دیسک گردنی و آناتومی آن | اسپوندیلوز گردنی، علائم و درمان آن

دیسک گردنی چیست؟

دیسک های گردنی از استخوان های مهره ای گردن حفاظت می کنند. آنها همچنین سبب انعطاف پذیری حرکات گردن می شوند. این دیسک ها، بین مهره های گردنی قرار گرفته اند. این مهره ها بر روی یکدیگر قرار می گیرند. هر دیسک گردنی به مانند یک ضربه گیر عمل می کند که به ستون فقرات گردنی کمک می کند که فشارها و بارهای وارد شده بر گردن را مهار کند.

شش دیسک بین مهره ای در ستون فقرات گردنی وجود دارد. وجود این دیسک ها سبب تحرک پذیری بسیار بالای این مهره ها می شود. این دیسک های گردنی نازک تر از دیسک های کمری در قسمت پایینی کمر هستند. با این حال آنها از دیسک های قفسه سینه در قسمت بالایی کمر –  که تحرک پذیری کمتری دارند – ضخیم تر هستند.

آناتومی دیسک های گردنی

هر دیسک گردنی دارای دو جزء اصلی می باشد:

• لایه بیرونی.این لایه سخت و بیرونی، که حلقه فیبری نیز نامیده می شود، متشکل از فیبرهای کولاژن می باشد، که هسته مرکزی را در بر می گیرد و از آن محافظت می کند. حلقه فیبری، همچنین، نیرویی را که بر روی ساختار دیسک وارد می شود، در تمام صفحه  بیرونی دیسک پخش می کند.

• هسته داخلی. این هسته داخلی نرم و ژله ای، هسته پالپوس نامیده می شود. این هسته شل و فیبری در ژل موکوپروتئین معلق است و توسط حلقه فیبری پوشیده شده است. هسته پالپوس دیسک را نرم و ضربه گیر می کند و همچنین سبب انعطاف پذیری آن می شود.

این دیسک ها باید کاملا دارای مایعات باشد تا استقامت و نرمی خود را حفظ کنند و حمل کننده اصلی فشار بر روی گردن باشند.

با گذشت زمان، این دیسک های گردنی آب خود را از دست می دهند، سفت می شوند و هنگام مواجهه با فشار، انعطاف پذیری خود را از دست می دهند. این تغییرات فاسد کننده ممکن است منتج به فتق دیسک گردنی شود. فتق دیسک گردنی هنگامی اتفاق می افتد که هسته داخلی از لایه بیرونی، بیرون می زند و با ریشه عصبی و عصب ستون فقرات تماس پیدا می کند.

در موارد دیگر، ممکن است دیسک گردنی در نتیجه درد مستقیم یا تغییرات تدریجی تخریب شود. بدون حجم خون و پایانه عصب، دیسک گردنی نمی تواند به خودی خود بهبود بیابد.

با توجه به توضیحاتی که در خصوص دیسک گردنی و آناتومی آن داده شد،  اسپوندیلوز گردنی را که یکی از شایع ترین عوارض دیسک گردنی می باشد، را مورد بررسی قرار می دهیم.

اسپوندیلوز گردنی چیست؟

اسپوندیلوز گردنی شرایط پزشکی رایجی است که با افزایش سن مرتبط می باشد و مفاصل و دیسک ها را در ستون فقرات گردنی، که در گردن واقع شده است، تحت تاثیر قرار می دهد. این عارضه همچنین با نام استخوان تبسی گردنی یا آرتروز گردن نیز شناخته می شود.

این بیماری با فرسودگی و پارگی مفاصل و استخوان آغاز می شود. با این که این عارضه عمدتا در نتیجه کهولت سن اتفاق می افتد، ممکن است عوامل دیگری نیز سبب بروز آن شوند.

به گزارش کلینیک کلولند، این شرایط پزشکی در 90 درصد افراد دارای 60 سال سن یا بیشتر وجود دارد.

برخی از افراد مبتلا به این بیماری، هرگز علائم آن را تجربه نمی کنند. برای دیگر افراد، این بیماری سبب بروز درد مزمن و شدید و سفتی در بدن می شود. با اینحال، بسیاری از افرادی که از این بیماری رنج می برند، می توانند فعالیت های عادی روزانه خود را انجام دهند.

دلایل بروز اسپوندیلوز گردنی

استخوان ها و غضروف های محافظ در گردن شما در معرض فرسودگی و پارگی قرار دارند، که این عامل می تواند منجر به  اسپوندیلوز گردنی شود. دلایلی که ممکن است منجر به این شرایط پزشکی شوند عبارتند از:

استخوان اسپور

این تکه هایی که در نتیجه رشد بیش از اندازه استخوان به وجود می آیند، نتیجه تلاشی است که بدن برای رشد استخوان بیشتر صورت می دهد تا ستون فقرات را تقویت کند.

به هر حال، این استخوان اضافی ممکن است بر قسمت های ضعیف تر ستون فقرات – مانند نخاع و اعصاب –  فشار وارد بیاورد، که این شرایط سبب احساس درد در این ناحیه می شود.

کم آبی دیسک های ستون فقرات

دیسک هایی بین استخوان های مهره ای شما وجود دارد که ضخیم هستند و در عین حال مانند بالش در میان استخوان ها قرار می گیرند و ضربه ناشی از بلند کردن، پیچش و دیگر فعالیت ها را جذب می کنند. ماده ژل مانندی که درون این دیسک ها قرار داد ممکن است در طول زمان خشک شود. این شرایط سبب می شود که استخوان های شما ( مهره های ستون فقرات)، بیشتر به یکدیگر کشیده شوند، که این شرایط می تواند دردناک باشد.

این فرایند می تواند از 30 سالگی شما آغاز شود.

فتق دیسک

دیسک های ستون فقرات ممکن است ترک بردارند، که این شرایط سبب نشت مواد نرم کننده داخل دیسک ها می شود. این مواد ممکن است بر نخاع و عصب ها فشار وارد کند، که این موضوع سبب بروز علائمی مانند بی حسی بازوها و همچنین درد می شود، که این درد به پایین دست ها نیز گسترش می یابد.

جراحت

چنانچه جراحتی در گردن خود دارید (برای مثال به سبب سقوط از ارتفاع یا تصادف اتوموبیل)، این جراحت می تواند فرایند سالخوردگی را تسریع کند.

استفاده مفرط

برخی از مشاغل یا سرگرمی ها شامل حرکات مکرر یا بلند کردن اشیاء سنگین می شود( مانند کار ساختمانی). این شرایط می تواند فشار اضافی را بر ستون فقرات وارد بیاورد، که نتیجه آن ساییدگی و پارگی زودهنگام است.

عوامل خطرزا برای بروز اسپوندیلوز گردنی

برزگترین عامل خطرزا برای بروز اسپوندیلوز گردنی افزایش سن است. اسپوندیلوز گردنی غالبا با گذشت سن و در نتیجه تغییرات در مفاصل گردنی بروز می کند. فتق دیسک، کم آبی دیسک، و اسپور استخوان، همگی نتیجه افزایش سن هستند.

عواملی غیر از گذشت سن نیز می تواند خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردنی را افزایش دهند.

این عوامل عبارتند از:

• جراحات گردنی
• فعالیت های مرتبط با کار که در اثر بلند کردن اشیاء سنگین فشار اضافی را بر گردن شما وارد می کند.
• نگه داشتن گردن در یک موقعیت نامناسب برای مدت زمانی طولانی، و یا انجام مکرر یک حرکت گردنی در طول روز ( فشار تکراری)
• عوامل ژنتیکی (پیشینه خانوادگی اسپوندیلوز گردنی)
• سیگار کشیدن
• اضافه وزن و فعالیت نداشتن

علائم اسپوندیلوز گردنی

در بیشتر افراد مبتلا به اسپوندیلوز گردنی، علائم واضحی بروز نمی کند. چنانچه علائمی بروز کند، این علائم می توانند خفیف یا شدید باشند و همچنین ممکن است در طول زمان بروز کنند و یا ناگهانی اتفاق بیفتند.

یکی از علائم شایع این بیماری درد در ناحیه کتف می باشد. برخی نیز درد را در امتداد بازوها و در انگشتان احساس می کنند.

این درد ممکن است است با انجام حرکات زیر افزایش یابد:

• ایستادن
• نشستن
• عطسه کردن
• سرفه کردن
• گردن به عقب حرکت دادن

یکی دیگر از علائم شایع این بیماری، ضعف در ماهیچه ها است. ضعف در ماهیچه ها سبب می شود که بلند کردن دستان و محکم در دست گرفتن اشیاء برای فرد بیمار دشوار شود.

دیگر نشانه های رایج این بیماری عبارتند از:

• سفتی گردن که به مرور وخیم تر می شود
• سردرد هایی که عمدتا در عقب سر احساس می شوند
• مورمور شدن یا بی حسی که عمدتا شانه ها و بازوها را تحت تاثیر قرار می دهد. این شرایط ممکن است در پاها نیز اتفاق بیفتد.

علائمی که کمتر مشاهده می شوند، غالبا شامل از دست دادن تعادل و عدم کنترل بر روده و مثانه می شود. این علائم نیازمند درمان سریع هستند.

چه زمانی باید به دکتر مراجعه کرد؟

چنانچه علائمی مانند بی حسی یا مورمور در شانه ها، بازوها، یا پاهای خود مشاهده کردید، یا اینکه کنترل روده و مثانه خود را از دست دادید، حتما با یک متخصص صحبت کنید و هر چه زودتر به دنبال درمان این علائم باشید. این شرایط اورژانسی است.

اگر درد و ناراحتی فعالیت های روزمره شما را مختل کرده است، بهتر است با یک متخصص ملاقات کنید.

با اینکه این شرایط پزشکی غالبا نتیجه گذر سن است، درمان هایی وجود دارد که می تواند از درد و سفتی ناحیه آسیب دیده بکاهد.

آزمایش و تشخیص این بیماری

برای تشخیص اسپوندیلوز گردنی بایستی ابتدا احتمال بروز دیگر بیماری ها مانند فیبرومیالژیا رد شود. فرایند تشخیص این بیماری همچنین شامل تست کردن حرکات بدن و مشخص کردن اعصاب، استخوان ها و ماهیچه های آسیب دیده می شود.

پزشک شما ممکن است شما را درمان کند، یا اینکه برای آزمایش های بیشتر شما را به یک متخصص ارتوپدی، متخصص مغز و اعصاب، و یا جراح مغز و اعصاب ارجاع دهد.

آزمایش فیزیکی

پزشک شما فرایند تشخیص را با پرسیدن چند سوال درباره علائم بیماری شما آغاز خواهد کرد. سپس، چند تست را آغاز می کنند.

آزمایش های معمولی شامل آزمایش عکس العمل های شما، بررسی ضعف ماهیچه ها یا نقص های حسی، و همچنین بررسی طیف حرکات گردن می شود.

همچنین ممکن است پزشک شما بخواهد که راه رفتن شما را مشاهده کند. همه این آزمایش ها به پزشک شما کمک می کند که تشخیص دهد که آیا اعصاب و نخاع شما تحت فشار خیلی زیاد قرار دارند یا خیر.

چنانچه پزشک احتمال دهد که مبتلا به اسپوندیلوز گردنی هستید، تست های تصویربرداری و تست های کارکرد عصبی را تجویز می کنند تا از درستی تشخیص خود آگاه شود.

تست های تصویربرداری

• تست اشعه ایکس را می توان برای بررسی وجود اسپور استخوان و دیگر وضعیت های غیرعادی در ستون فقرات مورد استفاده قرار داد.
• آزمایش CT اسکن می تواند تصویرهای دقیق تری را از گردن شما به دست بدهد.
• اسکن MRI با استفاده از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی، تصاویری را تولید می کند که می تواند به پزشک شما برای تعیین موقعیت دقیق اعصاب آسیب دیده کمک کند.
• در میلوگرام، از تزریق رنگ برای مشخص کردن ناحیه های مشخصی از ستون فقرات استفاده می شود. سپس، از CT اسکن یا اشعه X استفاده می شود تا تصاویر دقیق تری از این ناحیه ها به دست بیاید.
• الکترومیوگرام (EMG) برای بررسی کارکرد درست اعصاب هنگام ارسال سیگنال ها به ماهیچه های شما، مورد استفاده قرار می گیرد. این تست فعالیت الکتریکی اعصاب شما را می سنجد.
• مطالعه رسانایی عصبی، سرعت و قدرت سیگنال هایی را که یک عصب می فرستد، مورد بررسی قرار می دهد. این آزمایش با قرار دادن الکترودهایی بر روی قسمتی از پوست که عصب واقع شده است، انجام می گیرد.

درمان اسپوندیلوز گردنی

درمان اسپوندیلوز گردنی بر فراهم کردن مسکن ها، کاهش ریسک آسیب دائمی، و کمک به بیمار برای داشتن یک زندگی عادی تمرکز دارد.

درمان های غیرجراحی معمولا بسیار موثر هستند.

فیزیوتراپی

پزشک شما ممکن است برای درمان شما را به یک فیزیوتراپیست ارجاع دهد. فیزیوتراپی به شما کمک می کند که ماهیچه های گردن و شانه خود را تقویت کنید. این کار سبب قوی تر شدن ماهیچه ها می شود و در نهایت به تسکین درد آنها کمک می کند.

همچنین ممکن است در این فرایند از انقباض گردنی استفاده شود. این تکنیک شامل استفاده از وزنه هایی برای افزایش فاصله بین مفاصل گردنی، و کاهش فشار بر دیسک های گردنی و ریشه های عصبی می شود.

داروها

چنانچه داروهای روی پیشخوان (OTC) جواب ندهند، پزشک شما ممکن است داروهای خاصی را تجویز کند. این داروها عبارتند از:

• شل کننده های ماهیچه، مانند سیکلوبنزاپرین (فکسمید)، برای درمان اسپاسم ماهیچه
• داروهای مخدر، مانند هیدروکودون (نورکو)، برای تسکین درد
• داروهای ضد سرع، مانند گاباپنتین (نورونتین)، برای تسکین درد ناشی از آسیب عصبی
• تزریقات استروئیدی، مانند پردنیزون، برای کاهش التهاب بافتی و در نهایت کاهش درد
• تجویز داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs)، مانند دیکلوفناک ( ولتارین – XR)، برای کاهش التهاب

جراحی

چنانچه شرایط پزشکی شما شدید است و به دیگر درمان ها واکنش نشان نمی دهد، ممکن است لازم باشد که جراحی صورت گیرد. جراحی می تواند شامل برداشتن اسپور استخوان، قسمت هایی از استخوان های گردن، یا دیسک بیرون زده باشد، تا از این طریق فضای بیشتری برای عصب ها و نخاع فراهم شود.

جراحی به ندرت برای درمان اسپوندیلوز گردنی لازم می شود. با اینحال، چنانچه درد شما بسیار شدید باشد و توانایی شما برای حرکت دست هایتان را تحت تاثیر قرار دهد، ممکن است پزشک معالج شما آن را تجویز کند.

روش های درمان خانگی

چنانچه شرایط بیماری شما خفیف است، می توانید تعدادی از روش ها را در خانه برای درمان این بیماری انجام دهید. این روش ها عبارتند از:

• از مسکن های روی پیشخوان (OTC) استفاده کنید. از جمله این داروها عبارتند از استامینوفن (تایلنول) یا NSAID، که شامل ایبوپروفن (ادویل) و سدیم ناپروکسن
• یک پد گرم کننده یا بسته سرد را بر روی گردن خود قرار دهید تا ماهیچه های درد دیده را تسکین دهید.
• به صورت منظم ورزش کنید تا زودتر بهبود بیابید.
• از یک محافظ گردن نرم استفاده کنید تا درد شما به صورت موقت بهبود بیابد. با این حال، نباید از محافظ های گردن برای طولانی مدت استفاده کنید؛ زیرا این کار سبب ضعیف تر شدن ماهیچه های شما می شود.

چشم انداز فرد مبتلا به این بیماری

اسپوندیلوز گردنی بیماری شایعی است که غالبا مرتبط با افزایش سن است. این بیماری می تواند سبب سفتی، ناراحتی، و سردردهایی مرتبط با درد گردن می شود.

ممکن است پزشک شما نتواند این شرایط را تغییر دهد، اما می تواند درمان های سنتی را تجویز کند تا به شما برای غلبه بر ناراحتی و درد ناشی از این بیماری کمک کند.

چنانچه احساس درد و ناراحتی مکرر در گردن خود دارید، و این درد مانع انجام فعالیت های روزمره زندگی شده است، برای استفاده از تجربه و تخصص بهترین متخصصان درمان و جراحی ستون فقرات اینجا کلیک کنید.