آشنایی با داروی آبیرترون و عوارض آبیراترون Zytiga | Abiraterone

آبیراترون مهار کننده ( CYP17 17a-hydroxylase) است که در ترکیب با پردنیزون و برای درمان بیماران مبتلا به سرطان پروستات متاستاتیک مقاوم به یرخی داروها استفاده می شود.

[divider]

آبیراترون معمولا در قرص های 250 میلی گرمی تجویز می شود.

این دارو باید با معده خالی مصرف شود. هیچ غذایی نباید حداقل دو ساعت قبل از مصرف یا یک ساعت بعد از مصرف آبیراترون مصرف شود.

آبیراترون ممکن است با داروهای ضد سرفه یا داروهای سرماخوردگی حاوی دکسترومتورفان، داروهای تنظیم ریتم قلب، داروهای سرطان پروستات و داروهای ضد افسردگی تداخل کند.

تمام داروها و مکملهای مورد استفاده تان را به پزشکتان اطلاع دهید.

آبیراترون ممکن است برای یک جنین در معرض خطر باشد. بنابراین در صورت داشتن رابطه جنسی با یک زن باردار، بیمار باید از کاندوم استفاده کند. این اقدامات در طی درمان و حتی یک هفته پس از اتمام درمان با آبیراترون مورد نیاز است.

[divider]

عوارض آبیراترون

اگر هر یک از عوارض جانبی زیر تشدید شود یا از بین نرود به پزشکتان بگویید:

• درد مفصل یا تورم مفاصل
• سوزش سر دل
• اسهال
• سرفه

اگر هر یک از موارد زیر را تجربه کرده اید، بلافاصله به پزشک خود اطلاع دهید

عوارض جانبی:

• سرگیجه، گیجی یا ضعف
• سردرد
• احساس سردرگمی
• ضربان قلب سریع یا نامنظم
• درد عضلات یا ضعف
• درد پا
• خونریزی غیرعادی یا کبودی
• تورم دستها، پاها، مچ پا، و یا پایین پاها
• خستگی شدید یا کمبود انرژی
• حالت تهوع
• بی اشتهایی
• درد در قسمت فوقانی سمت راست معده
• قرمزی چشم و پوست
• نشانه های شبیه آنفولانزا
• ادرار دردناک، دشوار یا مکرر

[divider]

[box type=”warning” align=”alignright” ]

هشدار مهم!

تجويز و تعيين دوز دارو همیشه به عهده پزشک می باشد و جایروس مسئوليتی در قبال مصرف خود سرانه دارو ندارد.

اغلب داروها موارد مصرف بسیار متنوعی دارند و ممکن است هدف پزشک شما در تجویز این دارو در این سایت ذکر نشده باشد.

نوشته بالا، لیست کامل همه عوارض جانبی نیست و ممکن است گاهی عوارض جانبی دیگری نیز رخ دهند.

همیشه قبل از مصرف هر دارویی در مورد عوارض جانبی احتمالی با پزشک خود مشورت کنید.

هر عارضه جانبی جدیدی را به پزشکتان بطور دقیق گزارش دهید.

[/box]

این مطلب فقط برای آموزش اطلاعات عمومی پزشکی برای عموم مردم است و به هیچ عنوان جنبه تشخیصی درمانی ندارد و جایگزین ویزیت تخصصی و حضوری پزشک نیست.