برای کودک حساس ، بسیار دشوار است که وقتی مسخره اش می کنند ، جواب بدهد . بعید نیست به کودکی که او را مسخره کرده ، حمله کند . اما معمولاً توانایی نزاع کلامی ندارد. وانگهی ، به دلیل امتناع از نگاه کردن مستقیم به چشم طرف مقابل و حالت مطیعانه ای که کودکان خجالتی به خود می گیرند ، طعمه های آشکاری برای کودکان قلدر هستند.
- فرزندتان را تشویق کنید که قیافۀ مغرور به خود بگیرد ؛ حتی اگر ابتدا مجبور به تظاهر باشد . افراد وقتی با اعتماد به نفس رفتار می کنند ، با اعتماد نفس هم می شوند . اگر فرد بتواند سربلند راه برود و به چشمان دیگران نگاه کند ، به احتمال زیاد ، توجه دلخواه را به خود جلب می کند و دیگر طعمۀ افراد قلدر نمی شود .
- به فرزندتان یادآوری کنید که اگر کسی او را مسخره می کند ، اوست که ایراد دارد ، نه فرزند شما . افرادی که دیگران را مسخره می کنند ، در واقع می کوشند با کوچک کردن دیگران ، احساس برتری کنند . در واقع ، آنها از خودشان مطمئن نیستند . هر وقت کودکتان مورد تمسخر قرار گرفت ، این مسئله را به او گوشزد کنید. به علاوه ، به ندرت پیش می آید که در یک مدرسه ، همۀ بچه ها همیشه فرزندتان را مسخره کنند . فرزندتان را تشویق کنید با کسانی دوست شود که معمولاً مثل دیگران، او را مسخره نمی کنند.
- به کودک یاد دهید که وقتی او را مسخره می کنند ، پاسخهای کلامی ساده ای بدهد . احتمالاً کودک خودش عباراتی را شنیده و بلد است ( برای نمونه ” تو این جور فکر کن ! ” یا ” آینه ، آینه ! “) . وقتی می بینید کودکتان بدون احساساتی شدن ، جلوی کسی که مسخره اش می کند ، می ایستد ، از او تعریف کنید . گریستن یا حمله کردن ، موجب می شود شخص مورد تمسخر ، مضحک به نظر برسد و شخص مسخره کننده ، جری تر شود .
معمولاً فایده ای ندارد که بگوییم ” اهمیتی نده ” . برخی کودکان می توانند ساکت از کنار افرادی که متلک می گویند ، رد شوند ، اما کار ساده ای نیست . در ضمن ، چنین رفتاری آزردگی کودکان خجالتی را که معمولاً تمسخرهای دیگران را به دل می گیرند ، برطرف نمی کند . به کودک کمک کنید تا از گفت وگوی ذهنی سازگاری استفاده کند و در ضمن ، عبارات قاطعی به شخص مسخره کننده بگوید . معمولاً بیشتر متلکها یا حقیقت ندارند یا به شدت اغراق آمیز هستند . به کودکتان کمک کنید تا تشخیص دهد و بسنجد مطالبی که به او گفته می شود ، تا چه حد حقیقت دارد و در ضمن ، به یاد داشته باشید که شخص مسخره کننده ، دچار احساس ناامنی است .
راه حل دیگر آن است که مسئله را با آموزگار فرزندتان در میان بگذارید ، اما معمولاً این کار موجب می شود به او لقب بچه ننه بدهند. بهتر است کودک بیاموزد که مسائلش را با همسن و سالانش ، بدون دخالت بزرگترها حل کند ؛ زیرا بزرگترها نمی توانند همیشه مواظب کودکان باشند. فقط یک استثناء وجود دارد : وقتی کودکتان از نظر جسمانی در وضعیت خطرناکی قرار می گیرد ، حتماً باید دخالت کنید .هیچ کودکی نباید با خشونت در مدرسه مواجه شود .
[divider]
آلومینـــــــا، پیشگام در آموزش روش های تربیتی صحیح به خانواده ها
بزرگترین گروه فوق تخصصی پزشکان مغز و اعصاب و متخصصین روانپزشکی در ایران
شاید دیگر کمتر کسی اطلاع نداشته باشد که در مجموعه بزرگ پزشکان جایروس بهترین فوق تخصص های مغز و اعصاب و اعصاب و روان و برترین فارغ التحصیلان آمریکا،اسپانیا و آلمان حضور دارند و خدمات مغزواعصاب و روان که در این مجموعه ارائه می شود با کیفیت ترین در تمام ایران است!
کادر درمانی جایروس از لحاظ تخصصی در حیطه های اعصاب، در تمام کشور بی نظیر است
شماره تماس های نوبت گیری سریع
مشاوره های تلفنی و ویزیت آنلاین ویدئویی نیز ارائه می شود.
واحد مغز و اعصاب و روان ☎ 22616377_021 ☎
واحد ویزیت متخصص اختلالات خواب و نوبت انجام تست خواب ☎ 02122648627 ☎
واحد مشاوره و روانشناسی ☎ 22636863_021 ☎
اگر بی خوابی دارید، علاوه بر خدمات حضوری در کلینیک، میتوانید با تهیه دوره جامع درمان بیخوابی که توسط دکتر مصطفی امیری فلوشیپ اختلالات خواب تهیه شده است، بی خوابی تان را بدون دارو و در منزل درمان کنید.
درمان بی خوابی بدون دارو با ۱۱۳ روش علمی و خانگی (برای شروع، اینجا کلیک کنید)
اگر دچار افسردگی هستید یا میخواهید احساس شادی و لذت را در زندگی تان تقویت کنید، میتوانید بصورت حضوری توسط متخصصین روانپزشکی یا روانشناسان مجموعه جایروس ویزیت شوید و علاوه بر خدمات حضوری، میتوانید با تهیه دوره آنلاین درمان افسردگی در خانه که توسط مجموعه پزشکان جایروس تهیه شده است، افسردگی تان را در منزل و بدون دارو درمان کنید (برای دیدن ویدئو معرفی دوره، کلیک کنید)
درمان افسردگی در منزل بدون دارو (برای شروع، اینجا کلیک کنید)
سلام دوستان من کلاس هشتم هستم و داخل مدرسه بچه های کلاسمون من را مسخره میکنند به من میگن گوش بزرگ یا گوش وال و هزار تا حرف دیگیر اگر هم برم به مدیر مدرسه بگم به من میگن دهن لق یا یه چیز دیگه میگن بنظر شما من چیکار کنم اگر همینطور پیش برود داخل محله م برای من لقب می سازنند مگه تقصیر من بوده که خدا گوش من را بزرگ کرده
سلام دوست عزیز
پیشنهاد می کنیم این موضوع را با پدر و مادرتان مطرح نمایید تا از طریق آنها با مسئولین مدرسه صحبت شود. دوستان شما باید از طریق فرد مربوطه در مدرسه، نسبت به رفتار ناخوشایند خوذ آگاه شوند.
این مساله همیشه در مدارس وجود دارد و اکثریت بزرگسالان ادر کودکی این تجربه را داشته اند. بنظر من دیگیر احساس نشوید و جوری برخورد کنید با قضیه که کودکان مساله را زیاد جدی نپندارد، فقط به او بیاموزید که این قضیه را همه در کودکی تجربه میکنند. مساله مهم در اینجا این است که کودک احساس حقارت و ضعف نکند، اگر شما این قضیه را زیادی جدی بگیرید طبعا برای کودک شما هم این قضیه جدی میشود. از نظر من سعی کنید کودکتان را نامحسوس کنترل کنید تا اگر مورد خشونت قرار گرفت به موقع و قبل از زیانهای عاطفی اقدام نمایید، زیرا خشونت در مدرسه یک امر عادی نیست که هر کودکی با آن موجه گردد.
ممنون از مطلب خوبتون، یکی دیگر از راه حلها دادن آموزش از طرق داستانی در این زمینه و نیز بازیهای نمایشی است.