چگونه افراد مبتلا به درد مزمن را درک کنیم؟(بخش اول)

افراد مبتلا به درد مزمن درمان هاب متفاوتی را امتحان کردند و می دانند کدام درمان برایشان مفید است و کدام درمان مفید نیست.به برخی افراد اطلاعات غلط داده اند و یا صرفا دچار سوتفاهم شده اند که باعث جنگ روزانه می شود و اغلب ناخواسته باعث رنج فرد مبتلا می شوند.

این اطلاع رسانی برای افرادی است که مایل به درک هستند:این چیزهایی است که می تواند به شما کمک کند که آنها را درک کنید، و کمک کنید، به کسانی که از این درد مزمن ناتوان کننده رنج می برند.

1.به یاد داشته باشید که بیمار بودن به این معنا نیست که فرد مبتلا به بیماری دیگر انسان نیست.افراد مبتلا به درد مزمن بیشتر روز خود را با درد قابل توجهی می گذرانند.افراد مبتلا به درد مزمن قادر نیستند مانند کسانی که با آنها زندگی می کنند از آن چیزهایی که آنها لذت می برند لذت ببرند.افراد مبتلا به درد مزمن آگاهند و تمایل دارند که کارهایی را انجام دهند که قبلا انجام می دادند.افراد مبتلا به درد مزمن احساس می کنند که کنترل کمی دارند یا اصلا کنترل ندارند.آنها هنوز هم می خواهند از کار، خانواده، دوستان و فعالیت های اوقات فراغت لذت ببرند، با این حال این مقدار درد مانع ازبدست آوردن لذت می شود.

2.کد ها را یاد بگیرید.افراد مبتلا به درد مزمن اغلب متفاوت از افرادی که این درد ثابت را ندارند صحبت می کنند.مقیاس درد استفاده می شود برای اندازه گیری درد و میزان بهبود پس از درمان.مقیاس اندازه گیری درد از 1 تا 10 است، نمره 1 “اصلا هیچ دردی وجود ندارد و احساس فوق العاده” و 10 “بدترین دردی که تا این زمان تجربه کردید”.تصور نکنید که افراد مبتلا به درد مزمن، درد را تجربه نمی کنند زمانی که می گویند خوب هستند.افراد مبتلا به درد مزمن تلاش می کنند که درد را از افرادی که آنها را درک نمی کنند پنهان کنند.به یاد بیاورید زمانی را که درد را تجربه می کنید، و تصور کنید درد 24 ساعته را که شما را رها نمی کند.خیلی سخت است که لغتی را برای این نوع درد پیدا کنیم.

3.تفاوت بین “شادی” و “سلامتی” را تشخیص دهید.زمانی که شما آنفولانزا دارید احتمالا احساس بدبختی می کنید. افراد مبتلا به درد مزمن درد را از 6 ماه تا چندین سال تجربه می کنند. درد باعث شده تا آنها مکانیسم های مقابله ای را اتخاذ کنند که ضرورتا منعکس کننده میزان درد واقعی که آنها تجربه می کنند نیست.

احترام گذاشتن به افرادی که این درد را تجربه می کنند درک آنها به بهترین صورت است.هنگامی که افراد مبتلا به درد می گویند درد دارند، واقعا درد دارند! آنها صرفا مقابله می کنند و صداشون شاد به نظر می رسد و سعی می کنند نرمال به نظر برسند.

به دنبال نشانه های درد باشید.بی قراری، تحریک پذیری، نوسانات خلقی، فشردن دست ها، ناله کردن، اختلال خواب، فشردن دندان ها، کاهش تمرکز، کاهش فعالیت و حتی داشتن افکار خودکشی.

4.گوش کنید.به درستی به آنها گوش دهید و برایشان روشن کنید که واقعا به آنها گوش می دهید. از مهارت های گوش دادن استفاده کنید و سعی کنید چیز هایی که آنها پنهان می کنند یا سعی می کنند کوچک نشان دهند را رمزگشایی کنید.

درباره این که چگونه یک شنونده خوب شوید و جزئیات را دریابید مطالعه کنید.

5.محدودیت فیزیکی و بدنی افراد مبتلا به درد مزمن را درک کنید و به آن احترام بگذارید.توانایی ایستادن به مدت 10 دقیقه به این معنا نیست که فرد مبتلا می تواند 20 دقیقه هم بایستد.اینکه فرد دیروز به مدت 30 دقیقه ایستاده به این معنی نیست که امروز هم می تواند همان اندازه بایستد. بسیاری از بیماری ها افراد نشانه های بارزی از عدم تحرک را نشان می دهند مانند قلج بودن یا عدم تحرک به دلیل ضعف و غیره.فرد مبتلا به درد مزمن وضعیت خود را از روزی به روز دیگر نمی داند. در بعضی از آنها وضعیت خود را از دقیقه ای به دقیقه دیگر نمی دانند.این یکی از سخت ترین و خسته کننده ترین ویژگی های درد مزمن است.