افسردگی دو قطبی یا بایپولار را بشناسید

افسردگی دو قطبی یا بایپولار گاهی افسردگی جنون نیز نامیده می شود. افراد مبتلا به این نوع افسردگی گاهی بسیار شاد هستند و ناگهان در یک افسردگی عمیق وارد می شوند. مدت زمان این دو شرایط، شادی و افسردگی، در افراد مختلف یکسان نیست.

دوران افسردگی در این بیماری دارای علائم خاصی می باشد که عبارتند از ناراحتی، اضطراب، کم شدن انرژی، ناامیدی و مشکل در تمرکز. در این دوران فرد ممکن است علائق خود را از دست بدهد. به علاوه این افراد ممکن است دچار اضافه وزن یا کاهش وزن شوند، بیش از حد بخوابند یا دچار کمبود خواب شوند و حتی به خودکشی فکر کنند.

در دوران جنون فرد دارای انرژی مضاعف شده و تصور می کند هر کاری می تواند انجام دهد. این اعتماد به نفس خارج از کنترل است و ثابت ماندن در یک مکان برایشان دشوار خواهد بود.

در دوران جنون فرد بیش از حد صحبت می کند، به راحتی حواسش پرت می شود، افکار مختلفی در سر دارد و به اندازه کافی نمی خوابد. به همین دلیل فرد رفتارهای بی پروا و بی ترس از خود نشان می دهد، مانند رانندگی خیلی سریع و سوء مصرف مواد. وجود بیش از چند نشانه از علائم یاد شده به مدت یک هفته که با احساس هیجان شدید همراه باشد، نشان دهنده جنون است.

[divider]

برترین تیم درمانگران اختلال دوقطبی در مجموعه بزرگ جایروس (کلیک کنید)

[divider]

افسردگی بایپولار دو نوع می باشد. افراد مبتلا به نوع 1 حداقل یک هفته در محله جنون به سر می برند. بسیاری از آنها مراحل مجزای افسردگی را نیز تجربه می کنند. کسانی که به بایپولار نوع 2 مبتلا می شوند، دچار حملات افسردگی می شوند و دوره جنون در این افراد کوتاه تر است و ممکن است کمتر از یک هفته طول بکشد. این افراد خوب به نظر می رسند و دوستان و اقوام نزدیک متوجه تغییرات خلقی آنها می شوند.

وقتی فرد مبتلا به افسردگی بایپولار همزمان علائم افسردگی و جنون را نشان دهد، یا فاصله زمانی این دو حالت خیلی کم باشد، این حالت افسردگی با ویژگی های مخلوط است. این نوع افسردگی منجر به بروز رفتارهای غیرقابل پیش بینی می شود، مانند اقدامات خطرناک. این نوع اختلال دو قطبی با ویژگی های مخلوط تا حد زیادی بین خانم ها و افراد جوان شایع است.

علت بروز افسردگی دو قطبی چیست؟

پزشک ها علت دقیق افسردگی دو قطبی را نمی دانند. برخی نظریات بیانگر این هستند که این افسردگی در نتیجه ترکیبی از عوامل ژنتیکی و بیولوژیکی و همچنین محیطی بروز می کند.

دانشمندان فکر می کنند که مدارهای مغز که در تنظیم خلق و خو، انرژی، تفکر و ریتم بیولوژیک نقش مهمی دارند، در افراد مبتلا به افسردگی دو قطبی به درستی عمل نمی کنند و منجر به بروز علائم این افسردگی می شوند.

مردان و زنان هر دو معرض خطر ابتلا به این اختلال هستند. در بیشتر موارد علائم بیماری در سنین بین 15 تا سالگی شروع می شود. به ندرت رخ می دهد که در دوران کودکی فرد دچار این افسردگی شود. گاهی نیز این نوع افسردگی حالت موروثی دارد، اما همه اعضای یک خانواده لزوما به آن مبتلا نمی شوند.

افسردگی دو قطبی بخش های مختلف زندگی یک فرد را تحت تاثیر قرار می دهد، از جمله کار، روابط اجتماعی، خواب و سلامت جسمی و مسائل مالی. این اختلال منجر به بروز رفتارهای خطرناک می شود. بسیاری از مبتلایان به این اختلال به الکل و مواد مخدر اعتیاد پیدا می کنند. آنها الکل و مواد مخدر را برای رسیدن به آرامش مصرف می کنند.

این بیماران 10 تا 20 برابر بیشتر از دیگران در معرض اقدام به خودکشی هستند. علائم هشدار دهنده این شرایط عبارتند از صحبت در مورد خودکشی، مرتب کردن امور و انجام اقدامات خطرناک.

مهم ترین مرحله برای تشخیص این اختلال رد کردن دیگر علل بروز بیماری می باشد.

برخی دارو ممکن است دارای عوارض جانبی باشند که در نتیجه آن خلق و خوی فرد تغییر می کند. آزمایشاتی نیز بر روی فرد انجام می شود. روانپزشک معمولا پس از بررسی تمام این موارد تشخیص خود را اعلام می کند. وی ممکن است با دوستان و آشنایان بیمار نیز صحبت کند.

انواع مختلفی از داروها برای درمان اختلال دو قطبی وجود دارد. برخی از این داروها برای جلوگیری از اختلالات خلقی استفاده می شوند و داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روان پریشی. مشاوره می تواند به این افراد در مصرف داروها و مدیریت زندگی کمک کند.

کارهای روزمره به درمان افسردگی دو قطبی کمکی نمی کند. اما این فعالیت ها به فرد کمک می کنند تا اطمینان حاصل کند به اندازه کافی خوابیده، وعده های غذایی خود را به طور منظم مصرف کرده و ورزش کند. از مصرف الکل اجتناب شود، زیرا مصرف الکل علائم را بدتر می کند.

منبع:

http://www.webmd.com/bipolar-disorder/ss/slideshow-bipolar-disorder-overview

مرکز تحقیقات جایروس

[divider]

برترین تیم درمانگران اختلال دوقطبی در مجموعه بزرگ جایروس (کلیک کنید)

[divider]