نقش سروتونین و گلوتامین در خشم

چند وقت پیش یکی از سخنان دالایی لاما منتشر شد. طبق رهبران روحانی تبت، اگر هر کودک از امروز مدیتیشن را بگیرد، جهان قادر خواهد بود یک نسل بدون خشونت تربیت کند. تعجب آور نیست که چرا این اعتقاد توسط چندین نفر به اشتراک گذاشته شده و همچنین میلیون ها نفر هم در مورد آن نظر داده اند. با اعمال خشونت بی فکر در میان مردم، بیشتر به دنبال پیدا کردن دلیل این خشونت هستیم.

دانشمندان نیز در حال تحقیق در مورد علت وجود خشم زیاد در برخی افراد هستند. در روابط علمی برخی معتقدند که خشم دارای ریشه های عصبی است. به ویژه اینکه دانشمدان به انتقال دهنده های عصبی سروتونین و گلوتامین دلالت می کنند.

سروتونین: هورمون شادی و نقش آن کم کردن خشم

بررسی های زیادی ثابت کرده اند که انتقال دهنده های عصبی می توانند به شدت بر روی ویژگی های رفتاری تاثیر بگذارند. به ویژه اینکه عدم تعادل در انتقال دهنده های عصبی می توانند آغازگر رفتارهای منفی باشند. بنابراین تعجب آور نیست که دانشمندان در حال بازی با نظریه ی انتقال دهنده های عصبی هستند که دارای نقش فزاینده یا کاهش دهنده ی میزان خشم در افراد می باشند.

آنها به نقش سروتونین، هورمون شادی، نیز علاقمند هستند. گفته می شود که این هورمون بر روی خلق و خو، سطح استرس، توانایی کنترل محرک ها و قدرت تفکر تاثیر می گذارد. وقتی این هورمون در مقادیر بهینه در بدن وجود داشته باشد، به ما انرژی مثبت بالا و قدرت کافی خواهد داد.

محققان معتقدند که همانطور که سطح مناسبی از سروتینین باعث شادی ما می شود، عدم تعادل در آن نیز باعث به وجود آمدن احساسات منفی و رفتارهای مخرب می شود. تحقیقات زیادی تاکنون انجام شده اند تا تاثیر عدم تعادل سروتونین را در آغاز رفتارهای خشن کشف کنند. طبق یکی از بررسی های انجام شده، کمبود سروتونین یا عملکرد ناکافی انتقال دهنده های عصبی می تواند باعث افزایش خشونت در شخص می شود. به علاوه دانشمندان معتقدند که اختلال سروتونرژیک باعث بروز انحراف در سیستم دوپامین می شود. این بهبودهای دوگانه می توانند آغازگر اختلالات روانی باشند که فرد را خشن تر می کند.

تحقیق دیگری به ارتباط بین متغیرهای ژن انتقال دهنده ی سروتونین و پرخاشگری فراگیر در کودکان اشاره دارد. این متغیرها باعث می شوند که سیستم سروتونین باعث اختلال در آغاز رفتار پرخاشگرانه در کودک شود. دانشمندانی که این تحقیق را رهبری کردند، معتقدند کودکانی که به طور مکرر رفتارهای پرخاشگرانه از خود نشان می دهند، در هنگام بزرگسالی تمایلات و رفتارهای غیراجتماعی از خود نشان خواهند داد. خشونت متجاوزانه یکی از نشانه های رایج رفتارهای ضداجتماعی است.

گلوتامین و خشونت

اسید گلوتامیک یک آمینو اسید است که به گلوتامین تبدیل می شود. گلوتامین نیز مجددا به اسید گلوتامیک تبدیل می شود. اسید گلوتامیک نیز یک ماده ی متشکله از GABA است، GABA یک انتقال دهنده ی عصبی مهم است که نقش مهمی در تنظیم عواطف ایفا می کند.

انتقال دهنده ی گلوتامیت به محافظت از سیستم عصبی مرکزی کمک می کند. عملکرد درست این انتقال دهنده این است که از بروز افسردگی جلوگیری کند، خلق و خو را تنظیم کند و هوشیاری ذهنی را افزایش دهد. به هرحال یک بررسی این اواخر انجام شد که نشان می دهد که گلوتامات نیز می تواند در بروز رفتارهای خشن در افراد نقش داشته باشد.

این تحقیق روی موش های آزمایشگاهی انجام شد و مشخص شد که تزریق گلوتامات در مغز حیوان میزان خشونت موش را نسبت به دیگر موش ها در صورت تحریک، افزایش می دهد. میزان خشمی که حیوان از خود نشان می دهد به میزان گلوتامات تزریق شده بستگی دارد. همچنین دانشمندان دریافتند که وقتی موش رفتار خشونت آمیز از خود نشان می دهد، مغز او هم گلوتامات بیشتری آزاد می کند.

نتایج به دست آمده خیلی تعجب آور نیست، زیرا میزان گلوتامات به طور مستقیم با استرس، تغییرات خلق و خو، بیش فعالی و سردرگمی در ارتباط است که تمام اینها در برخی افراد باعث بروز خشم می شوند.

طی یک تحقیق دیگر که روی دو گروه کودک انجام شد، یک گروه مبتلا به اوتیسم و یک گروه کودک سالم، دانشمندان دریافتند که کودکان اوتیسمی دارای سطح بالای گلوتامات، اما سطح پایین گلوتامین در سیستم های خود در مقایسه با دیگر کودکان هستند. اینها دو سطح ژنتیکی متفاوت بین کودکان اوتیسمی و سالم می باشد.

خشونت یکی از ویژگی های رایج اوتیسم می باشد. یافته های بالا محققان را واداشته تا روش های درمانی پزشکی کشف کنند که هدف آنها تنظیم سطوح گلوتامات و گلوتامین و کنترل خشم در کودکان اوتیسمی می باشد.

خشم و اختلالات ذهنی

رفتارهای خشونت آمیز متجاوزانه و مکرر که دارای ریشه ی ژنتیکی می باشد، باعث افزایش بروز اختلالات ذهنی مانند اسکیزوفرنی و افسردگی می شود. عملکرد غیرطبیعی چرخه ی گلوتامات / گلوتامین با جلوگیری از روند علائم عصبی طبیعی، باعث بروز اختلالات ذهنی می شود.

GABA یک انتقال دهنده ی عصبی است که مانند یک آرام بخش طبیعی در مغز عمل می کند. این انتقال دهنده ی عصبی فعالیت سیستم لیمبیک را به تعویق می اندازد، سیستم لیمبیک مسئول شروع احساساتی مانند درد و استرس می باشد. اختلالات ذهنی زمانی اتفاق می افتند که نسبت گلوتامات و GABA تغییر می کند. از آنجایی که خشونت ممکن است در نتیجه ی بروز نوعی عدم تعادل در چرخه ی گلوتامات / GABA  – گلوتامین اتفاق بیفتد، کنترل خشم در صورت کاهش مشکلات روانی فرد انجام می شود.

از لحاظ ژنتیکی خشم مربوط به اختلال در انتقال دهنده های عصبی می شود. اختلالات مربوط به انتقال دهنده های عصبی به روش های دیگر نیز بروز می کنند، از جمله افزایش اختلالات رفتاری در فرد، ADHD و اضطراب مزمن و ناتوان کننده. بنابراین لازم است که محققان سعی کنند ریشه های خشم را کشف کنند تا بیماری های ذهنی دیگر را نیز کشف کنند.

خشم ریشه در علل عصبی مختلف دیگری دارد. انتقال دهنده های عصبی مختلف به روش های متفاوت با یکدیگر در تعامل هستند تا خلق و خوی تهاجمی یا مبالغه آمیز در فرد ایجاد کنند. به هرحال به نظر می رسد، نقش سروتونین و گلوتامین مهم تر از دیگر موارد باشد.

یافته های بالا در مورد نقش سروتونین و گلوتامین در آغاز رفتارهای خشونت آمیز، یافتن راه هایی برای مدیریت خشم افراد را پیشنهاد می کنند. کشف های پزشکی و درمانی موفق دارای پیامدهای مثبت برای گروه های مختلف مردم هستند.

کودکان مبتلا به اوتیسم می توانند مهارت های اجتماعی بهتری کسب کنند. مجرمان با یادگیری چگونگی مدیریت خشم خود می توانند مسیر زندگی خود را تغییر داده و آن را اصلاح کنند. مردان و زنان بسیار دیگری نیز هستند که امید دارند با یادگیری چگونگی کنترل خشم خود زندگی آرام تری داشته باشند و از لحاظ شخصیتی نیز قابل قبول تر باشند. داشتن اطلاعات بیشتر در مورد دلایل عصبی خشم و کنترل آن می تواند به مردم بسیاری کمک کند تا زندگی، روابط اجتماعی و کار حرفه ای خود را بهبود بخشند.

[divider]

کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و روان آلومینا