خواب بیشتر از 6.5 ساعت مصادف با زوال شناختی

 

خواب خوب شبانه به دلایل زیادی مهم است. این به بدن ما کمک می کند

تا خودش را ترمیم کند و همانطور که باید عمل کند.

با سلامت روان بهتر و کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری ها از جمله :

بیماری قلبی و دیابت  مرتبط است.

همچنین نشان داده شده است که نداشتن خواب کافی با زوال شناختی

و شرایطی مانند بیماری آلزایمر مرتبط است.

محققان دانشکده پزشکی دانشگاه واشنگتن مقاله ای منتشر کرده اند که

نشان می دهد درست مانند کم خوابی، خواب زیاد نیز ممکن است با زوال شناختی مرتبط باشد.

در طول مطالعه، از شرکت‌کنندگان خواسته شد تا طیف وسیعی از تست‌های

رایج شناختی و عصب‌روان‌شناختی را برای جستجوی نشانه‌های زوال شناختی

یا زوال عقل تکمیل کنند.

سپس نمرات آن‌ها از این آزمایش‌ها در یک نمره واحد به نام نمره ترکیبی

شناختی آلزایمر پیش بالینی (PACC) ترکیب شد.

هر چه نمره بالاتر باشد، شناخت آنها در طول زمان بهتر بود.

خواب با استفاده از دستگاه انسفالوگرافی تک الکترودی (EEG) اندازه‌گیری شد

که شرکت‌کنندگان در مجموع بین چهار تا شش شب روی پیشانی خود هنگام

خواب می‌بستند.

این تست پس از سه سال از اینکه افراد برای اولین بار تست های شناختی سالانه خود را انجام دادند،

انجام شد.

این نوار مغزی به محققان این امکان را می‌دهد تا به طور دقیق فعالیت مغز را

اندازه‌گیری کنند، که به آن‌ها می‌گوید آیا کسی خواب بوده یا نه (و برای چه مدت)

و چقدر آن، خواب آرام است.

در حالی که استفاده از EEG برای اندازه گیری فعالیت مغز ممکن است تا حدودی

برای خواب شب اول اختلال ایجاد کند، با عادت کردن افراد به تجهیزات، خواب شب

بعد به حالت عادی باز می گردد.

این بدان معنی است که وقتی خواب از شب دوم به بعد ردیابی می شود،

نشان دهنده خوبی از عادات خواب عادی یک فرد است.

محققان همچنین عوامل دیگری را که می‌توانند بر زوال شناختی تأثیر بگذارند،

در نظر گرفتند  از جمله :

سن، ژنتیک و اینکه آیا فرد علائمی از پروتئین‌های بتا آمیلوئید یا تاو که هر دو

با زوال عقل مرتبط هستند را دارد یا خیر؟

به طور کلی، محققان دریافتند که خواب کمتر از 4.5 ساعت و بیش از 6.5 ساعت

در شب – در کنار خواب بی کیفیت – در طول زمان با زوال شناختی مرتبط است.

جالب توجه است که تأثیر طول مدت خواب بر عملکرد شناختی مشابه تأثیر سن بود که بزرگترین عامل خطر برای ایجاد زوال شناختی است

یک خواب خوب شبانه

ما از تحقیقات قبلی می دانیم که کمبود خواب با زوال شناختی مرتبط است.

به عنوان مثال، یک مطالعه نشان داد افرادی که اختلالات خواب را گزارش کردند،

مانند بی خوابی یا خواب آلودگی بیش از حد در طول روز، در مقایسه با افرادی

که این کار را نمی کنند، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به زوال عقل هستند.

 

تحقیقات دیگر نشان داده است افرادی که زمان خواب کوتاهی دارند، سطوح بالاتری از بتا آمیلوئید در مغز خود دارند – که معمولاً در مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر یافت می شود.

محققان به طور قطع نمی دانند که چرا کمبود خواب با زوال شناختی مرتبط است.

یک نظریه این است که خواب به مغز ما کمک می کند تا پروتئین های مضری

را که در طول روز انباشته می شوند، دفع کند.

برخی از این پروتئین ها – مانند بتا آمیلوئید و تاو – تصور می شود که

باعث زوال عقل می شوند.

بنابراین تداخل در خواب ممکن است در توانایی مغز ما برای خلاص شدن از

شر آنها اختلال ایجاد کند.

شواهد تجربی حتی از این امر پشتیبانی می‌کنند – نشان می‌دهند که حتی

یک شب محرومیت از خواب به طور موقت سطح بتا آمیلوئید را در مغز افراد

سالم افزایش می‌دهد.

اما مشخص نیست که چرا خواب طولانی با زوال شناختی مرتبط است.

مطالعات قبلی همچنین ارتباطی بین پرخوابی و عملکرد شناختی پیدا کرده‌اند،

اما بیشتر آنها بر این تکیه می‌کردند که شرکت‌کنندگان مدت زمان خواب خود

را در شب گزارش می‌دادند – به این معنی که داده‌ها نسبت به استفاده از

EEG برای اندازه‌گیری فعالیت مغز دقت کمتری دارند.

بنابراین این مطالعه جدید به چنین یافته هایی اهمیت می دهد.

آنچه در مورد یافته‌های این مطالعه شگفت‌آور است این است که مدت زمان

خواب بهینه بسیار کوتاه‌تر از آن چیزی است که مطالعات قبلی نشان داده‌اند

که مشکل‌ساز هستند.

این مطالعه نشان داد که خواب بیش از 6.5 ساعت با کاهش قدرت شناختی

در طول زمان مرتبط است .

 

منبع

مریم عبداللهی 

روانشناس و درمانگر اختلالات خواب