شناخت ارتباط غيركلامي (بيان به وسيله ى حركات بدن و حالت قيافه )

شناخت ارتباط غيركلامي (بيان به وسيله ى حركات بدن و حالت قيافه )

پیام هایی که مردم از بدن خود دریافت میکنند:

ارتباط کلامی، کمترین نقش را در ایجاد ارتباط میان افراد ایفا می کند. در واقع می توان گفت که کلمات 10 درصد پیام های ارسالی را تشکیل می دهند و مابقی آن از طریق حرکات و یا حالات صورت،تن صدا و … منتقل می شود.

ارتباط غیر کلامی مهم ترین عامل در ایجاد ارتباط میان افراد استو بیش از نیمی ار پیام ارسالی را به خود اختصاص می دهد.

شناخت ارتباط غیر کامی چندان دشوار نیست و علی رغم اینکه چه چیزی از دهان شما خارج می شود، 10 نکته قابل توجه درباره ی ارتباط غیر کلامی به شرح زیر است:

1. قدرت نطق کردن: اگر شما به خود اطمینان داشته باشید، اطرافیان قطعا به سخنان شما گوش داده و تنها به شما توجه خواهند کرد. برای اینکه مطمئن به خود بنظر برسید، محکم بایستید، کمی میان پاهای خود فاصله انداخته، سر بالا، سینه جلو و شانه و ها به سمت عقب و در نهایت دست های خود را بر کمر بزنید. در صورتی که دست به سینه باشید، ناخودآگاه این تفکر را به مخاطب خود القاء می کنید که من تسلیم ناپذیرم.
2. بازی با لاله گوش: در برخی مواقع، زمانی که فرد با لاله گوش خود بازی می کند و آن را به سمت پایین می کشد نشان دهنده این است که فرد قادر به تصمیم گیری درست نیست. اگر در حین صحبت با کسی، این واکنش را از خود نشان دهید، خود را به عنوان فردی بی اراده به دیگران معرفی می کنید و می شناسانید.
3. لمس چانه: مالیدن آهسته چانه به معنای غرق شدن در تفکرات مهم و جدی است. اما کاربرد آن تفاوت محسوسی با مالیدن لاله گوش دارد. این واکنش دیگر نشان دهنده بی ارادگی فرد نبوده و این تصور را در دیگران ایجاد می کند که (من) آدم بسیار دقیق و محتاطی و با فکر عمل می کنم.
4. متمایل بودن سر به یک طرف: خم کردن سر به یک طرف آن هم در حال گوش کردن به صحبت های افراد دیگر نشان دهنده علاقه و توجه شما به سخنان طرف مقابل است.
5. سرتکان دادن مداوم: تکان دادن سر به طرفین در بعضی مواقع موثر واقع می شود؛ این حرکت حاکی از این است که شما با صحبت های طرف مقابل خود موافقید، اما اگر به تکان دادن سر خود ادامه دهید به دیگران نشان می دهید که دورو بود و در فتار خود با دیگرا صادق نیستید و بدون فکر با همه چیز موافقت می کنید.
6. توجه به حالت پاها: شما ممکن است تصور کنید که به طور کامل قادر به کنترل بدن خود هستید، اما مهم ترین نکته ای که همیشه به فراموشی سپرده می شود، کنترل حرکت پاهاست. در حالی که درگیر مراقبت از حالات صورت و دست خود هستید، حرکت پاها را فراموش می کنید. تکان خوردن مداوم پاها (برای مثال زدن نوک چاها به زمین و ایجاد صدا) نشان دهنده اضطراب، استرس و بی قراری شماست.
7. ضربه زدن با نوک انگشتان: ضربه زدن با انگشتان بر روی میز نشان دهنده ناشکیبایی و خستگی فکری و روحی شماست. اگر در حین صحبت با کسی این واکنش را از خود نشان دهید به طرف مقابل خود اعلام می کنید که امیدوارید او هرچه زودتر موضوع صحبت را عوض کرده و شما آنجا را ترک کنید.
8. برقراری ارتباط چشمی: ارتباط برقراری چشم با طرف مقابل نشان دهنده این است که شما به او اطمینان دارید و در واقع نسبت به صحبت های او مشتاق هستید و همین باعث ایجاد یک نوع تفاهم بین طرفین صحبت می شود. اما اگر این ارتباط بیش از حد باشد، این هشدار را به طرف مقابل می دهد که شما نسبت به او و حرف های او مشکوک هستید و این شخص اصلا قابل اعتماد نیست.
9. آگاهی از ایجاد موانع ارتباطی: ارتباط غیر کلامی مهم ترین عامل در برقراری ارتباط های انسانی ست. در صورت پیدایش و ایجاد هر نوع مانع بین شما و مخاطب ، این احساس در شخص مقابل بوجود می آید که شما کم رو کم صحبت هستید. دسته به سینه شدن از جمله عوامل ایجاد مانع ارتباطی ست، حتی نوع گرفتن فنجان و یا لیوان در دست ممکن است تصور دیگری را در مخاطب ایجاد کند.
10. دست دادن: اولین دست دادن شما با فردی که برای اولین بار ملاقات کرده اید می تواند اثر و احساسی را برای طولانی مدت در مخاطب ایجاد کند. دست دادن هایی که از روی بی حالی و عدم تمایل باشد، باعث می شود که شما ضعیف به نظر برسید و دست دادن قوی و محکم، دعوایی و خشن بودن شخصیت شما را نشان می دهد. پس بدنبال یک روش مناسب و متعادل در برقراری ارتباط باشید.

[divider]

مرکز تحقیقات کلینیک مغز و اعصاب و روان آلومینا