در رابطه با عفونت های قارچی بیشتر بدانید

یکی از مهم ترین نشانه های عفونت قارچی واژن خارش می باشد. دیگر علائم عبارتند از احساس سوزش، درد، درد در هنگام مقاربت یا ادرار و ترشحات سفید و غلیظ از واژن. اکثر خانم ها، حدود 75 درصد آنها، حداقل یک بار به این عفونت ها مبتلا می شوند که با علائم یاد شده همراه خواهد بود.

عفونت های واژن قارچی هستند. بیشتر این عفونت ها به دلیل رشد بیش از حد قارچ کاندیدا آلبیکنس بروز می کنند. این قارچ در واژن وجود دارد و همچنین به طور طبیعی در دهان و دستگاه گوارش و روی پوست نیز یافت می شود. اما تحت شرایط خاص می تواند رشد کند.

عفونت قارچی واژن یک عفونت قابل انتقال از راه جنسی محسوب نمی شود. اما گاهی نیز مردان پس از برقراری رابطه جنسی با خانمی که مبتلا به عفونت قارچی است، علائم این عفونت را نشان می دهند (از جمله خارش آلت تناسلی). مردانی که ختنه نشده اند بیشتر در معرض ابتلا به این عفونت ها هستند.

اگر فکر می کنید به عفونت قارچی مبتلا هستید، به پزشک مراجعه کنید. علائم ممکن است به مشکل دیگری مربوط شوند و درمان نامناسب به بروز عوارض جدی منجر خواهد شد. اگر باردار هستید، قبل از درمان عفونت های قارچی با پزشک مشورت کنید.

تصور می شود که در زمان ابتلا به عفونت های قارچی باید داخل واژن شسته شود، اما اینطور نیست. اکثر پزشک ها توصیه می کنند در این مدت از انجام این کار خودداری شود زیرا شستن داخل واژن سطح اسیدی واژن تعادل ارگانیسم های داخل آن را تغییر می دهد. بهتر است سطح بیرونی واژن را با آب گرم و صابون های ملایم و بدون عطر بشویید.

بهتر است لباس زیر نخی و پنبه ای بپوشید، این لباس ها خنک تر از الیاف دیگر هستند و مانع تعریق زیاد می شوند و احتمال بروز عفونت را کاهش می دهند. از اسپری های زنانه استفاده نکنید زیرا این اسپری ها تحریک کننده هستند. از دوش گرفتن یا شستن واژن با آب داغ اجتناب کنید. در دوران پریودی پد بهداشتی خود را به طور منظم و در فواصل کمتر تعویض کنید. از پوشیدن لباس های زیر مرطوب یا شلوار تنگ اجتناب کنید.

برخی معتقدند که با خوردن ماست می توان از بروز عفونت های قارچی جلوگیری کرد. برخی از انواع ماست ها حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس هستند که نوعی باکتری است که در دستگاه گوارش، ادرار و سیستم های تناسلی نیز وجود دارد. اما شواهد علمی کافی در این زمینه که ماست به جلوگیری یا درمان عفونت های قارچی کمک می کند، وجود ندارد.

برخی داروها، مانند قرص های ضد بارداری، برخی آنتی بیوتیک ها و داروهای استروئیدی، سطح اسیدیته واژن را تغییر می دهند و باعث بروز عفونت های قارچی می شوند.

یائسگی باعث تغییرات هورمونی می شود که بر روی تعادل قارچ ها و باکتری های واژن تاثیر می گذارد و منجر به بروز عفونت قارچی می شود.

بروز عفونت قارچی مداوم، یعنی بیش از 4 بار درسال، ممکن است مربوط به وجود یک بیماری یا مشکل دیگر باشد، مانند دیابت یا HIV و نیاز به مراقبت های پزشکی دارد. به علاوه وجود قارچ هایی که در مقابل داروهای ضد قارچ مقاوم هستند نیز باعث بروز عفونت قارچی می شوند.

منبع:

http://www.webmd.com/women/rm-quiz-yeast-infections

نگارنده: سمیه محمدی

گروه پزشکان جایروس