شب ادراری

شب  ادراری با اینکه عارضه وخيمي نيست اما یکی از مسائل شایع در میان کودکان به حساب می آید که می تواند  باعث نگراني والدين گردد. بچه ها ممکن است در مورد خیس کردن رخت خواب احساس خجالت و گناه کنند و شبها را بخصوص زمانی که خانه ی دوستانشان، اردو و یا مسافرت هستند، بسیار نگران و مضطرب سپری کنند.  شب ادراری معمولاً در کودکان زير چهار سال امري طبيعي است، اما  اگر تا سن مدرسه قطع نشود می تواند نگران کننده باشد.
ظرفيت مثانه در نوزادي حدود 40 ميلي ليتر است كه با افزایش سن به تدریج بر آن افزوده ميشود. اسفنكتر ارادي مجرا نيز بتدريج به كنترل و اراده كودك درمي آيد و در سه سالگي به حد كامل كنترل ارادي ميرسد. هر دو این عوامل باعث می شوند که تا این سن در اکثر بچه ها کنترل ادرار به دست آید.

_   تعریف شب ادراری
شب ادراری یک علامت روان تنی شایع است که هم به تنهایی و هم در همراهی با دیگر اختلالات کودکان و نوجوانان تظاهر می یابد. شب ادراری ممکن است علت های متعددی داشته باشد. درمانهای گوناگونی که در طیف رشته های تخصصی روانپزشکی و روانشناسی کودکان و نوزادان، و اورولوژی قرار دارند، موثر شناخته شده اند.
شب ادراری در DSM – IV – TR به شکل دفع مکرر ادرار در رختخواب یا لباس، حداقل دو بار در هفته، برای مدت 3 ماه متوالی در کودکی که حداقل 5 سال دارد تعریف شده است. در DSM – IV – TR حتی اگر تواتر یا طول مدت علامت کمتر از این حد ولیکن با ناراحتی یا اختلال عملکرد همراه باشد، کودک مبتلا به شب ادراری در نظر گرفته می شود. شب ادراری شبانه به دفع ادرار در خواب و نوع روزانه به خیس کردن در طی بیداری اطلاق می شود. شب ادراری زمانی اولیه محسوب می شود که کودک هرگز به طور مداوم در طول شب خشک نبوده باشد، در حالی که شب ادراری ثانویه به از سر گیری خیس کردن خود بعد از حداقل 6 ماه خشک بودن اشاره دارد.