شناخت بیماری اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی یک بیماری روحی جدی است که در صورت عدم درمان ناتوان کننده می باشد. حدود 1 درصد مردم امریکا به این بیماری مبتلا هستند. افراد مبتلا به این شرایط ممکن است صداهایی را بشنوند، تصاویر ذهنی را ببینند یا تصور کنند افکارشان توسط دیگران کنترل می شود. این احساسات باعث وحشت فرد و بروز رفتارهای عجیب می شود. گرچه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد، اما روش های موجود به کنترل اکثر علائم کمک می کنند. اسکیزوفرنی با اختلال شخصیت چندگانه متفاوت است.

علائم اسکیزوفرنی عبارتند از:

• توهم: شنیدن یا دیدن چیزهای خیلی
• هذیان: افکار اشتباه
• پارانویا: ترس از توطئه دیگران

برخی نشانه ها، مانند عدم لذت بردن از زندگی روزمره و کناره گیری از فعالیت های اجتماعی، مشابه افسردگی می باشند.

چگونگی تاثیر اسکیزوفرنی بر افکار

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در سازماندهی افکار خود یا برقراری ارتباطات منطقی دچار مشکل می شوند. آنها احساس می کنند که دارای افکار نامتمرکزی هستند. گاهی دچار مسدودیت فکری می شوند و جریان فکری در ذهن آنها به طور ناگهانی متوقف و مختل می شود.

تاثیر اسکیزوفرنی بر روی رفتار

این بیماری به روش های مختلفی بر روی فرد تاثیر می گذارد. برخی ممکن است صحبت کنند و صحبت های خود را درک نکنند، برخی دیگر کلمات را کنار هم قرار می دهند. بسیاری از آنها در تمیز کردن خانه خود دچار مشکل می شوند. برخی دیگر رفتاری را تکرار می کنند. علیرغم وجود اعتقادات عموم، احتمال خشونت این افراد نسبت به دیگران خیلی کم است.

هرکسی ممکن است به اسکیزوفرنی مبتلا شود. میزان بروز این بیماری در بین زنان و مردان یکسان است. علائم بیماری معمولا در سنین 16 و 30 سالگی شروع می شوند. این بیماری در مردان زودتر از زنان بروز می کند. به ندرت پیش می آید که در دوران کودکی یا پس از 45 سالگی فرد به اسکیزوفرنی مبتلا شود. افرادی که سابقه اسکیزوفرنی یا دیگر بیماری های روان پریشی را در خانواده خود دارند، بیشتر در معرض ابتلا به آن هستند.

چه چیزی باعث بروز اسکیزوفرنی می شود؟

دانشمندان علت بروز این بیماری را نمی دانند. ژن های فرد و تجربه های وی در بروز این بیماری نقش دارند. در مورد میزان فعالیت و چگونگی عملکرد بخش های خاصی از مغز و همچنین مشکلاتی در مواد شیمیایی مغز، مانند دوپامین و گلوتامات، نظریه هایی وجود دارد. اختلالفات ساختاری نیز ممکن است وجود داشته باشد، مانند از دست دادن سلول های عصبی که باعث می شود حفره های مغز با مایعات بیشتری پر شوند.

برای تشخیص اسکیزوفرنی آزمایش خاصی وجود ندارد، اما پزشکان معمولا تشخیص خود را بر مبنای علائم فرد و سابقه بیماری فرد قرار می دهند. پزشکان ابتدا شرایط پزشکی دیگر را رد می کنند و سپس از تشخیص خود مطمئن می شوند. در نوجوانان ترکیبی از سابقه خانوادگی فرد و برخی رفتارها به پیش بینی بروز اسکیزوفرنی کمک می کند. این رفتارها عبارتند از کناره گیری از گروه های اجتماعی و بیان بدگمانی های غیرعادی، اما این ها برای تشخیص کافی نیستند.

داروهایی که پزشک برای اسکیزوفرنی تجویز می کند علائم بیماری را کاهش می دهند، علائمی مانند افکار غیرعادی، هذیان و توهم. برخی افراد پس از مصرف داروها دچار عوارض جانبی می شوند، مانند لرزش و افزایش وزن. به علاوه داروی تجویز شده ممکن است با دیگر داروها یا مکمل ها تداخل پیدا کند. اما در اکثر موارد دارو باید به درمان اسکیزوفرنی کمک کند.

برنامه های توانبخشی برای اسکیزوفرنی به فرد بیمار می آموزد که چگونه به انجام کارهای روزمره خود بپردازد. این برنامه ها هم زمان با مصرف داروهای مناسب بهترین تاثیر درمانی را بر روی فرد خواهند داشت.

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی گاهی به خاطر عوارض جانبی یا عدم درک بیماری، داروهای خود را ترک می کنند. این امر خطر بازگشت علائم را افزایش می دهد. مشاوره های مداوم به فرد بیمار کمک می کند تا به درمان خود ادامه داده و از ترک دارو اجتناب کنند.

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی معمولا در پیدا کردن و حفظ شغل دچار مشکل می شوند. این امر به این دلیل است که بیماری تا حدی بر روی فکر کردن، تمرکز و ارتباط برقرار کردن تاثیر می گذارد. اما این مسئله به این دلیل است که علائم در اولیل جوانی آغاز می شوند، زمانی که بسیاری افراد تازه کار خود را آغاز کرده اند. ارائه برخی آموزش ها می تواند به توسعه مهارت های عملی این افراد کمک کند.

افکار و رفتارهای غیرعادی فرد مبتلا به اسکیزوفرنی باعث می شود که دوستان، همکاران و اعضای خانواده از فرد بیمار فاصله بگیرند. درمان در این مواقع می تواند موثر باشد. یکی از روش های درمانی بر روی شکل گیری و تقویت روابط کمک می کند. اگر یکی از نزدیکان شما به اسکیزوفرنی مبتلاست، بهتر است خود شما به گروه های حمایت کننده ملحق شوید یا به مشاور مراجعه کنید، به این ترتیب می توانید در رابطه با بیماری اسکیزوفرنی بیشتر فرا بگیرید.

خطر مصرف الکل و مواد مخدر برای بیماران اسکیزوفرنی

افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بیشتر از دیگران در معرض خطر سوء مصرف الکل یا مواد مخدر هستند. برخی مواد، مانند ماری جوانا و کوکائین، باعث بدتر شدن علائم می شوند. سوء مصرف مواد نیز با درمان اسکیزوفرنی تداخل پیدا می کند. اگر شخصی را می شناسید که با این مشکل روبروست، به دنبال برنامه های طراحی شده سوء مصرف مواد باشید.

خانم های مبتلا به اسکیزوفرنی که قصد باردار شدن دارند، باید حتما ابتدا با پزشک خود مشورت کنند تا مطمئن شوند که مصرف داروها در دوران بارداری بی ضرر است. ایمنی داروهای اسکیزوفرنی در دوران بارداری در حال بررسی و بهبود هستند. اما گرچه ارتباط قطعی بین داروهای اسکیزوفرنی و مشکلات تولد و یا پیامدهای بارداری وجود ندارد، اما مشورت با پزشک اهمیت بالایی دارد.

متقاعد کردن فرد مبتلا به اسکیزوفرنی برای دریافت کمک کار سختی است. درمان اغلب زمانی شروع می شود که مشکل روحی منجر به بستری شدن فرد می شود. در زمان بستری شدن فرد بیماری اقوام و نزدیکان وی برای کمک به او می توانند اقدامات زیر را انجام دهند:

• تشویق فرد برای ادامه مصرف داروها
• در ملاقات های بعدی فرد با پزشک وی را همراهی کنند.
• حامی فرد بیمار باشند و به وی احترام بگذارند.

==>  ارائه خدمات رواندرمانی اختلالات شخصیت و اختلالات خلقی و اعتیاد در شعبه کرج

منبع:

http://www.webmd.com/schizophrenia/ss/slideshow-szophrenia-overview

نگارنده: سمیه محمدی

جهت کسب اطلاعات تماس شعبه کرج اینجا را کلیک کنید

گروه پزشکان جایروس