کدام یک مهم تر است EQ یا IQ؟

 

در یک نظر سنجی منتشر شده است 71 درصد از کارفرمایان معتقد بودند که در محل کار،هوش هیجانی نسبت به IQ از ارزش بیشتری برخوردار است.تأکید روز افزون بر هوش هیجانی،به خصوص در محیط کار،به این دلیل است که برای کسب موفقیت روبه رشد در زمان حاضر از اهمیت زیادی برخوردار است.

نتایج یک نظر سنجی که بر روی 2600 کارفرما و مسئول منابع انسانی انجام شد،نشان دادکه:

●34  درصد از مدیران استخدامی هنگام استخدام و ارتقاء کارکنان پس از رکود اقتصادی بر هوش هیجانی فرد تأکید می کنند.

●71  درصد به هوش هیجانی یک فرد بیش از IQ ارزش می دادند.

● 59 درصد از کارفرمایان کسانی را که ضریب هوشی بالایی دارند، اما هوش هیجانی آنها پایین است، استخدام نمی کنند.

● 75 درصد بیشتر احتمال دارد یک کارمند با ضریب EQ بالا را به یک کارمند با ضریب هوشی بالا را ترجیح  دهند.

این اطلاعات به این معنا نیست که شما درس و مدرسه را رها کنید با این استدلال که نمره بالا اهمیتی ندارد، شما هنوز هم به هوش برای مکانهایی که می خواهید بروید نیاز دارید، اما هوش هیجانی به شما توانایی بالا کشیدن خود در محل کار و ستاره شدن را می دهد.

اما اگر این نظر سنجی برای شما کافی نیست، شرکت کنندگان در این نظر سنجی دلایل خود را بر اساس مشاهدات خود در محل کار، در مورد اینکه چرا از نظر آنها هوش هیجانی ارزش بالاتری از IQ دارد، به شرح زیر عنوان کردند:

کارمندانی که از EQ بالاتری برخوردارند، بیشتر احتمال دارد در مواقعی تحت فشار هستند آرامش داشته باشند.

آنها می دانند که چطور یک مناقشه را به شکلی موثر حل کنند.

آنها نسبت به اعضای تیم خود بسیار همدلانه عمل می کنند.

آنها در کسب و کار تصمیم گیری متفکرانه ای دارند.

آنها خود را انسانهای مسئولیت پذیری نشان می دهند.

دکتر کیسی ماکوئین می گوید: مدارک و شواهد سودمندی شخصی و حرفه ای هوش هیجانی با این مطالعات واضح تر شد، و کارفرمایان در حال حاضر آن را به عنوان مولفه ای مهم برای استخدام و ارتقاء کارمندان به رسمیت می شناسند. آنچه در حال حاضر مهم است، ایناست که  مردم به آن میزان که برای کسب علوم و فنون و بالا بردن توانایی عقلی تلاش و هزینه می کنند.هوش هیجانی را مهم نمی دانند،آنها می توانند برای بالا بردن هوش هیجانی نیز این اقدامات را انجام دهند.تغییرات کوچک در امور روزانه، و کسب عادات خوب و عمل به آنها، به اشخاص برای بالا بردن سطح زندگی حرفه ای و شخصی کمک خواهد کرد.

بیشتر بدانید

تفاوت IQ و EQ اشخاص در چیست؟

تقریباً همه اشخاص واژه ‌IQ یا ضریب هوشی را شنیده‌اند و اندک و بیش با مفهوم آن آشنا هستند.

ولی آنچه اندکی ناشناخته باقیمانده و هنوز دسته زیادی با آن غریبه هستند، ‌EQ یا همان هوش هیجانی است؛ همان چیزی که براساس نظر محققان می‌تواند عاملی برای کامیابی اشخاص باشد، همان چیزی که می‌تواند به منظور کنترل نگرانی و تشویش به فرد یاری نماید و همان چیزی که سبب میگردد اشخاص در اجتماع موفق‌تر عمل کنند.

 سال‌های سال محققان تصور می‌کردند IQ تنها عاملی است که میتواند کامیابی اشخاص را گزینش و آن را تضمین کند، در حالیکه در روزگار کنونی نظر آن‌ها تغییر نموده و می‌گویند EQ هم عاملی خیلی پراهمیت برای موفق بودن یا نبودن اشخاص مختلف است.

البته براساس نظریاتی که اینروزها مطرح میگردد ، EQ حتی مهم‌تر از IQ نیز بحساب میآید ، به این معنی که EQ تعریف گسترده‌تری دارد و IQ تنها بخش کوچکی از آن است.

خلاقیت، ارتباط مناسب با بقیه ، بکارگیری حواس پنجگانه و تجربیات مناسب از حواس همگی در محدوده هوش‌هیجانی، هوش‌عاطفی یا همان هوش‌احساسی جای می‌گیرد گرچه می‌بایست بدانید هوش‌هیجانی قابلیت رشد و تربیت هم دارد و هرچه مناسب‌تر و موفق‌تر بتوانیم آن را مدیریت کنیم و هوش‌هیجانی را در خودمان و فرزندان‌مان بیشتر تربیت دهیم، اثرات مثبتی هم از آن در زندگی‌مان مشاهده خواهیم کرد.

برای این‌که مناسب‌تر متوجه این موضوع شوید، به این نمونه توجه کنید: امنیت شغلی یکی از موضوعات اساسی و مهم و یکی از بزرگ‌ترین دغدغه‌های آدم امروزی است، ولی فردیکه EQ زیادی دارد و براحتی می‌تواند با بقیه ارتباطات شایسته‌ای برقرار کند، بطور حتم امنیت شغلی مناسب‌تر و بیشتری هم خواهد داشت البته مبحث EQ فقط به این مطلب ختم نمی‌شود و تعریف‌های گسترده‌تری دارد؛ رضایتمندی از پیوند زن و شوهری ، داشتن رابطه‌های گروهی اجتماعی لذت‌بخش، ارتباط شغلی مناسب ، انگیزش شغلی و ارتباط مناسب پدر و مادر با بچه‌ها همگی از جمله مواردیست که در صورت استفاده مناسب از هوش‌هیجانی می‌تواند رشد کند و التیام و بهبود یابد.

در حقیقت ، هوش‌هیجانی بیشتر بر موضوع ارتباط مناسب اشخاص با همدیگر تاکید میکند که متأسفانه طی این دوره اندکی به دست فراموشی سپرده شده است.

در حالتی که چنانچه به این مطلب اهمیت بیشتری بدهیم، تاثیر مثبتی بر خود بویژه فرزندان‌مان خواهیم گذاشت که بدین گونه در تربیت هوش‌هیجانی آن‌ها نیز اثربخش خواهیم بود.

منبع

• مریم عبداللهی
• روانشناس