آسیب نخاعی از تعریف تا درمان

آزمایشات و تشخیص

در مراکز اورژانس، پزشکان برای تشخیص قطعی آسیب نخاعی، فرد مصدوم را دقيقا” معاينه کرده و وضعيت حسی و حرکتی او را ارزیابی می نمايند و در مورد حادثه سئوالاتی را می پرسند. ولی اگر شخص آسيب ديده از درد گردن شکايت داشته باشد ، يا علائم مشخصی از ضعف يا ضايعه نورولوژيکی مشاهده گردد، انجام آزمايشات تشخيصی اورژانس ضرورت پیدا می کند.

 آزمايشات عبارتند از:

_ اشعه ايکس(X-rays). معمولا” پزشکان برای تمامی آسيب ديدگانی که مشکوک به آسيب نخاعی هستند، اين آزمايش را تجويز مي نمايند. بطورکلی عکسبرداری با اشعه ايکس می تواند شکستگی ها ، تومورها ،مشکلات ايجاد شده در مهره ها ، و ساير تغييرات مخرب به وجودآمده در نخاع را نشان دهد.

_ سی تی اسکن Computerized tomography ( CT) Scan. سی تی اسکن می تواند تصویر بهتری ازناهنجاريهای مشاهده شده در عکسبرداری با اشعه ايکس را فراهم آورد. در اين آزمايش تصاوير رایانه ای که ازمقاطع عرضی محل های مورد نظر،استخوان مهره ها، ديسکها و ساير عوارض تهیه می شود، موردبررسی قرارمی گیرد.

_ ام آر آی(Magnetic resonance imagining- MRI). در اين آزمايش، از نيروی قوی مغناطيس و امواج راديوئی برای توليد تصاوير کامپيوتری استفاده می شود. اين آزمايش جهت بررسی وضعیت طناب نخاعی و ديسک های متورم، لخته های خون و يا ساير توده هاي فشرده که ممکن است در نخاع تشکیل شده باشند،فوق العاده مفيد است..

چند روز  پس از آسیب، زمانی که برخی از تورم ها فرکش کرده است، پزشکان جهت تعيين شدت ضايعه و پيش بينی درمورد ميزان احتمال بهبودی، بررسی های نورولوژيکی راانجام می دهند. اين آزمايشات می تواند شامل آزمایشات قدرت عضلانی و توانایی حسی مثل پاسخ به لمس و یا سوزن می باشد.

درمان

متأسفانه هیچ راه درمانی برای برطرف کردن آسیب هاب نخاعی وجود ندارد. اما،محققان به طور مستمر روی گزینه های درمانی کارمی کنند. اما تکنولو‍ژی‌های پروتز و داروهایی که ممکن است به رشد مجدد سلول‌های عصبی یا بهبودی کارکرد عصبی باقیمانده کمک کنند، در حال ایجاد و تکمیل شدن می باشند.

در این میان، درمان آسیب نخاعی به جلوگیری از آسیب بیشتر و توانمند سازی افراد مبتلا به آسیب نخاعی برای بازگشت به یک زندگی فعال و سازنده متمرکز است.

اقدامات اورژانسی

اقدامات سریع پزشکی، برای به حداقل رساندن اثرات ضربه به گردن و سر بسیار حیاتی می باشد. بنابراین درمان آسیب های نخاعی از همان صحنه حادثه شروع می شود.

پرسنل اورژانس، بلافاصله پس از حادثه برای حمل و نقل بیمار ستون فقرات را با استفاده از یک بریس گردنی محکم و برانکار ثابت می‌کنند.

مراحل اولیه درمان

در اتاق اورژانس، پزشکان معمولاً روی موارد زیر تمرکز می کنند:

♦ حفظ توانایی تنفسی بیمار

♦ پیشگیری از شوک

♦  حفظ بی‌حرکتی گردن برای جلوگیری از آسیب نخاعی بیشتر

♦  پیشگیری از عوارض احتمالی، مانند احتباس ادرار یا مدفوع- مشکلات قلبی عروقی و ایجاد لخته‌های خونی.

اگر آسیب نخاعی دیده باشید به واحد مراقبت های ویژه برای درمان منتقل خواهید شد که آنجا تیمی از متخصصان و جرحان ارتوپد، متخصصان ستون فقرات، روانشناسان و پرستاران برای کمک به شما آماده خدمات رسانی می باشند.

_  داروها. متیل پردنیزولون(Medrol) (یک داروی کورتیکوستروئیدی) یک گزینه برای درمان آسیب های نخاعی حاد محسوب می شود. در صورتی که در هشت سال اول پس از آسیب‌دیدگی تجویز شود،‌ممکن است باعث بهبودی مختصر در برخی از بیماران شود.

_ بی حرکتی. پزشکان ممکن است از ترکشن (اتصال دادن بریس‌های فلزی و وزنه به جمجمه برای جلوگیری از حرکت کردن آن استفاده کنند تا ستون فقرات را تثبیت کنند ویا آن را صاف کنند و دوباره در مسیر طبیعی‌اش قرار دهند. تخت خواب های ویژه نیز ممکن است به بی حرکت مانندن بردن شما کمک کند.

_ جراحی.  اغلب ممکن است برای خارج کردن قطعات استخوان،‌ دیسک بین‌مهره‌ای پاره شده،‌ مهره‌های شکسته ‌شده یا اجسام خارجی،‌یا برای پایدار کردن ستون فقرات برای به حداقل رساندن درد یا بدشکلی‌های در آینده استفاده کنند.

_ درمان های تجربی. دانشمندان در حال تلاش برای کشف راه هایی برای جلوگیری از مرگ سلولی، کنترل التهاب و ترویج بازسازی عصب می باشند. از پزشک خود در مورد، در دسترس بودن هر کدام از این موارد سوال کنید.

منبع:

mayoclinic

[divider]

♦ دکتر مصطفی امیری متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات – دارای بورد تخصصی از دانشگاه علوم پزشکی تهران

♦  مدیر دپارتمان مغز و اعصاب مجموعه کلینیک های تخصصی آلومینا

کلینیک آلومینا مرکز فوق تخصصی پیشگیری و درمان اختلالات مغز و اعصاب و روان در ایران است.

تماس با ما