انچه که والدین باید درباره داروهای درمانی اختلال کم توجهی -بیش فعالی بدانند

در امریکا کودکان زیادی به دلایل اختلالات ذهنی توسط دارو مورد درمان قرار میگیرند و بیش از 8 میلیون کودک بین 6 ماه تا 17 سال در این کشور تحت درمان هستند .مشکلات این کودکان معمولا اختلالات کم توجهی ,شناختی و رفتاری میباشد .

در این پست میخواهیم به تعدادی از حقایق موجود در خصوص داروهای درمانی اختلالات کم توجهی -بیش فعالی بپردازیم و امیدواریم که این حقایق بتوانند اطلاعات بیشتری را در اختیار والدین قرار دهند و انها را نسبت به این داروها اگاه تر نمایند .

مورد اول :در استفاده بلند مدت از این دارو ها ,ابهامات زیادی بوجود می اید .

شاید شما برای مدتی طولانی روزانه یک قرص را به کودک خود میدادید و البته لیستی بلند از تمام عوارض جانبی موجود هم در ذهن خود داشتید مانند اعتیاد به دارو ها و یا حتی مرگ .به نظر شما چقدر طول میکشد تا شما مطمئن شوید که این دارو ها برای کودکتان بی خطر است و میتوان انها را برای مدتی طولانی استفاده نمود ؟شاید شما هم با خود فکر کنید که کسانی که این دارو ها را میفروشند به بسیاری از نکات توجه نمیکنند  و البته مطالعه در این زمنیه به یک تا دو سال زمان نیاز دارد .

حتی نمیتواند تصور کنید که چقدر زود یک دارو مجوز فروش میگیرد .

اخرین داروی تجویز شده برای درمان این اختلال ویوانس نام دارد .این دارو برای کودکان بین 6 تا 12 سال تجویز میشود و مدت زمان استفاده از ان بین 3 تا 4 هفته است .این کودکان مبتلا به اختلالات کم توجهی -بیش فعالی بودند .

این کودکان در طی مراحل درمان مورد ازمایش  قرار نگرفتند و تاثیر این دارو بروی مغز,ارگانهای داخلی و سیستم عصبی نامشخص است .

همچنین اطلاعاتی در خصوص تاثیر این دارو ها بروی نوزادان و پیش دبستانی ها نداریم .

به نظر شما روند تایید این دارو های کاملا استاندارد و با توجه به وضعیت پزشکی کودکان میباشد ؟

[divider]

مورد دوم :داروهای درمانی این اختلال اعتیاد اور هستند 

اگر شما در یک موتور جستجو نام یکی از دارو های درمانی اختلال کم توجهی -بیش فعالی را بزنید ,لیستی کامل از مشخصات دارو و عوارض ان خواهید دید .

همچنین میبینید که چگونه شرکت ها در خصوص امکان حمله قلبی صحبت میکنند و سپس به امکان وابستگی به دارو هم اشاره میکنند و البته این جمله یعنی دارو اعتیاد اور است و بهمین دلیل است که این نوع دارو های در گروه درمانی دوم قرار میگیرند .

چرا باید پزشکان در خصوص قطع ناگهانی این دارو ها هشدار میدانند در صورتی که این دارو ها اعتیاد اور نبودند ؟حتما تا به حال شنیده اید که باید پیش از قطع این دارو ها با پزشک خود مشورت نمایید .

این دارو ها همانند هروئین میمانند که برای ترک بیمار ابتدا به وی متادن تجویز میکنند و سپس به ارامی دوز مصرفی را کاهش میدهند تا از بروز علائم خطرناک جلوگیری نمایند .

ایا مصرف این دارو ها و روند قطع انها برای کودکی که در مراحل رشد به سر میبرد صحیح است ؟ایا این کودک از این روند اسیب خواهد دید و دارو ها در تعاملات اجتماعی وی تاثیر بدی خواهند داشت ؟