شناخت اختلالات شخصیت کلاستر بی (B )تشخیص ،علل و درمان -مرکز روانشناختی

بررسی اجمالی

در سلامت روان انواع اختلالات شخصیت هستند. آنها می توانند منجر به الگوهای ناسازگار و ناسالم تفکر، احساس و رفتار شوند.

سه خوشه اصلی اختلالات شخصیت وجود دارد: خوشه A، خوشه B، خوشه C.

هر خوشه دارای چند ویژگی منحصر به فرد است که برای طبقه بندی علائم استفاده می شود. گروه بندی شده در سه خوشه هستند. در خوشه (B) بی چهار اختلال شخصیت وجود دارد، از جمله:

اختلال شخصیت ضد اجتماعی
اختلال شخصیت مرزی
اختلال شخصیت هیستریک
اختلال شخصیتی خودشیفتگی

ویژه گیها:

هر اختلال شخصیت دارای علائم یا صفات خاص خود است. با توجه به نسخه پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5)، علائم باید:

در نوجوانی یا در اثر زایمان زودرس رخ داده است
در طول زمان پایدار باشد
منجر به ناراحتی یا آسیب دیدگی فرد شود

اختلال شخصیت ضد اجتماعی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی نشان دهنده یک الگو برای نادیده گرفتن و نقض حقوق دیگران هستند. از فریب برای سود شخصی استفاده می کنند.

آنها ممکن است به شدت با افراد دیگر رفتار کنند یا دروغ یا تقلب کنند تا این مزایای شخصی را به دست بیاورند. آنها همچنین احتمال بیشتری دارند که در سرقت شرکت کنند. با این حال، آنها به طور کلی هیچ تردیدی برای انجام کارهای اشتباه ندارند.

درافراد مبتلا به اختلال شخصیت ضد اجتماعی نیز خطر افزایش اعتياد به مواد مخدر يا الکل زیاد است.

اختلال شخصیت مرزی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب روابط شخصی ناپایدار دارند. این نیز می تواند بر روی نحوه نمایش شان تاثیر بگذارد. علائم عبارتند از:

رفتار تکانشی
احساسات مزمن همدلی
احساسات مزمن رها کردن
خشم شدید
رفتار بی نظیر

افراد مبتلا به این اختلال ممکن است رفتارهای خودکشی را نیز نشان دهند.

اختلال شخصیت هیستریونیک  یا نمایشی

افراد مبتلا به اختلال شخصيت هيستريونیک اغلب تلاش مي کنند تا مرکز توجه باشند. آنها ممکن است از رفتارهای متفاوتی که اغلب در شرایط اجتماعی نامناسب استفاده می شود استفاده کنند. این رفتارها ممکن است عبارتند از:

تعاملات تحریک آمیز
عبارات تئاتری
حس نادرست صمیمیت

افراد مبتلا به این اختلال در معرض خطر ابتلا به حرکات خودکشی هستند.

اختلال شخصیت خودشیفته

افراد مبتلا به این اختلال شخصیت معتقدند که آنها برتر از دیگران هستند. علائم عبارتند از:

واکنش بسیار منفی به انتقاد
حس اعتماد به نفس بالا
مشغله با افکارموفقیت
نیاز بیش از حد به تحسین
احساس قوی از حق داشتن

افراد مبتلا به این اختلال اغلب کمبود همدلی را نشان می دهند و ممکن است از روابط شخصی برای افزایش خود تصویر خود استفاده کنند.

علل و عوامل خطر

اختلالات شخصیت به احتمال زیاد توسط ترکیبی از ژنتیک و عوامل محیطی ایجاد می شود.

یک مطالعه یک رابطه قوی بین اختلال شخصیت مرزی و تاریخچه ترومای جنسی پیدا کرده است. یک مطالعه دیگر پیوند میان کودکان را که توسط مادران مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند و اختلالات شخصیتی مختلف از جمله اختلالات شخصیت مرزی و نارسایی پیدا کرده بودند.

بررسی اخیر نیز شباهت هایی را در ویژگی های تشریحی مغز افراد با شخصیت خوشه ای B پیدا کرده است. این نشان می دهد که رشد مغز نیز ممکن است به این اختلالات کمک کند.

تحقیقات ارتباطی قابل توجهی بین اختلالات شخصیت خوشه ای B و تاریخچه خانوادگی نیز پیدا کرده است. داشتن یک والد یا خواهر و برادر با اختلال شخصیت، خطر ابتلا به این اختلال را افزایش می دهد.

تشخیص

تشخیص بعضی از علائم ذکر شده در بالا به این معنی نیست که فرد دارای اختلال شخصیتی خوشه ای B است. اکثر مردم برخی از این رفتارها را در زمان خاصی در زندگی خود نشان می دهند.

فرد نباید سعی کند برخود یا دیگران تشخیص گذارد . اگر فردی فکر می کند که آنها یا کسی که می دانند ممکن است اختلال شخصیتی خوشه ای B داشته باشند، باید با یک پزشک صحبت کنند.

یک پزشک می تواند شخص را به یک متخصص بهداشت روانی راهنمایی کند که می تواند به تشخیص بیماری کمک کند. متخصص بهداشت روانی از DSM-5 به عنوان مرجع برای تشخیص استفاده خواهد کرد.

برای تعیین اینکه آیا فرد مطابق معیارهای یک وضعیت است، آنها از  فرد سوالهایی  می پرسند:

زندگی
افکار
احساسات
رفتار – اخلاق

آنها ممکن است بخواهند با خانواده یا همکاران وی صحبت کنند تا یک تصویرکامل تری از رفتار آنها داشته باشند.

با توجه به DSM-5، با تشخیص اختلال شخصیت خوشه ای B، علائم باید:

وقتی فردی نوجوان یا جوان بالغ می شود شروع شود
بیش از یکسال علائم وجود داشته باشد
در طول زمان، مکان و شرایط مختلف سازگار باشد
منجر به ناراحتی فرد می شود
به خاطر اختلال دیگری نباشد
نه به دلیل وضعیت استرس زانباشد

درمان

طیف وسیعی از درمان های موجود برای اختلالات شخصیتی خوشه B وجود دارد. هر درمانی ممکن است  برای فردی کار می کند ممکن است برای فرد دیگری کار نکند، به همین دلیل یک پزشک به افراد کمک می کند تا بهترین درمان را پیدا کنند.

درمان های موجود عبارتند از:

مشاوره :  درمانگر به افکار و احساسات فرد بدون قضاوت گوش می دهد و ممکن است مشاوره دهد.

   درمان رفتاری شناختی (CBT): این روش به فرد کمک می کند الگوها و رفتار وفکر خود را برای یافتن راه های عملی برای تغییر آنها مورد بررسی قرار دهد.

   درمان رفتاری دیالکتیکی (DBT): این روش به افراد با هدف ایجاد تغییرات مثبت در زندگی آنها مهارت های جدیدی را می آموزد .

 دارو: داروهای خاص برای اختلالات شخصیتی وجود ندارد. با این حال، تثبیت کننده های خلق و خو، ضد افسردگی ها، داروهای ضد روان پریشی و داروهای ضد اضطرابی ممکن است نشانه های خاصی را بهبود بخشد یا ممکن است در صورت وجود اختلالات روان درمانی مانند اضطراب یا افسردگی استفاده شود.

مقابله و حمایت

صحبت کردن با پزشک و دسترسی به درمان اولین گام برای مقابله با اختلال شخصیت است.فرد با اختلال شخصیت نیاز است تا به درمانگر خود اعتماد کند و حس کند که درمانگرش بدون قضاوتبه وی مشاوره میدهد و به حرف های او گوش میدهد.

اگر کسی معتقد است فرد مبتلا به اختلال شخصیت در معرض خطر خود یا دیگران است، باید فورا به خدمات اضطراری تماس ببخشد.

همانطور که با هر وضعیت سلامت روانی و ذهنی، مراقبه و تمرین نیز می تواند به بهبود کلی رفاه فرد کمک کند.

منبع