اختلال اضطراب فراگیر

مضطرب شدن در موقعیت های استرس زا کاملا طبیع است. اما برخی افراد به طور مدام احساس اضطراب و نگرانی دارند. زمانی که این حالت برای 6 ماه یا بیشتر طول بکشد، به عنوان یک اختلال اضطراب در نظر گرفته می شود. بسیاری از مردم اطلاعی از وجود این اختلال در بدن خود ندارند. بنابراین به دنبال درمان آن نیز نیستند.

اختلال اضطراب فراگیر چه نشانه هایی دارد؟

مهم ترین نشانه این اختلال احساس مداوم و شدید از اضطراب و تنش است. در این شرایط ممکن است قادر به تشخیص علت بروز این اضطراب نباشید. یا ممکن است در مورد چیزهای خیلی معمولی نگران باشید، مانند روابط، صورت حساب یا سلامت خود. این اضطراب باعث دل پیچه شده و افکار شما را نیز مختل می کند. به علاوه به دلیل کم خوابی یا اضطراب بسیار تحریک پذیر می شوید.

علائم جسمی اضطراب

اختلال اضطراب فراگیر باعث بروز مشکلات جسمی نیز می شود که عبارتند از:

• درد یا تنش عضلانی
• سردرد
• تهوع و اسهال
• لرز

این حالات مطمئنا شما را ناراحت خواهد کرد. اما آنچه در اختلال اضطراب فراگیر خیلی بیشتر آزار دهنده است این است که فرد نمی تواند نگرانی خود را متوقف کند. رسیدن به آرامش و یا حتی لذت بردن از کاری که انجام می دهید، خیلی سخت است. حالت های شدید این اختلال باعث بروز مشکلات جدی در روابط، کار و فعالیت های روزانه می شود.

چه کسانی به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا می شوند؟

افراد در هر سنی، حتی دوران کودکی، ممکن است به این اختلال مبتلا شوند. این اختلال معمولا به تدریج بروز می کند که اولین علائم آن معمولا بین دوران کودکی و میان سالی مشاهده می شوند. زنان دو برابر مردان به این عارضه دچار می شوند.

علت بروز اختلال اضطراب فراگیر چیست؟

ژنتیک یکی از عوامل بروز اختلال اضطراب فراگیر است، اما تمام آن نیست. تجربه های شما نیز اهمیت زیادی دارند. مواد شیمیایی مغز که انتقال دهنده های عصبی نامیده می شوند، به علاوه یک جفت ساختار در داخل مغز که آمیگدال نامیده می شوند، هم در بروز این اختلال نقش مهمی دارند.

در این ویدئو به برخی از رایج ترین اختلالات و بیماری های روحی اشاره می شود، توصیه می کنیم تماشا کنید:

این اختلال چگونه تشخیص داده می شود؟

آزمایش خاصی برای تشخیص این اختلال وجود ندارد، بلکه اختلال براساس توصیفات فرد از علائم خود انجام می شود. پزشک ممکن است سوالاتی بپرسد، از جمله: نگران چه چیزی هستید؟ هر چند وقت یک بار دچار نگرانی می شوید؟ آیا این نگرانی با فعالیت های شما تداخل پیدا می کند؟ اگر به مدت 6 ماه به طور مداوم مضطرب و نگران باشید، اختلال اضطراب فراگیر تشخیص داده می شود.

روان درمانی

یک روش از گفتار درمانی برای درمان اضطراب بسیار موثر است. این روش درمان رفتار شناختی نامیده می شود. مشاور به شما کمک می کند تا افکار و عملکردهای منفی خود را شناسایی کنید. ممکن است لازم به انجام تکلالیفی باشد، به عنوان مثال نوشتن افکاری که باعث بروز نگرانی های زیاد می شوند. به علاوه به شما آموزش داده می شود که چطور خود را آرام کنید.

داروهای ضد اضطراب

ممکن است بخشی از درمان با تجویز دارو انجام شود. برخی از داروهای ضد افسردگی برای کاهش اضطراب موثر هستند. احساس بهبود این شرایط ممکن است 4 هفته طول بکشد. در این مدت ممکن است بنزودیازپین تجویز شود. برخی از این داروها با خطر وابستگی دارویی همراه هستند. گاهی اگر اختلال اضطراب فراگیر با افسردگی یا حمله هراس همراه باشد، برخی از ضد افسردگی های قدیمی می توانند این شرایط را درمان کنند. به هرحال در مورد مصرف هر گونه دارو باید با پزشک خود مشورت کنید.

گاهی برخی تغییرات کوچک در زندگی نیز خیلی موثر خواهند بود. از مصرف کافئین، مواد مخدر و حتی برخی داروهای سرماخوردگی اجتناب کنید، موارد ذکر شده باعث بالا رفتن سطح اضطراب می شوند. سعی کنید به اندازه کافی بخوابید و غذای سالم بخورید. از تکنیک های ریلکسیشن استفاده کنید و ورزش کنید. بررسی ها نشان داده اند که فعالیت جسمی متوسط، مانند پیاده روی، به کاهش سطح اضطراب کمک می کند.

اگر به فکر مصرف یک مکمل هستید، با پزشک خود مشورت کنید. برخی داروهای گیاهی و دیگر داروهای جایگزین باعث بهبود اضطراب می شوند، اما با خطرات و عوارض دیگری نیز همراه هستند.

زمانی که این اختلال به بیش از یک اضطراب تبدیل می شود!

افرادی که به اختلال اضطراب فراگیر مبتلا هستند، ممکن است دچار افسردگی، اعتیاد به الکل و یا اعتیاد به مواد مخدر نیز شوند. معمولا افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر دچار دیگر اختلالات اضطرابی نیز می شوند، از جمله اختلال هراس، اختلال اضطراب پس از سانحه، اختلال وسواس اجباری و فوبیای اجتماعی.

افراد مبتلا به اختلال هراس دچار ترس های ناگهانی می شوند. علائم مربوط به آن عبارتند از تپش قلب، تعریق، خواب آلودگی، تهوع یا درد قفسه سینه. در این شرایط ممکن است تصور کنید دچار حمله قلبی شده اید. این نوع اختلال یکی از تهدید کننده ترین اختلالات اضطراب محسوب می شود.

برخی نیز پس از یک رویداد ناخوشایند، دچار اختلال اضطراب پس از سانحه می شوند. علائم آن عبارتند از بازگشت به گذشته و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی لذت بخش بودند. این افراد در محبت کردن دچار مشکل می شوند و تحریک پذیر و حتی ممکن است پرخاشگر شوند. درمان این مشکل نیز از طریق مشاوره و مصرف دارو انجام می شود.

اختلال وسواس اجباری

افراد مبتلا به اختلال وسواس اجباری یا OCD دچار افکار مشکل سازی می شوند که نمی توانند کنترل کنند. این افراد گاهی برخی عملکردها را تکرار می کنند، مانند شستن دست ها یا چک کردن قفل در، با یک ترتیب خاص لباس می پوشند و اشیا را بدون دلیل می شمارند. این مشکل نیز با دارو و روان درمانی برطرف می شود.

اختلال اضطراب اجتماعی

افراد مبتلا به این نوع اختلال در موقعیت های اجتماعی دچار ترس و واهمه می شوند. علائم آن عبارتند از احساس ترس و وحشت قبل از رویداد اجتماعی، تعریق، گر گرفتن، تهوع و مشکل تکلم در زمان وقوع حادثه. در حالت های شدید نیز فرد از رفتن به مدرسه یا محل کار اجتناب می کند.

فوبیاها

فوبیا یک ترس شدید نسبت به چیزی است که قرار نیست صدمه ای به فرد برساند. برخی فوبیاهای رایج عبارتند از ترس از ارتفاع، ترس از محیط های بسته مانند آسانسور، ترس از سگ، پرواز و آب. بسیاری از این افراد به دنبال درمان نیستند و از قرار گرفتن در این موقعیت ها اجتناب می کنند.

[button color=”blue” size=”medium” link=” http://www.webmd.com/anxiety-panic/ss/slideshow-general-anxiety-overview” target=”blank” ]لینک منبع[/button]

نگارنده: سمیه محمدی

ارائه خدمات غیردارویی و مشاوره ای توسط روانشناسان مجرب خانم و آقا در کلیه شعب تهران و کرج

گروه پزشکان جایروس