مزایای گفتار درمانی برای اوتیسم

اوتیسم نوعی ناتوانی رشد محسوب می شود که قبل از 3 سالگی بروز می کند. اوتیسم نوعی اختلال عصبی است که شامل اختلال در ارتباط و اختلال در تعاملات اجتماعی و مهارت های شناختی می شود. اختلال اوتیسم یا ASD دارای ویژگی های مختلفی است که عبارتند از:

• تکرار فعالیت ها
• پایداری شدید در مقابل تغییرات فعالیت های روزمره
• پاسخ های غیر طبیعی به مواردی مانند لمس
• ناتوانی در برقراری ارتباط با محیط

افراد مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباطات کلامی و غیر کلامی دچار مشکل هستند. به علاوه برقراری روابط اجتماعی نیز برای این افراد دشوار است. به همین دلایل ذکر شده گفتار درمانی یک روش درمانی اصلی برای اوتیسم محسوب می شود. گفتار درمانی به مشکلات ارتباطی در افراد مبتلا می پردازد.

مشکلات کلامی و ارتباطی رایج برای مبتلایان به اوتیسم چیست؟

اوتیسم می تواند بر روی گفتار، رشد زبانی و روابط اجتماعی به شکل های مختلفی تاثیر بگذارد.

مشکلات گفتاری: فرد مبتلا به اوتیسم ممکن است:

• اصلا صحبت نکند
• گریه می کند، جیغ می زند یا صداهای خشن تولید می کند.
• صدا و همهمه ای با ریتم تولید می کند.
• از کلمات یا صداهای رباتیک برای سخن گفتن استفاده می کند.
• طوطی وار صحبت های دیگران را تکرار می کند.
• از عبارات و جملات صحیح استفاده می کند، اما با لحن و صدایی بی حالت.

حدود یک سوم افراد مبتلا به اوتیسم در تولید صداهای موثر و برقراری ارتباط با دیگران دچار مشکل می شوند. درک زبان این افراد بسیار دشوار است.

مشکلات ارتباطی: فرد مبتلا به اوتیسم حداقل یکی از چالش های ارتباطی زیر را خواهد داشت:

• مشکل در مهارت های مکالمه ای که عبارتند از بقراری تماس چشمی و زبان بدن
• مشکل در درک معنای لغات خارج از زمینه یاد گرفته شده.
• حفظ کردن موارد بدون اینکه بدانند چه چیزی گفته شده است.
• تکرار کلمات دیگر به همان شکلی که بیان شده اند به عنوان راهی برای برقراری ارتباط
• درک کمی از معنای کلمات و علائم
• نداشتن زبان خلاق

به خاطر تمام این چالش ها کودک مبتلا به اوتیسم باید مورد آموزش موارد بیشتری قرار بگیرد. به علاوه کودک باید یاد بگیرد چگونه از زبان برای برقراری ارتباط استفاده کند.

در ادامه:تاثیر گفتار درمانی بر اوتیسم