علل دردهای قاعدگی

درد دوران قاعدگی یا پریودی طبیعی است. طبق تحقیقات انجام شده توسط کنگره متخصصان زنان و زایما امریکا، اکثر خانم ها در دوره پریودی خود دچار ناراحتی هایی می شوند و بیش از نیمی از آنها به مدت یک یا دو روز در هر ماه دچار درد می شوند.

دردهای پریودی در حالت دیسمنوره (dysmenorrhea)  غیر طبیعی محسوب می شوند، دیسمنوره حالتی است که درد مانع انجام فعالیت های روزانه و معمول توسط فرد می شود. این شرایط قابل درمان می باشد. علائم بالقوه مربوط به دیسمنوره عبارتند از درد یا گرفتگی در پایین شکم یا کمر، اسهال، تهوع، استفراغ، سردرد و سرگیجه.

دردهای پریودی اولین دلیل غیبت خانم ها از مدرسه و محل کار در دوره نوجوانی و سنین بین 20 تا 30 سال می باشد.

عموما خانم هایی که دچار درد می شوند لزومی ندارد از برقراری رابطه جنسی اجتناب کنند. در حقیقت ارگاسم در برخی خانم ها به کاهش درد و بهبود گرفتگی عضلات کمک می کند. با این حال بنا به دلایل خاص برخی افراد لازم است در این شرایط رابطه جنسی نداشته باشند. بنابراین قبل از هر اقدامی با پزشک مشورت کنید.

یکی دیگر از علل دردهای پریودی فیبروئیدها هستند. فیبروئیدها در داخل، خارج یا دیواره رحم تشکیل شوند و منجر به درد و خونریزی سنگین قاعدگی شوند.

اگر دچار گرفتگی های شدید قاعدگی می شوید که بیش از 2 یا 3 روز طول می کشد، حتما به پزشک مراجعه کنید. کنگره متخصصان زنان و زایمان در امریکا توصیه می کند در صورتیکه این دردها و گرفتگی ها بیش از 2 یا 3 روز طول می کشد به پزشک مراجعه کنید. به علاوه اگر تب کردید یا ترشحات واژن شما خیلی زیاد یا بدبو شده و یا دوره پریودی شما بیشتر از یک هفته طول کشید و پس از پریودی هم دچار درد می شوید، به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر اخیرا از IUD استفاده کرده اید یا لخته خون از رحم شما دفع شده یا همراه با درد علائم دیگری نیز مشاهده می کنید، به پزشک خود مراجعه کنید.

خانم هایی که دچار پریودی های سنگین می شوند، سیگار می کشند یا الکل مصرف می کنند بیشتر از دیگران دچار گرفتگی عضلات یا دردهای طولانی مدت در دوران قاعدگی می شوند. به علاوه کسانی که در سن پایین پریود می شوند یا دوره قاعدگی آنها 5 روز یا بیشتر طول می کشد، دچار این مشکل می شوند.

پریودی بر اثر ریزش دیواره رحم رخ می دهد و در این زمان بیشترین درد دوره پریودی نیز بروز می کند. طبق بررسی های انجام شده طب فشاری و طب سوزنی می توانند به بهبود دردهای پریودی کمک کنند، اما قادر به پیشگیری از این دردها نیستند.

طبق نظر انجمن متخصصین زنان و زایمان در امریکا تیامین (ویتامین B1) به کاهش دردهای دوره پریودی کمک می کند اما نمی تواند از این دردها پیشگیری کند. تیامین در غلات، لوبیا، آجیل و گوشت موجود می باشد. ویتامین B6 و مکمل های کلسیم و منیزیم نیز موثر خواهند بود.

مدیتیشن، یوگا و دیگر تکنیک های ریلکسیشن به کاهش دردهای قاعدگی کمک می کنند. ورزش و داشتن خواب کافی نیز موثر خواهند بود.

داروهای غیر استروئیدی ضد التهاب (NSAID)، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن، بدون نسخه پزشک موجود می باشند و برای بهبود دردهای پریودی قابل مصرف هستند. اگر به محض مشاهده علائم مصرف این داروها را آغاز کنید، تاثیر بهتری خواهند داشت. بعضی افراد نباید از این داروها استفاده کنند، به عنوان مثال کسانی که دچار اختلالات خونریزی هستند، یا مبتلا به آسیب های کلیوی و کبدی می باشند. داروهای NSAID با برخی داروها نیز تداخل پیدا می کنند. اگر در حال مصرف داروی دیگری می باشید قبل از مصرف این داروها با پزشک خود مشورت کنید.

قرص های ضد بارداری و دیگر روش های هورمونی پیشگیری از بارداری، رشد لایه داخلی رحم را کنترل می کنند بنابراین پروستاگلاندین کمتری تولید می شود. پروستاگلاندین کمتر به معنای انقباضات کمتر و در نتیجه درد کمتر می باشد.

افزایش سن و تولد نوزاد عواملی هستند که درد دوران پریودی را کاهش می هند.

منبع:

http://www.webmd.com/women/rm-quiz-painful-periods

نگارنده: سمیه محمدی

گروه پزشکان جایروس