چكيده اي درباره “فراموشي پيشاني گيجگاهي”

فراموشي پيشاني گيجگاهي (FTD)، انحطاط پيشاني گيجگاهي، اختلالات لوب قدامي يا دمانس فرونتو تمپورال به گروهي از اختلالات ناشي از از دست دادن سلول هاي عصبي پيش رونده در لوب قدامي مغز (نواحي پشت پيشاني) و يا لوب گيجگاهي (نواحي پشت گوش) اشاره دارد.

درباره فراموشي پيشاني گيجگاهي

آسيب سلول هاي عصبي ناشي از فراموشي پيشاني گيجگاهي، منجر به از دست دادن عملكرد در مناطقي از مغز ميشود كه بطور متغير سبب زوال رفتار، شخصيت، اختلالات زبان و يا تغييراتي در عضلات و كاركرد حركتي ميگردد.

بيماري هاي متعددي منجر به بروز اين اختلال ميگردند. دو مورد از برجسته ترين اين بيماري ها عبارتند از:

• گروهي از اختلالات مغزي وابسته به پروتئين تاو (tau)
• گروهي از اختلالات مغزي وابسته به پروتئيني بنام TDP43

به دلايل ناشناخته، اين دو گروه در لوب قدامي كه منجربه دمانس ميگردد، اولويت دارند.

اختلالاتي كه تحت فراموشي پيشاني گيجگاهي دسته بندي ميشوند، در سه زيرگروه قرار ميگيرند.

انواع فراموشي پيشاني گيجگاهي

• فراموشي پيشاني گيجگاهي گونه رفتاري (bvFTD). اين اختلال بصورت تغييراتي عمده در شخصيت، روابط بين فردي و رفتاري ظاهر ميگردد كه اغلب در سنين 50 و 60 سالگي رخ ميدهد.
• آفازي پيش رونده اوليه (PPA). اين اختلال دومين شكل عمده در فراموشي پيشاني گيجگاهي است كه مهارت هاي زبان، صحبت كردن، نوشتن و ادراك را تحت تاثير قرار ميدهد.
• اختلالات كاركرد حركتي. اين اختلال، به همراه يا بدون بروز مشكلات رفتاري(bvFTD) يا مشكلات زباني (PPA)، سبب بوجود آمدن تغييراتي در عضلات و كاركردهاي حركتي ميگردد.

جهت اطلاعات بيشتر می توانید با مشاوران و متخصصان ما در کلینیک فوق تخصصی مغز و اعصاب و روان آلومینا تماس حاصل فرماييد.

ترجمه و نگارش: مينو زرفش

منبع :    www.alz.org\