همه چیز در مورد کودکان پرخاشگر و صحبت های مشاوران ما

[toggle title=”پرخاشگری چیست؟” state=”close” ]هرکسی حتی کودکان در سنین پایین ممکن است گاهی پرخاشگر شوند. اما بعضی کودکان و نوجوانان گاهی در کنترل خشم و عصبانیت خود دچار مشکل می شوند، به دیگران آسیب می رسانند و یا آنها را مسخره می کنند. این علائم باعث برز مشکل برای فرد در مدرسه و خانه می شود. این کودکان اغلب در پیدا کردن دوست دچار مشکل می شوند و پرخاشگری آنها نوعی چالش برای والدین محسوب می شود. هر گونه رفتاری که به دیگران آسیب برساند پرخاشگری محسوب می شود. این پرخاشگری ممکن است فیزیکی یا کلامی یا حتی اجتماعی باشد.

پرخاشگری
پرخاشگری

کودکان پرخاشگر هم سن و سالان خود را مسخره می کنند یا به آنها الغاب نامناسب می دهند. کودکان پرخاشگر در سنین بالاتر یا نوجوانی به دیگران تهمت می زنند. قلدری و زورگویی نوع رایجی از پرخاشگری است. پرخاشگری در بین دختران و پسران رایج است، اما اغلب پسران خشونت خود را به صورت فیزیکی نشان می دهند و دختران بیشتر به پرخاشگری اجتماعی دچار هستند. علت پرخاشگری بیشتر بعضی کودکان نسبت به دیگران پیچیده است. بعضی کودکان ممکن است با یک شخصیت پرخاشگر متولد شوند. این کودکان بدون فکر کردن به عواقب کارها و رفتارهای خود عمل می کنند. برخی از این کودکان پرخاشگری را زا بزرگسالان یاد می گیرند. معمولا کودکانی که پرخاشگر نیستند، تمایلی به دوستی با این کودکان ندارند، بنابراین کودکان پرخاشگر معمولا با یکدیگر ارتباط برقرار می کنند و این امر مشکل را بدتر می کند. گاهی پرخاشگری ممکن است نشانه برخی مشکلات روحی مانند بیش فعالی (ADHD) یا افسردگی دو قطبی باشد. اما ابتلا به این شرایط نیز لزوما به معنای پرخاشگر شدن کودک نیست. تربیت یک کودک پرخاشگر بسیار سخت و خسته کننده است. والدین این کودکان احساس انزوا، و ناراحتی می کنند و حتی خودشان دچار خشم می شوند. اما روش های درمانی زیادی برای این کودکان وجود دارد. با صبر، حمایت و کمک به این کودکان می توان مشکلات این آنها را کنترل کرده و از بروز هر گونه آسیب پیشگیری کرد. [/toggle]

[toggle title=”عوامل روحی و روانی بروز پرخاشگری در کودکان” state=”close” ] بسیاری از کودکان پرخاشگر در خانه هایی پر از خشونت یا در کنار افراد خشن بزرگ شده اند. اما به هرحال خشونت در برخی کودکان علت های دیگری دارد. بسیاری از تحلیگران معتقدند عوامل اجتماعی و اقتصادی از مهم ترین عوامل بروز خشونت در کودکان است. بررسی های پیش از این نشان داده اند که یک علا خاص باعث بروز خشونت در کودکان نمی شود و عوامل متعدد در کنار هم در بروز خشونت و پرخاشگری کودک نقش دارند. می توان علل بروز پرخاشگری را به چند دسته تقسیم کرد:

علل روحی و روانی پرخاشگری
علل روحی و روانی پرخاشگری
  • اختلالات خلقی: کودکانی که مبتلا به اختلالات خلقی یا افسردگی دو قطبی هستند، بیش از دیگر کودکان از خود خشونت نشان می دهند. این کودکان قدرت کنترل خود را از دست می دهند و پرخاشگر می شوند. از طرف دیگر گرچه در زمان افسردگی میزان خشونت کمتر است، اما در این دوره نیز تحریک پذیر شده و این تحریک پذیری نیز منجر به بروز خشونت می شود.
  • روان پریشی: برخی بیماری های روحی و روانی نیز به پرخاشگری منجر می شوند. به عنوان مثال کودکان مبتلا به اسکیزوفرنی اغلب به محرک های درونی پاسخ می دهند که منجر به بروز مشکلات روحی و پرخاشگری در این کودکان می شوند. گاهی این کودکان بدگمان و مشکوک می شوند و به دلیل ترس خود واکنش های شدید نشان می دهند.
  • سرخوردگی. کودکانی که در شناخت یا برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند نیز گاهی خشونت و پرخاشگری از خود نشان می دهند. این کودکان توانایی کنترل اضطراب خود را ندارند و نمی توانند احساسات خود را به صورت کلامی بیان کنند. به علاوه پرخاشگری ممکن است شکلی از تکانشگری باشد.
  • تکانشگری. اختلالات مخرب رفتاری مانند ADHD بر روی واکنش ها و عملکرد کودکان تاثیر می گذارد و کودکان حالت تهاجمی تری خواهند داشت. این کودکان معمولا نتایج عملکردهای خود را در نظر نمی گیرند و واکنش های مخربی از خود نشان می دهند.
  • اختلال سلوک: در اختلال سلوک یا CD پرخاشگری بخش مهم بیماری محسوب می شود. برخلاف کودکانی که بدون توجه به عواقب رفتاری خود پرخاشگری می کنند، کودکان مبتلا به اختلال سلوک کاملا عمدی اقدام به پرخاشگری کرده و روش درمانی آن نیز متفاوت است.
  • آسیب دیدگی: گاهی کودک دچار آسیب لوب قدامی یا مبتلا به انواع خاصی از صرع است. در این موارد هیچ دلیل قابل درکی برای تهاجمی بودن کودک وجود ندارد.
  • سانحه. گاهی نیز برخی عوامل استرس زا در زندگی و شرایط کودک یا نوجوان باعث پرخاشگری وی می شود و دلیل روحی و عاطفی برای آن وجود ندارد. به هرحال به یاد داشته باشید که پرخاشگری های مکرر معمولا نشان دهنده وجود نوعی مشکل روحی و عاطفی است. [/toggle]

[toggle title=”زمانی که پرخاشگری یک مشکل جدی محسوب می شود!” state=”close” ]همه کودکان باید چگونگی مقابله با خشم را یاد بگیرند. بسیاری از کودکان نوپا در زمان عصبانیت با فریاد کشیدن و یا تکان دادن دست ها و پاهای خود عصبانیت و خشم خود را نشان می دهند. کودکان در سن مدرسه ممکن است اشیاء را به اطراف پرتاب کنند یا در زمین بازی با دیگران درگیر شوند.

پرخاشگری یک مشکل محسوب می شود
پرخاشگری یک مشکل محسوب می شود

با بالا رفتن سن طبیعتا کودکان از بزرگسالان و اطرافیان خود چگونگی نشان دادن خشم و عصبانیت خود را یاد می گیرند. عصبانیت اگر به صورت مکرر اتفاق بیفتد و کودک را در خانه یا مدرسه دچار مشکل سازد، یک خطر جدی محسوب می شود. پرخاشگری کودک ممکن است نشانه ای از یک بیماری به نام اختلال نافرمانی مقابله ای (ODD) باشد. کودکان مبتلا به ODD کج خلق هستند و با والدین و بزرگسالان درگیر می شوند. اگر این رفتار این رفتار خصمانه بدتر شود، می تواند نشانه یک بیماری جدی تر به نام اختلال سلوک باشد. کودکان و نوجوانا مبتلا به اختلال سلوک قوانین را زیر پا می گذارند، از رفتن به مدرسه اجتناب می کنند و یا اموال دیگران را خراب می کنند یا دست به سرقت می زنند. اختلال سلوک منجر به افسردگی، سوء مصرف مواد، اخراج از مدرسه و جرم می شود. پرخاشگری شدید نیز گاهی پرخاشگری ناسازگار نامیده می شود. اگر یک کودک در هر سنی بیشتر از 6 ماه رفتارهای خشونت آمیز از خود نشان دهد، ممکن است به ODD مبتلا باشد. کودکان در سنین بالا نیز الگوهایی از خشونت شدید نشان می دهند. [/toggle]

[toggle title=”در این شرایط حتما به پزشک مراجعه کنید” state=”close” ]زمان مراجعه به پزشک اگر کودک شما دارای شرایط زیر است بلافاصله به پزشک مراجعه کنید:

  • کودک دیگران را تهدید می کند یا به دیگران و یا به خودش آسیب می رساند.
  • کودک شما را مورد حمله قرارمی دهد یا نسبت به امنیت اطرافیان نگران هستید.
  • کودک چندین بار اقدام به سرقت کرده است.
  • کودک به دلیل مشکلات رفتاری از مدرسه به خانه فرستاده شده است. [/toggle]

[toggle title=”مراقب باشید! این عوامل پرخاشگری کودک را افزایش می دهند.” state=”close” ]محیط زندگی کودک یا اطرافیان وی خطر افزایش خشونت را در کودک افزایش می دهند. عوامل زیر می توانند خشونت کودک را افزایش دهند:

افزایش پرخاشگری کودک
افزایش پرخاشگری کودک
  • خشونت را در اطرافیان خود مشاهده کنند.
  • برای ملحق شدن به یک گروه تحت فشار قرار گیرند.
  • در خانه اسلحه وجود داشته باشد.
  • از مواد مخدر یا الکل مصرف کنند.
  • مورد زورگویی دیگران قرار گیرند.
  • در خانه ای زندگی کنند که والدین دارای رفتارهای خشونت آمیز هستند، مشکلات زناشویی بین آنها زیاد است یا دچار اعتیاد به الکل و مواد مخدر هستند.
  • مدت زیادی را بدون نظارت و کنترل والدین سپری کنند.
  • والدین کودک بیش از اندازه مقرراتی و منظم باشند و کودک را مورد انتقاد شدید قرار دهند.
  • کودک تماشای برنامه های تلویزیونی یا بازی های کامپیوتری خشن را زیاد تکرار کند. [/toggle]

[toggle title=”چطور پرخاشگری کودک را تشخیص دهید؟” state=”close” ] برای تشخیص مشکل پرخاشگری کودک، پزشک یا متخصص اعصاب و روان سوالاتی را در مورد رفتارهای کودک در خانه و مدرسه خواهد پرسید: آیا کودک نمی تواند رفتار خود را کنترل کند و به سختی به آرامش می رسد؟ آیا کودک اشیا را به اطراف پرتاب می کند؟ آیا با دیگر کودکان درگیر می شود؟ این عصبانیت چند بار در هفته یا در روز رخ می دهد؟ آیا کودک زیاد عصبانی می شود؟ پزشک ممکن است کودک را در خانه یا مدرسه مشاهده کند و رفتارهای وی را مورد بررسی قرار دهد. گاهی لازم است با معلم کودک نیز مصاحبه شود. به علاوه معاینات جسمی و آزمایش هایی انجام می شوند تا مشکلات جسمی کودک نیز مورد بررسی قرار گیرند. گاهی مشکلات باعث پرخاشگری می شوند. [/toggle]

[toggle title=”پرخاشگری کودک خود را چطور درمان کند؟” state=”close” ]مشاوره در سنین پایین بهترین روش درمانی برای پرخاشگری محسوب می شود. کودک ممکن است به تنهایی یا در حضور والدین مورد مشاوره قرار گیرد. از طریق نقش بازی کردن یا روش های مختلف دیگر کودک می تواند چگونگی مقابله با عصبانیت خود را فرا گیرد. در برخی موارد برای بهبود مشکل روحی کودک یا شرایط دیگری که باعث بروز پرخاشگری شده، نیاز به مصرف دارو خواهد بود.

درمان پرخاشگری
درمان پرخاشگری

مشاوره به والدین چگونگی رفتار با کودک خود را آموزش می دهد. والدین گاهی به طور ناخواسته پرخاشگری کودک را تشدید می کنند. گاهی نیز با فریاد کشیدن یا تنبیه کودک تمام فرایند درمانی را مختل می کنند. گاهی نیز تشویق کردن رفتارهای خوب کودک را فراموش می کنند. مشاوره به رفتارهای والدین نظم و هماهنگی می دهد. [/toggle]

[toggle title=”چطور از پرخاشگری کودکان پیشگیری کنیم؟” state=”close” ]

تنظیم مقررات

برای اعضای خانواده نظم و مقرراتی تعیین کنید. با کودک خود در مورد عواقب قانون شکنی ها صحبت کنید (به عنوان مثال کودک برخی امتیازات را از دست خواهد داد.). اگر کودک قانون شکنی کرد حتما به صحبت خود عمل کرده و او را از امتیاز خود محروم کنید. ممکن است اعمال محرومیت پس از عذرخواهی کودک برایتان سخت باشد، اما لازم است کودک بداند که صحبت های شما جدی هستند.

برای کودک خود یک جدول درست کنید. در صورتی که قوانین را رعایت کرده یا اخلاق خوبی از وی مشاهده کردید، برایش ستاره بگذارید. از این ستاره ها برای تشویق کودک استفاده کنید و اگر تعداد مورد نظر شما را به دست آورد امتیاز خاصی به وی بدهید، به عنوان مثال کودک اجازه دارد بیشتر به اسباب بازی هایش بازی کند.

ایجاد حس همدردی در کودک

  • از کودک بپرسید اگر کسی او را اذیت کند یا هل دهد چه حسی پیدا خواهد کرد؟
  • داستان هایی را در مورد افرادی بیان کنید که به روش های مثبت و با اخلاق خوب با مشکلات خود مقابله کرده اند.
  • زمانی که داستانی را برایش تعریف می کنید یا برنامه ای را با هم تماشا می کنید، در مورد رفتارهای خوب و بد شخصیت ها و اشتباهات آنها از کودک سوالاتی بپرسید.

مدل رفتار خوب را ارائه دهید

  • به کودک آموزش دهید به دیگران آسیب نرساند. در این شرایط به آرامی با کودک خود صحبت کنید و به او بگویید رفتارش اشتباه است.
  • از رفتارهای خود برای آموزش به کودک استفاده کنید. سعی کنید در زمان انتقاد از کودک فریاد نزنید.
  • زمانی که کودک مشکل خود را با رفتارهای خوب خود برطرف می کند یا با دیگران احساس همدلی می کند، او را تشویق کنید.
  • کودک را درگیر یک ورزش کنید یا به وی کمک کنید یک سرگرمی یا فعالیت اجتماعی را انجام دهد تا برخی عملکردها را از دیگران فرا بگیرد.
  • دوستی کودک را با کودکان غیرپرخاشگر تشویق کنید. حتی اگر یکی از دوستان کودک رفتار مناسبی از خود نشان دهد، می تواند الگوی خوبی برای کودک باشد.
  • محدودیت ها و قوانین را به همه اطلاع دهید. کودک لازم است بداند چه رفتارهایی مجاز و چه رفتارهایی غیر مجاز هستند. بنابراین اطمینان حاصل کنید که تمام افرادی که از کودک مراقبت می کنند یا با وی در ارتباط هستند، از قوانین وضع شده شما اطلاع دارند. کودکی که به دیگران آسیب می رساند، گاز می گیرد یا هر رفتار ناپسند دیگری از خود نشان می دهد، باید طبق قانون وضع شده با وی برخورد شود.
  • به کودک کمک کنید تا با روش های جدید با عصبانیت خود مقابله کند. به کودک آموزش دهید تا به جای جنگیدن و درگیر شدن با دیگران از کلمات برای بیان احساسات خود استفاده کند. به کودک نشان دهید که برخی اختلافات به وجود آمده را در خانه چگونه برطرف می کنید.
  • کنترل رفتار و احساسات را به کودک خود آموزش دهید. کودکان دارای توانایی درونی برای کنترل خودشان نیستند. لازم است برخی رفتارها به کودکان آموزش داده شود. کودک برای کنترل احساسات و رفتارهای خود به راهنمایی های والدین خود نیاز دارد.
  • از تشویق خشونت اجتناب کنید. در بعضی خانواده ها خشونت و پرخاشگری تشویق می شود – به ویژه در پسران. والدین اغلب از عبارت محکم و قوی برای تعریف از فرزند خود استفاده می کنند. این تعریف باعث می شود کودک برای پیروزی و تایید مجدد از طرف والدین دست به خشونت بزند.
  • از تنبیه بدنی استفاده نکنید. برخی والدین کودکان خود را تنبیه بدنی می کنند. کودکی که تنبیه بدنی می شود یا کتک می خورد، تصور می کند این روشی مناسب برای برخورد با دیگران است. تنبیه بدنی پرخاشگری کودک را تشدید می کند.
  • احساسات خود را کنترل کنید. کودکان تمایل دارند از رفتار والدین خود تقلید کنند. اگر شما عصبانیت خود را به روشی منطقی نشان دهید، کودک نیز از شما پیروی خواهد کرد. [/toggle]

[toggle title=”نظر مشاوران ما در مورد پرخاشگری در کودکان چیست؟” state=”close” ]صحبت های خانم فاطمه امیری، روانشناس بالینی در مورد پرخاشگری در کودکان:

فاطمه امیری

صحبت های دکتر شیرالی، در مورد پرخاشگری در کودکان:

دکتر رضا شیرآلی

[ toggle]

نگارنده: سمیه محمدی

گروه پزشکان جایروس

منابع مورد استفاده من، عبارتند از:

childmind.org

parents.com

webmd.com

 

 


بزرگترین گروه فوق تخصصی پزشکان مغز و اعصاب و متخصصین روانپزشکی در ایران

 

شاید دیگر کمتر کسی اطلاع نداشته باشد که در مجموعه بزرگ پزشکان جایروس بهترین فوق تخصص های مغز و اعصاب و اعصاب و روان و برترین فارغ التحصیلان آمریکا،اسپانیا و آلمان حضور دارند و خدمات مغزواعصاب و روان که در این مجموعه ارائه می شود با کیفیت ترین در تمام ایران است!

کادر درمانی جایروس از لحاظ تخصصی در حیطه های اعصاب، در تمام کشور بی نظیر است


شماره تماس های نوبت گیری سریع

مشاوره های تلفنی و ویزیت آنلاین ویدئویی نیز ارائه می شود.

واحد مغز و اعصاب و روان ☎ 22616377_021

 واحد ویزیت متخصص اختلالات خواب و نوبت انجام تست خواب ☎ 02122648627

واحد مشاوره و روانشناسی  ☎ 22636863_021


درمان بی خوابی در منزل بدون دارو

 

اگر بی خوابی دارید، علاوه بر خدمات حضوری در کلینیک، میتوانید با تهیه دوره جامع درمان بیخوابی که توسط دکتر مصطفی امیری فلوشیپ اختلالات خواب تهیه شده است، بی خوابی تان را بدون دارو و در منزل درمان کنید.

درمان بی خوابی بدون دارو با ۱۱۳ روش علمی و خانگی (برای شروع، اینجا کلیک کنید)


درمان افسردگی بدون دارو آنلاین

اگر دچار افسردگی هستید یا میخواهید احساس شادی و لذت را در زندگی تان تقویت کنید، میتوانید بصورت حضوری توسط متخصصین روانپزشکی یا روانشناسان مجموعه جایروس ویزیت شوید و علاوه بر خدمات حضوری، میتوانید با تهیه دوره آنلاین درمان افسردگی در خانه که توسط مجموعه پزشکان جایروس تهیه شده است، افسردگی تان را در منزل و بدون دارو درمان کنید (برای دیدن ویدئو معرفی دوره، کلیک کنید)

درمان افسردگی در منزل بدون دارو (برای شروع، اینجا کلیک کنید)

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *