قلب دارای آگاهی و مغز است!!

بسیاری معتقدند که آگاهی و هوشیاری تنها از مغز سرچشمه می گیرد. تحقیقات علمی اخیر نشان داده اند که آگاهی در حقیقت از مغز آغاز شده و بدن و مغز با هم عمل می کنند. شواهد زیادی نشان می دهند که قلب نقش بسیار مهمی در این فرایند بازی می کند.

کار قلب زمانی به عنوان یک پمپاژ ساده در نظر گرفته می شد، در حال حاضر دانشمندان معتقدند قلب یک سیستم پیچیده است که دارای مغزی مربوط به خود می باشد. تحقیقات در رشته جدید نوروکاردیولوژی نشان می دهد که قلب یک عنصر حسی و یک مرکز پیچیده برای دریافت و پردازش اطلاعات است. سیستم عصبی درون قلب (یا مغز قلب) آن را قادر می سازد تا بیاموزد، به خاطر بسپارد و تصمیماتی مستقل از غشای مغز بگیرد. به علاوه آزمایش های متعدد نشان داده اند که سیگنال های قلب به طور مداوم به مغز فرستاده می شوند و بخش هایی از مغز، از جمله مرکز ادراک، شناخت و پردازش عواطف، را درگیر می کنند.

علاوه بر شبکه های عصبی ارتباطی گسترده در قلب که با مغز و بدن در ارتباط می باشند، قلب اطلاعاتی را از طریق فعل و انفعالات میدان مغناطیسی در سراسر بدن مخابره می کند. قلب یکی از قوی ترین و گسترده ترین میدان های الکترومغناطیس را تولید می کند. در مقایسه با میدان مغناطیسی که توسط مغز تولید می شود، میدان مغناطیسی مربوط به قلب دارای دامنه وسیع تر، حدود 60 برابر، است و در هر سلول بدن نفوذ می کند. این میدان مغناطیسی 5000 برابر قوی تر از میدان مغناطیسی مغز است و با استفاده از اشیاء فلزی در فاصله های چند متری از بدن نیز قابل شناسایی است.

قلب یک سری پالس های الکترومغناطیسی را تولید می کند که در آن ها فاصله زمانی بین هر ضربان به شکلی پیچیده و پویا متفاوت می باشد. میدان ریتمیک تولید شده توسط قلب بر روی فرایندهای بدن دارد. به عنوان مثال ریتم مغز به طور طبیعی با فعالیت ریتم قلب همراه می شود و همچنین ریتم قلب با احساساتی مانند عشق یا قدردانی، فشار خون و ریتم تنفسی همراه می شود.

میدان قلب به عنوان یک موج حامل اطلاعات عمل می کند که یک سیگنال هماهنگ برای کل بدن ارائه می دهد. به ویژه اینکه امواج انرژی که از قلب ساطع می شوند، با اندام داخلی و دیگر ساختارهای بدن تعامل دارند. امواج ویزگی ها و فعالیت های پویای این ساختارها را به شکل الگوهای امواج انرژی رمزگذاری کرده یا ضبط می کنند و در سراسر بدن توزیع می شوند. به این روش اطلاعات ضبط شده تا فعالیت تمام عملکردهای بدن هماهنگ و همگام سازی شوند.

پژوهش های بنیادی در موسسه HeartMath نشان می دهد که اطلاعات مربوط به حالت عاطفی فرد نیز از طریق میدان مغناطیسی قلب در سراسر بدن منتشر می شود. الگوهای ضربان ریتمیک قلب در زمان تجربه عواطف مختلف به طور قابل توجهی تغییر می کنند. عواطف منفی، مانند عصبانیت یا ناامیدی، با یک الگوی با یک الگوی نامنسجم و بی نظم در ریتم قلب در ارتباط هستند. در مقابل عواطف مثبت، مانند عشق با یک الگوی منسجم و منظم در ضربان قلب مرتبط می شوند. این تغییرات در الگوی ضربان قلب تغییراتی در ساختار میدان مغناطیسی منتشر شده از قلب ایجاد می کند که با تکنیکی به نام تجزیه و تحلیل طیفی قابل اندازه گیری می باشد.

به طور خاص به نظر می رسد که احساسات پایدار مثبت حالت مجزایی از عملکرد را در پی دارند که انسجام روانشناختی نامیده می شود. در طول این حالت ریتم قلب الگوی موج مانند سینوسی و میدان الکترومغناطیسی سازمان یافته تر می شود.

در سطح روانشناسی این حالت دارای افزایش بهره وری و هماهنگی در فعالیت و تعاملات سیستم های بدن می باشد. از لحاظ روانشناسی این حالت با کاهش قابل توجه گفت و گوی درونی ذهن، کاهش اضطزاب، افزایش تعادل عاطفی و وضوح ذهنی، تشخیص بصری و بهبود عملکرد شناختی همراه می باشد.

در مجموع تحقیقات نشان می دهد که انسجام روانشناختی در بالا بردن آگاهی بسیار مهم است. به علاوه شواهد تجربی وجود دارد که نشان می دهند انسجام روانشناختی می تواند آگاهی و حساسیت ما نسبت به اطرافمان را افزایش دهد.

لینک منبع

نگارنده: سمیه محمدی

گروه پزشکان جایروس