پارکینسون را بهتر بشناسیم!

پارکینسون را بهتر بشناسیم!

بیماری پارکینسون، یک بیماری پیش رونده است که تا حد زیادی به سن مربوط می شود. این بیماری یک اختلال مغزی است که در سلول های مغز اتفاق می افتد و بر توانایی حرکتی، کنترل عضلات و تعادل فرد اثر می گذارد. معمولا اولین علائم شامل لرزش دست و پا است.

پارکینسون چگونه پیشرفت می کند؟

پارکینسون در اکثریت افراد مبتلا در سن بعد از 60 سالگی ایجاد شده است. گر چه بعضی از بیماران مانند مایکل جی فاکس در سن 30 سالگی و محمد علی کلی بوکسور معروف در سن 42 سالگی به آن مبتلا شدند. مردان 1/5 برابر بیشتر از زنان مستعد ابتلا به پارکینسون هستند. به طور کلی بیماری به آهستگی پیش می رود. البته تعداد محدودی از بیماران به ویژه کسانی که پارکینسون را در دوران جوانی تجربه می کنند علائم را سریع تر تجربه می کنند. درمان ممکن است علائم بیماری را در بسیاری از بیماران کاهش دهد.

علائم اولیه بیماری پارکینسون

 سه نشانه اصلی که در مراحل اولیه ابتلا به پارکینسون ظهور می یابند عبارتند از:

_لرزش، عموما در یک طرف از بدن فرد، وقتی فرد در حال استراحت است. (دست، پا، بازو)
_علامت دوم، استحکام و مقاومت در برابر حرکت است. به ویژه زمانی که فرد قصد حرکت دادن مفاصلش را دارد یا زمانی که میخواهد از حالت نشسته به حالت ایستاده در آید.
_ علامت سوم برادیکنزی (کاهش یا عدم توانایی حرکت سریع) است. در برادیکینزی چهره ی بیمار به صورت ماسک (چهره ی ثابت با چشمانی خیره) تبدیل می شود. فرد به تدریج دچار میکروگرافی (ریز شدن دست خط) و بد خطی می شود.

علائم پارکینسون: لرزش

لرزش در هنگام استراحت، هنگامی که فرد از اندامش استفاده می کند متوقف می شود و این لرزش هنگام استراحت ایجاد می شود لرزش سریع است، بین 4 تا 6 سیکل در ثانیه که ریتمیک است.

علائم زیر، علامت هایی هستند که فرد مبتلا به پارکینسون در حین پیشرفت بیماری می تواند تجربه کند اما ممکن است در هر بیماری، رخ ندهد:

_ لرزش دو طرفه
_ مشکلات خواب، خستگی
_ چرب شدن پوست، شوره سر
_ تغییرات گفتاری (تغییر تن صدا)
_ یبوست
_ مشکلات بلع
_ از دست دادن حافطه، گیج شدگی، زوال عقل

تشخیص پارکینسون

تشخیص بیماری پارکینسون توسط متخصص مغز و اعصاب انجام می شود. تشخیص براساس شرح حال و معاینه است و در مواردی شبهاتی در مورد بیماری وجود دارد. ام آر آی و آزمایش خون می تواند در تشخیص موثر باشد.

دلایل بیماری پارکینسون

در این بیماری سلول هایی که دوپامین ترشح می کنند از بین می رود. دوپامین از نوروترنسمیترها به شمار می آید و تنظیم حرکت را به عهده می گیرد. افزایش نسبت استیل کولین به ماده دوپامین، باعث ایجاد لرزش و حرکات غیر ارادی عضلات می شود. متاسفانه، علت نهایی بیماری پارکینسون که در آن سلول های مغز استخوان تغییر کرده و می میرند هنوز مشخص نیست. اما محققان معتقدند که ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی حدود 90 درصد از بیماری های پارکینسون را ایجاد می کند.

درمان پارکینسون

همان طور که ذکر شد این بیماری پیش رونده در بسیاری موارد غیر قابل درمان است. داروهایی مانند لوودوپا، آماتیادین بی پریدن و .. توسط نورولوژیست تجویز می شود. همان طور که در مورد بسیاری از مشکلات پزشکی، رژیم غذایی مهم است، یک رژیم متعادل کننده معمولا برای بیمار مفید است. یبوست در بیماری پارکینسون می تواند با رژیم های غذایی حاوی فیبر و مایعات بالا، درمان شوند. در بسیاری از بیماران استفاده از مکمل ها، ویتامین ها و مواد معدنی مفید خواهد بود.
در حال حاضر، هیچ چیزی وجود ندارد که بتواند علائم بیماری پارکینسون را از بین ببرد. اگر چه درمان می تواند علائم را کاهش دهد. از لحاظ آماری، افرادی که قهوه می خورند و یا سیگار می کشند، کم تر در معرض ابتلا به پارکینسون قرار می گیرند. گرچه مشکلات دیگری متعاقب از کشیدن سیگار را تجربه می کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه اینجا کلیک کنید.
از آن جا که محققان، بر این باورند که حدود 90% از بیماری پارکینسون به علت ترکیبی از علت های ژنتیکی و محیطی ایجاد می شود اجتناب از محرک های خاص محیطی ممکن است در برخی افراد پیشگیری محسوب شود. محققان در حال حاضر، در حال تلاش برای پیدا کردن داروها یا مکمل هایی هستند که می توانند از سلول های مغزی که دوپامین تولید می کند محافظت کنند.

فاکتورهای محیطی 

قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، علف کش ها و سموم دیگر ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد. تعدادی از مطالعات نشان می دهند که ورزش باعث کاهش علامت های پارکینسون می شود. تعادل و لرزش بهبود یافته و هماهنگی عضلات می تواند بعضی از مزایای ورزشی باشد.

مقالات بعدی ما را در این زمینه دنبال کنید.

محقق و مترجم: میلاد اسد بیگی