلی به برقرار نمودن رابطه با دیگران ندارند، گرفتار افت تحصیلی می‌شوند و در صورتیکه از این سرگرمی منع شوند، بشدت بهانه‌گیر، عصبی و پرخاشگر خواهند شد و نشانه‌های اعتیاد را بوضوح نشان میدهند.
کودکان معتاد به فناوری شاید از جهان حقیقی فاصله بگیرند، دائم با خودشان صحبت کنند و از دید روانی گرفتار زیان‌های جدی شوند.
گاهی، بازیهایی که کودکان انجام میدهند بسیار خشونت‌آمیز است و بواسطه همذات‌پنداری‌شان با شخصیت‌های خشن، روحیه پرخاشگری آنها را بشدت افزایش میدهد.
جنبه آموزشی بشرط اعتدال
هر چند فناوری‌هایی که کودکان از آنها استفاده میکنند میتواند زیان آور و آسیب‌رسان باشد، ولی جنبه مثبت آنها را نمی‌توان نادیده گرفت.
به عنوان نمونه وسایلی مانند تبلت، لپ‌تاپ و موبایل‌های هوشمند توانایی دارند جنبه‌های آموزشی داشته باشند.
به عنوان مثال نرم‌افزارهای کمک آموزشی، آموزش زبان، بازیهای افزایش هوش و … ازجمله مواردی است که میتواند به رشد ذهنی کودکان یاری رساند.
نکته اساسی این که معلوم شود طفل در چه سنی و چطور از فناوری میشود از، در صورت لزوم چه نوع موبایلی میتواند داشته باشد و بکارگیری بازیهای رایانه‌ای چه میزان طی روز مجاز است.
امان از کارتون‌های پرطرفدار
عارضه‌های استفاده نامحدود از وسائل الکترونیکی درباره نگاه کردن زیاد و افراطی به تلویزیون هم صدق میکند و سلامت کودکان را به مخاطره می‌اندازد.
حتی ملال و خستگی ناشی از تماشای کارتون‌ها روی فرآیند فراگیری و ذهن کودک اثر منفی می‌گذارد و او را حتی از انجام امورات لازم و فعالیت ذهنی بازمی‌دارد.
بنابراین پدر و مادر کودک باید بر مدت زمان تماشای فیلم‌های کارتونی نظارت مستقیم داشته باشند و مواقعیکه کودک بیشتر از حد معمول به نگاه کردن به تلویزیون علاقه نشان میدهد، او را از دیدن طولانی‌مدت کارتون‌ها منع کرده یا مهلت تماشای آن را محدودتر و سرگرمی دیگری را برای کودک مهیا کنند.
البته نبایستی فراموش کرد هرچه پدر و مادر مدت‌زمان طولانی‌تری را به تماشای فیلم‌های تلویزیونی بپردازند، کودکان نیز گرایش بیشتری به تلویزیون پیدا میکنند.
تپل‌های در ریسک خطر
یکی از دلایل چاقی در اطفال بی‌تحرکی است که در سالهای اخیر به علت انجام بازیهای رایانه‌ای با افزایش قابل توجهی روبه‌روست.
کودکی را متصور شوید که بجای بازیهای فیزیکی، ساعت‌ها پای رایانه و تلویزیون بنشیند و کوچک‌ترین تحرکی نداشته باشد.
ممکن است این چاقی بظاهر چند کیلویی اضافه وزن باشد، ولی بررسیها آشکار میکند کودکان چاق در دوره بزرگسالی، تا ۵۰درصد زیادتر در معرض مسائل قلبی عروقی، دیابت، بالارفتن فشار خون و … قرار میگیرند.
البته اینهمه ماجرا نیست چون این کودکان بی‌تحرک در صورت نشستن‌های طولانی‌مدت با مشکلات ستون مهره‌ها بویژه خمیدگی برآمده از آن مواجه خواهند شد که تا پایان عمر باقی میماند.
حواستان به دست‌ها باشد.
زیان به تاندون‌های دست و بروز دردهای شدید در منطقه مچ یکی از عارضه‌های بازی کردن طولانی‌مدت کودکان با پلی‌استیشن و بازیهای رایانه‌ای است.
هم چنین بسیاری از اونها احتمال دارد گرفتار اختلالات پوستی به عنوان مثال سفتی یا پوسته‌پوسته شدن دست، زگیل و زخم‌های پوستی در منطقه دست شوند.
نامطلوب نیست بدانید نوعی اختلال پوستی مرتبط به کنسول‌های بازی است که زخم‌های دردناکی روی روی دست و انگشت‌ها ایجاد میکند و آماس غده‌های تولید‌کننده عرق در روی دست نام دارد.
کاستی بینایی در کمین کودکان رایانه‌ای
یکی از با اهمیت‌ترین عواقب ناشی از کار کردن با لوازم الکترونیکی، بروز مشکلات چشمی در بچه‌هاست.
به بیان متخصصان، نمایشگر دستگاه‌های الکترونیکی (چه تلویزیون و مانیتور لپ‌تاپ و تبلت و چه صفحه موبایل‌های هوشمند) بطور معمول نورهایی تحت عنوان نورهای آبی از خود متصاعد میکنند که خیره شدن به آنها دشواری هایی از قبیل کاستی بینایی، خشک شدن چشم، تار دیدن، ملال و خستگی چشم و سردرد را بهمراه دارند.
به همین سبب درصد بالایی از بچه‌‌هایی که دائم در حال نگاه کردن به تلویزیون یا بازی با پلی‌استیشن و رایانه و موبایل هستند در صورت مراجعه به چشم دکتر متخصص برایشان عینک تجویز میشود.
چند راه حل برای اینکه کودک به بازیهای کامپیوتری معتاد نشود.
پسندیده‌تر است کودکان زیر ۳ سال هرگز با کامپیوتر و بازیهای ویدیویی آشنا نشوند و تا آنجا که شاید با اسباب‌بازی‌های قابل لمس و حقیقی مانند لگو و خانه سازی و … سرگرم شوند.
بخش زیادی از متخصصین اعتقاد دارند که بهترست کودکان زیر ۳ سال هرگز با کامپیوتر و بازیهای ویدیویی آشنا نشوند و تا آنجا که شاید با اسباب بازیهای قابل لمس و حقیقی مانند لگو و خانه سازی و … سرگرم شوند.
به بیانی دیگر اسباب بازیهای انتزاعی برای این سن مناسب نیست.ولی چنانچه کودک زیر پنج سال شما قبلا دستیابی به این بازیها پیدا کرده است و این موضوع بعنوان عادتی برای او در امده است، باید هم اکنون بفکر آغاز قانون و گزینش حدود برای بکارگیری این بازیها باشید.
ابتداد باید فهمید که چه میزان او بازی کامپیوتری انجام میدهد و در سایر زمان آزادش چه کارهایی میکند.
بیشتر متخصصان رشد طفل توصیه میکنند که مجموع زمان بکارگیری صفحه نمایشگر _ که شامل صفحه تلویزیون، تماشای فیلم ویدیو و کارتون، جستو جو در شبکه اینترنت (برای کودکان بزرگتر) و بازیهای ویدیوئی میشود _ باید بین یک ساعت تا حداکثر ۲ ساعت طی روز گزینش شود.
اگر فرزندتان چهل و پنج دقیقه طی روز، بازی کامپیوتری دارد و بعد ۱ برنامه تلویزیونی می‌بیند و زمانی را هم مشغول تحرک جسمانی و جست و خیز است، عملا محل تشویش و نگرانی نیست. اما چنانچه ساعت‌ها جلوی کامصیوتر باشد و به دسته بازی بچسبد، یعنی بیشتر از اندازه مشغول بازی کامپیوتری است.
این چند توصیه را برای به کنترل درآوردن مدت بازی کامپیوتری او طرح می‌کنیم.
پیش از ارائه بازی کامپیوتری یک محدودیت زمانی مشخص را به طفل اطلاع دهید.برای اطفال در این محدوده سنی میتوانید از ساعتهای زمان دار که بطور معمول در آشپزخانه‌ها بکار می‌رود، بهره جویی کنید.
به عنوان مثال به وی بگوئید تا این ساعت زنگ بزند می‌توانی بازی کنی و عدد آنرا برای نمونه روی سی دقیقه بگذارید.وقت بازی که به سر آمد چنانچه کودک به قانون اهمیت داد او را مورد تشویق قرار دهید و برای تمام کردن بموقع بازی پاداش دهید.
اما چنانچه زمان را ندیده گرفت یا برای زمان زیادتری وارد چانه زنی شد، به آهستگی قوانین بازی را به او شرح بدهید.چنانچه مخالفت ادامه داشت میتوانید بازی با کامپیوتر را به عنوام نتیجه قانون شکنی، به مدت محددی متوقف نمایید، به عنوان مثال زمان بازی فردای طفل را بگیرید.
برای این اعتراص کودک که ” الان من وسط بازی اماینجا جای خیلی حساس بازی است و .. ” راه حلی بیندیشید.
اعلب بازیه‌های کامپیوتری، قابلیت اندوخته سازی بازی را دارند.
بنابراین، بدون خراب شدن بازی، کودک تواناست وسط بازی هم، همه چیز را دست نخورده برای نوبت بعدی اندوخته کند.شاید واجب و ضروری باشد که این اندوخته سازی را به او یاد بدهید.
چند سرگرمی دیگر برای زمانی که «زمان بازی تمام شده است» برای کودک در نظر داشته باشید. مانند کمک در آشپزی به مامام یا کتاب خواندن با بابا یا مامان، نقاشی کشیدن و … اینکار به انحراف توجه او از بازی کمک میکند و آسان‌تر دست از کامپیوتر می‌کشد.
به وی بگوئید پیش از بازی کامپیوتری باید همه کارهایش مانند جمع کردن اتاق و اسباب بازیهایش را انجام داده باشد.یا به عنوان مثال پیش از برنامه تلویزیون محبوب باید اینکارها انجام شده باشد.
از قرار دادن کامپیوتر در اتاق کودک و هرجائی که او قادر باشد دور از چشم شما به بازی مشغول شود، امتناع کنید.بطور کلی بهترست که کامپیوتر در محلی که جنبه عمومی‌تر دارد مانند اتاق نشمین گذاشته شود و جلوی آن نیز امکان نشستن برای ۲ تا سه نفر مهیا آید تا هم کاربرد این وسیله تحت نظر باشد و هم بعنوان یک وسیله، به اجتماعی شدن کودک یاری رساند.
عده‌ای اعتقاد دارند که کامپیوتر سبب ایزوله شدن کاربر و ایجاد بیماریهایی مانند چاقی و تغییر یافت اسکلت بدن (قوز، انحراف مهره‌های ستون مهره‌ها و …) میشود و البته چنبه‌های مثبت به کارگیری کامپیوتر در آموزش کودکان نیز غیرقابل انکار است: مواردی مانند دیکته، ریاضی و درک متون و بسیاری از مهارتهای دیگر
هم چنین تحکیم توانایی حرکتی ظریف کودکان و سرعت عمل آنها با این بازیها عملی است.ولی چراغ خطر مهم است که کامپیوتر جای رابطه‌های گروهی اجتماعی طفل را بگیرید و کودک به جای یافتن دوست با این وسیله رابطه برقرار کنند که این حالت ولو در کودکان فربیک هم به مراتب تحکیم میشود و عملا طفل در یک حلقه معیوب قرار میگیرد.
نکاتی در زمینه خرید بازیهای کامپیوتری
البته بازی بایست برای کودک جذاب و فرحبخش باشد تا کودک قادر باشد از محتوای آن نیز مسائلی را بیاموزد.این چند نکته کمک تان میکند گزینش و انتخاب صحیح‌تری در خرید این بازیها داشته باشید.
پسندیده‌تر است اول از همه بفکر سرگرم کننده بودن بازی باشید، زیرا که در سن زیر پنج سال خط مشخصی بین آموختن صرف و تفریح قادر نیستید برای کودک بکشید.پس برای اینکه کودک چیزهائی بیاموزد واجب و ضروری است پیش از آن لذت ببرد.
یقین داشته باشید که کودک بیشتر دوست دارد که زمان خوشی را سپری کند بجای آن که اهداف آموزشی بزرگترها را برآورده کند.
بازیهایی را برگزینید که بازی بیشتر از یک بازیکن در آنها ترغیب شده و سبب میشود که دو یا سه نفر با هم بازی کنند.به توصیه مرکز ملی رسانه‌ها و خانواده‌ها، پسندیده‌تر است خانواده‌ها کامپیوتر را به یک وسیله اجتماعی تبدیل کنند.
بهترین نرم افزار موجود در این مورد Lapware قید شده است که به شما و فرزندتان اجازه میدهد تجربه‌ای مشترک از کامپیوتر داشته باشید.
بازیهایی را برگزینید که به طفل فرصت‌های پیروزی را با شیوه‌های مختلف میدهد.بعبارت دیگر واجب و ضروری نباشد که برای ادامه یافتن بازی، کاربر قطعا از یگ توانایی علی الخصوص که تکرار آن برای کودک سخت است، میشود از.
تصویرهای اندک جنبش و طولانی که قطعا با رمز و راز تغییر خواهد کرد، طفل را خسته میکند.مزرعه‌های اعداد یا جنگل‌های پر از موزیک که طفل را بدنبال خود بکشد و هر چه که ماهرتر شد بازی نیز ماهرانه‌تر قابل پیاده شدن باشد، پسندیده‌تر است.
به یاد داشته باشید نسخه نوشتاری یا دیداری _ شنیداری در فراگیری کودک از نسخه نرم افزاری میتواند مناسب‌تر باشد، به عنوان مثال کتاب یک قهرمان خاص آموزنده‌تر از بازی آن قهرمان خاص برای طفل است.
موقع خرید همواره احتمال برگرداندن و پس دادن بازی خریداری شده را با فروشنده مطرح کنید، چرا که ممکن است ساختار سخت افزاری شما متناسب نباشد یا بازی خریداری شده مانند لیاس، یک شماره کوچکتر به تن کودکتان در آید! یا شما آن بازی را برای فرزندتان مناسب ندانید.
بنابر بررسی‌های انجام گرفته، بازی هایی که محتوای خشن دارند، کودک را پیش روی افزایش رفتارهای پرخاشگرانه قرار میدهند، به ویژه چنانچه به صورت همیشگی بازی شوند و عملا کودک، زمان خیلی زیادی را به این بازیها اختصاص دهد.
این نکته ارزش یادآوری دارد که همه بازیهای ویدیویی و کامپیوتری نامطلوب نیستند.بازیهای پر کیفیت به طفل مهلت حل مسائل مختلف زندگی و توانایی تفکر منطقی را آموزش میدهد.
هم چنین بازی کامپیوتری به تحکیم مهارتهای حرکتی ظریف، توانایی، سرعت عمل و سرعت انتقال می‌انجامد.البته طفل را به تکنولوژی اطلاعات علاقه مندتر می‌سازد.
بهترین کار برای شما این است که تا مهلت باقی است و کودک هنوز نخستین تجربه‌ها را در به کارگیری این وسیله درک میکند، به او کمک نمایید تا قوانین استفاده تندرست و سالم و بی ضرر از آن را بیاموزد.
به یاد داشته باشید کودکان به سادگی به مسائل مختلف عادت میکنند ولی بسختی عادت اشتباه را ترک میکنند. نکته پایان اینکه یک مصرف کننده هوشیار باشید، آنچه را به صلاح فرزندتان هست گزینش کنید. چیزی که مناسب سن او باشد و پیغام‌های اشتباه به او نده.
بازی های رایج میان کودکان با اختلال اوتیسم و بیش فعالی و میزان زمان مناسب برای این بازی ها
بر اساس یک مطالعه جدید کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم حدود دو برابر زمان زیادی را صرف بازی های ویدئویی می کنند.
محققان همچنین دریافتند که کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم یا اختلال نقص توجه / بیش فعالی (ADHD) نسبت به کودکان بدون معلولیت در افزایش خطر ابتلا به اعتیاد بازی هستند.
برای مطالعه جدید ، انگلهاردت و همکارش ، 141 پسر بین سنین 8 تا 18 ساله را مورد بررسی قرار دادند، از این تعداد، 56اختلالات طیف اوتیسم ، 44 نفر( ADHD) با اختلال بیش فعالی و 41 به طورمعمول در حال توسعه بودند به طور کلی، آنها دریافتند که کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم به طور متوسط 1تا 2 ساعت را در روز به بازی های ویدئویی اختصاص می دهند .
کودکان مبتلا به ADHD در روز حدود 1تا 7 ساعت و به طور معمول بچه های در حال توسعه در حدود 1تا2 ساعت در روز را صرف بازی های ویدئویی می کنند .
کودکان مبتلا به طیف اختلال اوتیسم و بیش فعالی نیز به گفته محققان با احتمال بیشتری به یک سیستم بازی ویدئویی در اتاق خود بیشتر توجه نشان میدهند.
آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که کودکان بیش از دو ساعت را در مقابل یک صفحه نمایش جهت بازی صرف نکنند .
بزرگترین گروه فوق تخصصی پزشکان مغز و اعصاب و متخصصین روانپزشکی در ایران
شاید دیگر کمتر کسی اطلاع نداشته باشد که در مجموعه بزرگ پزشکان جایروس بهترین فوق تخصص های مغز و اعصاب و اعصاب و روان و برترین فارغ التحصیلان آمریکا،اسپانیا و آلمان حضور دارند و خدمات مغزواعصاب و روان که در این مجموعه ارائه می شود با کیفیت ترین در تمام ایران است!
کادر درمانی جایروس از لحاظ تخصصی در حیطه های اعصاب، در تمام کشور بی نظیر است
شماره تماس های نوبت گیری سریع
مشاوره های تلفنی و ویزیت آنلاین ویدئویی نیز ارائه می شود.
واحد مغز و اعصاب و روان ☎ 22616377_021 ☎
واحد انجام تست خواب ☎ 02122639401 ☎
واحد ویزیت متخصص اختلالات خواب ☎ 02122648627 ☎
واحد مشاوره و روانشناسی ☎ 22636863_021 ☎
واحد مغز و اعصاب و روان غرب تهران (آزادی) ☎ 02166158469 ☎
اگر بی خوابی دارید، علاوه بر خدمات حضوری در کلینیک، میتوانید با تهیه دوره جامع درمان بیخوابی که توسط دکتر مصطفی امیری فلوشیپ اختلالات خواب تهیه شده است، بی خوابی تان را بدون دارو و در منزل درمان کنید.
اگر دچار افسردگی هستید یا میخواهید احساس شادی و لذت را در زندگی تان تقویت کنید، میتوانید بصورت حضوری توسط متخصصین روانپزشکی یا روانشناسان مجموعه جایروس ویزیت شوید و علاوه بر خدمات حضوری، میتوانید با تهیه دوره آنلاین درمان افسردگی در خانه که توسط مجموعه پزشکان جایروس تهیه شده است، افسردگی تان را در منزل و بدون دارو درمان کنید (برای دیدن ویدئو معرفی دوره، کلیک کنید)
امتیاز بینندگان:5 ستاره
یه سری چیزا از نظر من تو ایم متن درست نبود
سیع کنین از دیدگاه کسی که بازی میکنه هم به این موضوع اضافه کنید