تاثیر والدین در رشد زبانی کودک

طبق تحقیقات هارت و رایزلی، تاثیر شدید و عمیق سبک پدر و مادری کردن بر زبان آموزی را نشان دادند. آن ها فهمیدند کودکان فقیر، کودکان خانواده های طبقه متوسط و کودکان پدر و مادرهای متخصص، تجربه های زبانی مشابهی دارند. ولی میزان این تجربه ها برای کودکانی که توان اقتصادی پدر و مادر آن ها کم است، کمتر می باشد. به عبارت دیگر، مقدار حرف زدن والدین با فرزندشان نقش مهمی در رشد زبانی کودک ایفا می کند. زیاد حرف زدن والدین با کودک تنوع زبانی او را بیشتر می کند، تشویق شدن کودک را افزایش می دهد، فرصت بیشتری برای آموختن نمادهای اسمی و رابطه ای ایجاد می کند و قوه یادآوری کلامی کودک را می افزاید.

تحقیقات نشان داده اند چند عامل، رشد زبانی را می افزاید. این عوامل عبارتند از:

1.مادرانه حرف زدن: یعنی بیان جملات ساده و مرتبط با وقایع حال حاضر، شمرده حرف زدن همراه با مکث کردن روی کلمات مهم و معنی کردن عبارات برای کودک.

2.توجه مشارکتی: یعنی پاسخدهی فوری به عبارات کودک و حرف زدن درباره چیزهایی که کودک هم اکنون دوست دارد درباره آنها حرف بزند.

3.کتاب خواندن برای کودک.

4.پرسیدن و پیشنهاد دادن به جای اعمال نظر.

5.عنان تعاملات بازی مانند را به دست کودک دادن.

عاملی که جلوی رشد زبانی کودک را می گیرد سبک تعاملی کنترل کودک است که مشخصه آن دستور دادن، رهنمود دادن، سوال پیچ کردن و پرت کردن حواس کودک از هرآنچه به آن علاقه مند است، می باشد.

فاطمه امیری – کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و نوروتراپیست