آیا می توان به افراد مبتلا به بیش فعالی (ADHD) اعتماد کرد؟

اگر شما به ADHD مبتلا هستید، می توانید با انجام کارهای زیر به خود کمک کنید:

• سعی کنید با ادامه کمبودها به خود ضربه نزنید. این کار باعث پیچیده تر شدن مشکل و بروز احساس شرمندگی در شما می شود.

• به خود صفت هایی مانند دروغگو یا وابسته نسبت ندهید. به یاد داشته باشید که ADHD گرچه در درجه اول یک مشکل عصبی محسوب می شود، اگر این صفات را به خود نسبت دهید، می تواند به یک مسئله روحی و روانی نیز تبدیل شود.

• اشتیاق خود را برای انجام بهترین ها نشان دهید.

• در صورت لزوم مواقعی را که در آن احتمال منزوی شدن شما یا درک نشدنتان توسط دیگران وجود دارد، به دیگران اطلاع دهید.

• در فرصت های مناسب در مور تفاوت افراد مبتلا به ADHD با دیگران صحبت کنید و دوستان خود را آموزش دهید.

• برای آموزش دیگران در این زمینه اطلاعات مربوط به CHADD و ابزار کمک آموزشی مربوط به ADHD را به دیگران معرفی کنید.

• تمایل خود را به برقراری ارتباط با دیگران و عدم درک شدن اجتناب ناپذیر توسط دیگران را بیان کنید.

• اگر احساس می کنید تمایل به دروغ گفتن دارید، در مورد احساس پس از دروغگویی با خود فکر کنید. این امر باعث می شود این غریزه را دور بزنید.

اگر شما به ADHD مبتلا نیستید اما با فرد مبتلا به این اختلال در اترباط هستید، با اقدامات زیر می توانید به وی کمک کنید:

• صبور باشید و خونسردی خود را حفظ کنید تا بتوانید ناامیدی و واکنش های احساسی خود را در مقابل فرد مبتلا به ADHD کنار بگذارید.

• از تنبیه اجتناب کنید، زیرا تنبیه فقط حالت دفعای فرد و دروغگویی را تشدید خواهد کرد.

• به صورت درونی و ظاهری نسبت به واقعیت ها و لغزش های شناختی منحصر به فرد افراد مبتلا به اختلالات شناختی و ADHD آگاه باشید و با آنها همدردی کنید.

• به یاد داشته باشید که فرد مبتلا به ADHD در مورد سردرگمی و عقب نشینی خود احساس خوبی ندارد.

• فرد مبتلا به ADHD را تشویق کنید که نسبت به اشتباهات خود واقع بین باشد.

• نوشتن توافق ها را تشویق کنید، اما اطمینان حاصل کنید که هر دو طرف توافق در تصمیم گیری برای این توافق مشارکت دارند.

• توانایی های نادیده گرفته شده فرد مبتلا به ADHD را به خود یادآوری کنید.

• صادق باشید و میزان تحسین این صلاحیت ها را بیان کنید.

• به یاد داشته باشید حتی افرادی که به ADHD مبتلا نیستند هم ممکن است در برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل شوند.

• سعی کنید یادگیری روش های موثر و خلاقانه برای برقراری ارتباط را ادامه دهید.

• به یاد داشته باشید که هیچکس به انتخاب خود به ADHD و مشکلات ناشی از آن مبتلا نشده است، اما صبور بودن و درک فرد مقابل یک مسیر طولانی است که نیاز به کمک کردن به این افراد دارد.

نگارنده: سمیه محمدی

• مریم عبداللهی 

روانشناس و نوروتراپیست

گروه پزشکان جایروس