بهترین راه برای توضیح دادن ناتوانی های یادگیری به کودک

بهترین شیوه برای تشخیص و درمان ناتوانی های یادگیری

بسیاری از والدین می ترسند که برچسب ناتوانی یادگیری به کودک شان بزنند و همین مساله منجر به شکست بیشتر و تلاش کمترشان برای دستیابی به موفقیت شود .

این مطلب واقعا درست نیست و دادن اطلاعات درست به کودک و درک ماهیت واقعی ناتوانی یادگیری به کودک کمک می کند تا راحت تر کنار آمده و او را انگیزه مند کند.

یکی از والدین که تصمیم داشت فرزند خود را که دارای ناتوانی یادگیری بود در یکی از مدارس با آموزش خاص ثبت نام کند و اولین سوالبی که وی از مسئولین به صورت تلفنی پرسید این بود که ایا پوستر یا نوشته ای که مشخصه ناتوانی یادگیری است در مدرسه وجود دارد ؟

وی نگران بود که فرزندش متوجه اختلال یادگیری و یا مدرسه با آموزش خاص شود زیرا بیان کرد که فرزندش نمی داند که دچار اختلال یادگیری است .

ارائه اطلاعاتی که او دارای یک وضعیت قابل تشخیص، رایج، قابل اندازه گیری و قابل درمان است، اغلب به فرد آرامش و انگیزه میدهد. بدون این اطلاعات، کودک احتمالا دچار ترس شده و به مرور اعتماد بنفس وی کاهش یافته و از مدرسه و درس و همکلاسی هایش متنفر خواهد شد.

اگر یک کودک درک اولیه از ماهیت اختلال یادگیری خود نداشته باشد، بعید است که او بتواند انگیزه خود را در کلاس درس حفظ کند. از آنجایی که او در مورد مشکلاتی که در مدرسه تجربه می کند متعجب است، او بعید است قادر به انجام مطالعات خود باشد.

[divider]

ناتوانی های یادگیری چه هستند؟

هنگام بحث در مورد مشکلات یادگیری کودک با او، مهم است که توضیح دهید که اختلال چیست و چه چیزی نیست. شما ممکن است دریابید که کودک در مورد اختلال خود با تصورات غلط بسیاری مواجه است (به این معنی است که من احمق هستم یا من هرگز نمیتوانم یاد بگیرم) و مهم است که شما به طور واضح و روشن برای وی این اصطلاحات اشتباه را اصلاح کنید. در طول این بحث ها بر نقاط قوت و ضعف او تاکید کنید و تنها بر ضعف ها و مشکلات او تمرکز نکنید. درمورد رشد و آینده وی خوش بین باشید.

به فرزندتان یادآوری کنید که او واقعا می تواند یاد بگیرد، اما او به روش منحصر به فردی نیاز دارد و یادگیری اش نسبت به همسالان ویا خواهران وبرادرانش متفاوت است. تاکید داشته باشید  که این وضعیت بدون هیچ گونه خطا از کودک ایجاد شده است. توضیح دهید که یادگیری یک چالش مخصوص برای او است و ممکن است برای او مهارت بیشتری به دست آورد. به او یادآوری کنید که او مسابقه را تمام خواهد کرد  هر چند ممکن است مجبور باشد مسیر دیگری را برود.

مبارزات یادگیری و چالش هایی که با آن روبرو خواهد شد را برایش ترسیم کنید و استراتژی هایی که استفاده می کنید را مشخص کنید. این اطلاعات می تواند برای یک کودک آرامش بخش باشد.

رویکرد واقع گرایانه ترممکن است این باشد که افرادی را که بچه ها به عنوان مثال الهام بخش می دانند به آنها معرفی کنیم مثلا :”آیا می دانستی که عمو … او برای همیشه به انجام تکالیف خود ادامه داد و او هنوز نتوانست نوشتن کند. اما او در بیمارستان کار فوق العاده ای دارد.

یکی از نقشهای ارزشمند و مهمی که والدین می توانند در زندگی یک کودک با نیازهای خاص ایفا کنند، این است ناتوانی را به کودک توضیح دهند و در نتیجه مبارزه با احساسات روزانه را به کودک آموزش دهند. هنگامی که او متوجه می شود دیگران نیز مشکلات مشابهی دارند اغلب احساس راحتی می کند.

مهم این است که این توضیحات را به شیوه ای حساس و متناسب با سن داده شود. این اطلاعات مهم نباید در یک جلسه ارائه شود  در عوض، باید با او در مسیری تدریجی، غیر رسمی و پی در پی بحث کنید.

هنگامی که یک کودک یک سوال در رابطه با ناتوانی اش را مطرح می کند، به یاد داشته باشید که به سؤال او صادقانه و حساس پاسخ دهید و از ارائه اطلاعات بیشتر از اینکه کودک بتواند درک کند خودداری کنید. به عنوان مثال تصور کنید که کودک یک فنجان خالی است که اطلاعاتی درباره ماهیت ناتوانی اش  ندارد. شما گزارش ها و اطلاعات را در صورتی که یکباره در فنجان بریزید سرریز خواهد شد .

[divider]

منبع :

additudemag

مریم عبداللهی 

روانشناس و نوروتراپیست

ارائه خدمات تخصصی اختلال یادگیری و نوروفیدبک