امیدی تازه برای مبارزه با از کار افتادگی و فلج اندام

آسیب دیدن طناب نخاعی می تواند ارتباط میان مغز و سازگان عصبی غیر مرکزی بدن را قطع کرده و از بین ببرد. به منظور برگرداندن این شرایط به حالت اولیه و  قرار دادن طناب نخاعی در محل اولیه خود، در طول سالیان شیوه های گوناگونی به صورت آزمایشی به کار گرفته شده اند. مطالعات و تحقیقات بیشتر بر روی چگونگی انجام فرآیند کاشت یا پیوند مهره ای معطوف شده که ممکن است علاوه بر انگیزش مغز تیره ( طناب مهره ای ) از راه برق، بعنوان میان لایه  ای برای مولوکول ها (كالبد شناسي : لايه ى مياني جدار رگ خون و لنف ) به رویش دوباره آکسون کمک کند.

مژده به خوانندگان عزیز و بیماران مبتلا به فلج اندام

سیم های پیوندی (جراحي  اسباب يا ماده يا اندام يا بافت را در داخل بدن سوار كردن يا پيوند زدن يا جايگير كردن ) مورد آزمایش و بررسی قرار گرفتند، اما عمدتا بعلت سختی و استحکام زیاد مورد تایید دانشمندان قرار نگرفتند. حرکات ستون فقرات می تواند به این الکترودها آسیب وارد کند یا به طور کامل آنها را خرد کند و به همین علت آزمایش اولیه با شکست رو به رو شد.

اما در این میان یک گروه از دانشمندان سوئیسی روشی را بوجود آورند که محدودیت های پیشین را کنار میزند. آنها یک نوع پروتز نرم و خمش پذیر وابسته به سلسله اعصاب تولید کردند که  با برخورداری از شکل و  و خاصیت ارتجاعی سخت شامه (لايه ى محكم و خارجي مغز و مغزه تيره )، به راحتی میتوانست در تماس با بافت های عصبی قرار گیرد. این سخت شامه الکترونی متشکل از نوار سیلیکونی بسط یافتنی است که قابلیت انتقال سیگنال ها به مغز در کنار دیگر فرار رسان های عصبی را دارد، چون در داخل نوار سیلیکونی، سیم های طلا اندودی تعبیه شده  است که قابلیت رسانش و هدایت پیام های عصبی را دارند. خاصیت ارتجاعی و خمش پذیری از طریق ایجاد شکاف و ترک در سیم های طلا اندود حفظ می گردد، چون به موجب آن سیم ها همراه با نوار سیلیکونی به راحتی خم و راست می شوند.

علاوه بر این، پروتز مصنوعی شامل مجراهای مخصوص عبور مایعات است که امکان انتقال داروها به سلول های عصبی را فراهم می کند. این مورد  موجب رها سازی و تشدید فعالیت مولکول های شرکت کننده در رویش دوباره آکسون می شود که در نتیجه آن عوارض جانبی احتمالی کاربرد پروتز کاهش پیدا می کند.

به منظور اطمینان یافتن از ایمنی  و مفید واقع شدن پروتز مصنوعی، دانشمندا از این پروتز بر روی نخاع آسیب دیده موش های آزمایشگاهی امتحان کردند. در واقع، محققان به کمک پروتز مصنوعی که پیام های الکتریکی را به نخاع ارسال می کند و همچنین  تشدید فعالیت مولکول هایی که موجبات انتقال تکانه های عصبی را فراهم می کنند، به بررسی تاثیرات درمانی سخت شامه الکترونی پرداختند. پس از گذشت شش ماه موش آزمایشگاهی قادر بود به راحتی راه برود.

خبر بد اینکه حملات قلبی و مغزی از پیامدهای شایع  و همچنین عکس العمل متقابل سیستم عصبی به نصب این پروتز مصنوعی در بدن هستند. بروز نواع بیماری های عفونی، بویژه ذات الریه از عوارض پس از سکته مغزی هستند. عفونت های بعد از سکته مغزی موجب افزایش مرگ و میر بیماران و همچنین عملکرد ضعیف سیستم عصبی می شوند. داروهای آنتی بیوتیکی که برای جلوگیری از بروز بیماری مورد استفاده قرار می گیرند، تعداد دفعات بروز عفونت های ناشی از سکته مغزی را کاهش میدهند. با این وجود، هنوز اطلاعات کافی در زمینه تاثیرات داروهای آنتی بیوتیک و پیشگیری کننده بر بهبود عملکرد ذهنی پس از سکته مغزی در اختیار نیست.

به منظور بررسی تاثیرات داروهای آنتی بیوتیک و پیشگیری کننده بر بهبود عملکرد ذهنی پیس از سکته مغزی، محققان مطالعات همه جانبه ای بر روی 2550 بیمار صورت دادند. قرار بر این شد که از داروی پادزی سفتریاکسون؛ آنتی بیوتیک گسترده اثر از نسل سول خانواده سفالوسپورين (نوعي آنتي بيوتيك يا پادزى  از قارچي از جنس Cephalosporium به دست مي آيد و به كساني كه نسبت به پني سيلين حساسيت دارند تجويز مي شود) در این آزمایش به کار گرفته شود.

بعدها مشخص گشت که داروی پادزی قابلیت بهبود عملکرد ذهنی فرد بیمار پس از سکته مغزی را نداشت و حتی نتوانست از میزان مرگ و میرها و همچنین مدت بستری شدن در بیمارستان کم کند. اگرچه بروز عفونت های ناشی از سکته مغزی بعلت مصرف داروی پادزی سفتریاکسون  به طور چشمگیری کاهش پیدا کردند، اما بروز عفونت ذات الریه غیر قابل پیش بینی بود. از آنجایی که بیماری ذات الریه به شدت بر سیستم عصبی و عملکرد ذهنی فرد بیمار اثر می گذارد، عدم تاثیرگذاری و اثربخشی داروی سفتریاکسون تا حد زیادی بسبب عدم توانایی آن در پیشگیری از عفونت ذات الریه پس از سکته مغزی است. بسیاری بر این باورند که عفونت ذات الریه ممکن است بیشتر یک مشکلات تنفسی ناشی از سکته مغزی  است تا اینکه تنها یک عفونت باکتریایی باشد.

یافته های بدست آمده از آزمایشات نتیجه می دهد که مصرف داروی های آنتی بیوتیک در افراد بزرگسال با تشنج های شدید بهیچ عنوان توصیه نمی گردد.

منبع:

http://brainblogger.com

نگارنده: حدیث بختیاری

[divider]

کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و روان آلومینا