ژن موثر در تشخیص چهره ها شناسایی شد

یافته های جدید نشان می دهد که گیرنده اکسی توسین، ژن شناخته شده ی موثر در ارتباط بین مادر و نوزاد و ارتباطات صمیمی تک همسری در توانایی به خاطر سپاری چهره ها نیز نقش ویژه ای ایفا می کند. این تحقیق پیامدهای مهمی برای اختلالاتی که در آنها پردازش اطلاعات اجتماعی مختل می شود، از جمله اختلالات طیف اوتیسم خواهد داشت. بعلاوه این یافته ها ممکن است به استراتژی های جدید برای بهبود شناخت اجتماعی و در بعضی اختلالات روانی کمک کند.

در این مطالعه برای اولین بار دانشمندان به دنبال این هستند که چرا برخی از افراد، با یک بار دیدن فردی را برای همیشه به خاطر می سپارند درحالی که برخی از افراد خویشاوندان خود را نیز به سختی به یاد دارند.

پرفسور اسکوز و تیم تحقیقاتی وی 198 خانواده را که یک کودک اتیسمی در خانه داشتند مورد مطالعه قرار دادند، دو سوم خانواده ها از انگلستان و مابقی از شهروندان فنلاند بودند.

محققان پیشتر از این دریافته بودند که گیرنده اکسی توسین در شناخت اجتماعی بر اساس بویایی در جواندگانی نظیر، موش و موش صحرایی ضروری است، برای آنها جالب بود که آیا ژن های مشابه درانسان نیز می توانند در تشخیص چهره ها نقش داشته باشند.

در این بررسی تاثیرات ژنتیکی این اختلال در دوران کودکی که با عدم توانایی در تشخیص چهره ها مرتبط است، انجام شد. دانشمندان تنوع ژنتیکی ژن گیرنده اکسی توسین را در این خانواده ها که دارای یک کودک مبتلا به اوتیسم بودند ، مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. آنها دریافتند تغییر کوچکی در توالی دی ان ای، تاثیر بزرگ و قابل توجهی در مهارت های حافظه برای یادآوری چهره دارد.

این تغییرات خاص در ژن در عموم مردم شایع است؛ به طوری که حدود یک سوم مردم هر دو نسخه ژن تغییر یافته را از هر یک از پدر و مادر خود دریافت می کنند. به گفته دانشمندان شیوع این نوع ژن می تواند دلیل این که چرا عده کثیری از مردم در به خاطر سپردن چهره افراد مشکل دارند، توضیح دهد.
پروفسور دیوید اسکوز از موسسه بهداشت کودک در دانشگاه کالج لندن دراین مورد گفت : هورمون اکسی توسین در طول و پس از زایمان و در دوران شیردهی به جریان خون منتشر می شود و سبب ارتباط عاطفی بین مادر و فرزند می شود. این هورمون همچنین به ایجاد پیوند های عاطفی میان افراد کمک می کند.
اکسی توسین در مغز به عنوان یک نورو مدولاتور (neuromodulator) عمل می کند و از این نظر در شناسایی چهره افراد نقش دارد.
کودکان مبتلا به اوتیسم نیز در ایجاد ارتباطات اجتماعی با مشکل رو به رو هستند و شناسایی چهره افراد را به صورت طبیعی یاد نمی گیرند.

نتیجه گیری اصلی این پژوهش نشان می دهد که یک تغییر کوچک در یک ژن واحد می تواند با توانایی های کاملا متفاوت در انسان ها در ارتباط باشد. به گفته محققان، تاثیر یک ژن واحد برای چنین صفت پیچیده ای بسیار نادر است. افرادی که ژن تغییر یافته را داشته باشند کمتر از دیگران قادر به تشخیص چهره ها هستند.

منبع:

http://neurosciencenews.com/genetics-facial-memory-oxytocin-704/