هنر و درمان بیماری آلزایمر

شکل فوق یک تور هنری ویژه برای بیماران مبتلا به اختلالات حافظه و یا افرادی  است که از والدین پیر خود نگه داری میکنند .این تصویر موزه ی بروکس واقع در ممفیس میباشد .

موزه ی بروکس یکی از چندین موزه ای است که دوره های درمانی زیادی را برای افراد مبتلا به آلزایمر برگزار میکند .

یکی از بیماران مبتلا به آلزایمر با مشاهده ی یک تابلو میگوید :این نقاشی مثل اتاق ناهار است و انگار نقاش گرسنه بوده و قبل از صرف ناهار شروع به طراحی کرده است .

معمولا بیماران مبتلا به الزایمر به اضطراب ,خشونت ,خستگی و بی حسی دچارند .بیماران مبتلا به آلزایمر زمانی که با نقاشی های زیبا روبرو میشوند این حالت ها را کمتر حس میکنند و حافظه عاطفی انها زنده میشود که میتواند مربوط به عواطفی در خصوص افراد زندگی انها و یا خاطرات گذشته انها باشد .پرستاران و فرزندان این بیماران از بهبود اضطراب این افراد پس از هنر درمانی خبر میدهند .

شوهر یکی از این بیماران میگوید :او بیشتر صحبت میکند و بیشتر حرفهایش درباره عادت قدیمی اش عکاسی است که مدت هاست ان را کنار گذاشته است .

یکی از فرزندان یک بیمار مبتلا به دمانس عنوان میکند :من در طی این دوره با فرهنگ جدیدی اشنا شدم و بسیار لذت میبرم که لغات جدیدی را اموخته ام . در واقع من در ارتباط با مادرم باید بسیاری از واژه ها را به دفعات تکرار نمایم .آگاهی مادرم بیشتر شده است و بهتر راه میرود و پاسخ او به محرکها هم بهبود یافته است , به نظر میرسد که مادرم انرژی نوینی یافته است .