ژست قدرت یا حس قدرت؟! (زبان بدن)

جامعه‌شناسان زمان زیادی صرف کردند تا تاثیرات زبان بدن ما، را بررسی کنند. این داوری‌ها می‌توانند برآیندهای واقعا معناداری از زندگی را تعیین کنند، مانند اینکه چه کسی را استخدام کنیم و چه کسی را ارتقا بدیم یا از چه کسی تقاضای یک ملاقات عاشقانه کنیم.

طبق تحقیقات، پخش شدن یک کلیپ 30 ثانیه ای از واکنش متقابل واقعی پزشک و بیمار، پیش بینی می کند که آیا از پزشک شکایت خواهند کرد یا نه. در واقع خیلی ربطی به این ندارد که پزشک کارآمد هست یا نه. بلکه این موضوع مهم است که ما از او خوشمان آمده یا نه!!

روش های غیرکلامی بیان قدرت و تسلط در فرهنگ های مختلف و حتی در انسان ها و جانداران دیگر یکسان است! و آن هم عبارت است از بسط دادن و بزرگ کردن خودمان. یعنی فضا را اشغال کنی و خودت را گسترش دهی. این یعنی احساس قدرت کردن، احساس تسلط. این روش در واقع به نام غرور شناخته شده است و توسط جسیکا تریسی مطالعه شده است. او نشان داد که این روش احساس قدرت و غرور در کسانی که نابینای مادرزاد هم همینطور است. برای مثال اگر فردی در یک مسابقه برنده شود، فرقی نمی کند که بینا باشد یا نابینا، او دستهایش را به شکل 7 باز خواهد کرد، با چانه ای اندکی رو به بالا.

وقتی احساس ناتوانی داریم،چی؟ دقیقا برعکس. در خود فرو میرویم و جمع میشویم. ما خودمان را کوچک می کنیم. اگر کسی با ما حسابی از موضع قدرت حرف بزند، ما از او تقلید نمی کنیم بلکه خودمان را کوچک میکنیم.

میدانیم که رفتار غیر کلامی ما تعیین می کند که دیگران چطور درباره ما اندیشه کنند، درباره این موضوع مدارک زیادی وجود دارد. اما پرسش اصلی این است که آیا رفتارهای غیرکلامی ما بر اندیشه و احساس خود ما نیز تاثیر دارد یا خیر؟؟

مدارکی وجود دارد که نشان می دهد، بــــله ، تاثیر دارد. وقتی ما به زور لبخند میزنیم( مثلا با نگه داشتن یک وسیله ای رو لب و دهان)  باعث می شود احساس خوشحالی کنیم. بنابراین این قضیه دوطرفه است. ژست قدرت می گیرید، احساس قدرت می کنید و وقتی وانمود به این کار می کنید بیشتر احتمال دارد که در معرض انجام این کار هم قرار بگیرید و در نتیجه قدرتمند تر خواهید بود.

انسان های قدرتمند و توانا معمولا جسورتر و مطمئن تر و خوشبین تر هستند، آن ها در واقع بر این باور هستند که در بازی های شانسی هم برنده می شوند. و همچنین گرایش دارند که انتزاعی تر فکر کنند. آزمایش های مختلفی نشان داده است که از نظر فیزیولوژیکی هم افراد قدرتمند و ضعیف با هم تفاوت های زیادی دارند. وقتی که شما حس قدرت دارید هورمون های خاصی در بدنتان ترشح می شود که با حس ضعف بسیار تفاوت دارد.

اما نکته مهم تر اینجاست که نمی توان همیشه ژست قدرت را گرفت و به صورت یک آدم بی احساس رفتار کرد!! شما باید خودتان باشید، ژست قدرت به شما کمک خواهد کرد باورهای دیگران و باورهای خودتان هم تغییر کند، اما باید بدانید که این یک ژست است، پس سعی کنید تا جایی که می توانید آن را جزو ویژگی های شخصیتی تان کنید و آن را همه جا به کار نبرید!! مثلا وقتی برای مصاحبه کاری دعوت می شوید، ارائه کامل ژست قدرت شاید خیلی جذاب نباشد، بلکه خود واقعی تان، همراه با ترس ها، ایده ها و صورت واقعی تان بهتر خواهد بود.

وانمود کنید تا زمانی که همان بشوید. تغییرات کوچک، نتایج بزرگی دارد، تمرین را از همین امروز شروع کنید، فقط روزی دو دقیقه، ژست قدرت بگیرید، خود را قدرتمند تصور کنید و حرکات بدنی قوی بودن را انجام دهید، خود را کش دهید و فضای بیشتری را اشغال کنید. در هر موقعیتی، در آسانسور، در پشت میزتان و یا هرجای دیگری، اما تمرین را از همین امروز شروع کنید.

برگرفته از سخنان امی کادی، روانشناس اجتماعی

[divider]

 فاطمه امیری – روانشناس بالینی و نوروتراپیست