درمانی برای کودکان ترسو

بازی درمانی ، استفاده نظام مند از یک مدل نظری برای ایجاد یک فرایند میان فردی است که  بازی درمانگران  آموزش دیده با استفاده از قدرت های درمانی ،از بازی برای کمک به مراجعین مخصوصا کودکان برای جلوگیری و یا حل و فصل مشکلات روانی و دستیابی به رشد و توسعه مطلوب استفاده می کنند.

بازی درمانی اگر به شکل خوبی انجام شود نوعی تثبیت درمان است که میت واند بسیاری از والدین را از سردرگمی درآورده و کودک از آنجام آن لذت ببرد.

بازی درمانی اغلب برای کودکان با داشتن ترس ( فوبیا) استفاده میشود.

روش سنتی که برای درمان فوبیا استفاده میشود عبارت است از : روش  شناختی – رفتاری که در این روش به مراجع مهارتهای کلامی بالا و خود آگاهی را آموزش می دهد،  این تکنیک متوقف کردن افکار  به طور آگاهانه و واکنش های ناخودآگاه را آموزش میدهد، البته استفاده از این روش برای کودکان زیاد مناسب نیست زیرا کودکان هنوز به سطحی از رشد نرسیده اند که بتوانند جنین روشی را بر روی آنها به کار برد و استفاده کرد.

با این حال، تحقیقات نشان داده است که کودکان تمایل دارند تا اعمال خود را در غالب بازی نشان دهند .
در بازی درمانی، درمانگر با بازی وارد دنیای کودک شده و با استفاده از محیط بازی ، یک محیطی را  جایگزین برای درمان می کند .

انواع بازی درمانی******************************

بازی درمانی سنتی

بازی درمانی سنتی کودک محور است . بازی به هر جهت که کودک انتخاب می کند طول می انجامد، درمانگر در هر نقشی که کودک به وی اختصاص دهد ظاهر میشود ، به جای تدریس و یا تغییر رفتار به طور مستقیم، بازی درمانی سنتی یک محیط امن برای کودک برای نشان دادن اعمال و رفتارهایش و همچنین درگیری عاطفی  وی ایجاد می کند.

بازی درمانی شناختی – رفتاری

بازی درمانی شناختی – رفتاری به پیروی از اصول همان روش درمان شناختی -رفتاری سنتی است ، به طور کلی یک درمان کوتاه مدت با اهداف مشخص از تغییر افکار و واکنش های خودکار کودک به منظور متوقف کردن واکنش هراس می باشد.

در بازی درمانی شناختی رفتاری ، درمانگر وارد دنیای بازی و دستاوردهای مورد پذیرش کودک میشود. از اسباب بازی ها برای واکنش های مختلف و آموزش روش های جدید فکر کردن به کودک استفاده می شود.

اکثر بازی درمانگران دارای یک مجموعه بزرگ و متنوع از اسباب بازی هستند و از یک اتاق جداگانه به دور از هر گونه سر وصدا می باشند.

[divider]

در مراحل اولیه ، کودک به طور معمول ، خود او و به تنهایی به کشف اسباب بازی می پردازد و درمانگر تنها مشاهده کرده و هیچ گونه دخالتی نمی کند.

[divider]

 هنگامی که کودک به راحتی بازی را آغاز کرد  ، درمانگر به تدریج با پیوستن به کودک بر روی زمین با اسباب بازی  وارد کار میشود.

[divider]

بخش عمده ای از این جلسه به زمان بازی اختصاص دارد البته بسته به ماهیت رابطه کودک – درمانگر دارد ، برخی از درمانگران برای برقراری ارتباط با کودک  تقریبا به طور انحصاری از اسباب بازی استفاده می کنند .

اگر چه بازی درمانی ممکن است در نگاه اول عجیب و غریب به نظر برسد اما زمانی که این روش با خانواده درمانی با هم انجام شود می تواند در پیشرفت کودک و والدین کمک کند.

 منبع:

http://phobias.about.com/od/phobiasinchildren/p/playtherapy.htm

http://www.a4pt.org/ps.playtherapy.cfm