چگونه یک پدر و مادر خوب باشید؟(قسمت دوم)

1. داشتن یک برنامه قوانین مناسب

اجرای قوانین در هر فرد منجر به یک زندگی شاد میشود و به فرد برای رشد و توسعه فردی کمک می کند اما فرزند شما نباید احساس کند که شما در مقابلش سخت گیری می کنید و نباید این احساس در وی رخ دهد که هیچ گامی را نباید بدون اشتباه انجام دهد و همیشه باید ایده آل باشد و از روی ترس مجبور به انجام قوانین شود.

وقتی قانونی گذاشته میشود باید به وضوح مشخص باشد و کودکان را از عواقبل ناشی از اعمالشان اگاه کرد .

اطمینان حاصل کنید که شما نه تنها دراعمال مجموعه قوانین معقول هستید بلکه در اجرای انها نیز منطقی هستید. از سخت گیری های بیش از حد اجتناب کنید و برای عمل نکردن به قوانین مجازات های خیلی سخت و یا خیلی آسان در نظر نگیرید و از صدمه زدن به کودکان جدا بپرهیزید.

2. کنترل خلق و خو

این مهم است که بتوانید آرامش خود را حفظ کنید و به عنوان یک فرد آرام و معقول بتوانید قوانین را توضیح دهید ، با حفظ آرامش قوانین را می توانید جدی بیان کنید اما نه اینکه کودک از شما بترسد.

همه ما گاهی از حالت کنترل خارج میشویم و نمی توانیم احساساتمان را کنترل کنیم اما باید مراقب باشید که هر رفتاری انجام دهید کودک شما سعی می کند آن را تقلید کند.

3 .سازگار باشید.

برای به اجرا درآوردن قوانین در همه زمان ها و مقاومت در برابر تلاش فرزندان مهم است که کمکی سازگار باشید سعی کنید در برخی موارد عطوفت به خرج دهید ،.

مثلا اگر فرزند شما خارج از قوانین عمل کرد نباید سریع ا و را مجازات کنید بلکه به او فرصت دوباره دهید و توضیح دهید که حالا این یک بار مهم نیست.

4.سعی کنید با همسر خود متحد و هماهنگ باشید

مهم است که کودکان شما ببینند که پدر ومادرشان ، در کنار هم بوده و حرف همدیگر را تصدیق می کنند اگر بچه ها فکر کنند که پدر آنها نه می گوید و مادر آنها بله ، کمتر قوانین را اجرا می کنند و وضعیت دشواری پیدا خواهند کرد.

این به این معنا نیست که شما و بقیه افراد خانواده باید در مورد همه چیز با هم توافق داشته باشند اما این به آن معنا است که شما باید باهم به حل مشکلات بپردازید .

نباید در مقابل کودکان با همسرتان مخالفت کنید و بدون سر وصدا مشکلات را حل کنید تا فرزندان احساس ناامنی و ترس نکنند.

5. باید دستوراتی را برای کودکان در نظر بگیرید تا حس نظم و منطق و چیزهایی که در یک خانواده وجود دارد را داشته باشد ، بداند که در حالت صلح می توانند قوانین را رعایت کنند و زندگی شادی داشته و احساس امنیت کنند.

مرزها و محدودیت هایی را مثلا برای ساعت خواب و محل خوابیدن آنها تعیین کنید شاید گاهی انها نسبت به قوانین سر پیچی کنند اما در آخر خیلی خوشحال هستند که توسط والدینشان مورد توجه قرار می گیرند و متوجه میشوند که پدرو مادرشان دوستشان دارند.

6. از رفتار فرزندتان انتقاد کنید نه خود آنها

اگر رفتار فرزند شما بد است بهتر است به خاطر رفتار بد او به وی توضیح دهید نه اینکه خود کودک را زیر سوال ببرید و مثلا بگوئید ” تو خیلی بدی ” .

باید توضیح دهید که چرا رفترا او بد بوده و قاطعانه رفتر بدش را متذکر شوید و در عین حفظ آرامش انتظارات خودتان را برای او شرح دهید.

از تحقیر کودک در انظار عمومی اجتناب کنید . اگر آنها در ملاء عام بی ادبی کردند  آنها  به کناری برده و رفتار بدشان را مورد انتقاد قرار دهید.

منبع:

http://www.wikihow.com/Be-a-Good-Parent