درمان با شوک برقی (ECT)

                درمان با شوک برقی (ECT)

ECTیک انتخاب و گزینه مهم در درمان افسردگی تک قطبی مقاوم است.

این درمان در هر مقطع زمانی می تواند استفاده گردد. در عمل،اغلب بیشتر در مورد بیمار بستری و معمولاًبه دلیل نیاز (غالباً در ارتباط با محدودیت های مدیریت مراقبت) می باشدکه به سرعت بیمار را از بیمارستان می کنند.

ECTنشان داده است که موثرترین درمان مخصوصاً در افسردگی سایکوتیک است ( %۸۲ درکل پاسخ دادند) و ترکیب TCA / نورولپتیک در متن مطالعات فراتحلیلی در حاشیه می باشد.با وجود این، ECT یک راه علاج کامل ر گروه های روانپزشکی که ECT به عنوان یک درمان موثر و ایمن مورد پذیرش است، 

یک محدودیت عمده این است که اثر ECT موقت و زود گذر می باشد.

ECT می تواند برای یک اپیزود افسردگی اساسی مقاوم ضروری باشد و در ضمن می تواند کمک کننده نیز باشد، اما اثر بخشی پیشگیرانه بعد از یک دوره آزمایشی حاد را ندارد.

بعضی از پژوهش ها پیشنهاد می کنند که در بیمارانی که افسردگی مقاوم (بیشتر تک قطبی) دارند به طوری که نیاز به ECT دارند، تداوم ECT بر اساس ادامه دادن موثر تر از بازگشت به دیگر درمان های دارویی است. 

به بیانی دیگر، اگر درمانگر به ECT برای افسردگی تک قطبی مقاوم به عنوان آخرین راه چاره بنگرد، نیاز است که بیمار را برای درمان باECT در تمام طول زندگی آماده کنید. 

علاوهبر این، برای افسردگی دو قطبی، شواهد اثر بخشی با ECT در واقع، خصوصاً در طولانی مدت بسیار کم و ناچیز است.

گذشته از این هشدار هایی که با توجه به نیاز به درمان طولانی مدت در بیماران بسیار مقاوم به درمان وجود دارد، دیگر محدودیت اساسی، اثرات جانبی شناختی است که مشکل می باشد که مدتهای طولانی در مورد آن تحقیق و مطالعه شده است ولی هنوز مشکل کاملاً برطرف نشده است. 

بسیاریاز پژوهش ها پیشنهاد می کنند که چنین اثرات جانبی کوتاه مدت و خفیف می باشند، اگرچه به تجربه من بسیاری از بیماران مشکلات شناختی زیادی را بیان می کنند و انتظار می رود که پژوهش ها به آن پاسخ دهند. 

عوامل مربوط شامل نوع ECT داده شده (مشکلات بیشتر با شوک دوطرفه)، ولتاژ ECT (شاید ولتاژ بالاتر بدتر باشد)، داروهای همزمان (شاید با lithium یا دیگر دارو هایی که بطور مستقل بر شناخت اثر می گذارند بدتر است) و ویژگی های فرد بیمار (همزمانی بیماری عصب شناختی یا بیماری های طبی) است.

به این دلیل، اگرچه ECT مطمئناً بسیار موثر می باشد، تصمیم استفاده از ECT نیاز به دقت بسیار دارد، باتوجه به این که آیا در طولانی مدت منافعی خواهد داشت و همانطور تصمیم درباره اثرات جانبی شناختی و نیاز بالقوه برای حفظ و ادامه درمان ECT باید در نظر گرفته شود.  

ترس ها و باورهای بیمار لازم است که مورد احترام قرار گیرد و با دقت عنوان شود.

ECT تقریباً آخرین راه چاره برای اکثر بیمارانی است که افسردگی تک قطبی مقاوم دارند، که اساساً به دلیل ناپایداری مزایای ECT می باشد.

در فردی با تمایل و گرایش شدید به خودکشی ECT ممکن است برای کوتاه مدت ضروری باشد، اما در بیشتر بیماران با افسردگی تک قطبی مقاوم، فقط یک تعویق محدودی ایجاد می کند،اغلب به بهای مشکلات شناختی مهم و معنی دار می انجامد.  

دربسیاری از موارد، اگر فرد به اندازه کافی تلاش کند، او می تواند به ترکیب صحیح و ودرستی از دارو ها حداقل تا حدودی که افسردگی تک قطبی را تسکین و آرام کند، دست یابد.

بر خلاف ECT حاد، یافتن داروهای صحیح و مناسب مزایای بکار گیری درمان جلوگیری کننده را هم نیز دارد

مهدی وزیریان 

روان شناس بالینی 

درمانگر افسردگی ،وسواس و اختلالات اضطرابی 

مولف مجموعه کتاب های آنسوی اندیشه 

https://t.me/joinchat/AAAAAE5N0JsDiM2XyNLzOQ