اثر رفتار درمانی-شناختی بر بی خوابی

رفتار درمانی-شناختی یا (CBT) بیماری بی خوابی به شرح زیر است:

ترکیبی از روش های پرورش و تمرین ذهن ( مربوط به بخش ادراک ) و تعدیل و تغییر سبک زندگی (رفتار یا کنش ها) که موجب می شود برنامه خواب با ثبات و درستی داشته باشیم.

زمانی که شما برای بیماری بی خوابی خود به پزشک مراجعه می کنید، قبل از مصرف هر نوع دارویی، ابتدا پزشک اجرای بخشی از پروسه رفتار درمانی-شناختی را توصیه می کند. این پروسه شامل: رعایت بهداشت خواب، پرهیز از مصرف کافئین و الکل، پرهیز از خواب نیمروز، ایجاد محیطی سالم و آرامش بخش برای خواب و تکنیک های تممد اعصاب.

اگر همین تغییرات جزئی از شدت مشکلات خوابی شما نکاست، انتخاب بعدی مصرف دارو و شرکت در جلسات رفتار درمانی-شناختی به صورت متناوب است. در بیشتر مواقع، در صورت ناکارایی داروها، بیماران به روش رفتار درمانی-شناختی پناه می برند.

شناخت الگوهای خواب

اولین قدم در پروسه رفتار درمانی-شناختی، حفظ و مرتب یادداشت کردن جزئیات الگوهای خواب (زمان خواب و چونگی به خواب رفتن) در طول هفته ها و ماه هاست.

براساس این جزئیات و الگوها، روان پزشک به بررسی برنامه فعلی خواب شما می پردازد و سعی در بسط دادن آن دارد.

بیشتر اشخاص از بیماری خود اطلاعی ندارند و در ساعات مختلف روز به خواب می روند و ناگهانی از خواب بیدار می شوند. روند زیستی بدن شما به گونه ای است که نمی تواند با این چنین نوساناتی تطبیق پیدا کند. به همین خاطر است که دچار بیماری بی خوابی می شوند.

بازگشت به حالت طبیعی

از زمانی که بیماران شروع به حفظ و یادداشت برداری از الگوهای خواب خود می کنند، تازه متوجه شرایط بد و غیرعادی خود شده و سعی در اصلاح آن دارند. زمانی می رسد که به پزشک مراجعه می کنند و از اینکه به حالت طبیعی بازگشته اند اظهار خوشحالی می کنند.

در برخی موارد، بیماران به دستورات دقیقی از سوی پزشک خود نیازمندند. پزشک متخصص به آنها توصیه می کند که قبل از ساعت مشخصی به خواب نروند. حتی ممکن است که بیمار به علت عدم خستگی، تا پاسی از شب بیدار بماند، اما نباید قبل از ساعت مشخصی از خواب برخیزد. –پرهیز از خواب نیمروز.

چگونه روش رفتار درمانی-شناختی به شخص بیمار کمک می کند؟!

در ابتدای کار، ممکن است که شخص با کمبود خواب رو به رو شود، اما رفتار درمانی-شناختی سریع ترین روش برای کمک به ذهن و بدن انسان در یادآوری زمان دقیق خواب است.

تمدد اعصاب، غلبه بر ترس

از مهم ترین قسمت های روش رفتار درمانی-شناختی، شناخت ترس و کنترل و غلبه بر آن ترس هاست. افرادی که از بیماری بی خوابی رنج می برند، تصور می کنند که کمبود خواب آنها، نتایج بدی را بدنبال دارد.

برای مثال، بیمار تصور می کند که با این مقدار خواب نمی تواند دوام بیاورد و به انجام فعالیت های روزانه خود بپردازد، اما پزشکان بر این باورند که این فرد می تواند به سالمی و تندرستی افرادی باشد که هشت ساعت خواب کامل خود را دارند. دست یابی به حس اطمینان و اعتماد به نفس از مهم ترین بخش های روش رفتار درمانی-شناختی ست.

روان پزشک همچنین قادر است روش ها و استراتژی هایی در رابطه با تمدد اعصاب به بیمار خود آموزش داده تا به هنگام خواب و در طول روز از آنها استفاده کند. این روش ها شامل: مدیتیشن و تمدد تدریجی اعصاب عضلات است.

تنها باور کافی نیست، به آن عمل کنید.

شاید چندین هفته و یا ماه ها زمان نیاز باشد تا شما نتایج این روش درمانی را در خود مشاهده کنید. برنامه و جلسات درمانی شما با هر مراجعه به پزشک و چکاپ تغییر می کند. آنچه که در اینجا اهمیت دارد، تمرین و به کارگیری متوالی و متناوب دستورات پزشک است. بیماران باید تلاش کنند. تنها باور کافی نیست، باید به آن عمل کرد.

برخی از افراد تمایل ندارند که به اصطلاح وقت خود را برروی جلسات رفتار درمانی تلف کنند، بلکه به مصرف دارو نیز راضی هستند. پزشک تلاش می کند که راه درست را به بیمار نشان داده و اثرات هر یک از روش های انتخابی را برای او توضیح دهد، اما در نهایت انتخاب با خود شخص است.

رفتار درمانی-شناختی  در درمان بی خوابی در کلینیک آلومینا انجام می شود.

[divider]

مرکز تحقیقات کلینیک مغز و اعصاب و روان آلومینا